Ang P.O.V ni Leslie.
Nagpanting ang tenga ko.
Nakakairita talaga. At hindi ito titigil. Paulit-ulit.
Crap.
Ay, shit. Hindi iyon ang aking tenga. Phone ko yun!
Oh Shit!
Hinahawakan ko ang aking telepono na parang nakadepende dito ang buhay ko minsan, dahil sinabihan ako na tatanggap ako ng tawag kung makukuha ko ang trabaho at makapasa sa interbyu.
Ang desperasyon na makuha ang trabahong ito ay patuloy na umuusad sa akin.
Gumulong na nakapikit pa rin ang aking mga mata, inihagis ko ang aking braso sa nightstand at hinampas sa ibabaw ang aking telepono. Bahagyang kumonekta ang aking pinky finger dito, ngunit isang mahinang kulog ang nagsabi sa akin na ipinadala ko ang telepono nang diretso sa sahig.
Tumigil ito sa pag-ring.
"Hindi hindi Hindi!" Iminulat ko ang aking mga mata at ibinagsak ang aking sarili sa gilid ng kama, kulang na lang sa sulok ng nightstand gamit ang aking noo, at hinawakan ang telepono, Sumisigaw na parang baliw na matandang hag.
Nagtrabaho pa rin ito.
Salamat sa Diyos. Na-miss ko lang ang tawag.
Iyon ay isang hindi kilalang numero, ngunit isa na pamilyar sa akin. Saglit akong nakatitig sa screen na may tulog hanggang sa may nag-pop up na text na may voicemail ako.
Agad akong tumawag, kinusot ko ang aking mga mata para magising ng kaunti, at pinindot ang button para makinig sa isang bagong mensahe.
"Hello, this is Sage Malvern from Boyce Oil and shipping Empire. I'm calling for a Leslie Ruffle regarding our interview for the personal assistant position yesterday. I'll be in the office tomorrow . You can reach me at..." She trailed off, reciting the number, and I scrambled out of bed to grab a pen and paper from the desk under my window.
Na-miss ko ito, kaya nakinig ulit ako at isinulat ang numero bago tumawag muli. Napulot ito pagkatapos ng tatlong ring."excitement and adrenaline rushing through me.
"Good morning, nakarating ka na sa opisina ni Damien Boyce. Sage speaking. How may I help you?"
"Hi, Ms. Malvern?" Grabe, basag ang boses ko. I cleared my throat. "Ito si Leslie Ruffle na nagbabalik ng mensahe mo."
"Oh, Leslie, hi!" Nagliwanag ang boses niya. "Nahuli ba kita sa masamang oras?"
"Not at all-sorry, I just missed your call. What can I do for you?"
"Actually, I was calling to tell you that I was very impressed with your interview yesterday."
She was?"Naisip ko, nagulat at natuwa. Akala ko talaga maganda ang ginawa ko sa interview, salamat sa Diyos may tao.
"Kung available ka pa, I'd like to offer you the position. Syempre naghihintay ng trial period."
Ang sweet!
Banal na tae.
"Wow. Salamat talaga-syempre. Gusto ko." Woohoo! Sa wakas!
"Great! Pwede ka bang pumasok bukas ng umaga para makapagsimula na tayo sa training mo? Say, eight-thirty?"
"Ay, oo nga pala. Hindi problema yun."
"Brilliant. I'll see you then, Leslie and congratulations!"
"Salamat," natatarantang sabi ko. "Paalam."
Ibinaba ko na ang phone ko.
Banal na tae. Nakuha ko ang trabaho. Talagang nakuha ko ang nakakatakot na trabaho.
Ginagawa ang sayaw ng tagumpay ko!
Oh swerte, napangiti ka rin sa wakas!
Pagkabukas ko ng pinto, halos madapa ako sa rug sa hall habang tinatahak ko ang hagdan. "Mom! Dad! I got it! I got the job!" Dumadagundong ang mga yabag ko sa hagdan habang tumatakbo ako pababa at papunta sa kusina. "Nakuha ko ang trabaho!"
