SA bawat araw na lumilioas ay mas lalo akong natatakot dahil sa sinabi ni Mommy na hangga't hindi kami kinakasal ni Grae ay hindi pwede na may mang-yare sa amin at doon pa lang ay ramdam ko na ang sobrang kaba, I don't want to disappoint them pero andito na 'to.Almost 1 Month and 1 week na ang baby sa tiyan ko and sabi naman ng family doctor nila Grae ay dugo pa lang naman ang nasa sinapupunan ko ngunit kailangan ko pa rin na mag-ingat. Hindi pa naman ganon ka-laki ang tiyan ko kaya nakakapag-suot pa ako ng mga fitted dress ngunit nag aalala parin si Grae sa akin.Ngayon ang araw na aalis kami upang mag unwind with my friends,magiging magulo ang pagsasama namin kaya naman ilang beses akong pinaalalahanan ni Grae na mag ingat nang sobra."May binili akong swimsuit" Ani ni Grae.Napalingon naman ako sa kaniya at tinaasan siya ng kilay."I'm not going to wear that" Ani ko."Why?" "Ayoko" Ani ko.Tumango lang naman si Grae at hindi na nakipagtalo pa sa akin. Open space ang puountahan nami
After kumain ay nag papicture ako kay Grae, kailangan kong mag post sa Ig ko. Nag papicture rin kami together syempre may solo shot siya ang meron na mag kasama kami and syempre nag papicture rin kaming lahat na magkakasama.Nag swimming lang ako sandali at umahon na rin ako dahil ayokong umitim ng sobra and hindi rin ako makasali sa laro nila dahil iniingatan ko ang tummy ko syempre hindi natin masasabi ang disgrasya. At after ko ngang mag bihis ay nilipit ko na ang mga kalay sa table at tinira ko lang ang mga kakainin pa nila upang mamaya ay hindi na hassle sa pagliligpit."Grae sumali ka ron" Ani ko."Ayoko, mamaya may lumapit na naman sayo" Ani niya."Para kang sira" Asik ko sa kaniya." Mag enjoy ka lang, don't worry hindi ko sila papansinin at kung may lalapit man pupuntahan agad kita" Ani ko sa kaniya."Ayoko, nilalamig na ako"Pagdadahilan niya."Bahala ka nga" Ani ko sa kaniya.Now I'm wearing may peace color hoodie kaya comfy ako na kumilos. Nang mag kulimlim na ang kalangitan
KINABUKASAN ay sinamahan ako ni Grae upang bumili ng mga kailangan ko para sa kwarto ko, hindi ko na dapat siya guguluhin ngunit mapilit siya at sabi niya ay wala naman siyang gagawin.After naming mabili ang mga kailangan ay hinatid lang ako nito sa bahay ngunit hindi na ito nag tagal pa. Upang hindi masayang ang oras ko ay nilaan ko iyon upang ayusin ang kwarto ko dahil lately ay nadidiliman na ako sa kwarto ko." Ma'am, handa na po ang pagkain niyo" Ani ni Yaya na inilapg ang tray sa table ko.Nang makalabas na si Yaya ay kumain na rin ako dahil tapos naman na ang ginagawa ko, nakikita ko pa lang ang pagkain ko ay napapangiti na ako dahil mukha itong masarap. Nang mag umpisa na akong kumain ay doon ko lang naalala na kailangan ko palang itext si Grae ngunit nang tignan ko ang convo namin ay ako pa ang last chat ngunit hindi ko iyon binigyan pansin at nag chat pa rin ako upang sabihin na tapos na ako sa ginagawa ko at kumakain na ako.After kong kumain ay binaba ko na rin ang pinag-
GRAE'S POINT OF VIEWNANINIWALA ba kayo sa sinasabing unexpected love? Noon hindi ako naniniwala sa ganon dahil paano mong sasabihin na unexpected love? Mahirap ipaliwanag ngunit hindi ko talaga 'yon pinaniwalaan noon not until maranasan ko na at sa matalik ko pang kaibigan. I didn't expect that I will fall inlove with her.I never thought I would love her. A love deeper than a friend. In fact, it took a long time before I realized that what I felt for her was romantic love. The day I saw her crying, I felt like dying from weakness. It sounds corny, but my weakness is seeing her cry and her smiles and bright eyes, like the first star in the morning, become my strength. sounds cringe but that's what i feel. Sa tuwing nagagalit siya sa akin natutuwa ako dahil napapansin niya ako at nararamdaman ko na may pake siya sa akin, pero minsan sobra kong ramdam iyon dahil sa bag, tissue box, ballpen na biñabato niya sa akin na sinisigurado niya talaga na tatamaan ako. At sa tuwing sasamahan ni
