In the bustling city of Havenridge, there was a building that stood out among the rest. The Havenridge Tower was a marvel of modern architecture, stretching high into the sky with its gleaming glass facade. It was the tallest building in the city, a symbol of prosperity and success.But for Lily, the Havenridge Tower was more than just a building. It was her workplace, her home, and her prison.Lily worked as a receptionist on the 50th floor of the tower, where the prestigious law firm of Anderson & Associates was located. She had been working there for years, ever since she had graduated from college, and she had always prided herself on her work ethic and dedication.But lately, things had started to change. The long hours, the demanding clients, the constant pressure to perform – it was all starting to take its toll on Lily. She felt trapped, suffocated by the walls of the tower that seemed to close in on her more and more each day.One day, as Lily sat at her desk, staring out at
The evening sky was painted with hues of orange and pink as Lily walked away from Lee, her heart heavy with emotion. She could hear his footsteps behind her, his voice calling out, begging her not to leave. But she knew that she had to do this, for herself.Lily sat at the edge of her bed, tears streaming down her face. She couldn’t believe what she had just learned. For months, she had been living in a blissful illusion, thinking that her promotion, her raise, her new apartment were all a result of her hard work and determination. But now, the truth had been revealed, and it hit her like a ton of bricks.Lee stood in the doorway, his expression pained. He had been the one behind it all, pulling strings, making calls, ensuring that Lily got everything she wanted. And now, seeing her broken and betrayed, he didn’t know what to do.“Lily, I’m sorry,” Lee said, his voice filled with regret. “I just wanted to help you, to make your life better. I didn’t mean to deceive you.”Lily looked u
“Skye, please,” I could hear the desperation in his voice, but I didn't know how to look at him after everything I had learned. "Listen to me first, baby." "What is there to explain, hmm?" My words were bitter, like the taste of bitter gourd. "Why, if I hadn't found out now, were you planning to tell me, or were you planning to keep it hidden until the funeral, huh?" He didn't respond, so I let out a mixture of sobs and laughter. "See?" I could see the confusion in his eyes, but I chose to ignore it. I didn't care about his feelings now. My pain was twice as deep. "Skye, please. My situation right now is very difficult. All I'm asking is for you to give me a chance to explain my side. Please give me a few days. I have too much on my plate right now." I shook my head as tears streamed down my face. "No, I don't need to hear any of your lies." "Is it that hard for you, Skye? I always listen to you, but why, when it's simple like this, are you letting go of me so easily?" His words
"Miss Callista, ikaw ang naka assign para mag interview sa mga bago natin na applicants tomorrow, so be here on time, please lang don't you dare to be late even a second." Tanging pag tango lang ang nagawa ng babae sa sinabi ng kanyang head habang may hawak na papers. "Yes Sir." Sagot nya bago mag paalam at dumiretso sa table nya, na may mga folders, napahinga na lamang sya ng malalim habang tinititigan ang isang bundok ng mga application form sa harapan nya kailangan nya ‘yon isa-isahin para makakuha ng maayos at fit na aplikanta para i-hired sa buwan na ito, sya ang naka assign mag interview sa mga applicants dahil month of August ngayon, at kamalas malasan, nataunan pa nya na hiring ng mga positions ngayon sa kompanya na pinapasukan nya. Psychology graduate sya, at nakapasa sya ng board exam sa unang taon, pero hindi kasing dali ng inaakala nya ang paghahanap ng trabaho, madalas ay hinahanapan sya ng experience, kaya ito sa HR department sya napunta, sa Qc, pero hindi na din masa
