Bumalik si Alex sa university. Bandang 11:30 am, kaya tinawagan niya si Debbie at pumunta sa cafeteria para makipagkita dito.
Umorder siya ng tomato soup, scrambled egg, burger, at dalawang bowl ng fries.“Sobrang dami naman niyan.” Nanlaki ang mata ni Debbie.Sa huling dalawang araw, nag-aaral siya sa library. Itinali niya ang kanyang buhok sa dalawang makapal na tirintas na nakasabit sa kanyang mga balikat, na nagpapaganda sa kanya."Debbie, ang ganda mo," sabi ni Alex, hindi napigilan ang sarili.Nagulat na ibinaba ni Debbie ang ulo at nahihiyang ngumiti. Tapos inangat niya ulit yung ulo niya at tumingin kay Alex na nakatitig parin sa kanya ng nakakaloko. Bumulong siya, "Napakakinis mong kausap."“Hindi, seryoso ako,” giit ni Alex.Medyo natunaw ang puso ni Debbie. Itinaas nito ang kamay at mahinang sinuntok ang balikat nito. "Kumain ka na ng tanghalian mo."“Okay.” Dinampot ni Alex ang kutsara at sinimulNang marinig ang sinabi ni Sam, pumayag si Alex. Ang nanay ni Debbie ay bihirang pumunta sa New York, kaya dapat niyang makuha ang pinakamahusay sa lahat.Kinabukasan, alas-5 ng hapon, isang flight ang lumapag sa New York.Ang ina ni Donna, si Lisa, ay naglakad sa paliparan. Siya ay isang nasa katanghaliang-gulang na babae, nakasuot ng mga naka-istilong damit, isang sun hat, at salaming pang-araw, at ang kanyang balat ay natatakpan ng makapal na layer ng pulbos. Tumingin siya sa paligid, napuno siya ng pag-asa.Sa pagkakataong ito, isinama niya ang kanyang dalawang paboritong kapatid na babae, na sumunod sa kanya. Ito ang unang pagkakataon na lumipad sila sa isang mataong lungsod tulad ng New York, at mas excited pa sila kaysa kay Lisa.“Nakarating na rin kami sa wakas,” sabi ni Lisa. “Napakalaki at moderno ng airport na ito. At tingnan mo ang skyscraper doon. Ibang-iba ito sa ating munting bayan.” Tumingin siya sa paligid ng airport.
Busy talaga ang Sunset restaurant nang dumating si Darren at ang iba pa.Puno ito, at walang magagamit na mga mesa. Mahigit sampung bisita na ang naghihintay na maupo.Mukhang kalahating oras lang bago sila makakuha ng mesa.“Kakausapin ko ang manager at tingnan kung mababayaran natin siya para humanap tayo ng table,” sabi ni Lisa. Ayaw na niyang maghintay pa. Siya ay nagugutom, at siya ay isang mahalagang tao sa kanyang bayan. Hindi niya inaasahang maghintay.“Ma, hintayin na lang natin,” sabi ni Donna. Ang restaurant ng Sunset ay sikat sa New York, at palaging mahirap makakuha ng mesa.Hindi pinakinggan ni Lisa ang kanyang anak. Sa kanyang reputasyon at sa kanyang mahusay na pagsasalita, natitiyak niyang makukuha niya ang tagapamahala upang bigyan sila ng mesa nang mabilis.Sa front desk, kinausap niya ang manager at sinabing bibigyan niya ito ng dagdag na limang daang dolyar upang ayusin ang isang mesa para sa kanya. Ngunit an
Napangiti si Manager Hood sa kahihiyan at naiwang tulala. Nagbayad siya ng ganoon kataas na presyo para personal na ibigay kay Alex ang dalawang bote ng Louis XIV, ngunit hindi niya inaasahan na iisipin ni Darren Rogers na partikular sa kanya ang mga bote na dinala. Gayunpaman, wala siyang magagawa, dahil hindi nararapat na makipagtalo siya kay Darren sa mga bote sa harap ni Alex.Sa pagtingin sa nakangiting si Darren, naging kahina-hinala si Manager Hood. Ano ang relasyon ng binatang ito at ni Alex? naisip niya.Siguradong subordinate ni Alex si Darren. Hindi sapat ang level ng manager para makausap siya ng personal ni Alex, kaya fit lang siyang kausapin ang kanyang subordinate.Sa pag-iisip nito, lalong lumalim ang respeto ni Manager Hood kay Alex.“Karangalan ko na makapunta lahat sa restaurant ko. Let me propose a toast sa inyong lahat.” Sinabihan ni Manager Hood ang waiter na buksan ang isang bote ng Louis XIV at magbuhos ng alak para sa lahat ng
