kabanata 3: Mga Banal na Usok

Ang P.O.V ni Damien.

Paalam." Sa wakas ay ibinaba ko na ang tawag at ibinaba ang screen ng aking telepono sa aking desk.

Hinilamos ko ang mga kamay ko sa mukha ko at bumuga ng mahabang hininga. Nagkaroon ako ng isang araw na puno ng mga pagpupulong at isang business conference call kasama ang isa sa aking pinakamahirap na kliyente kailanman na nakabase sa Dubai. I don't need another rookie on my back just because hindi niya mase-secure ang business deal sa isa sa aming mga kliyente...

Iisipin mong madali ang pamamahala sa malaking kumpanyang ito, kung sa totoo lang hindi naman lalo na kapag mayroon kang isang manggagawa na mukhang hindi makakagawa doon ng tama." Bumuntong-hininga ako, kinuha ang aking telepono, tinawagan ko ang departamento ng human resources.

Kung mabibigo si Mr Miller na matiyak ang kasunduan sa negosyo na iyon, siguraduhing ipaalam sa kanya na matatanggal siya sa trabaho , maipapaliwanag ninyong lahat sa akin na ayusin ang bawat maliit na bagay kapag binayaran kita ng malaking halaga "matigas kong sabi, tinapos ang tawag .

Am super stressed and top of all that, ngayon lang nagsimula ang bago kong assistant. Salamat sa pagkakaroon ng gawin ang lahat sa aking sarili ay hindi ko naipakilala nang maayos ang aking sarili. Walang alinlangan sa aking isipan na ang aking isang kamay lamang at mabilis na sulyap ay walang iba kundi bastos.

Ngunit ang bagong babae?

Yung nakaupo sa likod ng desk?

Parang medyo pamilyar siya sa akin. Kakatwa. Hindi pa ako nakakakuha ng sapat na mahabang tingin sa kanya upang mailagay kung saan ko siya nakita, ngunit alam kong nakita ko na siya dati. Kamakailan din.

Who the hell was she?" Hindi ko mapunta sa lugar kung saan ko siya nakita at patuloy akong inaasar.

Ibinaba ko ang mga kamay ko at tumingin sa desk ko. May isang stack ng papel na nakatakip sa aking keyboard, at ang unang sheet ay may maliwanag na asul na Post-It note na nakasampal sa gitna ng pahina.

Hinila ko sila papunta sa akin, hinila ko ang dilaw na parisukat at binasa ang malinis at malinis na sulat-kamay ni Sage.

Leslie Ruffle - ang iyong bagong katulong. Basahin itong "Typical sage.

Napabuntong-hininga ako at binato ang note. Kahit ano!

Anong silbi ng hindi siya magtatagal . Hindi nila ginawa, walang ginawa. Nagkaroon ako ng tatlong katulong mula noong nag-maternity leave si Sage anim na buwan na ang nakalipas.

Gayunpaman, bumuntong-hininga ako at kinuha ang resume na iniwan niya para basahin ko. Ini-scan ko ito. Siya ay bente singko anyos at kamakailan lamang ay nawalan ng trabaho nang bumagsak ang dati niyang kumpanya. Marami siyang karanasan bilang admin assistant, ilang waitress, at isang maikling stint sa isang call center. Maraming kaswal na trabaho, ngunit walang tunay na direksyon, sa kabila ng pagkakaroon ng degree sa negosyo.

Ang maganda lang talaga na napansin ko dito ay ang karanasan ng admin assistant at ang katotohanan na, hindi kasama ang trabaho sa call center, nagtagal siya ng mahabang panahon sa bawat trabaho niya.

Just reading her resume I knew one thing , she's damn hell resilient.

May potensyal siya.

Parang pamilyar pa rin siya sa akin.

Ibinaba ko ang papel at tumitig sa dingding. Sa mga ganitong pagkakataon, gusto kong maglagay ng glass panel. Tiyak, kung titignan ko siya ng matagal, malalaman ko, 'di ba?"Damn now I sound like a stalker.

Hindi ang pagtitig sa iyong pinakabagong empleyado ay ang paraan upang pumunta. Sa kabila ng aking kamakailang track record sa mga personal na katulong, talagang gusto kong panatilihin ang aking mga empleyado.

Isang katok ang kumatok sa aking pintuan, at huminga ako ng malalim habang sinabi kong, "Pasok."

Bumukas ang pinto at tumambad ang sage na may hawak na umuusok na tasa ng kape. "Nagtimpla ako ng kape," sabi niya nang hindi kinakailangan, itinaas ang tasa na parang isang alay upang pasayahin ang isang diyos.

"Salamat." I wave her in. "How's the new girl doing?" I asked nonchalantly.

