Malaki ang naging pagbabago sa buhay ni Elisa. Ngayon nga ay nasa poder na siya ni Audrey. Bagama't malayo ang agwat nila sa isa't-isa, taos-puso ang pagtanggap at pakikitungo nito sa kanya. Parang Ate, kaibigan at boss. Nahanap niya sa katauhan nito si Margaux. Higit sa lahat, binigyan siya ng paraan para makaramdam ng self-worth sa pamamagitan ng pagbibigay sa kanya ng trabaho.Bilang may experience at alam sa accounting ay siya ang ginagawa nitong bookkeeper sa shop nito. Accessories at kung anu-anong mga imported home decors ang karaniwang ibinibenta. Hindi naman niya kailangang magbabad at tumao sa shop, araw-araw na idinaraan ni Audrey sa kanya ang mga resibo, envoices at kung anu-anong records ng tindahan nito sa condo unit na pansamantala nitong pinapagamit sa kanya. Buong akala niya nga ay isasama siya nito sa bahay na nilipatan nito at ni Caleb. Sabi nito, for good nang mananatili ang mga ito sa Pilipinas at hindi na babalik sa Singapore."Mas safe ka dito. Walang nakakakita
Kumusta ka na?The most cliché of all cliché questions na sinabi niya sa kawalan ng masasabi. Natatawa siya, napapailing. Bigla na lang kasi ang pagkabog ng dibdib niya sa sandaling narinig ang boses ni Elisa. Then he realized how much he missed even the sound of her voice.Gago talaga siya.Kagat-labing nakangiti siya habang isinandal ang buong katawan sa swivel chair at nakatutok sa ceiling at nilaro-laro ng mga daliri ang phone. All his life, dinadaan-daanan at iniignora niya lang si Eli. He never treated her with respect.Ikakasal na siya't lahat ay nagawa pa niyang i-entertain ang ganitong mga isipin.The thought vanished his smile away. Sunod-sunod ang naging pagbuntong-hininga niya.Gusto pa ba niyang matuloy ang kasal nila ni Margaux? His answers are as vague as his feelings.Nang bigla ay tumunog muli ang cellphone."Shit"Nagiging magulatin na rin ba siya? Sinagot niya ang tawag nang hindi tinitingnan ang caller. .Ang kaibigang si Derek ang nasa kabilang linya. Nakabalik na
“Magnanakaw!"Sige lang siya sa pagbalibag ng kung ano sa bulto ng katawang natuklasan niyang nakahiga ng patagilid at paharap sa dingding. Kaninang bago patayin ang ilaw sa sala, sigurado naman siyang walang ibang tao maliban sa kanya. Kung masamang tao man ito, o mga tauhan ni Sir Deon a natunton ang kinaroroonan niya, makikipagbuno muna siya bago siya maisama nito."Eli, ano ba?!"Panandalian siyang nag-freeze. Eli. Kilala siya ng lalaking bahagyang nangangamoy alak. Mas lalong kilala niya ang boses na iyon na sa pakiwari niya ay nasa malapit lang sa kanya. "L-lorenzo?"Saka niya natantong hawak-hawak na nito ang dalawang braso niya at nauunano siyang nakatingala sa matangkad at matipunong lalaki na ngayon ay tanging ilaw na nagmumula sa silid niya lang ang nakatanglaw."It's just me, okay?"Pabalya niyang inalis ang mga kamay nitong nakahawak sa kanya at hinamig ang sarili. Nagtaas-baba ang dibdib niya sa kaba. "Anong ginagawa mo rito?" tanong niyang napaatras ng dalawang beses p
With no luck, wala si Margaux sa lahat ng pinuntahan nila. Sa agency nito, sa paboritong restaurant at bar, at kahit na nga ang manager nito ay walang ideya kung nasaan si Margaux.Iisang lugar na lang ang hindi pa nila napuntahan. Ang bahay na sekretong nabili ni Margaux sa Antipolo. Kahit alam niyang hindi doon magtatago si Margaux, sumubok pa rin sila. Sa unang beses na dinala ng kaibigan dito, nakita niya kung gaano ito kasaya. Halos maglulundag sa tuwa si Margaux."Buong akala ng iba, party girl si Margaux. Pero mas madalas na dito siya tumatambay kesa sa um-attend ng parties. Pumupunta siya,oo, pero for attendance lang. Ang hindi alam ng mga magulang niya, binili niya ito mula sa talent fee niya. Sabi niya gusto niyang makapagpundar ng galing sa sariling kita."Nakatanaw sila pareho ni Lorenzo sa hindi man kalakihan ngunit magandang bahay na hinintuan nila. Two-storey with two bedrooms. Walang pool pero may Jacuzzi.Nilingon niya si Lorenzo. Nakatutok lang din ito sa bahay pero
