Hindi siya makaimik sa sinabi ng kaibigan. Kita niya ang pagdadalawang-isip sa mga mata ng kanyang kaibigan matapos nitong sabihin ‘yon. Habang siya naman ay parang napapantig ang tenga. He looked at his friend who is now trying to avoid his gaze.“Kanino mo nalaman ang tungkol sa bagay na ‘yan?” tanong niya rito.Pansin niya ang paghugot nito ng malalim na hininga at mariing kinagat ang ibabang labi. “When I and Cydine were trying to trace her. Her past, the people she used to be friends with, and we realized Cydine knew her too. Matagal na pala silang magkakilala ngunit mukhang hindi na naalala ni Bliss ang patungkol kay Cydine. Sa pagkakaalam ko, mayroon pagtitinginan dati si Cydine at si Bliss. I don’t know if I should be saying this, but you’re asking. Ayoko ring magsinungaling sa ‘yo.”His jaw clenched. Hindi maintindihan ng binata ang namumuong inis sa kanyang dibdib at isang emosyon na hindi niya mapangalanan… or more like ayaw niyang pangalanan.Iniwas niya ng kanyang tingin
MAGAANG HINAPLOS ni Bliss ang buhok ng kanyang anak habang payapa itong natutulog sa kama. Hindi niya lang ito sinassabi, but she’s trying to regain her memories by trying to remember what happened within that five years.A lot of things are still a mystery to her, and one of that is why… of all the years, bakit nang mga panahon pa nang sinilang niya ang kanyang anak.Malaki ang kanyang pagdududa dahil sa katotohanang ‘yon. Maybe she was really heartbroken, at nadamay lamang ang kanyang anak.“I’m sorry,” she whispered why caressing her daughter’s hair. “I didn’t mean to forget you, baby. I didn’t mean any of this. If only you knew how much I want to remember you. I want to treasure all the memories I have with you.”Isa sa mga kinakatakot niya ang mga sinabi ni Aiden sa kanya. Na baka tuluyan na niyang hindi maalala ang lahat ng kanyang kinalimutan. At kung sakaling mangyari ‘yon, isa ang mga alala nang mga panahong pinapanood niya ang mga unang beses ng kanyang anak.First crawl, fi
HINDI NATULOY ni Bliss ang kanyang pagsubo sa pagkain at nabaling ang tingin sa pinto. Doon niya nakita si Aiden na nakatayo. Nakakunot ang noo nito at nakatingin sa kanilang dalawa ni Cyd na para bang mayroon silang kasalanan.“You’re here,” ani Cyd. “Thought you’re not coming.”Napakunot naman ang kanyang noo. Akala niya ay hindi na ito darating. She already stopped hoping that he would come and be with them. Hindi pinansin ni Aiden si Cyd at sa halip ay dumiretso ito sa kanya. Before she could even react, Aiden pulled her to stand and wrapped his arms around her for a tight hug. Mariin niyang kinagat ang ibabang labi at tumingin kay Cyd na nakatitig lang din sa kanila. Mukhang kahit ito ay nagtataka rin sa behavior ni Aiden.She didn’t answer his hug, though. Hinayaan niya lang itong yakapin siya hanggang sa kumalas ito. Tumingin siya rito at napansin niya ang uncertainty sa mukha nito.“Are you okay?” tanong nito sa kanya.“Why are you here?” wala sa sarili niyang tanong. “I thou
WALA SA sariling napayakap si Bliss sa kanyang sarili nang umihip ang malamig na hangin. Nandito sila sa porch ng bahay at ang tanging nagbibigay ng liwanag sa paligid ay ang ilaw na mula sa sinag ng buwan.This place feels so heavenly. It’s like she’s been here before. Is this what they called déjà vu?“What do you want us to talk about?” tanong niya na medyo nagdadalawang-isip. Bumaling siya sa binata at napansing nakatitig ito sa kawalan na tila ba nalulunod ito sa isang malalim na pag-iisip.Sa anggulong ‘yon, hindi niya maiwasang mapatitig sa hitsura nito. Kung sakali mang nabaliw siya kay Aiden noon, hindi niya masisisi ang sarili. This kind of face is to die for. Sobrang gwapo nito. Ang tangos ng ilong. And his eyes…His eyes makes her feel like she’s staring at a gem.“How are you feeling?” he asked.She bit her lower lip and looked away. Nakaramdam tuloy siya ng hiya nang lingunin siya ng binata. Nahuli siya nitong nakatitig dito! Agad siyang tumikhim. She tucked some strands