Kinapa ni Sage ang pinto sa likod niya. "Leslie ang pangalan niya." Sabi niya habang nakataas ang kilay

Hindi mo ba nabasa ang sheet na I have you?" Tanong niya, sabay hawak sa balakang niya at binigyan ako ng Stern na tingin.

"Nope" sabi ko na nagkukunwaring ignorante

Nag-click siya sa kanyang dila na parang isang ina na pasaway sa isang bata. "Para kang bata."

"Then stop acting like my mom, I receive enough scolding from her" I grinned like a child, sabay kuha ng kape sa kanya. This is what am going to miss about Sage she's more than just a Personal Assistant, she's like a mom and my big sister there's no one who didn't know about our childish banter.

"You'd be a nice person if you actually listen, so it's my job to straighten out you like your babysitter" Umikot ang mata niya at isinilid ang palda sa ilalim ng hita niya at umupo.

"She's doing good, overwhelmed lang pero magaling siya" mahinang sabi ni Sage.

Sino?" Tanong ko, alam kong si Leslie ang tinutukoy niya. "Leslie" ang matamis na pangalan.

Tumawa ka ng ulo Leslie" sabi niya

Maging malumanay ka lang sa kanya, huwag mo siyang bombahin ng masyadong maraming trabaho bukod pa sa unang araw niya at tulungan siya sa isang bagay" sabi ni Sage.

napabuntong hininga ako. "I wish I could. Wala ako dito buong hapon. I have two meetings before lunch, then immediately after, you know the conference call I've procrastinating with one of our huge and difficult client am doing it today. It's an oras bawat daan, kaya wala na siya sa oras na umalis ako." Nakangiting sabi ko, misteryoso ang bagong sekretarya.

Napangiwi si Sage. "Damn it. She needs someone here who knows what they're doing." medyo pasigaw niyang sabi.

" I pinched the bridge of my nose. "I know her from somewhere, Sage She looks familiar."Say ko .

"Did you sleep with her?" Sabi ni Sage na may pilyong mukha.

"Nah , you know me I'm a virgin." Pabiro kong sabi.

"Yeah, me too. Ciara is actually baby Jesus, born by immaculate conception," she drawled, sarcasm tilting every syllable.

Katulad na lang ng pagsasabing virgin ang isang didlo kapag alam mo at alam kong napunta ito sa lugar na hindi mo maisip"nakangiting sabi nito, hell am no rookie besides I like my women tall soft beautiful and sexy.

"So natulog ka na ba sa kanya?" tanong ni Sage.

Umiling ako at tumingin sa kanyang ulo patungo sa dingding kung saan nakaupo ang aking bagong katulong-sa likod ng ilang pulgadang ladrilyo.

"No. I haven't slept with her. I would have remembered her name if I did."

"Yeah right, knowing you" sabi niya.

"Shut up. Can you find out a little more about her? I don't have time to get to know her today."i say.

Ngumisi si Sage. Dahan-dahan, sumandal siya sa mesa ko sa kanyang mga siko, pinagdikit ang kanyang mga daliri sa isang masamang henyo na pose. "Alam ko na kung paano mo siya nakilala."

Tinaas ko ang isang kilay. "Gawin mo?"

"Oo."

Bago pa ako makapagtanong, tumunog ang tunog ng aking telepono nang sinagot ko ang tawag, umalis si sage.

Makalipas ang ilang oras.......

Pumasok si Sage at sinara ang pinto sa likod niya. "so how did it go with Mr grumpy?" Tanong ni Sage, Mr grumpy is non other than our Dubai business partner.

"Okay, actually"

"So what's the problem , or who made you upset "Tanong ko sa kanya na mukhang masagasaan niya ako.

"Ang problema?" she hissed. "Nagpiyansa ka bago kita maipakilala kay Leslie kaya kailangan kong hilingin sa nanay ko na bantayan si Ciara hanggang alas-tres!" At kaya sinundan ko si Casey palabas ng hall. Ang babaeng inakala kong si Ciara ay nakaupo sa likod ng mesa, nakatingin sa kanya at tumatango.

Ang maitim na kayumangging buhok ay kulot sa kanyang mga balikat, at ang kanyang mga kaakit-akit na katangian ay nagbigay sa kanya ng perpektong profile . Mapuputing labi, isang butones na ilong na may tamang dami ng kurba sa kanyang ilong, at isang makinis na panga na kasalukuyang bahagyang nalaglag habang umiinom. kahit anong sabihin ni Sage sa kanya.

Muli siyang tumango, tumalbog ang buhok niya habang ginagawa iyon, saka huminto. Para bang nararamdaman niya ang titig ko sa kanya, lumingon siya sa akin at sinalubong ang tingin ko.

She is so fucking beautiful.

