AARON
“A-Aaron!”Napalingon ako dahil sa tawag ng boses sa aking likuran. Parang tumatalon ang puso ko sa tuwa when I saw Spencer wearing his beautiful smile.A big smile draws on my face, I slowly step my feet towards him. I want to hug him, I want to kiss him.“Spence?” sabi ko habang palapit ng palapit sa kanya.Yayakapin ko sana siya pero hindi ko tinuloy baka kasi hindi niya gusto. So, I ask his permition first and said, “Pwede ba kitang yakapin?”He didn't answer immediately, he slightly bow istead and give me a sad expression. Bigla akong nakaramdam ng pagkabahala dahil sa naging reaksyon niya.“S-sorry!” Spencer said, habang patuloy pa rin na nakayuko. "Sorry kasi masyado na kitang nasasaktan sa mga ginagawa ko—"“Shhh...” I touch his cheeks and gently lift his face upang natitigan ko ang kaniyang mukha.Nangingilid ang kaniyang luha sa nakakabighani niyang mga mata. SI huged him tight and whispered to his ear. “I love you my Bunny”, then he replied “I love you more my Wolf.” Nagpatuloy kami sa pagyayakapan, talagang kapansin-pansing sabik na sabik kami sa isa't-isa. “Ahem...” Sabay kaming napalingon sa pagsingit ng boses sa aking likuran. “Ahh... May gusto rin sana akong sabihin sa inyo.” wika ni daddy. Nagulay kami sa biglaang pagsulpot ng buong pamilya namin ni Spencer. Kasama na rin ang bestfriend king ng si Kevin at ang mga kaibigan ni Spencer na sina Larah, Raffy, at Richard. “Dad? Tito? Tita?” “Son, I realized my miatakes! I want to apologize sa inyong dalawa, mga anak!” Matapos sabihin ni daddy iyon ay parang nawala ang bigat na nararamdaman ko sa dibdib. Seems like the sharp thorns in my heart vanished because of his words. Ang pagtanggap lang pala niya ang makakapagtanggal no'n. “Aaron anak, Spencer. Mapapatawad n'yo ba ko—”
SPENCER "Hey, I brought my guitar, Jam tayo." bibong wika ni kuya Alvin sa amin. Nakaupo kami ngayon sa carpet na aming iniratay sa ilalim ng malaking puno. Nandito pa rin kami sa Station of Mother Mary at masayang nagkukwentuhan. Kasama ko silang lahat maliban nila nanay, tatay, at tito Armando na masayang naguusap sa 'di kalayuan. "That's a good idea kuya. Where is it?" pagsang-ayon naman ni Kevin. "Nasa kotse. Okay I'll get it." ani kuya Alvin at kaagad nang nagtungo sa kotse niya upang kunin ang gitara. Katabi ko si Aaron at nakasandal ito sa akin. Mayamaya pa ay humiga na ito sa aking hita at kinuha ang kamay ko't hinawakan. Nakakaloko naman ang mga tingin nila Larah at "Hoy, anong binubulong-bulong n'yo d'yan." saway ko sa dalawa. "Wala, wala." lokong sagot ni Raffy. "'Diba Lar, wala naman tayong pakialam sa paglalampungan nilang dalawa." Napairap na lamang ako sa kanila. Pagkatap
RAFFY "Couz, which one is better?" Larah said while presenting her two dress on me. "Ha? Ah... The pitch one!" I answered without even looking and immediately return my attention on my phone. I can't even count already, of how many times she presented her dresses to me for her date with Kevin this evening. She's very unsettled and her extreme excitement seems filling the entire room. "Are you sure mas maganda 'tong pitch. Tignan mo 'tong yellow. I think it looks better." tugon niya habang nakaharap sa salamin at marahang sumasayaw-sayaw. Napairap na lang ako sa kanya, minsan talaga ang mga babae ay hindi mo maintindihan. I turned my rolled eyes on her and said. "At nagtanong ka pa talaga ha." "Hsst..." inis na expresyon niya at nagsabi, "Of course I want suggestions. Kupal ka talaga." pag-irap niya. "Ewan ko sayo!" sabi ko na lang at bumalik sa sa paglalaro ng Mobile Legend. Sandali pa ay biglang tum
"I like you Raffy!" He said without hesitation. It immediately made me blushed and turned my face into red. Hindi ako nakasagot at parang umurong ang aking dila. Nagpatuloy naman siya sa pagsasalita. "I know na pabigla-bigla ako pero. I'm hiding this for years and I can't help myself anymore . Mas mabuti na sigurong ma-reject mo ko kaysa patuloy kong itago ang nararamdaman kong 'to." patuloy niyang wika sa akin. Hindi ako makapaniwala sa sinabi niya. Bigla akong natameme at hindi ko alam ang isasagot ko. "R-Richard, nagbibiro ka lang hindi ba?" ang nasabi ko nalang dahil sa hindi maipaliwanag and nararamdaman ko, pati ang dapat kong maging reaksyon. "Okay." bigla niyang wika. "I do not like you!" dagdag niya. Bigla naman akong natawa at parang nakahinga ng maluwag. "Gago ka, tinakot mo—" "Because I love you!" pagputol niya sa akin. At kasabay no'n ay ang biglang paglapat ng kaniyang m