Oh Shit!
I cringe comprehending what am seeing right now, nakahiga ang nanay ko sa kusina na hubo't hubad na nakabukaka ang mga hita na umuungol at umuungol. ang aking ama ay tila hindi napapansin sa kanyang paligid na ang kanyang ulo ay natigil sa pagitan ng aking ina na matakaw na kumakain sa kanya sa labas.
Oo!
Baby!
Oo!
Ewww" paanong hindi ko narinig ang ingay na ito mula sa Aking kwarto bago ako dumating . Nakalimutan ko na ako ay isang mabigat na natutulog kahit isang apoy ay hindi nakakaladkad sa akin palabas ng aking kama, dahil sa pagtakbo sa kanila nang hindi tinitingnan kung wala silang ginagawang masama. will really need to bleach my eyeballs because what am seeing right now is not what a child is supposed to witness are parents doing.
Fuck me Daddy!" sigaw niya.
At iyon ang naging hudyat ko na umalis kasama ng aking ama ang pagtanggal ng sinturon mula sa kanyang shorts.
Well I guess, sira na ang breakfast nun.
Ngayon alam mo na kung bakit ako naging ganito kapag ako ay may m*****g na mga bagets para sa mga magulang. Kailangan ko na talagang kumuha ng sarili kong pwesto.
****
Ang Susunod na Araw....
Ang mataas na malaking gusali ng opisina na parang skycrapper ay tila totoo, na may malalaking salamin na bintana at ang mga salitang nakaukit sa gusaling "Boyce Oil and Shipping Empire" na kumikinang na parang Ginto. nakakatakot, iba't ibang kaisipan at emosyon ang dumadaloy .
Kaya ko to, P.A job lang yan
Simple and easy" I think I should do just fine Nabasa ko ang ilang bagay tungkol sa kumpanya at ito ay isang tunay na matagumpay at isang negosyo ng pamilya na may mga sangay sa buong bansa. Bagama't tila ang BOCYE ay ibang Corporation mula sa negosyo ng pamilya Ang pangunahing punong-tanggapan ay matatagpuan sa Greece Athens.
Thankfully bilang kinakabahan bilang impiyerno ako ay tiyak na nagpasya na magsuot ng ilang mapahamak na panty bagaman hindi ko gusto ang mga constrictions sa paligid ng aking puwitan ngunit ito ay mas mahusay na ligtas kaysa sa sorry.
Hindi ko na talaga hahayaang maulit ang kahapon ngayon pwede ba" humakbang ako papasok sa matataas na nakakatakot na gusali akyat sa elevator sa pinakataas na palapag .
Makalipas ang ilang minuto....
Don't worry , it's just takes practice and you'll be a pro before you know it" sabi ni sage, pinapakita niya sa akin ang ins and out ng tungkulin ko bilang personal assistant.
Bilang Personal Assistant ni Mr Damien, makikipagtulungan ka nang malapit sa kanya upang magbigay ng personal na suporta para sa kanya (at paminsan-minsan, sa kanyang pamilya) sa hanay ng mga tungkulin." sabi niya sa isang propesyonal na boses.
Ang suportang iyon ay nangangailangan ng...
Pamamahala ng mga papasok na tawag sa telepono, email, at pangkalahatang sulat sa ngalan niya na nag-iiskedyul ng mga personal na appointment at reserbasyon para sa kanya (mga doktor, fitness, atbp.), at pamamahala sa kanyang kalendaryo sa araw-araw.
Ang pagdalo sa mga palabas at mga gala sa trabaho upang matiyak na ang buong suporta ay ibinibigay kung kinakailangan, ang pag-aayos ng kanyang iskedyul ng paglalakbay na inaasahan mong maglakbay kasama niya at pamamahala ng mga bakasyon kahit na bihira kapag siya ay kumuha ng isa" sabi ni sage na nakangisi.
