She is pregnant.
Sa tuwing naiisip ko iyon. Gusto ko na lang umuwi agad at yakapin siya. I want us to get married as soon as possible. Pero kailangan ko muna na unahin ang kompanya. Kung wala ang kompanya hindi ko mabibigyan ng magandang buhay ang anak at asawa ko.
Damn... I never thought in my life na mababaliw ako ng ganito.
She was my first love, my baby, the mother of my child. All I want, God fulfill it. I need to always thank to him for that.
Bagsak ang katawan ko nang mahiga ako sa kama ng suit na tinutuloyan ko dito sa State. I receive Katana's message. Hindi ko nabasa ang una niyang text dahil tumuon ang tingin ko sa bagong mensahe niya. That I hate you makes my heartbeat fast. Shit! What did I do?
Tinawagan ko siya ng makailang uliti pero hindi niya sinasagot. Nang matapos ang walong call ay inulit ko pa hanggang sa ma-can't reach na ang phone niya. Damn! She's mad, I know. Nang sumunod na araw ay gusto ko ng umuwi at tanongin
My eyebrows met."What?" I asked ate Belen."Umalis po kasi siya kanina," sabi nito."Saan?" I asked again.Damn! Where are you again baby? Nababaliw na ako habang iniisip kung saan siya pweding magpunta. Gabi na pero hindi pa rin namin siya mahanap."Kanina po kapag alis niyo ay nagmadali naman po siyang umalis," sabi nito.I didn't speak. Iniisip kung ano na naman ang dahilan ni Katana at iniwan na naman niya ako. She always running. Damn it!"Tapos po umuwi na namn po siya, namumula po ang mata tapos ilong niya.""Then?" I asked."Ang paalam niya po ay sa bahay niyo siya mag-stay po," sagot nito.Lalong nagsalubong ang kilay ko. Kung do'n siya mag-stay ay nakita ko siya do'n! Pero kahit anino niya ay hindi ko nakita. Potangna!I picked my phone and dialed her number again. But it's can't be reached. I called Irine to inform her na nawawala si Kalie. Alam kong may problema na naman siya kaya n
I open the door for her.Halatang kinakabahan siya habang nakatingin sa akin. I just chuckled and raise my left eyebrow at her. Gusto kong ipakita sa kaniya na seryoso akong gusto ko siyang makausap-na gusto kong magusap kaming dalawa ng maayos."Come on," sabi ko.Huminga siya ng malalim. "B-bakit dito?" bulong niyang tanong.I chuckled again. "Dito ako nag-check-in kanina," I said.Napahinga naman siya ng maluwag. Gusto kong tanongin kung anong iniisip na naman niya. Pero hindi ko na iyon tinanong pa sa kaniya. I held her hand at hinila na siya papasok sa elevator. Natatawa na lang ako sa hitsura niya habang tinitignan ang mga babaeng nakatingin sa amin. Nang sumara ang pinto ng elevator ay 'tsaka ko siya hinila payakap sa akin."Ang sama mo tumingin," sabi ko.Hindi siya sumagot."Wala akong dinalang babae dito." Pagdepensa ko sa sarili."Sinasabi ko ba na may babae ka dito?" tanong niya at inangatan ako ng tingin.
"Irine!" I cried loud at her shoulder.She is the one who came her in Trace hotel room. Pina-book niya ito dahil kailangan niya muna magpahinga dahil sa haba ng byahe niya. I feel so guilty dahil sa nangyari. If only I told him what I'm thinking and I told him that I'm giving up with him ay baka hindi na umabot pa sa ganito. Pero hindi ko na ito pagsisisihan. Yes, I'm guilty because I saw how his eyes tired basta lang ay madala niya ako dito."Naks! Ikakasal na ang buntis," sabi ni Irine.Napangisi ako. Hindi pa nagpo-propose si Trace. Hindi ko alam kung kailan pero sinabi na niya iyon kagabi."Paano mo nalaman?" tanong ko.Natameme naman siya. May feeling talaga ako na kasabwat siya sa plano nila Trace. Nagpanggap na lang akong walang alam hanggang sa makarating kami sa place na pupuntahan namin. Irine covered my eye with her blindfold.Iba iyong kaba ng dibdib ko habang inaalalayan niya akong humakbang sa daan na hindi ko makita. Wal
