Chapter 21.2

Venus POV

Sa mga oras na ito, mugtong-mugto na ang mga mata ko sa kakaiyak- habang si Barron ay walang humpay na tumatawa at para bang ito na ang pinakamasayang araw sa buong buhay n'ya!

Itinali n'ya ng lubid ang mga kamay ko habang nakaupo sa isang silya, napansin ko ang makapal na bakal na itinapat n'ya sa apoy kaya naman muli akong nakaramdam ng takot sa mga maaari n'yang gawin!

Tumigil ito at tumingin sa akin, nanlaki ang mga mata ko ng napatingin sa kanyang katawan! Ang tattoo na ay para bang nakita ko na noon-

"Ang tagal kong hinintay 'to, Venus! Ang tagal kong naghintay para lang dito, para lang maisakatuparan ang mga plano ko!" Sumigaw ito at nanlilisik ang mga mata.

Binitawan n'ya ang bakal at mabilis na lumapit sa akin! Akmang hahalikan ako nito sa labi pero mabilis akong umiwas! Marahas ako nitong hinawakan sa aking pisngi kaya muli na namang naglandas ang aking mga luha!

"B-Bakit mo ba ginagawa 'to?" Nanghihina kong tanong.

Dapat ba ay naki