Ang Azalea Guest House ay isang antigong courtyard-style na hotel na matatagpuan sa pinakatimog na gilid ng New York City.Pagdating ng sasakyan ni Darren ay nakaayos na si Alex at ang iba pa. Nakaayos na ang lahat kaya kailangan na lang nilang mag-check in.Pagkatapos mag-park ay tinawagan ni Darren si Alex na mabilis na lumabas at inakay sila papasok sa gate ng Azalea Guest House.Sa looban, ang mga sanga ng pine at cypress ay nakasabit sa mga anino sa ibabaw ng paikot-ikot na landas ng hardin at isang pool ng tubig. Sa ibabaw ng tubig, may mga lumulutang na dahon ng lotus na may kulay rosas na bulaklak ng lotus.Medyo maganda ang lugar na ito, naisip ni Donna habang pinagmamasdan ang mga tanawin sa paligid niya.Alam kong hindi siya makakapili ng hotel. Ngunit malinis dito, at sa wakas ay nakarating kami sa New York. Bakit kailangan nating manatili sa isang bungalow? Napakarami namin sa kanila sa aming county, naisip ni Lisa. Bagama't ang Azalea Guest Hou
Naglakad na si Lisa papunta sa hostess.“Miss, ayusin mo na ang upuan natin. Ilang minuto na kaming naghihintay ng mga kaibigan ko,” she said in a very proper tone.“I'm sorry, please wait in line. Kapag turn mo na, mag-aayos kami ng table para sa iyo,” magalang na sabi ng hostess.“Ano? Kailangan ko ng lugar ngayon. Hindi mo ba ako kilala? Hayaan mong sabihin ko sa iyo na ako ay isang taong hindi mo kayang saktan. Kung hindi ka mag-ayos ng lugar para sa akin sa lalong madaling panahon, malinaw kong sasabihin sa iyo na baka mawalan ka ng trabaho,” agresibong sabi ni Lisa. Pakiramdam niya ay nasa ilalim niya na maaaring tanggihan ng isang babaing punong-abala ang kanyang kahilingan.“Ma'am, I hope you can follow our rules,” nakangiting sabi ng hostess at nagpatuloy, “Wala po talaga kaming upuan ngayon. Kung gusto mong kumain dito, pumila ka muna. Mag-aayos kami ng table para sa iyo.”“Gusto kon
“Darren, nakikita mo ba yang babaeng yan? Business partner siya ng pamilya namin. Nawala ang mukha ko sa harap niya ngayon lang. Kung tutulungan mo akong iligtas ang mukha, ibibigay ko siya sa iyo,” bulong ni Lisa sa kanyang tainga.Lumapit si Darren kay Manager Hood.Ang manager ay mas nakakarelaks ngayon. Originally, natatakot siya na tawagin ni Lisa si Alex para lumapit, pero si Darren pala. Saway ni Manager Hood sa kanyang puso.Noong nakaraan, naging maganda ang pakiramdam ni Darren sa kanyang sarili at pinaisip niya si Manager Hood na naging kaibigan siya ni Alex. Nang maglaon, inimbestigahan ito ni Manager Hood at nalaman na hindi ito ang kaso.“Boyfriend ito ng anak ko. Aayusin niya ito para sa atin. Joanne, pwede ka nang magpahinga, ha?” Nakangiting sabi ni Lisa.Bati ni Joanne kay Darren sabay tango ng ulo.“Manager Hood, ngayong nandito na ako, kalimutan na lang natin ang bagay na ito,” nakangiting sabi ni
