"Watch your mouth, Ms. Jona." Malamig na sita ni Tyron sa babae.Hindi makapaniwalang tumitig si Jona sa binata. Nang makita ang madilim na anyo ng binata ay natigilan siya saka tumingin sa babaeng tinatawag na bitch. Nang ngumiti ito sa kaniya ay biglang nag alinlangan siya kung tama ba ang ginawa niyang pagtataray dito."Alam mo, miss, maganda ka sana pero judgemental ka. Hindi na nakapagtaka kung bakit hiniwayan ka ni Timothy. Ang alam ko rin ay ayaw sa iyo ni Trix bilang ina niya." Nang uuyam na prangka ni Jesabell sa babae. "How dare you para sabihan ako ng ganiyan! Sino ka ba ha?" Tangkang sasampalin ni Jona ang babae ngunit may pumigil sa kamay niyang nakataas."Huwag momg subukang saktan ang nobya ko at hindi ako mangiming ipatapon ka palabas dito sa kompanya!" Matigas at galit na banta ni Tyron sa babae bago marahas na binitawan ang kamay nito.Umawang ang bibig ni Jona at kamuntik na siya matumba kung hindi lang maagap ang secretary ni Timothy. "No'nobya mo?" Hindi pa rin m
"Pagdating sa ibang bansa ay masayang inilaan ni Jesabell ang oras sa matanda. Si Jason at Tyron ay naging abala sa pag aayos ng mga papel upang maging legal na kapamilya. Inayos din ang pagkuha ng masteral sa kursong engineer. "Isang lingo lang ang inilagi nila sa ibang bansa at kasama na ang matanda pag uwi ng Pinas. Ikakasal na kasi sila ni Tyron sa sunod na lingo. Pero after graduation ay babalik muli sa ibang bansa ang abuelo at kasama na si Jason. Hindi na mahintay ang graduate muna bago ang kasal dahil nagmamadali ang matanda at naintindihan nila dahil kahit ok na ang operasyon nito ay mahina pa rin. Sa ibang bansa lang gustong mamalagi dahil doon nakalibing ang asawa nito."Nasa silid na ba si Lolo?" tanong ni Jesabell kay Tyron nang pumasok ito sa silid niya.Nakangiting tumango si Tyron. Hindi kasi siya makapasok sa silid ng dalaga kapag makita ng abuelo. Ganoon din ang dalaga sa silid niya. Hindi kasi nito gustong nagtatabi na sila ng tulog ni Jesabell dahil hindi pa umano
Halos magtatalon si Jesabell dahil sa tuwa. Matapos ang discussion about sa work at umuwi rin sila ng nobyo.Dumating ang araw ng kasal ay walang mapagsindlan ng tuwa ang damdamin ni Jesabell. Si Ruth ang naging bridesmaid niya at si Jason ang best man. Si Trix ay nauto niya rin kaya naging ring bearer."You look beautiful." Puri ni Janina sa dalaga habang tinitingnan ito sa harap ng salamin.Nakangiting nilingon niya ang babae. "Thank you at lalo akong gumanda dahil ikaw ang nag design ng suot ko ngayon.Lalong lumawak ang ngiti sa labi ni Janina. Nang mapatingin sa suot ng dalaga. Pero may pait sa kaniyang puso, ang pangarap niya noon ay siya ang magsusuot ng first design niyang wedding gown. Pero malabo na mangyari kaya nagpasya siyang ibigay iyon sa taong unang nagustohan na magsuot niyon."Thank you, alam ko na may value sa iyo itong gown at sobrang saya ko dahil sa akin mo ipinasuot." Hinawakan niya ang isang kamay ng dalaga.Nakangiting tinapik tapik ni Janina ang likod ng pala