"Lorenzo?"Mula sa ginagawang paghuhugas sa kusina ay umabot sa kanya ang malakas at gulat na boses ni Audrey sa sala. Panandalian siyang napatda. Nandito ba siya?Ang tibok ng puso niya, kaagad na namang nagbago. Namalayan na lang niya ang sariling napahakbang palapit sa pintuan. Si Lorenzo nga ang dumating. By the looks of it, mukhang kagagaling lang nito ng opisina. Nag-overtime kaya ito? Pagod kaya ito? "What brings you here?""I was just checking on you."May kung anong hinahanap ang mga titig ni Lorenzo. Si Caleb marahil na nasa silid na at natutulog, hanggang sa direktang mag-ugnay ang mga mata nila. Baka mali lang siya ng interpretasyon pero nakikita niya ang relief sa mukha nito nang makita siya. or maybe, gawa-gawa lang ng imahinasyon. Noong ihatid naman siya nito pauwi sa condo, halos hindi na ito umiimik. Ni hindi bumaba para ihatid siya sa unit. Bago lumulan ng elevator, sinundan pa niya ito ng titig hanggang sa tuluyang nawala sa paningin niya ang kotse nito.Buong ak
"Why are you up so early?"Kasalukuyan siyang nagpapalaman ng sandwich nang pumasok si Lorenzo sa kusina."Okay ka na?""Oo. Nadala sa pahinga. Ikaw, bakit ang aga mong bumangon?"Habang naghuhugas ito ng kamay sa sink ay patago niyang pinasadahan ng tingin ang kabuuan ni Lorenzo. Hindi pa nakapaligo, sa katunayan ay disheveled pa ang buhok nito ngunit parang ang presko pa rin nitong tingnan."Nakita kitang lumabas ng silid so I thought na samahan ka and have a little chitchat with you."Chitchat. Hindi sila ang tipong nagkikwentuhan na lang basta."I can be your assistant if you want," anitong nagpapahid ng kamay at umupo ito sa mismong tapat niya, sa isa sa mga high chairs sa harap ng isaland counter kung saan siya gumagawa ng sandwiches."Konti lang naman ito.""I insist.""Huwag na talaga, madali lang 'to."Pupulutin na sana niya ang spreader nang siya namang palang kukunin na Lorenzo. Direktang sa kamay niya napahawak ang binata. All of a sudden ay tila nakaramdam siya ng pagkaku
"I'm praying for you."All his life, he never prayed for anyone else. He never prayed at all. But this time around, he prayeds for Eli. No specifics, hiniling niya lang sa Dios na mapabuti ito. Na makamit nito ang mga bagay na inaasam nito. If there was someone who deserves every good fortune in this world, it must be Eli. Naalala niya ang sinabi ni Mando."Sir, may ganyan pala talaga kabait na katulad ni Eli? Ginawan na nga ng ‘di mabuti, mabait at matulungin pa rin. Mantakin mo na walang pag-aatubiling pinahiram ang pera niya sa akin?"She had had a rough life. At parte siya sa mga paghihirap na dinanas nito.So, he prayed for her.God, how much his heart raced when he uttered his prayers.Like nothing else mattered in the world.Napahawak pa siya sa tapat ng dibdib.Just by simply looking at her made his heart go frantic.Eli.Wala ni isa mang babae ang may ganitong epekto sa kanya. Yes, sensually, Eli, in her simplest way, could provoke excitement and sensuality in him. Napatunay
"I'm gonna make everything right for you, Eli…"A promise Lorenzo intended to fulfill. Hindi niya inakalang darating sa puntong ganito ang mararamdaman niya para sa isang babae. Yes, he is crazy over Eli. Wala nang pasubalian pa. He may have bedded lots of women before pero kay Eli lang niya nararamdaman ang mga damdamin ‘di niya kayang ipaliwanag."Cooking for her? Wow, that's new!""Shut up, Aud and just help me bago pa man bumaba si Eli."Pero ang kapatid niya ngingiti-ngiti lang habang nakatitig sa kanya at sa suot niyang apron. Nakapangalumbaba lang ito sa island counter at wala yatang balak kumilos. She was looking at him like he was some form of entertaiment."You don't just like her. You love her, Enzo."Walang dapat i-deny."Tututol sana ako dahil masyadong kumplikado, but I never saw you this happy, man. Finally, I can say that you're finally in love. I'm so happy for you, Enzo, but I must warn you, kailangan mo munang plantsahin ang anumang gusot. Ingatan mo si Eli. Plus,