CHAPTER 2

Heilena is a total opposite of Heilen. She loves going to bars late at night, she

loves getting drunk, she loves hanging out with friends. Para kasi sa kanya,

maiksi lnag ang buhay kaya kailangan din natin ng spice sa buhay. Kontento

na rin naman siya sa pagiging manager sa isang kilalang salon. Isa pa, she is

an outgoing type of person. Go lang nang go. Bagay na nakakapagpa-turn off

kay Timothy. Kaya kahit na halos magkamukhang magkamukha na sina

Heilen at Heilena, kailan man, hindi siya nalito sa dalawa Because he knows

the twins too well. Samantalang si Heilen, she is modest. Masyado itong

pormal at disiplinado. Mataas rin ang pangarap. Bagay na nagustohan sa

kanya ni Timothy. Para kasi kay Timothy ang pormal babae ay hindi puntahan

ang mga bar o ‘di kaya ay malayo na gawin ang mga bagay na ‘di gawain ng

mga kababaihan.

Few months had passed after her twin sister passed away at tila tumigil na rin

sa pag-ikot ang mundo ng mga magulang nila Heilena at Heilen. Nasasaktan

siya ng sobra kapag minsang naiisip niya na naisasantabi na siya dahil sa

pagkawala ng ate niya. Na kahit nandiyan siya, hindi siya iyong hinahanap ng

lahat. Mula kay Timothy hanggang sa daddy niya, bale-wala siya. Heilen is is

her daddy’s favorit. Kaya ng mawala ito, para rin siyang nabalewala. Even her

own family ad lalong-lalo na si Timothy.

At ngayon, she found her herself at the bar again with her friend, Bea.

Pansamantala niyang sinusubukng kalimutan ang mga nangyari.

“Hello, boys! This is Heilena, my dear best friend! Malungkot lang siya

ngayon. I am trying my best to make her happy. Huwag kayong mag-alala,

hindi man halata pero hindi siya nangangagat. Mukha lang mangangagat.

Hindi ba, girl?”

Pinandilatan pa nito ng mata si Heilena.

“Hindi ka naman nagsasabi na ganito pa la kaganda ang kaibigan mo, Bea?

Hi, Heilena, I am Froilan. Nice to meet you.”

Pilit na ngumiti si Heilena. “Nice to meet you din.” Sabay talikod niya para

umirap.

“Let’s drink?” Yaya ng isang lalaki. Medyo guwapo naman pero wala pa ring

makakatalo kay Timothy kung si Heilena ang tatanungin.

Agad na nagka-violent reaction ang dalaga sa sinabi nito.

Siniko-siko niya si Bea saka bumulong. “Huy, are you sure we are going to

drink with these men? Ayaw ko nga!”

Siniko siya pabalik ni Bea. “Girl, dito natin malalaman kung sino ang tunay na

gentle man sa kanila. Ano ka ba?”

Nang umikot na ang baso ay isa-isang nagsi-inom silang lahat.

Nakakadalawang shots pa lang si Heilena pero pakiramdam niya ay umiikot

na ang mundo niya. Who would drink a bacardi for the first time? Pakiramdam

niya, hindi na siya aabot ng five shots at gagapang na siya pauwi. Tama nga

si Bea, mukhang masaya nga dito. Lalo pa at masasarap din kausap at

kasama ang mga lalaking kaibigan nito.

Nagpaalam na muna na magbabanyo si Bea kaya naiwan si Heleina sa

lamesa kasama ang mga lalaki.

“It’s Heilena’s turn again! Shot! Shot! Shot!” hiyaw ng mga lalaki.

Pipikit-pikit pa ang dalaga na tinanggap ang shot niya. Iinumin na sana niya

iyon pero bigla itong inagaw sa kanya. Natapon pa nga ng kaunti.

“Hey!” Suway niya. Nanlalabo ang paningin niya at hindi halos makilala ang

mukha ng lapastangang umagaw ng sana ay shot na niya.

“Who did that?”

Inis na napalingon sila sa kanilang likoran. It was Timothy. Nang maagaw niya

ang shot glass mula kay Heilena ay dire-diretso niya itong nilagok.

“What are you doing here, Heilena?” tiim-bagang at tila galit nitong tanong.

Inirapan siya ng dalaga. Kilalang kilala niya ang boses ni Timothy. Why does

he need to be here?

“He knows you, Heilena?” tanong ng isa sa apat na lalaki.

Kahit medyo hilo ay pinilit nitong tumayo habang nakatukod ang isa niyang

kamay sa kanyang ulo.“O-Oo, kilala ko nga ang mokong na ‘to. Paanong hindi

ko makikilala ang lalaking dahilan kung bakit nandito ako ngayon?” dire-

diretso nitong sagot.

Binalingan niya pagkatapos ang binata. “Puwede ba, Tim? H-Huwag ka

ngang mang-aagaw ng shot. That’s mine! Akin na!”

Pakiramdam niya ay hindi na niya kayang dalhin ang sarili niya. Napasubsob

siya sa matitigas na d****b ni Timothy.

“We’re going home,” maotoridad na sabi nito saka mabilis na binuhat ang

dalaga na ani mo ay bago silang kasal. Amoy na amoy ang alak sa katawan

ni Tim. Minsan lang ito kung uminom pero simula nang mamatay ang

girlfriend nito ay halos maging suki na siya ng bar. Kahit sa kanila ay walang

araw na hindi siya nag-iinom.