LARAH "Maganda kaya?" wika ko sa sarili habang nakaharap sa salamin. Hindi ko kasi alam kung mas maganda ba 'tong yellow na dress kaysa sa pitch. Dalawa na nga lang ang pagpipilian sobra pa akong nalilito. Regalo 'to ni mommy ang yellow dress na suot ko while ang pitch naman ay regalo ni daddy. Parehas 'tong gawa ng magagaling na designer. I decide na lang to wear this yellow one because I like minions! Silly right? Pero bahala na, I just hope tama ang desisyon ko. After dancing in front of the mirror and imagining myself as Belle from beauty and the beast, I returned my sight in the hanging digital clock na kanina ko pa tinitignan. It's 5:20 in the afternoon and it means that I have to wait few several minutes bago mag 6 o'clock! Napabuntong hininga na lamang ako at marahang umupo sa kama upang hindi magusot ang damit ko. "Ang tagal namang mag-alas sais." I said while pouting my lips. I didn't expect myself to be much exci
"Larah's with me. The two rooms are for us! So you don't need to cancel any reservation." "Ow, I see. Thank you sir!" napangiti naman si Franco at parang nakahinga ng maluwag dahil sa sinabi ni Kevin. Napalingon naman ako kay Kevin na puno ng pagtataka. I just wondering kasi kung bakit pa siya magbabayad eh, sa amin naman ang resort. Talagang gumastos lang siya na hindi naman dapat. "I know that look!" aniya. "You're with me right now, you're a guest not the niece of the owner. Okay?!" "But—" hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang bigla niyang idinikit ang kanyang daliri sa aking mga labi. Kaagad akong napatahimik sa gulat at nanlaki rin ang mata ko nang mga oras na 'yun. At nang tignan ko ang mga mata niya ay para akong hinihigop, ewan ko kung guni-guni ko lang pero para siyang mas lumiwanag na kapansin-pansin ang mala almond brown niyang iris, na tila nangungusap. Bigla rin akong nakaramdam ng kakaibang pakiramdam n
"P-pero 'yun po 'yung sabi ng kasama n'yo po eh." bigla niyang sabi, ngunit kaagad niyang tinakpan ang bibig niya na tila hindi niya dapat sabihin 'yun. "Patay! Patay ako!" nag-aalala niyang wika. Marahan kong hinalukipkip ang aking mga mata at tinignan siya. "Kasama ko?" wika ko. "Patay nasabi ko." bulong niya sa sarili. Natawa naman ako sa reaksyon ng bata kasi naman halos maiyak na siya na parang sobrang laki ng kasalanang nagawa niya. "Sorry po ma'am. Mali po kayo ng narini—" "Don't worry, I don't mind. Ang totoo payag na ako na suotin ko yan." pagpapagaan ng loob ko sa kanya dahil mukhang sobrang tense na niya no'n. Pero habang naglalakad at suot ang blindfold ako naman ang nate-tense. Kasi alam kong si Kevin ang talagang nagpapapunta sa akin sa exclusive pool garden ng resort. At alam ko na ang mangyayari. And just like what I expected, pagdating namin sa lugar ay pinaupo ako subalit hindi pa rin tinanggal ang blindfold. At nang
Isang katok sa kaniyang pintuan ang nakapagpabalik kay Larah sa kasalukuyan. Inaalala niya kasi ang nangyaring pagtatapat ni Kevin noong inimbitahan siya nitong sumama sa resort ng kaniyang tito. "Sino yan?" nalumanay niyang sagot. "Ah, iha si manang Perla ito. Baka nasa labas na ang hinihintay mo." "Po? Okay manang I'll just fix my hair lang. Pwede po bang pakisabing sandali lang po?" magalang na wika niya sa matandang kasambahay. At kapansin-pansin sa boses nito ang labis na pagkatuwa "Sige anak. Wala ka bang kailangan?" anang matanda. "Wala po." maligalig na sagot nito. Napatawa nalang ang matanda dahil nararamdaman niya ang pagkasabik at kaba ng alaga. Kilalang-kilala niya ito dahil siya na ang nagpalaki sa dalawang magpinsang Larah at Raffy. Nagmadaling bumaba sa kanilang malawak na sala ang dalaga at habang pababa siya sa hagdanan ay nakikita na niya si Kevin na naghihintay. Napatayo ang binata