"Darling, saan tayo pupunta?" tanong ni Cathy. Habang tinitignan niya si Billy, parang nagiging kaakit-akit ito.
“Maghintay at tingnan.” Napangiti si Billy. Nakahawak ang isang kamay sa manibela, ipinatong niya ang isa pang kamay sa hita niya at sinimulang kuskusin ng marahan.
Patok siya sa mga babae, kaya ang dating sa kanya ay nagpa-cool kay Cathy. Kung gagawa siya ng move sa kanya, pipigilan ba siya nito?
Sinulyapan niya ang kamay nito sa hita niya, pero wala siyang sinabi.
Sa wakas, huminto sila sa tapat ng isang restaurant.
“Wow, ang Chez Laurent! Mahal, dito ba tayo kakain?" Nanlaki ang mata niya sa hindi makapaniwala.
Si Chez Laurent ay isa sa mga nangungunang restaurant sa New York.
“Nagulat? Tara, pasok na tayo. Nagpa-reserve na ako," nakangiting sabi niya. Nagbayad siya ng maraming pera para sa isang mesa dito, higit pa sa kanyang kayang bayaran. Masyadong mahal ang restaurant para sa mga estudyante, ngunit sulit na pasayahi
Natigilan si Cathy. “Hindi, baka nagkamali ka ng pagkakaintindi. Dapat peke ang text message."Kinuha ni Billy ang kanyang cell phone at ipinakita sa manager ang confirmation ng kanyang reservation. "Nag-book kami ng table eight."Tiningnan ng manager ang text message ni Billy at magalang na ngumiti. “Oo, nagpareserve ka ng table eight. Pero nasa general section ang table mo, at nasa VIP section ang table ni Mr Ambrose."“Ano?” bulalas ni Cathy. "Nasa VIP section siya?" Nagtataka siyang napatingin sa manager. Si Alex ay isang talunan at wala man lang pera para kumain sa cafeteria ng unibersidad. Kaya paano niya kayang bumili ng ganoon kagandang table sa Chez Laurent? Hindi siya makapaniwala.Para makabawi sa kanyang pagkakamali, personal na ipinakita ng manager sina Alex at Emma sa kanilang mesa.Pagdating niya sa table eight, sumimangot ang manager. Ang mesa ay nakareserba, ngunit hindi ito handa. Nakaupo pa rin ang mga maruruming pinggan, hindi n
Kinabukasan, walang klase, kaya pumunta si Alex sa library para magbasa.Habang paakyat siya ng hagdan papuntang library, may narinig siyang tumatawag sa pangalan niya.“Alex”Kilalang-kilala niya ang boses na iyon. Paglingon niya ay nakita niya si Cathy na nakatayo sa paanan ng hagdan. Suot niya ang puting damit na binili niya noong nakaraang taon.Nang makita ang kanyang ekspresyon, nakaramdam si Cathy ng tagumpay. Nangyayari ito nang eksakto tulad ng inaasahan niya.Naglakad ito palapit sa kanya at binigyan siya ng matamis na ngiti. "Maganda ba ako sa damit na ito?"Natigilan siya sandali, at pagkatapos ay sumagot siya, “Ano ang gusto mo?”She pouted, hindi nagustuhan ang tono nito. “Ano?” tanong niya. “Maganda naman tayong magkasama, di ba? Kaya bakit ang cold mo ngayon?"Tumingin siya sa mga mata nito, na parang nalulungkot, habang inabot niya ang suot nitong jacket. Ito ay palaging gumagana sa kanya sa nakaraan. Sa tuwing
Paikot-ikot si Alex sa school nang tumawag si Zara.“Zara,” sagot niya sa telepono. "May kailangan ka ba sa tulong ko?"Wala siyang kinalaman kay Zara, kaya bakit pa siya tatawag?“Hindi, siyempre hindi. Holy shit, hindi ko akalain na may ibang nag-o-overthink sa mga bagay-bagay gaya mo." Puno ng paghamak ang tono ni Zara. "Tumawag ako dahil kailangan kitang pumunta sa Coffee Palace sa labas lang ng campus."With that, biglang pinatay ni Zara ang tawag.Naguguluhan si Alex. Ano ang gusto ni Zara sa akin? pagtataka niya.Umalis siya sa unibersidad at tinungo ang Coffee Palace, isang high-end na coffee shop na binisita ng mas mayayamang estudyante.Pumasok siya sa coffee shop at nakita niya ang makulay na buhok ni Zara. Nakasuot siya ng maong at flat shoes, at nakasuot siya ng light makeup."Uy, Zara. Mag-isa ka lang ba dito?" gulat na tanong niya sa paligid.“Oo. Obvious naman," she snapped. "May nakikita ka bang iba dito
