Chapter 26

Hindi ko aakalain na gagawin talaga ni Justine yung mga sinabi niya sa akin. Hanggang ngayon tila ba naririnig ko rin iyong katagang binitawan niya.

"I love you my beloved nanny."

Parang walang paglagyan ang saya na nararamdaman ko ngayon. Parang kailan lang, halos patayin niya ko sa masamang tingin. Halos paliguan niya ko ng masasakit na salita, at kulang na lang ay pilipitin niya ang leeg ko sa sobrang inis.

Ngunit ngayon, heto siya... Hawak ang kamay ko habang pareho kaming nakatanaw sa kapatagan. Ninanamnam ang sandali na magkasama kami rito sa Rancho. Hindi ko alam kung hanggang kailan kami ganito, kung may patutunguhan ba ito at kung kami nga ba hanggang sa dulo. Pero isa lang ang alam ko, mahal ko si Justine at mananatiling mahal ko kahit mahirap at imposible.

"Sana laging ganito," lumingon ako sa kaniya ng sabihin niya 'yun. Pareho ba kami ng gusto? Ang tumig