"Mga apo, huwag ninyong pabayaan ang isa't isa. Sa hirap at ginhawa ay huwag bumitaw." Ani Jonard bago ipinatong ang kamay ng dalaga sa naghihintay na palad ng apo niya. "Opo, lolo!" Sabay na sagot ng dalawa."Tyron, hijo, ikaw ang nakatatanda kaya dapat mas lawakan mo ang iyong unawa at pasensya."Napangiti si Tyron sa abuelo. Parang kailan lang ay ito rin ang bilin sa kaniya nang kunin nila si Jesabell at pinaalagaan sa kaniya."Hija," baling ng tingin ni Jonard sa dalaga. "After this ay hindi na ikaw ang batang iyakin. Kung may problam at hindi pagkaunawaan sa pagitan ninyong mag asawa ay huwag mong takasan."Nalulunang tumango tango si Jesabell habang tikom ang bibig. Hindi niya magawang ibuka ang bibig dahil tiyak na pipiyok lang ang boses niya. Nang pisilin ni Tyron ang kamay niya ay ngumiti siya rito.Inalalayan muna ni Tyron na makaupo ang abuelo sa upuan bago inakaya na ang dalaga patungo sa harap ng altar. Pagharap sa pari ay agad na nagsimula ito sa mesa kasunod ng sermony
"Hi, mommy!" Gulat na napatitig si Janina sa batang lalaki na biglang sulpot sa harapan niya. Nanlaki pa ang mga mata niya nang makilala ang bata na kanina pang pinagmamasdan mula sa malayo. "A-ano ang tawag mo sa akin?" Kabado niyang tanong sa batang lumapit sa kaniya."Puwede po ba kitang maging mommy?" Pinasiklop pa ni Trix ang dalawang kamay at mukhang nagmamakaawa.Mukhang nabunutan ng tinik sa dibdib si Janina nang malinaw na marinig ang sinabi ng bata. Pero ang isang bahagi ng puso ay nakaramdam ng panlulumo. Bigla siyang naawa sa bata. "Where's your mom?""I don't like her po!"Tumaas ang mga kilay ni Janina at hindi makapaniwalang nakatitig sa cute na mukha ng bata. Ngayon lang siya nakarinig ng bata na ayaw sa sariling ina. Kilala niya ang ama at ina nito kaya nagtataka siya. Sinalat pa niya ang noo ng bata at naka may sakit lang."Hoy, ano ang ginagawa mo sa anai ko?" Galit na sita ni Jona sa babaeng kausap ng anak."Sorry, tinitingnan ko lang kung may sakit siya." Pagpaku
"Timothy, puwede ba tayong mag-usap?" mapagkumbabang pakiusap ni Jona sa binata.Mukhanh napipilitang nag angat ng tingin si Timothy mula sa pagbabasa ng balita sa news paper. Napabuntong hininga siya, kahit nasaan siya ay nagpupumilit ang dating asawa na makausap siya. Tulad ngayon, hindi napigilan ng katulong ang pagpasok nito sa loob ng bahay niya at sobrang maaga pa itong nambulabog."Timothy, gusto kong bumawi sa anak natin. Hayaan mo sanang maalagaan ko siya." "Kahit pumayag ako kung ayaw ng anak mo ay walang ako magagawa."Hinayaan ni Jona na tumulo ang mga luha niya upang maawa ang binata. "Alam kong kasalanan ko kung bakit lumayo ang loob niya sa akin. Kung hindi ko sana siya iniwan at—""Alam mong hindi iyan ang dahilan kung bakit ayaw niya sa iyo. Kung noong maliit pa siya ay hindi mo siya kayang mahalin, what more ngayong nadagdagan ang edad niya?" Malamig na putol ni Timothy sa pagsasalita ng babae.Napasinok si Jona at patuloy sa pag iyak. Pero sa kaloob looban niya ay
"Please, isang buwan lang. Ito lang ang paraang naisip ko upang mapalapit sa puso ng anak natin." Patuloy na pagmakaawa ni Jona sa binata."Isang buwan lang at si Trix lang ang maari mong kausapin habang narito sa pamamahay ko. Kapag hindi mo pa rin nakuha ang loob niya sa isang buwan na iyan no more exemption at hindi mo ako maaring sisihin." Seryusong turan ni Timothy habang tuwid na nakatingin sa dalaga.Mabilis na pinunasan ni Jona ang luha sa mga mata at pisngi saka ngumiti. "Thank you! Huwag kang mag aalala at hindi ka magsisi sa pagtanggap muli sa akin sa buhay mo.""Titira ka dito dahil kay Trix at hindi dahil sa akin." Malamig niyang paalala sa babae.Nasaktan si Jona sa sinabi ng binata pero hindi niya ininda iyon. Lalapitan niya sana ito at yakapin upang magpasalamat ngunit biglang tumayo ito at lumayo sa kaniya."Kausapin ko muna si Trox upang hindi mabigla sa pagtira mo dito. Tandaan mo, kapag inulit mo ang nangyari noon, hindi ako mangiming ipakulong ka!"Natakot si Jona