Pagsasaliksik ng mga flight, pag-book ng mga hotel, restaurant, at pamamahala ng mga reserbasyon, pagpaplano ng mga espesyal na kaganapan at pamamahala ng mga proyekto kung kinakailangan.
Bumili ng iba't ibang mga item/regalo, at dapat mong ipadala ang mga regalong iyon sa mga taong sinabi niyang dapat mong . Walang tanong basta gawin mo lang kung ano ang iniutos sa iyo." sabi niya sa isang uri ng tingin na hindi ko lubos maisip.
Kapag ibig mong sabihin?
I mean yung mga mistress niya, minsan nagpapadala siya ng goodbye gifts sa karamihan sa kanila and you're to do as requested"matigas niyang sabi.
Wow, mukhang Playboy ang amo.
Huwag kang mag-alala magagawa mong mahusay "Magkakasundo ka sa amo ng maayos. Sabi ni Sage
Ngayon, mag-book ka ng table sa paborito niyang restaurant , doon siya kukuha ng tanghalian .
"Sige."
"Makakakuha ka ng apatnapu't limang minuto para sa tanghalian araw-araw, kasama ang isang labinlimang minutong pahinga sa hapon. Ipapayo ko na lumabas para sa tanghalian, kung hindi ay mapipilitan kang gumawa ng isang bagay, ngunit magpahinga ka sa kusina." Hinila niya ako palabas ng kwarto at bumalik sa hall area. "Overwhelmed pa?"
"Medyo," pag-amin ko, inilagay ang aking pitaka sa sahig sa tabi ng aking bagong mesa.
Ngumiti si Sage ng may simpatiya. "Huwag kang mag-alala. Lahat ng ito ay nakasulat para sa iyo, ngunit narito lamang ako hanggang pagkatapos mong makabalik mula sa tanghalian, pagkatapos ay kailangan kong makuha ang aking anak, kaya gusto kong malampasan ito."
"Okay. I have got this, It's fine."
"Ang unang bagay na kailangan mong malaman ay ang desk ay naka-set up sa aking sistema ng organisasyon. Mangyaring panatilihin itong ganoon kung sakaling hindi ka makalampas sa pagsubok, ngunit medyo may tiwala akong gagawin mo." Pagkatapos ay itinuro niya sa akin kung nasaan ang lahat sa desk, mula sa mga paperclip hanggang stapler hanggang sa mahahalagang file. "The cabinets behind you are files and information on recent contracts and business deals . The cabinet on the right..." Lumapit siya at binuksan ang bawat drawer, hindi mo kailangang mag-panic dahil lahat ng kailangan mo ng impormasyon ay nakamarka lahat sa kaso nakalimutan mo.
Tinapik ni Sage ang computer at nabuhayan itong kumurap.
"Narito ang iyong pag-login. Pansamantala lamang ito sa ngayon, ngunit kung matatanggap mo ang trabaho nang permanente, narito ako upang siguraduhing maayos ka at baguhin ang lahat para sa iyo. Ilagay ito sa kahon doon." Tinapik niya ang isang asul na kuko sa screen.
I typed, conscious of my newly painted red nails."I can't believe am sweating like a 16 years old going for her First roller coaster ride well I need this job more than ever if not for anything but my eyes can bear to witness sinuman sa aking nanay at tatay na buhay sex.
Nag-log in ako at nag-freeze. Mayroong mga icon sa lahat ng dako, nag-panic ako sa una ngunit nasanay ako sa mga bagay na nag-aalaga sa kanyang iskedyul at pagpupulong ni Mr Damien At ilang pag-click mamaya at ang screen ay mas matatagalan na tingnan, at hindi gaanong nakakalito. .