Tinapos na ni Lisa at ng kanyang dalawang kapatid ang pagkain at sinundan si Carla palabas.Nang nasa labas na sila, hindi nila maiwasang mapatingin sa mga tauhan na nagbabawas ng mga produkto. Nakita nila na may lobster, sea cucumber, abalone, at iba pang mamahaling sangkap sa trak, na tila ito rin ang nakita nila noong nakalipas na mga araw sa harap ng Sunset restaurant.“Saan nanggaling ang lahat ng bagay na ito? It looks pretty good,” sabi ng mga chef habang pinag-aaralan nila ang mga paninda."Ang lobster ay mula sa Canada, ang sea cucumber ay mula sa Australia, at ang abalone ay mula sa Germany. Huwag kang mag-alala—lahat ay pinakamaganda sa mundo,” sabi ng delivery man.“Hayaan mo akong tingnan ang mga dokumento para sa iyong kargamento. Tingnan ko kung kailan ito dumating sa daungan." Mabilis na iniabot ng delivery man ang isang record book sa isang chef. Ito ang opisyal na data, at naitala nito ang lahat ng impormasyon ng ka
Hindi alam ni Alex kung ano ang iniisip ni Lisa Walters at ng iba pa. Siya at si Debbie Stonehill ay namumuhay pa rin ng matamis na buhay magkasama.Pagkatapos ng isang linggong matitinding klase, sa wakas ay naabutan ni Debbie ang kanyang pag-aaral at nagkaroon ng libreng oras para makasama si Alex.Parehong bukas ang kanilang mga iskedyul pagkatapos ng unang-umagang klase, kaya pinakiusapan ni Alex si Debbie na makipagkita sa kanya. Naglakad-lakad sila sa commercial street sa labas ng university campus.“Binigyan ko ng isang linggong pahinga ang nanay mo sa Azalea Guest House. Bihira siyang pumupunta sa New York, kaya bakit hindi niya hayaang bumisita pa siya sa lungsod?" Sabi ni Alex sabay hawak sa kamay ni Debbie habang naglalakad sila sa kalsada. Napuno ng kaligayahan ang kanyang puso habang pinagmamasdan ang magandang mukha nito habang dinilaan nito ang kanyang ice cream cone.“Ilang araw ko na siyang hindi nakikita. Bakit mag-isa siyang gumagal
Tumingin si Lincoln kay Tristan at sinabi sa kanya, "Ang pinakamasaya sa akin ay ang ikasal ka na." Napatingin siya sa iba pa niyang mga anak na lalaki at babae. Si Tristan lang ang hindi nag-asawa at nagka-apo para sa kanya.“Huh.” Wika ni Tristan sa mahinang boses, “Tandaan mo na ikaw ang humiwalay sa akin sa aking nag-iisang tunay na pag-ibig. Ngayon hinihimok mo akong magpakasal ulit.”“Ano bang pinagsasabi mo? Kami ang pamilya Ambrose. Sa palagay mo ba ay papayag akong sumama sa pamilya natin ang isang babaeng tulad nito?" sigaw ni Lincoln. Galit na galit siya. Nanginginig ang kanyang katawan at nababalot ng galit ang kanyang mukha.Nang huminto siya sa pagsasalita, ang bulwagan ay sapat na tahimik upang marinig ang isang pin drop.Walang pakialam si Tristan. Maraming beses na siyang natatanggap ng galit ni Lincoln."Umalis ka na lang sa paningin ko," bumuntong-hininga si Lincoln. Birthday party niya ngayon at dapat masaya
Nang marinig niya ang sinabi ng kanyang ama ay nanghina ang mga paa ni Leona at muntik na siyang mahulog sa lupa. Inalalayan siya ni Lindsey.Naglakas loob siyang magtanong, "Kung gayon hindi mo ako anak?" Natatakot siyang marinig ang sagot, ngunit kailangan din niyang marinig ang katotohanan."Oo, siyempre ikaw." sagot ni Charles. Pagkatapos ay tumayo ito at lumapit sa kanya.“Tatay.” Kumapit siya sa mga bisig nito, nabuhayan ng loob nang malaman na siya nga ang ama nito. Hindi niya akalaing kakayanin niya kung hindi.Marahang hinagod ni Charles ang likod niya at sinabing, “Oh, my dear. Maaring napakahirap mong tanggapin ang katotohanan. Gusto mo ba talagang marinig?""Oo, gusto kong marinig." Inangat niya ang ulo niya at tumingin sa ama. “Kahit nakakainis, kailangan kong marinig. Kailangan kong malaman kung ano ang naranasan ko. Paano ako magiging kumpleto kung hindi ko alam kung sino ako?"Napabuntong-hininga si Charles at tum