"No!" Sabay pang tugon ng dalawa.Tumikhim si Timothy bago dinugtungan ang sinabi. "Nabalitaan ko ang ginawa mo sa lompanya nila Tyron lalo na ang pakitungo mo kay Jesabell."Nagyuko ng ulo si Jona upang isipin ng binata na napahiya siya. Pero ang totoo ay bakas sa mukha niya ang inis na nadarama. Lalong nainis siya sa babaeng iyon at nagsumbong pa pala kay Timothy. Humanda ito sa kaniya at tuturuan niya ng leksyon."Huwag kang magkamaling kalabanin si Jesabell dahil ako ang makakalaban mo!" Banta ni Tyron at nababasa niya ang laman ng isipan ng babae kahit nakayuko pa ito ng ulo."Daddy, let's go na po at baka nandoon na si Tita Jesabell!" Hinila na ni Trix ang kamay ng ama upang umalis na.Humabol si Jona sa dalawa na palabas na ng bahay. "Anak, give me kiss muna and say bye." Paglalamabing niya sa bata ngunit hindi siya pinansin. Bumitaw pa ito sa kamay ng ama at tumakbo patungong sasakyan."Be patient," ani lang ni Timothy sa babae saka pumasok na rin sa sasakyan. Padabog na sum
Umupo si Celso sa tabi ng anak at ipinatong ang kanang kamay sa balikat nito. "She's your real mother."Nakahinga nang maluwag si Jason at nagkamali naman pala siya ng iniisip kanina."Almost ten years kaming kasal bago ka dumating sa buhay namin. Ang sabi ng doctor ay maliit ang chance na makabuo kami ng anak dahil laging nakukunan ang mommy mo noon. Naisip kong mag ampon na lang sana noon ngunit ayaw ng mommy mo. Kaya naisip ko na lang naag hired ng surrogate mother."Halos hindi na magawang kumurap ni Jason habang nakikinig sa kuwento ng ama. Mukhang mas madrama ang buhay ng parents kaysa kaniya."Hindi na kami lumayo noon at willing ang katulong namin na siya ang maging surrogate mother dahil mas bata siya kaysa amin at healthy naman. Naging matagumpay ang isinagawa at nabuo ka."Hulaan ko, naging selosa si Mommy?" tanong niya sa ama.Tumango si Celso, "nagkasakit ang mommy mo at hindi ko alam kung bakit nagkaganoon siya nang mag isang taon ka na. Pinagdudahan niya ako na sumisipi
"Hijo, ito ang ilan sa laruan mo noon. Sinadya kong ibalik dito ang mga gamit mo noong maliit ka pa at baka sakaling makatulong sa iyo upang makaalala."Naikuyom ni Felix ang mga kamay nang marinig ang sinabi ng ama habang nakatingin sa gamit na tinutukoy nito.Nilibot ni Jason ang tingin sa paligid ng silid. Pilit inaalala ang silid ngunit wala siyang maalala."Dad, that's mine."Kunot ang noo na nilingon ni Celso ang bunsong anak. "What the hell are you talking about?"Napatda si Felix sa kinatayuan nang marinig ang galit na boses ng ama. Ilang sandali pa ay napayuko siya ng ulo. Nakalimutan niyang inagaw nga lang pala niya iyon noon kay Jason at hindi alam ng ama na inangkin niya. "Sorry, dad, masama po ang pakiramdam ko kung kaya kung ano na lang ang nasabi ko.""Sa iyo ba ito?" Dinampot ni Jason ang isang robot na laruan at ipinakita kay Felix. Katuwa lang at hindi pa sila pormal na naipakilala sa isa't isa pero puro hindi maganda na ang nakikita nito sa kaniya. Kulang na lang ay