I smiled when I saw my parents."Nice one," si Daddy.I laughed at him. He tapped my shoulder and my mother kissed my cheeks."Congrats, I'm proud." Hinawakan ni mama ang kamay ko.Nanlalamig ang bawat kalingkingan ng kamay ko habang nandito kami ngayon sa room. Mamaya pa daw kasi ang open ng simbahan, marami pang dapat ayosin. Bawal naman kaming maghintay du'n dahil mabo-bored lang kami."Sana all, brother." Tunawa si Tanya.Naalala ko iyong kwento sa akin ni Russel. Before she travel abroad na-broken daw ang isang ito. I never had a time to ask her nor call her para kamustahin. Sasabihin kong medyo nakalimutan kong bago ang lahat ay may prinsesa akong ubod ng kulit dati. Before Katana I have Tanya Xyrine Cardenas.I pulled her in my chest. "I miss you," sabi ko.Tumawa siya lalo. "Congrats, I wish you and Katana will be happy," she whispered.I nodded. "I wish you we'll be happy, too." Hinalikan ko ang tukt
After 3 years "Bakit hindi mo ako ginising?" tanong ko kay Trace. Ngumiti lang siya. "Ayos naman na," sabi niya. Ngumuso ako. "Wala ba siyang sinabi?" I asked. Syempre nagba-baka sakali pa rin ako na maging okay kami ni mommy at Vivian. I heard about what happen to her nu'ng malaman niya na ikakasal na kami ni Trace, after that wala na akong narinig na news about Vivian's family. She was so really desperate to kill herself. Just to have Trace. Na-guilty ako that time pero naisip ko rin na kailangan sarili ko muna ngayon. Masama ba iyon? "She said she want to talk to you," he said. "Anong sabi mo?" agarang tanong ko. He laughed. "Sabi ko ayoko," sagot niya. "What!?" gulat kong tanong. "Anong what?" taas kilay rin na tanong niya. Napairap na lang ako. Kinuha ko si Krace sa kaniya tapos lumabas na kami ng kwarto. Naiinis ako sa kaniya. Bakit kasi hindi niya ako ginising? Pumunta pala si mommy dito bakit hin
I hold my book tightly habang papasok sa school, nakapasok na ako ilang beses dito no'ng elementary pa lang ako. At nakaka-kaba pala pag dito ka na papasok sa araw-araw.Pumasok ako sa classroom namin, 7-DG ako, name ng teacher daw yun short cuts lang."H-hello," sabi no'ng katabi ko.Ngumiti naman ako, wala akong kilala sa mga classmates ko, ang iba'y galing sa ibang school. Sa Aponit, Talang at Bani."Hello." Nagbuklat rin siya ng book na kinuha niya ata sa library ng school."Galing 'kong Aponit. Ikaw dito ka talaga?" tanong n'ya.Tumango naman ako, since kindergarten ay dito na talaga ako. 'Di ako dito pinanganak pero dito na ako lumaki, sa lola at lolo ko.Nasa Cavite sila mama't papa para mag-trabah
"Oh, ayan na pala sila." Dinig kung sabi ni ma'am at sinalubong kami na may ngiti sa labi.Her smiles makes me smile, too. Parang may gayuma ang ngiti ni ma'am Diana na magugulat ka na lang napapangiti ka na rin. Iba s'ya sa lahat ng teacher, she's hyper one, friendly rin. Siguro dahil hindi malayo ang taon n'ya sa 'min, 21 years old pa lang s'ya pero isa na siyang ganap na guro.May mga bumu-bulong-bulong naman na baka sini-sip-sipan ko si ma'am kaya gano'n, pero sinaway sila ni ma'am 'judging someone is like judging god' napangiti ako do'n. Ma'am Diana told me to prove myself this time, dahil matagal kung hinayaan na isipin nilang kapit lang ako sa mga matatalino.Breaktime na namin at naiwan akong mag-isa sa room, kaso lang napatingin si ma'am sa akin at 'tsaka ako nilapitan."'Di ba sabi ni ma'am prove yourself? show them na mali ang iniisip nila. Be yourself Katana," sabi niya.
"Alam mo ba crush na crush ko talaga si Trace." Napalingon 'ko kay Vivian ng sabihin n'ya 'yon.Kinagat ko ang bibig ko, hindi ko makalimutan na naabotan kami ni Vivian kanina habang inaasar 'ko ni Trace dahil takot 'ko sa tuko na galing sa ceiling ng classroom.Inaasar n'ya pa 'kong at kunyaring kukunin ang tukong nagtago na sa ilalim ng lagayan ng mga walis. Buti na lang ay hinanting ng mga boys kanina dahil inutos ni ma'am baka raw kasi dumikit sa 'min, makapit ang tuko at dilikado pero hindi man lang natakot si Trace."Anong ginagawa n'yo pala kanina? close ba kayo?" sunod-sunod n'yang tanong.I looked away, hindi naman kami close pero palagay ang loob ko sa kan'ya. I don't know but I have something feeling that I can't say- kasi hindi naman dapat. Hindi talaga dapat dahil, hindi ko rin alam pero alam kung hindi dapat.Umiling 'ko bilang sagot. Wala na 'kong balak na maging malapit pa sa ka