Share

Chapter 27

Paris

I stopped asking Ezzio for lunch, eventually. Bukod sa napaka time-consuming ng paghihintay sa kanya, naisip ko rin na mukhang isang malaking abala lang 'yon. It's too much of a distraction. And it was somewhat annoying. Of course, I didn't want to be labelled as 'the annoying courter'. Baka mas ma-bad shot lang ako kay Ezzio. Yeah. This was really happening. Talagang lubos ko nang sineseryoso ang panliligaw sa kanya. It sounded so unnatural and desperate, but at this point, I didn't care.

Anyways, that was pretty much it. Tumigil ako sa pangungulit kay Ezzio roon sa labas ng opisina niya. Sa halip ay napagdesisyonan kong hatiran na lang siya ng pagkain dahil mas mainam 'yon. And so, whenever it was lunchtime, I went to their company just to drop off the food. Iniiwan ko lang kay Arianne ang pagkain, pagkatapos ay siya na ang bahalang nagbibigay sa boss niya. I'd been doing that for about a week now. Today was no diffe

Bab Terkunci
Membaca bab selanjutnya di APP

Bab terkait

Bab terbaru

DMCA.com Protection Status