Kinabukasan ay maaga syang pumasok, ayaw nya muna kasing masermonan ng kanyang department head, dahil masakit talaga ang ulo nya, tinulungan nya ang bunso nyang kapatid sa project nito, na nasa grade five na ngayon, busy na rin sa pag aaral ang isa nya pa na kapatid para matulungan ang bunso nila, ayaw na rin nya abalahin ito, dahil nasa College na ito at kumukuha ang kursong HRM, umuwi lang sya kahapon dahil linggo at nakiusap ang Mama nya, dahil halos kalahating taon na syang hindi umuuwi.Agad na umupo na sya sa designated room para sa hiring, dalawa lang sila na mag iinterview, at magkaiba sila ng kwarto, kaya naman sya lang mag isa dito isang mahabang table at dalawang silya sa harapan ang makikita dito, bukod sa mga flower vase at glass window sa bawat gilid ng silid, binabaan din nya ang AC, para mawala ng bahagya ang sakit ng ulo nya, nag dala na lamang sya ng cardigan para isuot kung sakali man na lamigin sya.Tumuntong ang alas otso ng umaga at in-inform na sya ng kanyang ka
Every chapters were mixed of flashback and recent time. 5 years ago. Hawak ko ng maigi ang strap ng bag ko habang naglalakad sa mahabang hallway, hindi pamilyar sakin ang paligid, unang araw ko bilang isang college student, kaya naman kinakabahan pa ko kung ano ang magiging buhay ko sa loob nito.Sa dulo pa ang building course ko, at late na ko kaya naman lakad takbo na ang ginagawa ko, kainis naman kasi, bakit late ako nagising kanina? Hindi ako nagising ni mama, hindi pa sila dumarating nung umalis ako, kaya dama ko na rin ang gutom, hindi pa kasi ako kumakain mula kagabi. Pagdating ko sa room na nasa sched ko, magulo pa ang lahat, though nakaupo na ang professor namin, kaya umupo na ko sa harapan, dahil don nalang ang vacant na upuan. Katulad ng usual routine pag first day, introduction of the lessons for the whole sem, getting to know each other, ganon ang nangyari sa walong subjects ko. Wala pa ko masyadong kakilala, kaya naman tahimik lang ako habang naglalakad papunta sa ca
Time flies, at malapit na ang midterm namin, lagi ko na din kasama si Kim, napakaharot at nakapaka daldal parin nya, but i'm starting to get used of it. Papunta kami ng park, maaga natapos ang first class namin for this day, kanina ko pa balak kausapin si Kim, pero parang wala sa mood. Masama yata ang gising, kung ibang tao lang ako, sigurado natakot na 'ko. "Problema mo?" Tanong ko at prenteng umupo sa bleach na nadaanan namin. Nakakapagod kaya maglakad. Sakto naman na nasa ilalim to ng malaking puno, kaya nakakatuwang tumambay. Ang sarap sa pakiramdam kasi malamig. "Nakakainis kasi si Aldrin." Nakasimangot nyang sabi. She's referring to his boyfriend, na sinagot nya nung vacation before sya mag college, so probably three or four months na sila. Sa itsura nya, mukhang may pinag awayan sila, or worst malapit na silang mag hiwalay. Halata naman kasi na hindi ganon ka seryoso sakanya yung lalaki. Bulag lang talaga sya. Yan ang problema sa mga masyadong in love, hindi na nakikita yun
"Elara?" Napabalik ako sa reyalidad dahil sa tapik sa balikat na naramdaman ko. Bumungad naman sakin si Alex na para ba'ng nagtataka kung bakit ako tulala. Ang laki talaga ng resemblance nya kay Kim, kaya siguro naging comfortable ako agad sakanya, ilang araw pagkatapos magsimula ng trabaho ko sa kompanya na to. "Bakit?" Tanong ko, masyado na kasing malalim ang iniisip ko. "Off mo na, eight pm na oh, mag oover time ka ba? Kung hindi, tara na, sabay na tayo lumabas." Ngumiti ako at tumango dahil sa sinabi nya, tinignan ko ang relo sa gilid ng table ko, tama sya ilang minuto nalang bago mag alas-otso ng hapon. "Sige. Tara na." Sagot ko at agad na inayos ang table ko na maraming nagkalat na papel. "Teka, nga pala, kilala mo ba yung last applicant kanina?" Napaisip naman ako kung sino ang tinutukoy nya, kaya napatigil ako ng maalala ko. Si Jaxon"Bakit?" Imbis na sagutin ko ang tanong nya, magtatanong nalang ulit ako. "Kanina kasi bago sya lumabas ng company, hinihingi nya number mo