Itinabi ni David ang kanyang cell phone, tumingin kay Leona, at nagtanong, “Leona, anong ginagawa mo rito?”Bahagyang napabuntong-hininga si Leona, umupo sa tabi ni David, at sinabing, “Mag-asawa tayo. Bakit hindi ako pumunta para makita ka?”Tulad ni David, nadama ni Leona na ang kanilang kasal ay pinal na para bang ang seremonya ay natapos nang walang pagkagambala. Sa nakalipas na tatlong araw, nag-aalala siya tungkol sa katotohanan na sila ni David ay natutulog nang magkahiwalay. Naisip niya na tila napaka-cold at awkward nito sa kanya at inakala niyang may kinalaman ito sa sinabi sa kanya ng kanyang ama na si Reginald.Ayaw humarap ni Leona sa pamamagitan ng pag-anyaya kay David na pumunta sa kanyang silid, ngunit nakaramdam siya ng labis na pagkabalisa at pagkabalisa sa sitwasyon.Nang gabing iyon, matagal na siyang nag-iisip tungkol dito sa kanyang silid, at sa wakas ay napagpasyahan niyang kailangan niyang pag-usapan ang lahat sa ka
Niyakap ni Alex sina Gideon at Flora. Pitong taon na silang hindi nagkita. Sa wakas, muli silang nagkita.Niyakap ni Flora si Alex, ipinatong ang ulo sa balikat nito, at umiyak ng tahimik.Puno ng kagalakan si Gideon at sobrang emosyonal din. Ipinatong niya ang isang kamay sa likod ng anak, at sa kabilang kamay naman, marahan niyang tinapik ang likod ni Flora. Mahina niyang sinabi, “Bakit ka umiiyak ng ganito? Sa wakas, nakasama mo na ulit ang anak mo, dapat masaya ka. Tumigil ka na sa pag-iyak.”Tumingin si Alex sa kanyang mga magulang na may pulang mata at mahinang sinabi kay Flora, “Nay.”“Oh, ang aking kahanga-hangang anak,” sabi ni Flora. Mas mahalaga sa kanya na marinig ang pagtawag sa kanya ng kanyang anak na "Nanay" kaysa sa lahat ng pera sa mundo.“Dad,” sabi ni Alex habang nakatingin kay Gideon.“Ah, anak,” sagot ni Gideon at napuno ng pagmamahal ang kanyang dibdib. Maging siya ay nak
“Anong ginagawa mo?” Galit na tumingin si Marcus kay Nathan. Paano siya kakausapin ng anak niya ng ganoon?“Huwag kang magalit sa kanya. We must let our son have his own opinions,” Marion said as she tried to keep the peace between her husband and son. “Nathan, dapat maging magalang ka sa tatay mo. Hindi mo siya dapat pagsalitaan ng ganyan sa hinaharap.”Bahagyang ngumisi si Nathan. Hindi niya masyadong pinansin ang sinabi ng kanyang ina."Nathan, anong iniisip mo? Mukhang hindi ka nag-aalala kay Alex. May plano ka bang harapin siya?" Medyo pamilyar si Marion sa karakter ni Nathan.Sinulyapan ni Nathan si Marcus at sinabing, “Ma, matalino ka, hindi tulad ng ilang taong napakakitid ng pag-iisip.”Hindi man lang nag-alala si Nathan nang makita niyang nakatitig sa kanya si Marcus. Tumingin siya kay Marion at nagtanong, “Nay, bumalik na ba ang mga magulang ni Alex?”“Hindi pa, pero sigurado a