“Talaga?” Napansin ni Alex ang ibang bagay sa mga mata ni Karen sa tuwing tumitingin ito sa kanya.“Hindi ako magsisinungaling sa iyo. pangako ko. Tumawid sa aking puso at umaasa na mamatay." Nag-sketch siya ng krus sa kanyang puso."Hmm..." Tiningnan niya ito ng matalim. "Ngunit alam mo na ang aking pagkatao, kaya sa palagay ko ay hindi ako bagay para sa iyo." Masasabi niyang may gusto siya, kaya mas mabuting layuan siya hangga't maaari.Maliban sa hindi handang talikuran ni Karen ang napakagandang pagkakataon. Kahit anong pilit niyang makawala, determinado itong hulihin siya."Mr Ambrose, to be perfectly honest, may isa pang dahilan kung bakit sabik na sabik akong makahanap ng boyfriend ngayon." Lumapit siya ng kaunti. “Pinipilit ako ng pamilya ko na magpakasal sa isang lalaking tinatawag na Robert, pero hindi ko siya gusto. Kung may nililigawan na ako, iiwan nila ako. Mangyaring, Mr Ambrose, tulungan mo ako."Nang pumasok si Karen sa coffee shop
Tinakpan ni Zara ang mukha at hindi makapaniwalang tumingin kay Karen. “Hindi ako makapaniwala na sinaktan mo ako dahil sa talunan na iyon? Obvious naman na nagtitimpi ako sayo."Ang mga salita ni Zara ngayon ay madaling naging dahilan upang mawalan siya ng kapalaran ni Alex. Kung maaari lang niyang makuha si Alex, ang kanyang buhay ay magbabago nang husto para sa mas mahusay. Para kay Karen, na nahuhumaling sa pag-aasawa sa isang mayamang pamilya, ang pagkawala ng pagkakataong ito ay hindi katanggap-tanggap.Nagpatuloy si Zara, "May pabor ako sa iyo ngayon, alam mo."“Ano bang pinagsasabi mo? Boyfriend ko na si Alex. Zara, pakitunguhan mo siya nang may paggalang." Sabi ni Karen habang naglalakad papunta kay Alex. Napasubsob siya sa dibdib ni Alex at pinandilatan si Zara.Hindi rin inaasahan ni Alex na tatayo si Karen para sa kanya laban kay Zara.Kung mananatili siya rito, alam niyang lalala ang sitwasyon, kaya kinumbinsi niya ang dala
Tumakbo si Alex papunta sa lawa nang makita niyang tumalon si Debbie at sinundan siya sa tubig nang walang pagdadalawang isip.Mabuti na lang at magaling lumangoy si Alex kaya hinawakan niya si Debbie sa kanyang damit at sinubukan niyang lumangoy patungo sa dalampasigan.“Anong ginagawa mo? Hayaan mo akong mamatay!” sigaw ni Debbie. Pilit siyang kumawala mula sa pagkakahawak ni Alex, ngunit mahigpit itong kumapit at hindi bumitaw. Sa kalaunan, sa matinding pagsisikap, nagawa ni Alex na mahila si Debbie nang ligtas pabalik sa dalampasigan.Umupo si Debbie sa damuhan sa tabi ng lawa at nagtanong sa malungkot na boses, “Bakit mo ako iniligtas? Bakit hindi mo ako hinayaang mamatay?"Basang-basa ang buong katawan ni Debbie. Ang kanyang mga damit ay nakakapit nang mahigpit sa kanyang katawan, na binabalangkas ang kanyang maselang pigura at ginagawa siyang lubhang nakakaawa."Bakit kita niligtas?" Napabuntong hininga si Alex. Hindi niya talaga maintindiha
