Kabanata 38.1

“Ina!” sigaw ko mula sa baba. Inalis ko naman ang hoodie’ng nakasuot sa akin at bakas ang gulat at tuwa sa kaniyang mukha. Napatigil naman si Ama sa ginagawa niya at napatingin sa akin. Malapad akong ngumiti sa kanila. Hindi ko alam kung gulat pa ba silang nakita ako dahil napatigil sila, napatingin naman ako kay Lucas na tumakbo pa para makalabas.

“Amara, anak.” Mahinang usal ni Ina pero rinig ko iyun dahil kaya kong pakinggan ang mga ingay kahit na nasa malayo ako.

“Ina.” Anas ko, binitawan niya naman ang hawak hawak niya at dali daling bumaba, ganun na rin si Ama na tumalon na lang para mabilis na makapunta sa akin. Sabay nila akong niyakap kaya natawa na lamang ako.

“Anak” usal pa ni Ina, ramdam ko naman ang paghaplos sa akin ni Ama sa ulo ko. Nginitian ko na lang si Lucas na nakatayo sa harap ng pintuan. “Kamusta ka na? Maayos ka lang ba? Kamusta ang pagsasanay mo?” sunod sunod na tanong sa akin ni Ina ng kumalas na siya sa pagkakayakap sa ak