THE BILLIONAIRE'S INNOCENT BRIDE

••|| ABERINʼS COMPANY BUILDING ||••Nagmamadali si Melody habang naglalakad patungo sa opisina ng Daddy niya. Halos lahat ng madaraanan niyang mga departamento ay nagliligpit na ng mga gamit ang mga tauhan nila. Hindi niya maintindihan kung ano ang nangyayari at kung alam ba ito ng Daddy niya.“Dad, what happened?” bungad niyang tanong na may halong pag-aalala.Habol pa ang kaniyang hininga at nang makita niya ang Daddy niya ay bagsak ang balikat nito at tila may malalim na iniisip. Tumingin lamang ng bahagya ang matanda sa kaniya at nag-iwas ng tingin saka muling humarap sa ibabaw ng lamesa.“H—Hindi ko alam kung anong nangyari. Bagsak na ang kompanya, anak. Hindi ko na alam kung paano pa tayo makakaahon. Lahat ng investors and board of directors ay umalis na.” maluha-luha na ito habang nagpapaliwanag. “Baon na baon na rin ang kompanya sa mga utang.” saka ito umiling.“Paanong bumagsak? Bakit ngayon ko lang nalaman? Akala ko ay maayos ang lahat dito?” hindi makapaniwalang tanong niya.

Matapos siyang bayaran ay iginaya siya nang dalawang lalaking nakaitim patungo sa isang itim na limousine. Dinala siya sa isang luxurious hotel sa bansa. Hindi naman niya mapigilan ang matakot at maiyak.Isang matandang lalaking mataba ang tiyan ang siyang nakabili sa kaniya. Hindi na siya makakatanggi pa lalo paʼt bayad na siya at kailangan na kailangan na niya ang pera.“Hintayin niyo na lamang po si Mr. Buenavista. Kabilin-bilinan niya po na mauna na po kayong maligo.” sambit ng isa nitong tauhan.Napatango siya. “S—Sige.”Pagpasok niya sa loob ng hotel room ay kaagad siyang napaupo sa kama at humagulgol ng iyak.“Isang gabi lang naman hindi ba? Pagkatapos noon ay mapapalaya ko na si Daddy at magsisimula muli kami.” sambit niya sa pagitan ng mga hikbi.Naglakas loob siyang tumayo at nagtungo sa shower room. Nang makalabas ay nanatili na lamang na nakasuot siya ng bath robe. Pinatay niya ang ilaw dahil ayaw niyang makita ang mga mangyayari habang inaangkin siya ng matandang iyon. Tan

Dumating ang araw ng linggo at masaya ang kambal sa selebrasyon na magaganap sa isang mamahaling restaurant. Nagawa pa siyang surpresahin ng mga ito kaninang umaga. Habang padagdag ng padagdag ang edad niya, hindi niya maiwasang matakot na baka isang araw ay magising siyang wala ang kambal o hindi kaya ay siya naman ang mawala.Pero hindi naman niya hahayaan ʼyon.“Nandoʼn na ba si Tito Alejandro?” tanong ni Yassh.Iisang van lamang sila ng sinasakyan kaya naroon din si Marco at Yvonne. Naging kaibigan na rin niya si Marco at hindi naman naepektuhan iyon nang maghiwalay ito at si Yassh.“Yes, nandoon na siya, pero saglit lang siya dahil may pupuntahan pa siya. After natin dito sa restaurant, kailangan ko rin bumalik ng opisina, may tinatapos pa akong trabaho. Si Manang Gina na lang din ang bahala sa kambal.” tugon ni Melody.Nang makarating sila sa restaurant ay kaagad na dumitetso sila sa VIP room na ipina-reserve at tuwang-tuwa ang mga bata dahil naroon din ang kanilang mga favorite

Kadarating lamang ni Mr. Aberin sa isang restaurant, sa lugar kung saan gusto itong makausap ni Apollo. Biglaan ang pagtawag ng sekretarya nito at hindi naman niya matanggihan ang request lalo paʼt sinabing isa itong emergency meeting. “Hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa. I want to take down the contract with you, Mr Aberin. My lawyer will talk to your for the compensation.” biglang sambit ni Apollo.Kaagad na nag-angat ng tingin si Mr. Aberin kay Apollo at napahinto ito sa pag-inom ng tubig. Bakas sa mukha ng matanda ang gulat at takot. At hindi naman mapigilan ni Apollo ang mapangisi. Alam na alam niya na malaking kawalan ang kaniyang existence at pera sa kompanya ni Mr. Aberin.“P-Pero bakit, Mr. Apollo? A—Anong nangyari? Ang akala ko ba ay nagkakaintindihan na tayo?” nagtataka nitong tanong at para bang hindi makapaniwala.“Nalaman ko kasi ang nakaraan ng iyong kompanya. Ikaw pala ay na nasangkot noon sa nakawan sa sarili mong kumpanya.”“B—But that's five years ago. At wala akon

Napahinto si Melody sa pag-aayos ng mga dalang prutas.“S—Siya ba ʼyong lalaki Daddy?” para bang naiilang niyang tanong saka muling nagpatuloy sa ginagawa uoang hindi mahalata ng kaniyang Daddy ang reaction niya.Pero kung iisipin ay mukhang mabait naman ang lalaking iyon. Heto nga at nagawa pang bisitahin at dalhan ng pagkain ang Daddy niya. At that point ay nakuha niya ang atensyon ko.“Siya nga, pero huwag mo ng isipin ʼyon. Kakausapin ko na lamang siya na hindi ka payag sa kasal—”“No, Daddy, pumapayag ako.” Humarap siya sa kaniyang Daddy at umupo sa upuan na nasa gilid ng kama nito. “P—Pumapayag ako, gaya ng sabi niyo ay hindi na kayo bata ganoʼn din naman ako, hindi na rin ako bata. Gusto ko rin bigyan ng maayos at buong pamilya ang mga anak ko.”“S—Sigurado ka ba, anak? Hindi ka ba napipilitan lang?”Pilit siyang ngumiti at napakuyom sa kaniyang kamay. Wala naman siyang ibang choice. Buo na ang desisyon niya dahil ayaw niyang maging makasarili. Pero sisiguraduhin niyang kikilala