“Anong nangyari?” tanong ni Alex. Umakyat ang bola ng galit sa kanyang dibdib.“Wala naman. Ikaw—bakit ka nandito?" sagot ni Debbie. Nakatuon siya sa pagpupunas ng mga sugat gamit ang cotton swab at alcohol, kaya hindi niya napansin nang dumating si Alex. Ibinaba niya ang kanyang ulo at tinakpan ang kanyang mukha gamit ang kanyang mga kamay."Hayaan mo akong makita." Sabi ni Alex sabay upo sa tabi niya. Hinawakan niya ang kamay niya at dahan-dahang hinila pababa. Sa malapitan, ang mga sugat sa mukha ni Debbie ay mas nakakagulat. Dumudugo pa ang isa sa mga hiwa."Sabihin mo sa akin, sino ang gumawa nito sa iyo?" Sumakit ang puso ni Alex nang makita ang mukha nito.“Okay. Ito ay si Maddison Robbins at ang kanyang mga kaibigan. But it's okay, they just nudged me a little—” nahihiyang sabi ni Debbie.“Yung tatlong babae na nang-aasar sayo nung araw na yun sa Beautiful Cuisine diba? Hahanapin ko sila ngayo
Napabuntong-hininga si Alex. Habang naglalakad siya papunta sa desk, aksidente niyang nabangga ang isang babae na kakapasok lang sa opisina.“Ahh. Ingat kayo. Tingnan mo ang ginawa mo. Muntik mo nang matapakan ang bago kong sapatos. Maaari ka bang bumili ng ari-arian mula rito? Seryoso?” Ang babae ay may maikling brown na buhok. Nakasuot siya ng salaming pang-araw, mahabang damit na nakayakap sa katawan, at isang pares ng kristal na sandals na may mataas na takong. Bagama't mukhang nasa mid-thirties na siya, kasing puti ng niyebe ang kanyang nakalantad na mga braso.Sa likod ng babae, may lalaking naka-jeans, white vest, brown na leather sandals, at may bitbit na bag sa ilalim ng braso. Aniya, “Huwag mong sayangin ang iyong oras na makipag-usap sa isang tao na ganoon, baby. Halika at tingnan natin.”Mabilis na lumapit si Darla at masiglang binati ang mag-asawa. Then she glanced at Alex, looking irritated with him."Paumanhin, nagka
"Lumabas ka sa negosyo ko," sabi ni Alex.“Nakakaawa ka,” mapang-uyam na sagot ni Nathan. “May batang babae na naging mabait sa iyo dahil iniligtas mo siya. At pagkatapos ay umalis siya dahil napagtanto niyang magiging masama ka para sa kanya. At higit pa riyan, nagnakaw ka ng limpak-limpak na pera mula sa kanya, huminto sa pag-aaral at nagtrabaho sa isang hotel para mabayaran iyon.”Ginawa ni Nathan ang kanyang takdang-aralin. Malinaw na gusto niyang makonsensya si Alex. "Huwag mo akong pag-usapan at siya!" sigaw ni Alex.“Excited na tayo? Well, dapat ikaw. May narinig ako, alam mo. Tungkol sa kung paano mo tratuhin ang iyong 'girlfriend.' Halimbawa, nabalitaan ko na noong pumunta si 'Debbie' sa kumpetisyon na iyon sa Chicago, siya lang ang hindi kasama ng boyfriend. Kawawang babae, nag-iisa. At nasaan ka? Uminom sa isang lugar? I bet you were having the time of your life!"“Narito ang tanong, Alex. Kung ganoon ang pakikitungo
Bumilis ang tibok ng puso ni Alex. Alam na alam niya kung sino ang boses sa kabilang dulo ng telepono. Bigla siyang napuno ng alaala ng pinsan niyang si Nathan.Si Nathan ang panganay na anak ng tita at tito ni Alex. Noong mga bata pa sila, palaging nakikipagkumpitensya si Nathan kay Alex. Maging ito ay araling-bahay, lakas, bilis ng pagtakbo, o kahit na taas o timbang, lahat ay palaging isang kumpetisyon kay Nathan.Minsan, gustong makita ng kanilang lolo na si Lincoln ang kanilang mga kasanayan sa martial arts. Tuwang-tuwa si Nathan na mapabilib ang kanyang lolo, ngunit madali siyang natalo ni Alex.Ngunit ang isa pang alaala ay mas malakas pa. Noong pitong taong gulang si Alex, nanatili siya sa kanyang tiyahin at tiyuhin habang ang kanyang mga magulang ay nasa ibang bansa para sa isang mahabang paglalakbay sa trabaho.Hindi nagtagal pagkaalis ng kanyang mga magulang, si Alex ay nakaupong mag-isa sa swing sa bakuran. Naalala niya na nakaramdam siya ng kalungkut
