HINDI PA rin maalis sa isip ko ang mga sinabi ni Tita Mandy sa akin tungkol kay Zandy hanggang sa huminto ang sasakyan sa tapat ng isang malaking bahay. Ginugulo niyon ang utak ko sa kasalukuyang pagkakakilala ko kay Zandy. Introvert daw ito pero bakit ganoon niya ako tratuhin?
Hindi ko rin alam kung paniniwalaan ko ba na iniwan si Zandy ng girlfriend nito para sa ibang lalaki. O baka naman iyon ang naging dahilan para maging bakla siya, dahil sa matinding pagkabigo niyo sa babae. Kung ano-ano nang tumatakbo sa isip ko tungkol kay Zandy at bakit ko nga ba iniisip ang lalaking iyon? Galit nga pala ako sa kaniya.
Bumaba ako ng sasakyan kasunod si Tita Mandy at tumambad sa akin ang isang malaking bahay. Halos lumuwa ang mga mata ko nang makita ko ang bahay nila Zandy. Napakaliwanag ng paligid dahil sa ilaw na nagkalat sa labas, napakataas ng gate na pinasukan namin kanina na ngayon ko lang nakita. Kulay cream ang kabuuan ng bahay na halos tinga
NAMAYANI ANG nakabibinging katahimikan sa loob ng sasakyan ni Zandy habang lulan kani niyon pauwi. Wala naman kasi siyang ibang choice kung 'di ang ihatid ako pauwi dahil naiwan ko ang sasakyan ko sa opisina dahil sa biglaang pag-imbita sa akin ni Tita Mandy.Bigla akong nanibago sa Zandy na kasama ko na gustong-gusto na palagi akong inaasar at nagagalit sa kaniya. Napakatatimik niya at hindi ako sanay na ganito siya. Higit lalo akong nacu-curious sa kung ano'ng nasa isip niya at sa totoong pagkatao niya. Katulad ko, alam kong may hinaing din siya sa buhay at gusto kong malaman iyon sa hindi ko alam na dahilan."Do you really think na matatapos din ang marriage nating dalawa?" basag ko sa katahimikang namayani na parang nakakabingi. Hindi ko maintindihan ang sarili ko kung bakit gusto kong magsimula ng conversation sa kaniya. "I mean, if we keep on treating each other like this, sa tingin mo ganoon sila kadaling bibitaw sa atin?" sabi ko sa
NAKITA KO ang lungkot sa mukha ni Papa at Mama habang nakatingin sa akin, bitbit ang maleta na naglalaman ng mga gamit ko at ang back pack na nakasabit sa likod ko. Ito na kasi ang araw na lilipat kami sa bahay na binili ng mga Zaavedra para sa amin ni Zandy. Kahit mabigat ang loob ko, wala na akong magagawa.Bumaling ang mga ito kay Zandy na bakas doon ang lungkot. "Zandy, please take care our daughter, ok? This would be the first time na malalayo sa amin si Miles at hindi siya sanay na wala kami para mag-alaga sa kaniya," simula ni Mama na bakas agad ang pangungulila sa boses nito.Kanina pang nandito si Zandy para sunduin ako at alam kong napipilitan lang din siya sa gagawin. Nandoon pa rin ang kakaibang emosyon sa mukha niya. Hindi ko rin madalas makita ang ngiti sa mga labi niya, at kung sumilay man iyon, mababakasan iyon ng lungkot.Kumunot ang noo ko. "'Ma, para namang sinasabi ninyong hanggang ngayon alagai
HINDI KO alam kung bakit parang biglang nagbago ang ihip ng hangin. Parang no'ng nakaraan lang ni halos hindi tumutol si Zandy sa lahat ng gusto ng mga magulang namin tapos suddenly he want them to disappoint. Ano bang nasa isip niya? Lalo lamang ako naku-curious sa kung ano'ng gusto niyang mangyari sa amin? Parang biglang nag-iba ang Zandy na kasama ko o baka naman nagsawa na siya sa paulit-ulit naming pagtatalo at sa pang-aasar niya sa akin. Marahil din napuno na siya at napagod sa mga pangsusumbat ko sa kaniya. Huminto ang sasakyan sa tapat ng kulay berdeng bahay na may malalaking puno sa labas ng bakod niyon na nagbibigay lilim sa malawak na bakuran ng bahay. Napaka-enivironmental friendly niyon. Nararamdaman ko rin ang sariwang hangin na yumayakap sa akin. "Wala ka bang balak bumaba?" Napakurap ako nang marinig ko ang boses ni Zandy. Bumaling ako sa kaniya na nakatayo sa harap ng pinto ng driver's seat.