CYDINE’s point of viewTAHIMIK niyang pinagmamasdan ang dalawa na ngayon ay nag-uusap sa may hardin. Mariing kinagat ni Cydine ang ibabang labi. There is this green monster inside his chest that makes him want to take her away from that man she’s with.Ngunit sino ba siya? Sino ba siya sa buhay nito? He’s just a friend. An old friend to be exact.Looking at Bliss’ face right now, sigurado siyang masaya ito. Kitang-kita niya ang mga emosyon na minsan na rin niyang naramdaman noon. It may sound cringe, but he adores her so much. Kaya nga mas nauna pa sila ni Liam noon sa location na binigay ni Zed sa kanila kaysa kay Aiden.He was actually waiting for her to remember him. Ngunit nabigo siya dahil doon. And because pursuing love is not his cup of tea, hindi niya na rin nilapitan pa ang dalaga noon para sabihan ito kung ano siya sa buhay nito noon.Kaya naman ganon na lang ang gulat na kanyang naramdaman nang makilala siya ni Bliss ngayon na mayroon siyang selective amnesia. And this is s
HINDI mapakali si Aiden habang nakatitig sa dilag na nakahiga ngayon sa kama. Hindi niya alam kung ano ang nangyari rito. Basta na lang siyang tumakbo patungo sa silid kahit na punong-puno ng icing at flour ang kanyang mukha.He was scared. Especially after hearing her small groans of pain. Pati rin ang kanyang anak ay nag-aalala rin sa ina nito. Sino ba naman kasi ang hindi, ‘di ba? Bliss’s face a while ago just told how painful she felt.“Daddy, what if mommy doesn’t wake up?” tanong ng kanyang anak at nag-angat ng tingin sa kanya. Doon niya napansin ang panunubig ng mga mata nito.Aiden shook his head. Umupo siya sa kama, sa tabi ng kanyang anak. Hinawakan niya ang kamay nito at tipid na ngumiti. “Everything will be fine. Your mother is going to wake up soon and she will remember you.”Bliss waking up is certain. And hindi niya lang sigurado ay kung makakaalala pa ba ito.Wala sa sarili siyang napatingin sa kanyang anak nang bigla nitong hawakan ang kanyang pisngi. Her cute little
Rinig niya ang pagbubukas ng pinto ngunit hindi niya ito magawang lingunin. Ni hindi niya nga kaya ang magpanggap na tulog. She was just lying there, staring outside the window, scolding herself mentally for being such a stupid girl. Bakit ba masyado siyang nagpapaalipin sa tawag ng kanyang laman? Ngunit tawag ng laman pa ba ang tawag sa bagay na ‘yon kung puso na rin niya ang nagsasabi? She knew something was off from the very start, yet here she is, nagpapaalipin na naman.“Bliss…”It was Aiden’s voice. Kahit na hindi siya lumingon ay alam niyang ang binata ‘yon. Napahugot na lamang siya ng malalim na hininga at pinikit ang mga mata.“Your breakfast is ready,” rinig niyang usal nito.Hindi siya nagsalita. Nang maramdaman niya ang paglubog ng kama sa kanyang likuran ay alam na niyang umupo si Aiden. Ramdam niya ang paghaplos nito sa kanyang buhok dahilan para muli niyang maidilat ang kanyang mga mata.“You’re awake. You should eat your breakfast or else our daughter would be worrie
Mabilis niyang pinunasan ang luha sa kanyang mga mata at umiwas ng tingin sa kanyang anak. She sniffed and calmed herself down before turning to her daughter. Medyo mataas ang kama kaya’t nahirapan ang kanyang anak sa pag-akyat.Binuka niya naman ang kanyang mga braso para i-welcome ang bata ng isang mahigpit na yakap. Agad naman itong tumabi sa kanya at niyakap siya. Pinikit niya naman ng kanyang mga mata at humugot ng malalim na hininga. Dinama niya ang yakapan nilang dalawang mag-ina.It feels like she’s been parted from her daughter for too long. Well, basically, matagal naman talagang nawalay sa kanya ang kanyang anak, Ngunit mas lumala lamang ngayon dahil matagal niya itong naalala.“Mommy, stop crying. You’re making me sad,” rinig niyang bulong ng batang yakap-yakap siya sa beywang.Mariin niyang kinagat ang ibabang labi para pigilan ang sariling humagugol. She wanted to explain to her daughter how bad her situation is, ngunit ayaw niya namang malaman nito na sobrang komplikado
“ANO FEELING?”Yan ang kanina pa bukambibig ng kanyang pinsan habang busy ito sa pagkaon ng junk foods. Ano ba naman ‘tong babaeng ‘to, hindi ma lang nakakaramdam ng awa sa kanya. Kabuwanan na niya sa susunod na buwan. Yes, she’s pregnant again. This time, planado na. Hindi na rin sila masyadong nag-aalala sa kanilang kaligtasan dahil tuluyan nang nabilanggo si Marcella, ang mommy siya.Did she every try visiting her mother? No. Hindi niya ito bibisitahin hangga’t sa hindi pa sila kinakasal. Ang plano nila ni Aiden ay ang magpakasal after niyang manganak. Why? Simple. Gusto ni Bliss na makasuot siya ng gown at makaramdam na hindi nabibigatan ang tiyan.It’s a once in a lifetime moment. Para naman sa kanyang pagtanda ay mayroon siyang litratong tinititigan. In that way, she can recall memories with her looking so pretty in photos.“Bakit ba kasi hindi ka mag-asawa? Gusto mo talagang tumanda ng talaga e no?” asik niya rito. “Ty tol'ko postareyesh', no ne stanesh' krasivoy.” Umismid siy