"Lucy, ano pa ang hinihintay mo? Tawagin mo ang doctor natin ngayon din!" Singhal ni Celso sa asawa nang dumaing muli si Jason sa sakit at sinasabunutan na ang sarili.Tarantang hinanap ni Lucy ang cellphone at inisan si Felix. Takot siya na magalit sa kaniya ang asawa at sa tagal ng nagdaang panahon ay ngayon lang ulit siya nito napagtaasan ng boses."Son, hold on. Dalhin na kita sa hospital!"Mabilis niyang hinawakan sa braso ang ama upang pigilan sa pagtayo. Totoong masakit ang ulo niya pero may ilang eksina ang nakikita niya sa balintatawa at halos kahawig ng ganitong senaryo. Ayaw niyang maputol iyon kaya mariin niyang ipinikit ang mga mata."Daddy, I'm hurt!" Umiiyak na ani ng batang lalaki habang hawak ang tiyan."Daddy, ahhhh I can't hold anymore!" Sigaw ng isa pang bata at namilipit ito sa sakit umano habang hawak din ang tiyan. Mariing naikuyom ni Jason ang kaliwang kamay nang makita sa alaala kung gaano siya kamiserable sa alaalang iyon. Napahawak siya sa kaniyang tiyan na
Tinapik tapik niya ang likod ng ginoo at hinayaang lang itong magsalita. Ramdam niya ang pagmamahal nito bilang ama niya pero hindi pa niya alam paano palibagayan ang bagong damdamin. Saka lang lumuwag ang yakap nito sa kaniya nang may umubo mula sa hagdan. Pagtingin niya ay may lalaking nakatayo sa gitnamg hagdanan at mukhang nanghihinang humahakbang paibaba."Felix, be careful! Bakit ka lumabas ng silid mo?" Patakbong nilapitan ni Lucy ang isang anak upang alalayan ito.Amuse na pinagmasdan ni Jason ang lalaki. Ito pala ang kapatid niya at hindi niya alam kung anong klase ang sakit nito para mag alala nang husto ang parents nila. Ewan ba niya pero sa halip na matuwa o maawa na makita ito ay wala siyang nararamdaman. Pilit niyang kinakapa sa isipan ang nakaraan upang maalala ito ngunit sumasakit lamang ang ulo niya. Bigla din siyang binitiwan ng ama at nagmamadaling nilapitan ang lalaki na para bang takot na masaktan ang huli. Hindi manlang nito napansin na sumama bigla ang kaniyang
Biglang nabura ang ngiti sa labi ni Celso at napatayo. "What?""Dad, sino po iyan?" tanong ni Felix at hinawakan ito sa kamay."Ang kapatid mo, nasa labas!" Halos takbuhin na ni Celso ang palabas sa silid ng bunsong anak.Inis na naitapon ni Felix ang unan sa sahig. Ang ina ay nasa labas at mukhang iyon ang dahilan kaya hindi pa ito bumabalik."Honey, where are you going?" tanong ni Lucy sa asawa nang makasalubong ito sa hallway."Hindi mo ba alam na nasa labas ang panganay nating anak? Nasaan si Roger?" Pagalit na tanong ni Celso habang patuloy sa paglalakad."What? Hindi ko alam, honey. Ako na ang lalabas at bumalik ka na sa silid ni Felix." Habol ni Lucy sa anak. Parang walang narinig si Celso at patuloy sa paglalakad diritso sa gate.Nang bumukas muli ang ang maliit na pinto sa gate ay saka lang umalis sa kagkasandal sa motor si Jason. Nagpalipat lipat ang tingin niya sa ginang at ginoo na mukhang naghahabulan o nakipag unahan na makalapit sa kaniya."Anak ko!" Umiiyak na niyakap
"Are you sure na hindi mo kami ipakilala sa tunay mong pamilya?" tanong ni Tyron sa kaibigang si Jason."Hindi ko pa alam ang dahilan kung bakit ako napawalay sa kanila noon. At ayun sa pag imbistiga ko ay matapobre ang pamilya ng aking ama. Ayaw kong magustohan nila ako o tanggapin dahil sa status ng buhay ko ngayon."Nakakaunawang tumango si Tyron at hinawakan sa kanang braso ang kaibigan. "Kahit ano ang mangyari ay narito lang kami."Ngumiti si Jason at hinawakan ng mahigpit sa braso si Tyron. Suwerte ng kaibigan niya at ito ang naging asawa. Maging siya ay ginawang kapamilya. Kaya lang naman niya nahanap ang tunay na pamilya dahil may nagsagawa ng DNA test, kabilang ang lahat ng nanggaling sa bahay ampunan. At ang mga nawalan ng anak ay nakipag cooperate sa naturang organisation. "Jason, alalahanin mong may bagong tayo kanh negosyo at kailangan ka doon." Paalala ni Jesabell sa kaibigan dahil ang asawa niya ang mahirapan kapag wala ito.Muling tumango si Jason at nagpasalamat sa m