"Okay. Let's start simple, and I'll explain those to you. Phone." Itinuro niya ang wireless phone sa isang dock sa kanan ko. "Simple. If it rings, someone wants you or they want Mr. Damien."
"Kailangan ko bang magpadala ng tawag sa kanya?"
"Minsan. May listahan ng mga dumadaan sa kanya kung nandito siya at wala sa meeting o out na may kasamang kliyente." Pinadausdos niya ito papunta sa akin. "Limitado ito sa kanyang mga magulang, sa kanyang kapatid na babae, at sa ilang mga high-profile na kliyente. Ngunit, palagi mo silang pinipigilan at tawagan upang makita kung kaya niyang tanggapin ang tawag."
"Okay. Sagot, at kung nasa listahan sila, i-hold ang mga ito, suriin sa kanya, at ilagay ang mga ito sa .
Mabibigat na yabag ang umalingawngaw sa hagdan.
Lumiwanag si Sage. "Oh, good. Maagang nandito si Mr. Boyce ngayon. I was hoping to be able to introduce you."
Nanginginig ang mga kamay ko sa ilalim ng desk. Oh, God, bakit ako nanginginig? Iyon ay hindi magkakaroon ng magandang impresyon kahit ano pa man." Okay universe gawin mo ako ng pabor at iligtas ako sa anumang kahihiyan.
"No, I can't do today. Kasi sabi ko," sabi ng boses.
Ito ay malabo pamilyar.
"alam mong hindi ito ang una kaya hawakan mo ng maayos." Pumasok sa kwarto ang lalaking pinanggalingan ng boses.
Lumubog ang tiyan ko.
Makapal, kulot, maitim na buhok na nakakulot sa kanyang tainga". Uh oh
Maningning na asul na mga mata" Shit
Isang malakas na panga na may tuldok na maitim na pinaggapasan."Siguradong sira
Ang isang mapusyaw na kulay-abo na suit na mas nakayakap sa kanyang katawan kaysa sa anumang tela ay may karapatan.
Ang gwapo ni Mr.
Oh hindi.
Ibinuka ni Sage ang kanyang bibig, ngunit itinaas niya ang isang daliri, nakatakip ang kanyang dyaket sa kanyang bisig habang bitbit niya ang isang makinis na leather na briefcase sa kanyang kamay. Lumipat ang mga mata niya sa amin ng halos isang segundo, may kung anong kumikislap sa kanila nang dumapo sila sa akin.
Napalunok ako nang biglang sumara ang pinto ng opisina niya sa likod niya.
Oh hindi!
Ako screwed, tulad ng hindi lamang anumang screwed tulad ng freaking screwed.
Tinitigan ako ni Sage ng may haka-haka. "Kilala mo ba siya?"
"Um." Inilipat ko ang tingin ko sa kanya mula sa pintuan niya. "Not really. We've had a...fleeting meeting."
"Please don't tell me you've slept with him because there's a company policy of no fraternizing with office colleagues." She says with a pleading eyes .
"No! Oh God, no. Walang ganyanan." Namumula ang pisngi ko, ngayong may sinabi siya, iniisip ko kung ano ang mangyayari sa pagtulog kasama siya.
"Naku, salamat sa Diyos." Idinikit niya ang kamay sa dibdib at sumandal sa desk. "Kung gayon, ano iyon?"
Kinagat ko ang labi ko at kinaladkad ito sa pagitan ng mga ngipin ko. "Pagkatapos kong umalis sa pakikipanayam, kinuha ko ang Starbucks, at ako ay medyo nasa aking sariling maliit na mundo. Maaaring ako ay humakbang sa kalsada nang hindi tinitingnan ito, at maaaring nahulog ako sa harap ng kanyang sasakyan na sinusubukang hindi masagasaan. ."
Nanlaki ang mga mata ni Sage. "Naku. Naku. Ikaw ang baliw na babaeng binubulong-bulong niya kahapon ng umaga."