HINDI na mabilang ni Bliss kung ilang minuto na niyang tinititigan ang kanyang singsing. It feels like she’s just dreaming. Ramdam niya ang pamamaga sa kanyang mga mata dahil sa labi na pag-iyak kanina. But it was all worth it.Sobrang ganda ng singsing. Malaki ito at nakakakuha talaga ng atensyon. The happiness in her is still there kahit nakasuot na siya ng kanyang damit pantulog ay nakatitig pa rin siya rito. Parang sobrang bilis kasi ng mga pangyayari. Parang kahapon lang, umaaayaw pa siya kay Aiden. Parang kahapon lang ay ayaw niya itong makita. Parang kahapon lang sobrang naiinis pa siya rito.A warm arm wrapped around her waist. Pinatong ni Aiden ang baba nito sa kanyang balikat.“Tebe ponravilos'?” tanong nito. [translation: Did you like it?]She chuckled. “My seychas govorim po-russki?” [translation: Are we talking Russian now?]Mahina rin itong natawa. “Nothing. My tongue misses my first language. I had a hard time convincing your grandparents to let me marry you. YA izo vse
HINDI MAALIS kay Bliss ang pagtataka habang naglalakad sa pathway na sinasabi nila. Anong congratulations na pinagsasabi non? Baka kinulang ‘yon sa tulog o ano. Pinilig niya na lang ang kanyang ulo at nagpatuloy sa paglalakad. Her tummy is growling so bad. Yung tipong kahit isan metro ang layo ng tao sa kanya ay maririnig pa rin nito ang pagtunog ng kanyang sikmura.She was busy roaming her eyes all over the place. Ang weird naman ng venue na napili nila. Dito pa talaga sa madilim? She bet, si Miracle ang pumili ng hardin dahil paborito nito ang mga bulaklak at paruparo.Agad na nangunot ang kanyang noo nang makitang may kung anong backdrop ang nakatayo roon. She frowned. At mas lalong nangunot ang kanyang noo nang mapagtanto niyang hindi na pala pathway itong dinadaanan niya.Shit! Mukhang na-wrong turn pa siya.Nilibot niya ang kanyang tingin at napangiwi. Looks like someone is going to propose here. Kaya siguro napasabi ‘yung babae kanina ng congratulations.“Damn. Nasaan ba sila?”
PIKIT MATANG tinatakpan ni Bliss ang kanyang tenga sa buong byahe. Kanina pa kanta nang kanta ang babaita ngunit hindi man lang ito napapaos. She was just closing her eyes the whole ride. Kung ano ano na lamang ang iniisip niya. Katulad na lang ng pagtalon sa sasakyan o ang paglagay ng duct tape sa bibig nito.Nang tumigil ang sasakyan ay nagmamadali niyang sinuot ang heels na suot niya kanina at binuksan ang pinto sa kanyang tabi. But upon closing the door, doon lamang napansin ni Bliss na hindi ito ang residence ni Aiden. Nilingon niya ang kanyang pinsan at nakitang lumabas din ito ng sasakyan habang hawak ng phone at nakangiti.“Cali, we’re lost. Hindi ito ang resident ni Aiden.”“Hindi. We’re at the right place.” Lumapit ito sa kanya at pinakita ang go*gle map nito. “Here. See?”“What are we even doing here?” tanong niya rito.Kumunot ang noo nito. “Hindi mo alam? Hello? Family dinner? Celebration sa pagkapanalo ng kaso?”She frowned as well. Nagmamadali niyang hinagilap ang kanya
“WHAT MAKES YOU think you want to marry my granddaughter?” tanong ng lola ni Bliss.Humugot siya ng malalim na hininga. “I’m going to be honest with you. Being in a relationship is not my thing, not even a part of my dream. I thought marriage and love is all about business. But the moment I met Bliss and realized I was wrong. Predstaviv sebe, chto prosnus' utrom bez neye, ya ponyal, chto ne smogu. Ona zastavila menya pochuvstvovat' to, chego ya nikogda ne chuvstvoval ran'she. U menya nikogda ne bylo togo, kto zhdal by menya doma i molilsya by o moyey bezopasnosti kazhdyy den'. U menya nikogda ne bylo togo, na kogo ya mog by operet'sya, ne osuzhdaya menya. I ona... ona pokazala mne vse.” [translation: Thinking of waking up in the morning without her in sight, I knew I cant. She made me feel things that I never felt before. I never had someone to wait for me to come home and prays for my safety every day. I never had someone I can lean on without judging me. And she... she showed me eve