Napansin agad ni Alex na nabahala si Nelly sa mga panlalait ni Nathan. Inilagay niya ang isang magiliw na kamay sa kanyang balikat at ngumiti sa kanya. “Huwag kang mag-alala sa kanya.”Tapos lumingon siya kay Nathan. “Binalaan ko kayo na ipakita sa aking mga kaibigan ang tamang paggalang. Insultuhin mo ulit sila at magsisisi ka.”Tumawa si Nathan. “Naku, natatakot ako! Talagang matagal ka nang wala. Alam kong isa kang malaking mandirigma ngayon. Nice job against that guy sa kasal, by the way! Ngunit nakalimutan mo kung paano gumagana ang mga bagay sa bahay. Kung atakihin mo ako, parurusahan ka ng buong pamilya. Walang away, remember? Talaga, sa palagay ko humihingi ka ng gulo sa pagsasama nitong limang babaeng ito—”Ngunit habang nagsasalita siya ay may naramdaman siyang parang malakas na hangin sa likuran niya. Sa harap ng kanyang mga mata, tila kumikislap si Alex.Maya-maya, naramdaman niyang may tumama sa likod niya. A
Pagkaalis ni Nathan, walang sinuman sa kasal ang sigurado kung ano ang susunod nilang gagawin. Nakahiga pa rin sa lupa ang mga security guard ni Reginald Drake, duguan at nakalimutan.Hindi pa ito ang oras para tapusin ang kasal. Sumang-ayon ang lahat na kailangang ipagpaliban ang seremonya.Pinangunahan ni Reginald at ng kanyang asawa ang maliit na grupo pabalik sa mga pribadong silid ni David. Nang makarating na sila, hinawakan niya si David at itinabi sa kanyang pag-aaral.Nagalit si Reginald sa inasal ng kanyang anak sa komprontasyon. “Paano ako nagkaanak ng ganyang katangang duwag? Hindi kita dapat pinilit na humingi ng tawad! Ano yan sa pantalon mo? Binasa mo ba ang sarili mo?"Napayuko si David sa hiya. Tuluyan na siyang nawalan ng kontrol sa sarili. Nanginginig pa rin siya sa takot.Nang makahinga siya, itinaas niya ang kanyang ulo at sinabing, “Hindi ko maintindihan. Sino ba talaga si Alex? Bakit takot na takot ka sa kanya?"Kumunot
Sa pag-anunsyo na sumusuko na siya kay Debbie, parang humingi ng tawad si Alex sa buong pamilya. Ngayong tinanggap na niya ang kanilang kondisyon, aalisin na ang pagbabawal sa kanya.Nabigo si Nathan. Ngayong inalis na ang pagbabawal, makakabalik na si Alex sa pamilya Ambrose. Magiging totoong magkaribal na naman sila.Umiling si Nathan. Hindi man niya gusto si Alex, pakiramdam niya ay wala na ito sa kanya."Alex, ano bang sinasabi mo? Pagkatapos ng lahat ng pinagdaanan mo sa kanya, sumusuko ka na?”Walang magawa si Alex. Ginamit niya ang kanyang mga kamay para itulak ang sarili, nahihirapang tumayo ng tuwid. Gusto niyang humiga at umiyak. “Nakahanap na siya ng bagong buhay. Kung magpapatuloy ako sa ganito, gagawin ko lang na kamuhian niya ako. mahal ko sya. Gusto kong maging masaya siya. Kaya aatras ako.”“Alex! Ano ang pinagsasabi mo? Nagdadahilan ka lang. Napakalaking bagay ang ginawa mo tungkol sa paninindigan para sa kung ano ang
Niyakap ng mahigpit ni Lindsey si Alex. Umaasa siyang mapoprotektahan niya si Alex mula sa pagpatay ng security team ni Reginald. Ngunit kahit na ang kanyang interbensyon ay hindi matagumpay, naisip niya na hindi bababa sa magagawa niyang mamatay sa kanyang mga bisig dahil alam niyang ginawa niya ang kanyang makakaya.Ngunit bigla siyang nakaramdam ng malakas na puwersang tumutulak sa kanya, pilit siyang hinihiwalay sa kanya. Binuksan niya ang kanyang mga mata at napagtantong si Alex pala ang nagtatangkang itulak siya palayo.Nakaramdam ng matinding takot si Lindsey. Alam niyang uutusan ni Reginald ang kanyang security team na barilin sa sandaling makalayo siya. Napakapit siya kay Alex.Ngunit pagkatapos ay tumingin ito sa kanya at umirap. “Lumayo ka sa akin. Noong nag-usap tayo sa phone kanina, sabi mo ikaw ang ikakasal ngayon kay David. Ngunit ngayon ay si Leona na sa isang damit-pangkasal? Nagsinungaling ka sa akin."Talagang galit si Alex kay Lindsey. K