Nanlaki ang kanyang madilim na asul na mga mata, kumikislap ang pagkilala at gulat sa mga ito, at ang kanyang mga pisngi ay namula sa kulay-rosas sa isang alon na nagsimula sa kanyang leeg at natapos sa tuktok ng kanyang matataas na cheekbones.

Hell, I think it ended at her hairline-half of which is obscured by bangs that sweep over her forehead in a style similar to Casey's.

Speaking of... Lumipat ang mga mata ni My Sage sa pagitan namin saglit bago siya humakbang. "Damien this is your new assistant, Leslie Ruffle. Leslie, this is Mr. Damien Boyce." Sabi ni Sage na nagpakilala.

Dahan-dahang tumayo ang bagong dalaga, namumula pa rin ang pisngi. It took her a good moment to meet my eyes again and hold my gaze. Gayunpaman, nang gawin niya ito, nawala ang lahat ng mga pahiwatig ng pagkilala at pagkamahiyain.

Sa kanilang lugar ay determinadong determinasyon.

Inilahad niya ang kanyang kamay bilang isang alay. "Ikinagagalak kitang makilala, Mr. Boyce."

Hindi ko na napigilan ang bahagyang pag-angat ng labi ko nang hawakan ko ang kamay niya. Nakakagulat na malakas ang pakikipagkamay niya, ngunit hindi ko matukoy kung iyon ba ang aktwal na pakikipagkamay niya o ang pagkakahawak niya sa akin habang buhay.

Alinmang paraan, ito ay nakakaakit.

"The pleasure is mine, Miss Ruffle. Or would I prefer that you prefer if i call you Leslie?"

"Ayos lang si Ruffle." Isa pang pamumula ang namumula sa kanyang mga pisngi nang ibinaba niya ang kanyang kamay, ngunit tila hindi ito nag-abala sa kanya. "Unless you'd prefer Miss Leslie?"Damn she's real beautiful sa malapitan.

It's nice meeting you Miss Leslie, if you'll excuse me." Sabi ko habang papasok ako sa opisina ko.

Paano ko siya nakilala? Hindi ko maisip ang isang sitwasyon kung saan hindi ko matandaan na nakilala ko siya.

Napahilamos muli ang aking mga kamay sa aking mukha, inilarawan ko ang kanya.

Iyong maitim na buhok na nakalugay na kulot sa kanyang mukha. Malaki, madilim na asul na mga mata. Pukyutan, mapungay na labi na nakikislap sa pulang kolorete. Kulay pink ang pisngi na parang pulang rosas.

May kumatok sa pintuan ko, at umupo ako ng tuwid, inayos ang kurbata ko. "Pasok ka."

Bumukas ang pinto, at sumilip sa loob ang epitome ng imahinasyon ko, hawak ang isang coffee mug sa kamay niya. "May naaabala ba ako?"

Oo. Iniisip kita." sabi ko sa sarili ko.

"Not at all," ang lumabas sa bibig ko.

Napangiti siya, nagliwanag ang buong mukha niya. "Tinuri ko ang iyong iskedyul at nakita kong libre ka. Hiniling ni Caroline dalibara na ibalik mo ang kanyang tawag sa sandaling magkaroon ka ng sandali, kung ito ay mas maaga kaysa sa unang bagay bukas ng umaga." Nagtago siya ng tawa. "Akala ko dalhan kita ng kape bago mo harapin ang usapang iyon."

"I appreciate it, salamat." Inilipat ko ang tasa ng kape mula kaninang umaga para maibaba niya ang bago. "I'm sorry isa siya sa mga unang nakausap mo ngayon."

"Ay, ayos lang." Kinuha ni Leslie ang mug nang hindi man lang kumibo" She shot me a smile bago huminto sa tunog ng phone. "I should get that. Sorry."

She darted off, leaving my door nakaawang bago ko pa siya masabi na isara ito.

Kakatwa, nang makita ko lang siyang umalis ay natigilan ako, nag-flash ang alaala ko sa mga pangyayari noong nakaraang dalawang araw.

Isang magandang morenang babae, sa kanyang a**o sa gilid ng bangketa. Ang kanyang tasa ng Starbucks ay naka-flat sa sidewalk na may mainit at sariwang kape na tumalsik sa ibabaw ng semento, at malaki, madilim na asul na mga mata na nakatitig sa akin na may purong kahihiyan.

Banal na tae.

Ang baliw na babae na tumakbo sa harap ng aking kotse ay ang aking bagong katulong.

At, kahit ano pa ang sabihin niya, pagkatapos makipagkita sa kanya, wala akong pagdududa sa isip ko na sa kanya ang mga nakakatawang cute na peguin na panty na iyon.

Mayroon lamang isang salita para sa sitwasyong ito.

At ang salitang iyon ay: Mga Banal na Usok!