Chapter 5

Grant Your Wishes

Liam pursed his lips, and still, he was very angry while staring in Natasha's direction.

"Grandpa, is your heart ached because I accuse her like this? Hindi mo ba naisip na nasasaktan rin ako at nagagalit sa 'yo dahil mas siya pa ang kakampihan mo? Hindi mo ba naiisip ang nararamdaman ko? Why are you so very unfair? Noon pa man si Natasha na ang palagi mong nakikitang tama at ako palagi ang mali at masama!"

Mario instantly feels guilty about his grandson's words. Bumuntong hininga siya at tumingin sa galit na mga mata ni Liam.

"Apo, you already know what my reason is right? Kung hindi dahil sa Lolo ni Natasha, wala na ako sa mundong ito noon pa man. Kung hindi dahil kay Tasyo noon, walang Mathias at walang ikaw sa mundong ito ngayon."

Liam narrowed his eyes. Alam niya ang kwentong iyon noong bata pa man siya. Of course, he was very grateful to Natasha's grandfather. Ngunit hindi niya akalain na sa bandang huli ay siya pala ang magbabayad ng utang na loob ng abuelo niya sa abuelo ni Natasha.

"Oh, I think I get what you want now, grandfather. Gusto mong ibalik ko sa kanila ang malaking utang na loob mo na iyon sa pamamagitan ng kasal na iginigiit mo sa akin ngayon."

Si Natasha na nakikinig ay naguguluhan, nasasaktan, at naiipit sa sitwasyong iyon. Hindi siya makapagsalita lalo at umiinit pa rin ang hidwaan ng dalawang maglolo.

"Liam, I just want you to take care of Natnat. Being you beside her, I feel at ease. Wala na si Tasyo, si Belinda naman ay dadalhin pauwi ng anak niya patungong probinsya. Our little Natnat is going to be alone. Now, this is the right time. The right time for you to marry her. Isa pa, tapos na siya sa kanyang pagaaral."

"Grandpa—"

"My decision is final. You can't change my mind, Liam."

"G-grandpa... I—I refuse," finally, Natasha spoke up with her throbbing heart. "I... I can take care of myself, grandpa. H-hindi mo ho kailangang bayaran ang utang na loob na mayroon kayo kay Lolo Tasyo ko."

Mario shook his head and gently stared at Natasha. "Natnat, huwag kang magalala, hindi lang ito tungkol sa utang na loob ko sa pamilya mo. Kundi, kusang gusto ko rin ito. Believe me, I really want you to become my real granddaughter-in-law. Please, do not refuse grandpa."

"B-but grandpa..."

Mario held Natasha's palm. "No buts, Nat. You cannot say no. Please, ito lang din ang hihilingin ko sa 'yo sa buong buhay ko. Please..." ang malumanay na pakikiusap ni Mario sa kanya.

Natasha's eyes blinked and she bit her lower lips. Hindi siya makapagsalita. Naguguluhan siya sa kanyang isasagot rito na hindi ito masasaktan at madidismaya sa kanya.

Lumunok si Natasha ng mariin at saka napatingin sa direksyon ni Liam.

Natasha's heart gasped when her eyes met with Liam's flaring eyes. It seems his eye is like a sharp knife that prick straight to her heart. Nasasaktan at unti-unti niyang iniiwas ang kanyang mga mata rito at napatingin naman siya kay Mario.

Natasha is perplexed. Hindi niya alam kung ano ang kanyang gagawin. Hindi niya kayang tanggihan si Mario dahil sa ang laki laki ng utang na loob niya rito simula pagkabata niya. He's been very good to her and her grandparents. Itinuring na rin niya itong tunay na kapamilya. Ngunit kung papayag naman siya sa hinihiling nito, tiyak at mamumuhi naman sa kanya si Liam.

Naramdaman ni Natasha ang marahang haplos ni Mario sa kanyang kamay. Wari'y kinukuha nito ang buo niyang atensyon.

"Hija, I know, you won't disappoint grandpa, right? Please, I really want you to marry my only grandson. Ikaw lang ang gugustuhin at kikilalanin kong magiging kabiyak niya. kahit... mawala man ako sa mundong ito—

"G-grandpa, d-don't say that." Suddenly, Natasha's tears fell down her cheeks. Sa sinabi nito ay biglang nanikip ang dibdib niya.

"Ikaw at ikaw lang ang tatanggapin ko, Apo." ang pagpapatuloy nito sa naudlot na sasabihin.

"G-grandpa, you are still very healthy. Walang masamang nangyayari sa 'yo."

"I'm serious, Natasha."

Mas namamasa ang magkabilang pisngi ni Natasha sa sinabi ng abuelo. Alam niyang may sakit ito sa puso. Kailan lang niya ito nalaman sa kanyang Lolo Tasyo. Walang ibang nakakaalam niyon kundi ang Lolo Tasyo lang niya.

Hindi niya rin maintindihan kung bakit nasabi sa kanya ng lolo niya ang tungkol sa sakit na itinatago ng kaibigan nito bago pa ito namatay. Ngunit ang tumatak lang sa kanya ay nang sinabi ng kanyang lolo, na kung ano man ang hilingin nito ay sana ay pagbigyan niya.

Hindi akalain ni Natasha na totoo ang katotohanang, may sakit ito na malubha.

Natasha's tears keep falling. Masakit para sa kanya dahil nawalan na siya ng lolo, mawawalay pa siya sa kanyang lola, ngayon naman ay si Grandpa Mario...

On the other side, Liam slowly calmed down after he heard and saw the seriousness of his grandfather. His heart tightly clenched.

"Don't cry, Natnat. Matanda na ako, and anytime, katulad ng lolo Tasyo mo ay lilisan rin ako."

"Grandpa, no..." umiling-iling si Natasha habang nakatingin rito. "Please stop talking about it. Alright, s-susundin ko ho ang hiling n'yo but please be healthy for me grandpa. Please...?"

Liam's expression turned cold. Then he said, "If that's what you want. Alright, I will grant your wishes, but I warned you, Grandpa, do not interfere with our marriage!"