"Don’t worry, hindi na nila magugulo pa ang buhay natin. Siguraduhin kong mabubulok siya sa bilanggoan kasama si Paul."I trust you!" Tanging namutawi sa bibig niya at nagpaakay na sa binata pabalik sa silid.Naging maayos ang lahat at lumipas ang ilang araw ay nakalabas na rin ng hospital ang anak niya. Sa bahay nila Timothy na sila tumira pero bumili ito ng bago at mas malaking bahay. Ayaw umano siyang itira sa dating bahay kung saan nanirahan noon si Jona. Nasentensyahan ng twenty years na pagkabilanggo si Jona at maari pang madagdagan sa ibang kaso na ipapatong ni Timothy. Si Paul ay thirty years naman ang itatagal sa bilanggoan. Ang ama ay pinagamot niya pero sa isang nurse ipinaalaga. Napatawad na ni Janina ang ama pero hindi na kaya itong makasama pa. Ang tiyahin ay lumayas at naghanap ng ibang lalaking may pakinabang dito. Ang kasal nila ay naging mabilis ang preperasyon dahil sa tulong ng kapatid ni Timothy at iba pa niyang kaibigan."Congratulations!" Masayang bati ni Jesab
"Prepare ko na ang kasal ninyong dalawa at ang pagpalit ng birth certificate ng mga bata upang kayong dalawa ang legal parents na." Nakangiting lumapit si Minche kanina Janina at hinawakan ito saga kamay."Maraming salamat po, ate!' Niyakap ni Janina ang babae. Hindi na siya nagpakipot pa sa nais mangyari ng pamilya ni Timothy. Nagpasalamat siya dahil kasama na niya ang dalawang anak na napawalay sa kaniya noon. Nalungkot siya para sa batang akala niya ay kaniyang anak. Ilang sandali panay binulabog sila ng ingay mula sa labas ng silid."Janina, lumabas ka riyan at harapin ako!" Sigaw ni Josie at tinutulak ang bantay dahil ayaw siyang papasukin."Dito ka lang at ako na ang haharap sa kaniya," ani Timothy. "No, ako ang hinahanap niya. Tiyak na hindi siya titigil sa panggugulo hangga't hindi ko hinaharap." Pigil ni Janina sa binata at tumayo na.Napabuntong hininga si Timothy at binilin sa kapatid na bantayan muna ang mga anak saka sinundan si Janina."Ano ang kailangan mo?" Pagalit na
Halos manlaki pati ang ulo ni Paul nang makita ang lalaking naka posas at dala ng pulis palapit sa kaniya. Napailing siya at hindi magawang ikurap ang mga mata habang nakatitig sa pinsan niyang doctor. Nanlulumong bumagsak ang mga balikat ni Jona nang makita ang pinsna ni Paul. Kahit alam niyang hawak na ito ni Timothy ay nagulat pa rin siya nang makita ito. Wala na talagang pag asawa na malusutan nila ang kasong isasampa sa kanila ni Timothy. "Fuck, bakit nagpahuli ka?" Singhal ni Paul sa pinsan nang makabawi.Sinamaan lang ng doctor ang pinsan at hindi nagsalita. Ayaw na niyang madagdagan ang maging kaso. Nangako si Timothy na kapag tumayo siyang testigo ay bababa ang sentensya niya at makalabas agad sa kulungan."Ipasok na po sa kulungan ang dalawang iyan at huwag hayaang makalabas." Kausap ni Timothy sa pulis."Hayop ka, kapag hindi mo ako pinalabas dito ay hindi mo na makikita ang isa mo pang anak!" Panakot ni Paul sa lalaki at iyon ang naisip na huling alas."Naibalik ko na sa