Bago pa man makaangal si Heilena ay buhat na siya nito at wala rin naman

siyang sapat na lakas para makababa. Pakiramdam niya ay huminto saglit sa

pag-ikot ang mundo niya. She felt safe in Timothy’s arms. This is a dream

come true for her at dalangin niya na sana hindi na siya magising kung ganito

rin lang kaganda ang panaginip niya.

Pagkailang ang naramdaman ni Heilena nang ilapag siya ni Tim sa kama nito.

Tiningnan siya ng masama ng binata. “Kung gusto mong mag-inom, just stay

home. Huwag kang makikipag-inuman sa kahit na sinong lalaki.”

Inis na tinapunan siya ng tingin ni Heilena. “And you sound concern now

pagkatapos mong saktan ang damdamin ko?”

“I am not concerned. Ayaw ko lang na nakikitang paggala-gala ang mukha ng

babaeng mahal ko at sumasama pa sa ibang lalaki. It’s not nice. Tsk.”

Sarkastikong natawa ang dalaga. “Hah! So kasalanan ko pa ngayon na

kambal kami? Na parehas kami ng mukha?”

Hindi nakasagot agad si Timothy. He heaved out a deep sigh.

“I missed her so much.”

Tagos sa d****b ang sakit nang bitawan ni Timothy ang mga katagang iyon.

Nasasaktan si Heilena para sa sarili niya, at higit doon ay nasasaktan siyang

makita niya mismo sa mga mata ni Timothy ang nag-aapoy na lungkot. Kaya

bago pa man niya patayin sa sakit ang sarili ay tumayo na siya agad.“I am

leaving. Salamat.”

Heilena was about to leave nang magsalita pa ulit si Timothy. “Please be

Heilen, just for tonight.” He sounded desperate.

Lalong kumirot ang d****b ni Heilena. She bit her lower lip after hearing those

words. Napatigil siya sa pagpihit ng door knob at bahagyang nanigas sa

kinatatayuan niya. Lalo na nang maramdaman niya ang mainit na pagyakap

ni Timothy mula sa kanyang likoran.

Nanghinang bigla ang mga tuhod niya. And before she knew it, bumigay na

siya.

Parang wala sa sariling pinaghahalikan siya ni Timothy. Nakakalunod iyon.

Mahirap labanan ang dala nitong sensasyon sa kanya.

A tear fell down her cheeks thinking of doing this to her twin sister.

Nakalimutan na niyang respetuhin ang pagkamatay ng kapatid niya.

Nakalimutan na niyang magtira ng kaunting respeto para sa sarili niya.

Ngayong gabi lang naman, hindi ba? Kahit ngayong gabi lang ay sa kanya si

Timothy. Kahit ngayong gabi lang ay maranasan niyang piliin. Isang gabing

kasiyahan kapalit ng habang-buhay na sakit.

Nagising na lamang kinaumagahan si Heilena na wala na siyang saplot.

Tanging kumot na lang ang bumabalot sa kanyang katawan. Nanginginig pa

siyang napayakap sa kanyang sarili at napaiyak. She finally surrendered

herself to a man who doesn’t love her back, hoping na sana, sana sa susunod

na bukas, o sa susunod na habang-buhay siya naman ang piliin nito.

Wala na si Timothy nang magising siya. Kahit nananakit pa ang katawan lalo

na ang pagkababae niya down there ay pinilit niyang tumayo para isa-isang

damputin ang mga nagkalat niyang damit sa sahig.

Maya-maya pa ay lumabas si Timothy mula sa banyo na nakatapis lang.

Naabutan pa niya na nagbibihis ang dalaga pero parang hangin ito ulit sa

paningin niya.

“T-Tim,” uutal-utal na bulalas ni Heilena.

His cold stares meet her eyes. “Puwede ka nang umalis at umuwi.”

Lamig ang naramdaman ni Heilena. “Gano’n na lang ‘yon, Tim?”

Mala-demonyong gumisi si Timothy. “Yes, bakit? Don’t tell me umaasa ka na

ikaw na lang ang mahalin ko dahil magkamukha kayo ng kambal mo? Dream

on, Heilena.”

Tuloy-tuloy na pumatak ang mga luha sa pisngi ng dalaga. Nadagdagan pa

ng sikip ng kanyang d****b. Pinaasa niya lang ang sarili niya. Maliwanag

namang sinabi ni Timothy sa kanya na isang gabi lang. Siya lang itong umasa

at nasaktan. Umasa siya na baka puwede sila, na baka puwedeng siya na

lang.

Lumipas ang halos dalawang linggo matapos ang nangyari sa pagitan nila ni

Timothy ay nakabalik na siya ng tuluyan sa sarili niya. Akala niya magiging

maayos na ang lahat. Pero isang araw ay bigla na lang siyang nahilo at

nagsusuka. Nagpcheck-up agad siya no’n sa doctor sa pag-aakalang baka

na-food poison na siya pero halos hindi niya maramdaman ang mga buto niya

nang marinig ang anunsyo ng doctor.

“There’s no food poisoning that happened. You are two weeks pregnant, Ms.

De Guzman. Congratulations!”