Makalipas ang ilang araw, sa wakas ay dumating na ang araw ng kasal nina David at Leona. Ngunit hindi pa rin alam ni Alex na si Leona ang ikakasal sa araw na iyon. Sa pagkakaalam niya, si Lindsey at David ang ikakasal.Pagkatapos ng almusal sa araw na iyon, tinipon ni Alex ang mga babaeng Moon sa paligid niya. "May isang malaking kasal sa bayan ngayon," sabi niya. “Maaaring sobrang saya. Dapat kang pumunta at tingnan."Masama ang loob ni Alex sa mga babae. Halos hindi na sila umalis ng bahay mula nang lumipat sila, at kasama lang nila ang isa't isa.Ilang beses na niyang hiniling sa kanila na lumabas at magsaya, ngunit natakot silang mabigo sa kanilang mga tungkulin. Lagi silang malapit. Laging nandoon si Celeste na nanonood sa tatlo pa.Dinalhan siya ni Celeste ng isang tasa ng mainit na tsaa at sinabing, “Ang pagsilbihan ka ang pinakamagandang bagay na mahihiling namin, Mr. Alex.”Tumango si Selene at ngumiti ng matamis.Na-touch nam
Sumang-ayon ang iba pang mga mandirigma, at dalawa sa mga martial artist ang lumabas upang makipag-spar kay Ryder at Marco.Perpekto ang bawat galaw, at mas mahusay sila kaysa sa elite team ni David. Paulit-ulit na tumango si David habang pinapanood silang lumalaban, kuntento sa kanilang kakayahan.Nang matapos ang pakikipaglaban ng mga lalaki, may dalawa pang tumayo. Ang isa sa kanila, si Damian, ay mukhang ordinaryo at tila may kumpiyansa. Ang isa, si Rick, ay mukhang magaspang at nagbigay ng impresyon ng pagiging tuso.Nagpakilala si Damian kay David, at pagkatapos ay lumingon siya sa dalawang lalaking mag-aaway sa kanila. "Patawarin mo ako kung nasaktan kita ng husto," sabi niya sa malakas na boses.Nagulat ang lahat sa kayabangan ni Damian.Ngumuso ang dalawang mandirigma. "Ihinto ang pag-flap ng iyong mga gilagid at magpatuloy!" tawag ng isa sa kanila.nginisian ni Rick ang dalawang lalaki. “Huwag mong sabihing hindi ka namin binalaan,&rdquo
Natigilan ang lahat. Kahit na humingi sila ng paumanhin sa kanilang masamang pag-uugali sa kanya, pinayuhan ni Alex ang sultan na i-invest ang kanyang pera sa New York.Nakatayo roon ang mahahalagang bisita, ang kanilang mga ngiti ay nanigas at ang kanilang mga puso ay tumitibok. Ang ilang mga tao ay bumagsak sa kanilang mga upuan, ang kanilang mga bibig ay nakaawang.Umiikot ang isip ni Colin. Kung ang pamumuhunan ay napunta sa Washington, DC, malamang na ang kanyang pamilya ay nakatanggap ng bahagi ng pera, at maaari nilang mapalawak ang kanilang negosyo. Ngunit ngayon wala silang makukuha!Napanganga si Darryl sa gulat, sinusubukang intindihin ang nangyari.“Okay ka lang ba?” Tanong ni Myriam, napansin ang pamumutla nito.Bahagya siyang narinig ni Darryl. Masyado siyang abala sa pagtitig kay Alex, gusto niyang sunugin siya sa lugar.Nag thumbs up si Nelly kay Alex. "Magaling," bulong niya.Nang makabawi ang mga pinuno ng lungsod mula
