CHAPTER TWELVE
Napapikit nalang ako ng mariin. Mas may imamalas pa ba ang araw na 'to?
I opened my eyes. My eyes narrowed at Lucien, who's staring intently to Aaliyah and Alyssa. His jaw clenched tightly.
Wala ni-isa sakanila ni Mica ang nakapag salita.
Get a rip to yourself Thea! Kailangan niyo ng umalis ngayon na. Huminga muna ulit ako ng malalim bago tumayo. Lumayo ako kay Aisla at pinahid ang luhang nasa pisngi ko.
Lumapit ako sa dalawa kong anak na nakatitig lang kay Vargas. Hinawakan ko ang mga kamay nila at hihilahin na sana paalis do'n ng mapahinto ako ng marinig ko ang hikbi ni Aisla.
"Mommy, leave Aisla!" hikbing wika nito.
I'm sorry Aisla.
Humigpit ang hawak ko sa mga kamay nila Aaliyah at Alyssa.
"Mommy? What's happening?" Aaliyah innocently asked me.
&nb
CHAPTER THIRTEENIt's okay to lose your pride over someone you love. Don't lose someone you love over your pride. If kung 'to lang ang tanging paraan wag lang mawala ang mga anak ko gagawin ko.I can't imagine my life without my daughters.As mother I'm not perfect. I make mistakes. I forget things. I lose my cool. And some days I go a little crazy. But it's okay because in the end, no one could ever love my children the way I do."Please, help me." hagulhol na sabi ko.From the moment I become a mother, my purpose has been to love and protect my children with everything I have.Tumayo si Dad sa pagkakaupo. Lumapit 'to sa akin. Yumuko 'to sa harap ko.Napatitig ako kay dad. "You've grown up so much my child," napansin ko na may luha ring tumutulo sa mga mata nito.Mas lalo akong napaiyak sa nakita. Hinawakan nit
CHAPTER FOURTEEN"You guys killed my baby," I sobbed. Napatingin ako kay Dad sa harap ko.Tinuro ko 'to. "Especially you," I painfully said.Agad namang napakunot-noo si Dad sa narinig."What are you talking about, princess?" Dad asked me quizzically."Don't act like you didn't do something, dad." I coldly said.My mom on the other side is silently crying while looking at us-me."No'ng gabing pinalayas niyo ako, a-ang gabing 'yon," tulo pa rin nang tulo ang luha ko.Makakatakas na sana ako no'ng gabing 'yon.P-Paano 'to nagawa ni Dad sa 'kin?I can't believe na magagawa ni dad sa akin 'to.Tulo pa rin nang tulo ang luha ko.Hindi pwede to. Kailangan kong makatakas.My babies is in danger.
CHAPTER FIFTEENI was brought back to reality when we heard a knock on the door.I stopped crying.I rubbed my wet cheek before standing up. I looked in the direction of Kuya who was just silently looking at me. Next to mommy.May kumatok ulit. My forehead furrowed.“My bisita ba kayong inaasahan?” my eyes bore in Dad. Alam kong pugtong pugto na ng mga mata ko kakaiyak.Nakaluhod pa rin 'to sa harap ko. Tumikhim muna si Dad bago umayos ng tayo. Napatingin din 'to sa may pintuan.“Wala,” tiim bagang na sambit nito habang nakatingin pa din sa may pintuan.Mukhang wala ata silang balak buksan ang pinto kaya ako na ang naglakad patungo sa pintuan at binuksan 'to. Sinigurado ko munang wala ng luha ang pisngi ko bago tuluyang binuksan ang pinto.Agad akong nanlamig ng