“Crazy girl?” Bulong ko, hindi naman siguro siya nagkakamali.
"Baliw ako!
Ibinagsak ko ang aking ulo sa mesa, ang keyboard ay humahampas habang sinusulat ko ang Diyos lamang ang nakakaalam kung ano ang nasa screen gamit ang aking noo.
"Well, kung wala na, ito ay magiging kawili-wili."
Ang saya sa kanyang boses ay nagsabi sa akin na inaabangan niya ang pulong na ito.
Buod ni LeslieAng kwentong ito ay nag-uusap tungkol sa dalawang magagandang Tauhan nang matuklasan nila ang kanilang sarili na umibig at gumawa ng isang pamilya para sa kanilang sarili ngunit bago makarating doon ay kailangan muna nilang harapin ang kanilang mga takot, ang mga hangarin na patuloy nilang nilalabanan sa isa't isa, kanilang mga kaaway at mga haters. Alam nilang pareho silang naglalaro ng isang mapanganib na laro, palihim na palihim sa isang lugar na madali silang mahuli. Bagama't maaaring siya ang CEO ng kanyang kumpanya, siya ang kanyang sekretarya pagkatapos ng lahat at ang kanyang plano ay hindi kailanman umabot sa ganito...ngunit siya ay isang mainit na gulo sa isang napakainit na amo. Isang napakaraming maiinit na pagtatagpo na tiyak na hindi niya kayang labanan kahit na sinubukan niya.Leslie- Ang pangunahing bida ng kwentong ito ay nagkaroon ng napakahirap at mahirap na taon. Literal na iniisip ni Leslie na siya ay jinxed o ano. Dahil lately ay ganoon na ang nar
Ang P.O.V ni Damien.Makalipas ang isang taon.Hinaplos ni Damien ang kanyang mga kamay pababa sa baywang ng kanyang asawa. Isang mainit na hangin sa tag-araw ang umiihip sa mga nakabukas na pinto ng kwarto, dala nito ang halimuyak ng dagat at ang tunog ng aming anak na tumatawa habang naglalaro siya sa buhangin sa labas sa ibaba kasama ang isa sa mga anak na lalaki ng staff ng isla.Napuno ako ng malalim na pakiramdam ng kapayapaan...natahimik na ang gutom na bahagi ng aking kaluluwa. Kasalukuyan kaming nasa isa sa aking pribadong Isla, ang pinakaunang bakasyon ng pamilya kasama ang buong tatlong pangkat. Ako, si Leslie at alaala.After the whole ordeal last year, nasa amin ang atensyon ng press. Nagpasya kaming gugulin ang bagong taon sa isa sa maraming isla na pagmamay-ari ko.Ngumiti si Leslie sa akin, kasama ang kanyang Auburn curl na kumikinang na parang halo sa kanyang ulo na nagniningas na kaibahan sa puti ng unan, ramdam kong nahihirapan ako para sa kanya. muli.'Malamang na
Leslie P.O.V.Kaya ang mga araw ay naging linggo, ang mga linggo ay naging buwan. Habang lumilipas ang panahon ay naging mas malapit kaming lahat, kahit ang mga magulang ko ay parang normal na rin at hindi ganoon kanormal dahil hindi sila sumusunod sa No PDA rule. I now have a baby brother, dad decided to name him Jax. He's a cute little bundle which makes me more thrilled about the arrival of my baby. Ang pinaka-inaabangang araw ng Setyembre 20 sa wakas ay dumating ngunit walang labor contraption. Wala man lang akong nararamdamang sakit maliban sa patuloy na pananakit ng aking balakang na tiyak na kakayanin ko.Hindi madali ang maging buntis, kumakain ako ng higit sa karaniwan kong ginagawa, well food lover naman ako kaya wala akong pakialam. Kahit na matulog ako ng mahimbing at madaling mapagod, may pagkakataon na muntik na akong madulas sa sahig.Typical Leslie tama.Buti na lang nahuli ako ni Damien,Sinuri ng doktor ko ang cervix ko kahapon para makita kung dilat na ba ako. I'm h
