Alam nyo yung feeling ng gusto mong kainin ka ng lupa ng mga oras na iyon?
Parang ganoon ang naramdaman ni Sandy ng makita ang asawa sa labas ng gate ng building ng CHIAMERA.. that, and some shivers plus a racing heartbeat.
He was looking at her as if she committed a deadly sin.. well, ano pa ba ang iisipin nito? Kakalabas nya pa lang sa building ng kalaban nitong group, at hindi nito alam ang tunay na pakay nya.
"A-aled.." Hindi nya alam kung hahakbang palapit dito o ano.
Tinanggal nito ang pagkakalagay ng mga kamay nito sa bulsa ng pantalon nito at mabilis na lumakad palapit sa kanya. He clutched him at her arms. "What the hell were you doing there?" Mahina ngunit may riin at tila babala na kailangan nyang sumagot ng maayos sa itinatanong nito.
"I-i was.. c-can we talk at some other place?" Nakayuko na tanong nya.
Bago pa man sumagot si Aled ay narinig nya
"What do you want?" Matigas ang boses na sabi nya ng kunin nya na ang telepono at itinapat sa tenga nya.Hindi nya alam kung tungkol sa sasabihin sana ng Dychie na iyon ang sasabihin nito o ang nangyaring shooting kanina ang pag uusapan nila ni Prince. It scared the hell out of him. His wife was about to be killed, for God's sake! Mabuti at hindi rin tatanga-tanga ang mga bodyguards na kasama nila."I think i need to be clean now. I am really sorry for not telling this to you." Tila hirap na hirap na sabi ni prince sa kabilang linya.Hindi sya sumagot, hinayaan nya lang na magsalita ito."I-i saw the girl.. the girl in the warehouse before i got Sandy.." Mahinang sabi nito pero malinaw sa pandinig nya ang sinabi nito."What?!" Lumakas ang kabog ng dibdib nya. Bakit ngayon lang nito iyon sasabihin?"I am really sorry..-" tila maglilitanya pa ito ngunit a
Hindi alam ni Sandy kung ano ang sinabi ni Prince kay Aled pero sigurado sya na naapektuhan ng todo ang asawa nya. He became restless and he looked upset. Hindi nya naman ito matanong.. Ayaw nyang sa kanya mabaling kung ano man ang kinaiinisan o kinagagalit nito.Dinaanan lang sya nito bago tumuloy sa kwarto nito.Nagkibit balikat na lamang sya. Sa totoo lang, pakiramdam nya anytime, bibigay na sya. Pakiramdam nya ay tila sya isa'ng battery na unti unting nade-drained sa mga pangyayari. Nalaman nya pa na sya na ang target ng kung sino man ang bumaril o ang nag utos sa bumaril.Ano ba talaga ang purpose nito? Why do they or whoever it is wants her dead?"Senyorita." Ilang sandali pa ay narinig nyang tawag ni Aileen.Bumalik sa kanya ang ala-ala ng pag i stalk nya sa asawa tuwing mawawala ito tuwing Friday or Saturday night na hindi na nito ginagawa. Na miss nya yung dati na ang pr
Nagising sa sikat ng araw si Aled. Then a shadow of a woman blinded his eyes for a while.Ang nakangiting si Sandy ang bumungad sa kanya."Hi!" She was smiling so sweet he forgot he's still sleepy."Kanina ka pa?" Hindi mapigilan ni Aled ang titigan ang mukha ng asawa. Yeah, halata ang pagpayat nito. Nakakainis isipin na imbes na dapat alaga ito sa piling nya ay kabaliktaran ang nangyayari. She looked stressed.Umiling ito. "Hindi masyado." She sat next to his bed. "Can you go with me?"Nangunot ang noo nya. "Where?"She just smiled and stood up. "Basta.. Get ready in ten minutes, okay?" She winked. Naglakad na ito papunta sa pinto ng bigla sya nitong lingunin. "And oh, put on a cassual attire. See you sa baba!" Kumaway pa ito na tila matagal silang magkakalayo bago tuluyang lumabas.Napailing at napangiti sya. Saan naman kaya sila pupunt
"I'm sorry darling. Hindi ko--""Dad! How could you not told me about it! How could you not told me na may relatives tayo dito sa Pilipinas? Na hindi ka naman talaga nag-iisa na lang?" She could feel her heart beats racing.Hindi nya alam kung dahil iyon sa inis na nadarama nya sa para sa ama, sa excitement knowing na kamag-anak nya si Aled o ang katotohanan na may pinsan sya at may iba pa silang kamag-anak, which is the opposite of what her dad told her."Dychie, you should understand.. My brother, Aled's father, we have some issues, okay? I'm sorry na sa ganitong way mo pa nalaman ang totoo." Halata sa boses nito na tila nahihirapan ito'ng magpaliwanag."Kahit na dad! You made me believe na tayo na lang talaga. Alam mo na wala na rin ang mga relatives ni mommy. This is insane. After so many years, meron pala ako'ng pinsan.." Napapalabi na sabi nya."Listen, darlin