CHAPTER SIXTEEN"Naloka ako sa'yo Thea! Akalain mong triplets pala ang anak mo!" Mica annoyingly exclaimed.'Quadroplets.' I said, silently corrected her in my mind. Hindi ako nagsalita.I rolled my eyes. Wala akong ibang naggawa kundi ang ikwento sa kanila kung bakit kamukhang-kamukha ng kambal si Aisla. Ayaw kasi nila akong tigilan hanggat hindi ako nagkwe-kwento sa kanila. At parang nagsisi na tuloy ako na kweninto ko pa sa kanila ang lahat.Ang ingay ni Mica.Balik trabaho na kami at nasa cafeteria kami ngayon at kumakain. Lunch break kasi namin ngayon.Dalawang araw na mula no'ng kaarawan ng kambal at dalawang araw na din akong hindi mapakali.I'm worried about the DNA test.Shit.Even without a DNA test. From the faces of my children, I knew that, that was one of the strongest proofs t
CHAPTER SEVENTEEN“Bad Guys! Stop hurting mommy!” I heard Aaliyah scream as she sobbed and saw Lucien's men pull me again.Nagpumiglas ako ngunit mas humigpit ang hawak ng mga 'to sa akin dahilan kung bakit hindi ako makagalaw at makapalag.Ang sakit ng tiyan ko. Ang lakas ng pagkakasuntok ng isang tauhan ni Lucien sa ‘kin.My fists clenched in anger.Napatingin ako sa direksyon ni Alyssa na patuloy pa ring pinapalo sa bewang si Lucien. Kita mo sa mga mata nito ang puno ng galit.My Alyssa.“You're a monster!” galit na galit na sigaw ni Alyssa
CHAPTER EIGHTEEN “Wag puro matatamis ang piliin, okay?” paalala ko sa dalawa kong anak na masayang kumukuha ng mga gusto nila. Karga-karga ni Kuya si Alyssa na malaki ang ngiti. Kita mo sa mga mata nito ang kasiyahan. Napailing-iling nalang ako. Kasama namin si Kuya. Kakauwi ko lang galing trabaho ng maabutan ko sa bahay si Kuya habang nakikipag tawanan sa mga anak ko. Hindi ko alam na pupunta pala si Kuya sa bahay kasi di naman ‘to nagsabi sa ‘kin, pero sabagay wala naman akong number nito. Kanina pa ako saway nang saway sa dalawa kong anak kasi puro matatamis ang mga kinukuha nila. Naiinis din ako kay Kuya kasi ginagawa niyang spoiled sakaniya ang mga anak ko. Ayaw kong lumaki
CHAPTER NINETEENTahimik na nakasunod lang ako sa likod ni Mr. Rivera habang nakayuko at may tina-type sa hawak na ipod. Tinitignan ko ang mga susunod na schedule ngayon ni Mr. Rivera.Napatingin ako sa wrists watch ko.Patungo kami ngayon sa conference room. Nando’n na ang lahat maliban sa’min ni Mr. Rivera.Hindi ko maiwasang kabahan lalo na at alam kong nando’n din sa loob conference room si Lucien.Knowing na nado’n si Lucien sigurado akong hinding-hindi ako makakapag concentrate sa trabaho ko.Nang makapasok na kami sa loob ng conference room ay agad na nagsitayuan ang lahat ng nando’n maliban kay
CHAPTER TWENTYNanghihinang napasabunot ako sa sariling buhok ng makalabas na ako sa opisina ng doctor. Umupo ako sa isang upuan na nakita."I'm sorry to say Ms. Sanchez but, none of you matched her blood type. "I bit my lower lip. Wala ni isa sa amin ang ka match ng dugo kay Aaliyah.Except kay Alyssa. Naalala ko kung ano ang sinabi ng doctor sa 'kin kanina."You must be at least 17 years old to donate to the general blood supply, or 16 years old with parental/guardian consent, if allowed by state law. There is no upper age limit for blood donation as long as you are well with no restrictions or limitations to your activities."Napaiyak ako sa sitwasyon ko ngayon.Nakarinig ako ng yapak ng mga paa papunta sa kinaroroonan ko. Hindi ako nag-angat ng tingin at nanatiling nakayuko.I can't risk Alyssa. I-Isa