Ang P.O.V ni Leslie.Hindi ko alam kung bakit kailangan nating kumain sa labas?" Tanong ko kay Damien nang makababa kami sa kotse sa harap ng isang napaka-marangyang mukhang restaurant. isang napaka-publiko at sikat na restaurant na madalas puntahan ng mga matataas na uri at mayayaman.“I know but I think it's time to shut the mouths of those vipers, don't you think?. Bukod sa napakatagal na pinagdaanan ni Morgan para maghanda ng regalo para sa iyo, dapat nandoon ka sa unvieling." Sabi niya habang inaayos ang tux niya sabay hawak sa kamay ko habang papasok kami sa restaurant.Tinanggap kami ng host,Pagpasok namin. Priceless ang mga tingin sa mukha ng lahat habang nakatitig sa bumubukol kong tiyan kasama si Damien sa gilid ko. Habang papasok kami sa loob ay nakita ko si Vivian na nakaupo sa tabi ng table na itinuro sa amin, ang aming mga mata ay nagtagpo sa isa't isa. Pagkatapos ay dumaan siya sa amin na may lungkot sa kanyang mukha."Nakikita kong bumalik ka, sabi niya"Saucily"Oo si
3 araw bago dumating si Leslie.Ang P.O.V ni Morgan“Morgan meet Xavier, a good friend of mine” sabi ni Damien habang kumikilos ang kamay niya na ipinakilala ako sa isang gwapong hunk.Sa mga gintong kandado, ang kanyang makisig na tansong mukha at katawan na kumikinang na parang ginto. Malapad na balikat at perpektong kurbadong buong labi kasama ang kanyang berdeng mga mata na sumasayaw ng kapilyuhan na may ngiti na sumisigaw ng "Alam kong gusto mo ako"!"Oo oo ngayong tapos na tayo sa pagpapakilala, ano ang plano mo sa asong Vivian na iyon" sabi ko, sinusubukang huwag hayaan ang mga reaksyon ng katawan ko sa lalaking Xaiver na ito ang maghari sa utak ko."Nag-organisa siya ng board meeting sa labas ng kumpanya kasama ang mga shareholders. Na nangangahulugan ng maraming bagay, sa tingin ko ay susubukan ka niyang banta sa kumpanya." Sabi ni Xaiver habang iniunat ang seksing binti niya.“Alam mo sinimulan ko ang “BOYCE CORPORATION” nang mag-isa, nang walang tulong ng tatay ko. It's my
Ang P.O.V ni Leslie.Ang aking ulo ay nagbibigay ng isang matunog na tunog.Pag-angat ng aking mga talukap nagising ako sa isang mabigat na pakiramdam ng Sa aking ulo. Dahan-dahan akong lumingon sa paligid para malaman kung nasaan ako. Doon ko napagtanto na kasalukuyan akong pauwi, pabalik sa mansyon. Nakatitig sa salamin na parang dingding para makitang gabi na. Napapaisip tuloy ako kung gaano na ako katagal sa labas.Sinubukan kong umupo ay nakita ko si Damien na natutulog sa isang sopa sa tabi ng kama. Nang makita ko siya, nakokonsensya ako sa lahat ng mga pangit na ginawa ko sa kanya. Mali na pinagkaitan ko siya ng pagkakataong ayusin ang mga bagay-bagay, sa halip na maghintay ay tumakas ako. Gumawa ako ng malaking gulo sa sitwasyon, tulad ng lagi kong ginagawa." Naisip ko habang unti-unting tumutulo ang mga luha mula sa aking mga talukap, medyo malakas na ang pag-iyak ngayon dahil hindi ko na napigilan ang aking emosyon.Naalarma si Damien na lumingon sa paligid at pagkatapos ay