Hindi na alam ni Dychie kung gaano nya katagal at kung ilang beses nyang tinawagan si Joshua upang kulitin na sabihin sa kanya ang address ng mga Santillan. She's so desperate.She maybe a femme fatale to anyone but she's a person who values family.Gaano man sya kaanghang magsalita, gaano man sya ka gaslaw gumalaw minsan, kagaya ng iba ay normal din sya at gustong makaramdam ng presence ng ibang relatives.Gusto nya maramdaman yung feeling na may natatawag na TITA, TITO, PINSAN, LOLO, LOLA. But having or meeting her grand parents would be imposible now.. at may chance pa naman sya sa ibang nabanggit. Mas okay nga lang siguro kung may kapatid na babae si Aled but Aled can do.She's not expecting naman na maging giddy at maging excited ang mga ito na makilala sya. Hindi rin naman nya nakakalimutan ang sinabi ng daddy nya na may issue ito at ang ama ni Aled. Aled looked dangerous. She's just wishing na
"Give the girl a break."Kaagad na nilingon ni Lyn ang tinig na iyon ng asawa. kasalukuyan na sa silang nasa kwarto nito matapos mag volunteer ni Sandy na asikasuhin si Dychie na diumano ay anak ng kapatid asawa nya."What are you talking about?" Patay malisya na tanong nya rito. She was inside her build in cabinet, removing her shoes and putting them back at the rack.She heard Renato sighed. "I know that this is sudden, sweetheart.""You bet it is." Salo nya sa iba pang sasabihin nito."What is she's telling the truth?""What if she's not?" Bawi nya ulit ng makalabas na sa kanyang build in closet. She sat net to her husband. "Look, sweetheart. I have nothing against the idea na may anak nga si Roberto. And i don't just judge people. Hindi rin ako matapobre. All i want is to know if she's legit.""Yeah.." Mahinang sabi ni Renato.
Pawis na pawis si Sandy ng magising sya mula sa masamang panaghinip.She looked at the clock at her bed's side table. It was just 4am.Dali sali syang tumayo at binuksan ang ilaw. She went into the bathroom and washed her face, then looked into the mirror and asked herself what would happen if the killer who wanted her dead succeed?Dumiretso sya sa terrace. She felt the cold wind in her face.Madilim pa ang paligid at tahimik. She sat at the sofa and tried to relax. The looked at her cellphone and decided to call Prince."What's up?" Agad na sagot sa kabilang linya. Maingay ang paligid ni Prince at habang tumatagal ay lalong nagpe fade ang ingay, which means lumabas ito ng bar kung sakali mang nasa bar ito."H-hi. Kamusta?" She can feel her lips trembling. Gusto nya sana na mawala na ang animosity sa kanila ni Prince bago man lang sya mawala ng tuluyan sa mu
(School bell ringing)Saglit na tiningnan ni Sandy ang school tower kung saan nakasabit ang school bell. Dahil sa ke 'elite-an' ng school nila, meron silang taga ring ng bell tuwing umaga, tuwing lunch at tuwing 6am ng hapon. Hindi naman sya typical na bell kagaya ng tunog ng sa simbahan at ng sa typical na highschool bell. It comes out with a soft melody.Bumuntong hininga sya at nagtuloy-tuloy ng lakad papasok sa room nila.Dalawang araw syang hindi pumasok and it seems like forever. Pakiramdam nya, wala na syang kwentang tao dahil sa dami ng tila katatamaran at kakalimutan nya, ang pag-aaral nya pa! She knows how her mother and father wanted her to graduate and have a good life.Alam nya rin na sa Filipino culture, ang panganay na anak ang talagang inaasahan ng mga kapatid at magulang nito. And now what is she doing?Tahimik syang pumasok at umupo sa upuan nya.