Letting Go
(Amber POV)
Dinukot niya ang susi sa bulsa niya at lumuhod. Hinawakan ang paa ko at tinaggal ang kadena.
"You can go now," mahinang sambit niya.
"What?" What did he say? Is he letting me go?
"You may go," linaw niya at tumayo.
"Why?"
"You are free now, you can live the life you want to live." Seryosong sabi niya.
Napatigil ang paghinga ko habang nakatingin sa mukha niya. Napalunok ako ng laway. Pumunta siya sa closet at kumuha ng malaking coat. Bumalik siya at binalot ako ng coat.
"Masyadong malamig sa labas," usal niya balot ako ng coat at nilagyan ng cap ang ulo ko. " Here's the card, you can use this anytime. Para talaga sayo to," abot niya ng ATM.
Nakatingin lang ako sa seryosong mukha niya. "Ayaw mo na ba? Pagod ka na ba? Sawa ka na ba saakin?" Mahinang usal ko.
"Sa loob ng limang taong matyaga kitang hinintay. Mga taong di ako nakakatulog kakaisip kayo. Mga panalangin na sana bumalik
(Amber POV)Our honeymoon is like a dream, nasa isang bahay kami sa resort na binili ni Vaz. I would never forget my wedding to the most amazing, gentle, caring and handsome man in the earth.Vaz was more than I ever imagined. He knew how to make me feel so desired, love and cherished.I watched a pair of cute birds running in the side of the beach. The sand so nice, the water so calm and the breeze of the air is so relazing it feels like I'm in a paradise!Nakaupo lang ako sa may bench habang pinapanood ang mga ibon na masayang nagliliparan.Sobrang laki na ng tyan ko parang balloon na malapit ng pumutok. Hinimas himas ko sa may pusod ko banda para maramdaman niya at sumipa. Dahil gusto namin ni Vaz na masurprise nung nagpacheck up ako kinausap namin ni Vaz ang doctor na wag sabihin sa amin ang gender ng baby namin. Pareho kaming weird!My baby been active all night, and I loved feeling his every move in me. Every kick he gave me a burst of
Get So Lucky6 months Later(Vaz POV)I married Amber a month later while her stomach was slightly swollen from our unborn baby.Watching Amber walk down the aisle filled me with such joy, excitement and love. Tobby stood beside me as he waited for my love to come to me."Are you sure about this?" Tobby asked. "What if,..... nevermind." Tobby stammered."There's no turning back. Ito ang matagal ko ng pinapangarap,""I'm not backing away. She's my everything, my only love. My only dream," sagot ko at hinanda ang sarili para sa papalapit na si Amber kasama si Paige. Naiiyak ako pero wala ng luhang nais
This Is Home(Amber POV)"You should open the door," utos ni Vaz.Napasingkit ang mga mata ko. Naeexcite at natatakot ako. Iwan ko ba.Sino kaya ang bisita?Napailing na lang ako at naglakad papunta sa pinto.Baka delivery lang to.Binuksan ko agad ang pinto at...."Paige!?" Laking gulat at tuwa ang aking naramdaman nung makita ang bestfriend ko.Damn!Akala ko talaga magtatagal sila ni Ben sa lugar kung saan dinala si Paige para gamutin.Gosh I miss her so much."How are you my dearest. God, I miss you so much," wika ni Paige sabay yakap saakin ng mahigpit."My heaven I'm fine and I miss you so much too. Bakit ngayon ka lang dumating? Sobrang na miss kita," nangingilid ang luhang usal ko."It's going to be a
Double Blessings(Amber POV)"Aren't you feel cold?" Tanong ni Vaz kakalabas lang galing ng banyo.Napatingin ako sakanya."Should I raise the temperature!" Tanong niya uli turo ang heater."Nope, a little service will do," nakangiting usal ko.Napangiti naman ito at siningkitan ako ng mga mata.Humakbang ito papalapit saakin."Service from me?" Bulong nito halik ang pisngi ko.Tumango ako.Binuhat agad ako nito mula sa upuan at binagsak sa kama."Today, you'll be eaten," wika niya bago kinabig ang mga labi ko."Vaz," usal ko nung halikan niya ang leeg ko.Napahawak ako sa mamasa masa niya pang balat."Amby, I want your everything," bulong nito."Since a long time ago, I've been completely yours. So please don't leave me alone again," bulong niya pa."I'd never leave you again," nginitian ko siya at hinalikan.Niyakap ko na lang siya ng mahigpit at ginantihan
(Amber POV)9 am.Nakaupo lang ako sa sofa pinapanood si Vaz habang nagaayos ng sout niya. Papasok ng opisina para sa ibang branching at sa inaasikaso niyang mga papeles.Today Oct 12 xxxx is Vaz's birthday.Pero wala parin siyang sinasabi saakin kung anong gagawin niya ngayon. Nakakahiya kase kausapin ang isang to. Iwan ko ba pagdating kay Vaz at talagang napakamahiyain ko. Tsk bahala na.Lumunok muna ako ng tatlong beses at huminga ng malalim bago magsalita."Vaz, is there something you want to do for your birthday?" Tanong ko sakanya at umayos ng upo."Ahh hmp, no need to fuss about it Amby. Sanay akong di nagcecelebrate ng birthday ko mula noong nawala sa Mom," sagot niya nilingon ako."Hindi yon tama, dapat kasi naghanda na tayo para sa ngayon. Nga pala may regalo ako sayo," sabi ko dukot ang isang sobre sa ilalim ng mesa pero nagaatubili pa akong ibigay sakanya. This gift is so lame. I know it!"Oh, talaga? Akin na
The Key(Amber POV)"Akala ko ba ihahanap natin ng kasama si Vazzy?" Pinigil ko ang braso ni Vaz."Yeah but, I have a baby down here, he is lonely too and he is standing straight up right now," reklamo nito turo ang nakaumbok na hinaharap.Napailing ako."No, this is the only free day of yours so lets go get Vazzy his mate," bulong ko bago ko siya tinulak para makababa na ng hagdan.Napasimangot siya pero tumalima naman.Kinakabahan na ako, pero masaya ako dahil di siya namilit at uunahin parin si Zy. Mukhang magiging okay na ang lahat.Sana nga.***"What?! Are you kidding me? A bullmastif? You want me to search a lion?" Di makapaniwalang bulalas ni Nigel."Hey, bullmastif looks like a lion but they're dogs," sagot naman ni Vaz sakanya. Nasa opisina niya kami at magpapatulong sana kung saan hahanap ng bullmastif na babae para may makakasama ang alaga naming si Vazzy.Napahawak si N