BAHAGYA SIYANG napangiwi nang mapansin niyang hapit na hapit ang dress na binili ni Cali para sa kanya. Umikot siya sa harap ng salamin dito sa loob ng fitting room. Kulay itim ang dress at hangang ibabaw ng tuhod ang haba nito. The jewelries complimented her skin tone. Napatingin siya sa isang box. It’s not from Dior.Kinuha niya ito at mariing napapikit. It’s from Louboutin. A heel na kulay pula ang ilalim. Napahilot na lamang siya sa kanyang sintido at pinikit ang mga mata. This is the only heel that fits her fit. Kaya wala siyang ibang choice kundi ang suotin ito. Mariin niyang kagat ang ibabang labi at tumingin sa harap ng salamin.“Damnb,” she whispered.She looks like she’s about to go to a party.“Hindi ka pa ba tapos niyan?”Napairap siyang muli sa hangin at humugot ng malalim na hininga. The chest part of this dress is pushing her breast together, forming a great view of her cleavage. Sinulyapan niya muna sa huling pagkakataon ang kanyang sarili bago siya lumabas ng fitting
“NO FREAKING WAY?!”Napatakip siya sa kanyang taenga nang biglang tumili nang malakas si Cali. Tumakbo palapit sa kanya ang kanyang anak na mukhang nakaramdam ng takot sa biglang pagtili ng Tita nito. Aga niyang tinakpan ang taenga ng bata.“Oo nga. Can you please stop shouting? Natataranta ang bata sa ‘yo,” natatawa niyang sambit.Tumalon-talon si Cali at pagkatapos ay lumuhod ito at hinawakan ang balikat ng kanyang anak. “Baby, did you hear that?”“Hear what?” tanong ng bata at dahan-dahan niyang tinanggal ang pagkakatakip ng kanyang kamay sa taenga nito.“They won, baby! They were able to defeat the bad guy!”Ang kaninang nakakunot nitong noo ay agad na nawala. Umaliwalas ang mukha ng kanyang anak at tumalon-talon na rin kasabay ni Cali kahit na wala itong masyadong naiintindihan. Nabaling ang kanyang paningin kay Aiden nang pumasok ito sa loob ng silid, mukhang nakakaramdam ng pagkataranta.“What is happening?” tanong nito at napatingin kina Cali at Mira na kasalukuyang nagtatalon
AFTER THE doctor discharged her, agad nilang finollow-up ang kaso. It was a long process, it was worth it. Hindi na niya nakakausap pa ang kanyang ina. At kahit doon sa court, she refused to look at her own mother. Pakiramdam niya ay nandidiri siya.“She assaulted you and asked someone to order someone to put odorless Chlorine to your food?” tanong ng lawyer sa kanyang harapan.“Yes.” She nodded her head. “I thought I was going to die when she inserted the needle of the syringe to my IV. I was hopeless. And then Cydine suddenly came and stopped her. He also pulled out needle out of my hand so that the potassium or KCl won’t flow any further.”“Sinungaling ka talaga!”Hindi niya pinakinggan ang kanyang ama. After some questions, answers, a little bit of exchanging words and orders, the jury was finally able to come to a decision.The moment the judge bang the gavel twice after saying guilty, tears rolled down her cheeks. Laht ng panginginig sa kanyang katawan ay parang nagkaroon ng ras
WALA SA sariling nabaling ang kanyang tingin nang biglang bumukas ang pinto at bumungad sa kanya si Aiden. Napatingin siya sa kanyang katabi at nakitang tulog na tulog pa rin si Cali. Mukhang napagod nga ito sa biyahe. Then her eyes darted on the bouquet of flowers in his hand. Agad siyang napangiti rito.“Why the hell is she asleep?” tanong nito nang mapansing tulog na tulog ang kanyang watcher sa tabi.Watcher nga tas ito naman ang natutulog. E ‘di parang nagkapalit na rin ang kanilang role dito. Siya na ang watcher at ito na ang kanyang pasyente.Aiden walked in and walked towards her. Dinampian nito ng magaaang halik ang kanyang noo na agad namang pumikit ang kanyan mga mata para damhin ‘yon. After a few moments or so, lumayo ito at inabot sa kanya ang bulakak.“Here. I got you another,” he said.“Aiden,” mahinang sambit niya rito at nilingon ang mga bulaklak sa tabi. “Those flowers are still fresh. Bakit bumili ka na naman ng bago?”“Nailagay ko ang petal ng last bouquet na binil