HINDI KO talaga inakalang marunong magluto si Zandy kaya nagulat ako nang makita ko siya sa harap ng stove at nagluluto ng mabangong putahi na lalong nagpakalam sa sikmura ko."Just wait the food on the table," sabi niya na abala sa pagluluto.Hindi agad ako gumalaw. Tiningnan ko lang siya habang ginagawa niya ang paghalo sa niluluto niya. Naamoy ko na agad ang masarap niyong samyu. Parang Kare-Kare ata iyon dahil sa amoy niyon.Kung pagmamasdan si Zandy, mukha siyang lalaking-lalaki at hindi pagkakamalang bakla at kung hindi ko nga lang siya kilala, baka na-attract na ako sa kaniya lalo pa't marunong siya magluto."Bakit hindi mo ako ginising? Sa tingin mo ba hindi ako marunong magluto? I know how to Cook too, Zandy," pagyayabang ko pa kahit sa totoo lang hindi ako masyadong exposed sa kusina para magluto."I want you to take a rest," simpleng sagot niya. Nakita kong pinat
HINDI KO alam pero bakit parang nadismaya ako nang hindi ko makita si Zandy sa labas ng opisina? Parang hinahanap ko siya roon o baka hindi lang ako sanay na walang Zandy na nang-aasar sa akin. Bumuntong-hininga ako at bahagyang pumikit. Bakit ko ba iniisip si Zandy? Hindi ko na siya dapat pang isipin. Mas mabuti na nga ito na wala siya para asarin ako at ipaalala sa akin ang nakaraan ko. "Oh? Hindi ka susunduin ng asawa mo?" tanong ni Ate Shai nang bumaling ito sa akin. "I have my own car naman, Ate Shai kaya hindi na niya ako kailangan sunduin. And besides he's busy," dahilan ko, saka ngumiti kahit alam kong hindi iyon umabot sa tainga ko. "Bakit? Are you looking for your husband, Miles?" makahulugan namang tanong ni Andrea. "Of course not, Andrea kaya ko namang umuwi mag-isa. I've been going home alone since my first day of working here. Sanay na ako," giit ko. Kumibit-balikat lang si Andrea pero makahulugan ang mga tingin niya sa akin. Hindi ko hinahanap si Zandy, sadyang nag
"HEY! TULALA ka na naman?" Napakurap ako nang marinig ko ang boses ni Andrea. Ikinumpas pa niya ang mga daliri sa harap ko. "Kanina ko pang napapansin, mukhang malalim ata ang iniisip mo?" dagdag pa niya.Kasalukuyan kaming kumakain sa labas ni Andrea. Hindi naman lumalabas ang iba pa naming mga kasama para kumaing kasabay namin dahil may sari-sarili silang mga baon."Wala, may naisip lang ako," dahilan ko. Pero ang totoo hindi mawala sa isip ko ang nangyari at ang salitang narinig ko mula kay Zandy nang nagdaang gabi. Umuwi itong lasing kasama ang kaibigan daw nito na si Ton. Well, I don't know if he's just friends of Zandy.Flashback...Pagkatapos umuwi ni Ton, naiwan ako sa silid ni Zandy. Hindi siya mapakali sa kama. Hanggang ngayon, hindi pa rin maalis sa isip ko ang pagdududa sa totoong relasyon ni Zandy at Ton. Hindi ko alam, pero may kakaiba akong naramdaman sa pag-aalaga nito kay Zandy o bak
MABILIS AKONG naglakad papasok ng building habang nakatingin sa wristwatch na suot ko. Ilang minuto na lang at male-late na ako, sigurado mapapagalitan na naman ako ni Ate Shai at ni Sir Troy pag nagkataon. Hindi na maipinta ang mukha ko habang dobleng bilis sa paglakad ang ginawa ko.Napasinghap pa ako nang makitang may laman pa ang elevator. "Bilis naman, late na ako," naiiyak kong sambit sa sarili ko. Hindi ako pwedeng ma-late dahil magre-reflect iyon sa performance ko bilang journalist. Aba, gusto ko rin namang ma-promote.Nakahinga ako ng maluwag nang makita kong dahan-dahang bumukas ang pinto ng elevator pero imbis na makipag-unahan ako sa pagpasok doon, natigilan ako at hindi nakalagaw sa lalaking tumambad sa akin. Napaawang pa ang bibig ko. Hindi ko alam ang gagawin. Gusto ko mang tumakbo pero walang lakas ang mga paa ko para gawin iyon."R-Roven?" gulat na banggit ko sa pangalan ng lalaking nasa harap ko. Nagbag
"KUMUSTA, Miles nakita mo ba ang usok sa ilong ni Sir Troy?" natatawang tanong sa akin ni Chad habang palabas na kami ng gusali. Kanina pa akong tahimik at kanina pa rin nila akong kinukulit sa mga sinabi ni Sir Troy sa akin.Bumuntong-hininga ako. "Hindi naman siya nagalit sa akin, pero alam ni'yo kung ano'ng nakakainis? Hindi pa ako tapos for my project to interview Zandy, and now he gave me another project," reklamo ko sa kanila."New project? He gave you another personality to interview?" ulit ni Melissa.Tumango ako. "At ang nakakainis pa, napaka-choosy ng kung sino mang lalaki iyon. Ako raw ang gustong mag-interview sa kaniya and If it's not me, he wouldn't go for an interview," inis kong sabi."Wow! Mukhang something fishy ang new project mo, Miles, ah? Hindi kaya, he's one of your millionaire admirer?" ani naman ni Andrea na natuwa pa sa naisip niya."Admirer? Well,