Tumayo si Darryl. “Kamahalan,” sabi niya sa sultan. "Dapat mong malaman na ang binatang ito ay pumasok sa piging na ito nang walang imbitasyon, at siya ay may kaduda-dudang moral na katangian."Talo si Alex, naisip ni Darryl. Kaya hindi magagalit ang sultan sa aking pagsasalita.Sinuportahan ng mga tao mula sa ibang pamilya ang pahayag ni Darryl."Sinabi niya na inimbitahan mo siya dito!""Masama ang reputasyon ni Alex."“Niloko niya ang mga tao sa kanilang pera, at malamang na narito siya upang gawin ito muli!”Tinulak ni Darryl si Myriam, na naintindihan niya ang gusto niya. Tumayo siya at sinabi sa sultan, “Kamahalan, nag-aral ako kasama si Alex, at binigay niya sa akin ang isang lugar sa isang magandang unibersidad. And then, kanina, pinahiya niya ako sa isang restaurant.”Ibinigay ni Nelly ang lahat para sa sultan at sinabi sa kanya na wala sa mga iyon ang totoo.Mahigit sampung taon nang kilala ng sult
Nakatingin ang lahat sa pag-usad ng bodyguard, naghihintay kung ano ang mangyayari at umaasang darating siya para makipag-usap sa kanila.Nakangiting tumabi ang bodyguard kay Alex at Darryl.Ang iba ay nalaglag sa kanilang mga upuan, napagtantong hindi sila hiningi ng sultan. Si Darryl ang maswerte, at lahat sila ay sobrang inggit.Pakiramdam ni Darryl ay nanalo sa lotto, at halos hindi niya napigilan ang kanyang ngiti. Naisip niya, Kahit na ilang minuto lang ang nakausap ko ang sultan ay napahanga ko na siya.Ang bodyguard ay yumuko kay Alex na may sinabi sa Malay, at pagkatapos ay iminuwestra ang sultan.Naunawaan ni Alex na nais ng sultan na sumama sa kanya si Alex. Ayaw niyang maupo sa hapag ng sultan, ngunit hindi siya makatanggi, kaya't tumayo siya at sumunod sa tanod.Natigilan ang lahat. Hindi nila inaasahan na aanyayahan si Alex na maupo sa sultan.Nakatitig sila sa mesa ng sultan, naghihintay na may makaalam na maling tao ang nakuha ng bo
Alam ni Alex na hindi niya kailangang mag-alala sa mga panlalait ni Jason. Sa halip, tumingin siya kay Jason at ngumiti. "Ang Ferrari ay medyo mahusay. Naaalala mo ba kung paano kita itinali dito at pinatuyo ng tambutso ang iyong buhok?" tanong niya.Naalala ito ni Jason. Ang kanyang puso ay nagsimulang tumibok nang mas mabilis nang maalala niyang si Alex ay nagtagumpay noon upang talunin si Fergus Plummer. Napaatras si Jason ng isang hakbang. “Tumahimik ka!” sabi niya sabay tingin kay Alex ng puro poot. "Babayaran kita sa lahat ng ginawa mo."“Anong nangyayari?” tawag ng boses mula sa direksyon ng pinto. “Anong ginagawa ninyong lahat dito?”Napalingon sila kay Darryl na nakatayo, matangkad at gwapo sa suot nitong itim na suit. Tumabi sa kanya si Myriam, nakasuot ng itim na damit.Hindi natuwa sina Darryl at Myriam na makita si Alex. Nakaramdam pa rin sila ng hiya matapos piliting lumuhod sa kanya sa lounge ng Olympic Sports Ce
Kinabukasan, alas sais ng gabi, iniwan ni Alex ang mga babae sa villa at sumakay ng taksi papunta sa Continental hotel.Pagdating niya, napansin niyang maraming magagarang sasakyan ang nakaparada sa harap ng hotel. Ang mga taong naglalakad papasok sa hotel ay nakasuot ng mamahaling damit, terno, at tuxedo.Pumasok siya sa hotel at sumakay ng elevator papuntang ikawalong palapag. Paglabas na pagkalabas niya ng elevator ay hinarang siya ng isang waiter. Tumingin siya kay Alex at nagtanong, “Sir, may invitation po ba kayo?”Naisip ni Alex, “Isang imbitasyon? Anong nangyayari?”Naiinip na sinabi ng waiter, “Kung wala kang liham ng imbitasyon, mangyaring umalis sa hotel. Salamat sa iyong kooperasyon.”Nagalit si Alex at sinabing, “Inimbitahan akong pumunta rito, pero sa pamamagitan lang ng tawag sa telepono. Wala akong alam sa mga invitation letter. Dito ba nagdaraos ng piging ang Sultan ng Brunei?”Nakangiting