SOMEONE POINT OF VIEWSINUBUKAN ni Grae na mamuhang nang normal sa umaga ngunit sa tuwinh sasapit ang gabi ay tanging pagtapos sa buhay niya ang natatanging paraam upang mabawasan ang sakit na nararamdaman niya. "Grae! What the fuck! Vandrix buhatin mo"Nadatan ni Gabrien si Grae na nakahilata sa sahig na walang malay at namumutla, binuhat ni Vandrix si Grae pababa sa parking lot at sinakay ito sa kotse niya. Araw-araw na kinakamusta ni Gabrien si Grae sa Condo nito dahil sa isang araw na may tumawag kay Gabrien na isa sa close friends niya na katabi ng unit ni Grae na ilang araw nang hindi lumalabas at doon ay nadatnan ni Gabrien na walang malay si Grae kaya after non ay lagi na nitong kinakamusta si Grae at thankfully dumaan sila ngayon.Nang madala na nila sa Hospital si Grae ay inasikaso naman agad ito ng mga doctor habang si Gabrien at Vandrix ay Pansamantala munng naghintay sa labas ng silid." Grabe yung pinayat ni Grae" Panimula ni Gabrien." Depression is not a joke" Bulong
** LIES **6 YEARS AGONANG marinig ng pamilya ni Zia ang balita na pag bunggo ng sasakyan nito sa isang poste ng kuryente ay agad na pinuntahan ng nakatatandang Kapatid ni Zia ang lugar kung saan naabutan nito ang kapatid na wala ng buhay at puno ng dugo. Dinala agad ni Grae sa hospital si Xia habang nakasunod si Grae sa kaniya at nang makarating na sila sa hospital ay sinasabi ng doctor na wala ng pag asa dahil masyado nang maraming dugo ang nawala sa kaniya at dagdag pa nang malaman nilang nagdadalang tao pa si Zia. Ngunit hindi nag patinag ang pamilya ni Zia at nag pasiya na dalhin ang katawan ni Zia sa ibang bansa kung saan may mga hightech na kagamitan.Nagkaroon ng pag papanggap nang maalis na ang walang buhay na katawan ni Zia, may isang bangkay na walang nag cclaim at iyon ang pinag-panggap nilng katawan ni Zia. Hindi naging madali ang pag papanggap dahil sa mga kaibigan ni Zia at kay Grae na nag pupumilit na makita ang katawan ni Zia sa loob ng kabaong, naging matigas si Gra
Sinundan ko lang siya ng tingin hanggang sa makalayo siya sa akin Buntong hininga na lang akong napayuko at bumalik na sa koyse ko, naiintindihan ko yung galit na nararamdaman nila ngayon sa akin, akala ko kasi matutuwa sila na hindi ako patay at buhay ako mukhang mas gusto nilang wala na lang talaga ako. Pinaandar ko na ang kotse ko paalis sa lugar, habang nag mamaneho ay hindi ko mapigilan ang maluha dahil sa sinabing iyon ni Gabrien, pilit kong iintindihin lahat." Saan ka galing?" Tanong ni Mommy pag pasok ko."May tinignan lang po ako" Ani ko."Pinasundan kita kay Azier, nagkita raw kayo ni Gabrien?" Tanong ni Mommy na yumakap sa akin.Tumango naman ako. " Nagalit po siya sa akin" I whispered."It's okay, intindihin mo na lang sila.. nakausap ko ang parents ni Gab, and I explained her everything and she get my point as a mother " Ani ni Mommy na dinampian ako ng halik." Sana nga po" ani ko."Sige na, umakyat ka na at mag pahinga " Ani ni Mommy.Tumango naman ako at sumunod na.
" GAGO ka Zia! "Isang linggo pa lang akong nanatili pero pakiramdam ko ang tagal tagal ko na rito, lagi akong nabubusog sa maagang mura ni Kliezea habang si Gabrien naman ay lagi akong pinakakain nang kung ano ànong damo na makita niya sa restaurant. Hindi pa kami nagkikita ni Grae dahil nasa Cebu pa 'to at ang sabi ay sa saktong araw pa raw ng birthday ko ang balik niya so bukas pa ang balik niya, si Gabrien lang kasi ang nakakausap nito." After ba talaga ng birthday mo aalis ka na?" Tanong ni Gabrien.Tumango naman ako. " Kailangan eh" I said.Tumango-tango lang naman sila pareho. Sandali lang kaming nag usap dahil kinailangan nilang umalis na habang ako naman ay nag decide na pumunta sa bahay nila Grae upang humingi ng tawad sa nangyare. Habang nasa byahe ay nakatanggap ako ng text mula kay Allisza na maayos na ang lahat, sobrang hands-on talaga nila and actually hindi ko alam ang magiging flow ng lahat.INIHINTO ko ng kotse ko sa mismong Gate ng bahay nila Grae, nakita ko pa ang