บทที่ 2

INTO

It’ s Bad! แย่แล้ว…เพื่อนสนิทฉันเป็นมาเฟีย

ครืด!

ริวเซย์ : อยู่ไหน

ขนมผิง : อยู่ห้อง กำลังจะนอนแล้ว

ขนมผิงพิมพ์ตอบข้อความเพื่อนสนิทอย่างริวเซย์ก่อนจะหย่อนมือถือลงกระเป๋าสะพายแล้วนำไปเก็บไว้ที่ตู้ล็อกเกอร์ห้องแต่งตัว เธอหยิบหน้ากากครึ่งหน้ามาสวมแล้วเดินออกมารวมตัวกับเหล่าสาว ๆ ที่ทำงานนี้ด้วยกัน

ตึกตัก…

เสียงรองเท้าส้นสูงกระทบกับพื้นเงาวับ หน้าประตูห้องรับแขก VIP มีหญิงสาวห้าคนสวมชุดคอสเพลย์วาบหวิวและสวมหน้ากากปิดบังใบหน้าเพียงครึ่งหน้า เมื่อประตูห้องถูกเปิดออกเหล่าสาว ๆ ก็เดินเข้าไปด้านใน มีแขกชาวต่างชาติสี่คนกำลังนั่งคุยกันและชมดนตรีสดตรงหน้าไปด้วย อยู่ในห้องเดียวกันมีโต๊ะสำหรับเล่นไพ่ สี่คนเหมือนเป็นแขกและต่างพากันเลือกเด็กมาหนึ่งคนเพื่อดูแลตนเอง ขนมผิงก้าวเดินไปหา VIP3 ที่เป็นคนเลือกเธอ ส่วนคนที่ไม่ได้ถูกเลือกเดินเข้าไปหา VIP1 ที่นั่งอยู่หัวโต๊ะ เขาคนนั้นก็สวมหน้ากากปิดบังใบหน้าเช่นกัน

“เด็กที่คุณหามาให้พวกเรา ขนาดสวมหน้ากากยังสวยทุกคนเลยนะ” VIP3 เอ่ยชมเป็นภาษาอิตาลี ซึ่งขนมผิงเองก็ฟังไม่ออก

“ผมตั้งใจคัดมาเพื่อพวกคุณโดยเฉพาะ คืนนี้เชิญสนุกให้เต็มที่” เสียงนั้นคุ้น คุ้นมาก แต่เธอก็ไม่กล้าสบตาเจ้าของนํ้าเสียงนั้น

“ผมชอบบรรยากาศตึก black ของเรามาก คืนนี้คงสนุกกว่าคืนไหน ๆ”

“งั้นเรามาเริ่มคุยเรื่องงานของเราเลยดีไหมครับ” VIP 1 เอ่ยออกมา เด็ก ๆ ทุกคนต่างรินเหล้าให้แขกของตนเอง แล้วพวกเขาก็ยกแก้วชนกันก่อนจะเริ่มคุยธุรกิจ

“เด็ก ๆ พวกนี้ฟังอิตาลีไม่ออกใช่ไหม งานของเราค่อนข้างสำคัญ ผมไม่อยากให้เรื่องนี้เล็ดลอดออกไป” VIP 4 พูด

“มือซ้ายของผมเช็กอย่างละเอียดแล้วครับ พวกเธอฟังไม่ออก หรือถ้าเรื่องนี้หลุดออกไปผมพร้อมปิดปากพวกเธอ”

“ถ้างั้นผมก็สบายใจหน่อย”

“สาว ๆ พวกนี้ไม่น่ามีพิษภัยอะไรนะ พวกเธอดูเป็นเด็กอยู่เลย” VIP 5 พูดขึ้นมาบ้างก่อนที่มือขวาของเขาจะเดินหยิบเอกสารสำคัญมาให้

“นี้เป็นรายชื่อคู่ค้าของแก๊งลานอสทั้งหมด มีแต่รายใหญ่ ๆ ทั้งนั้น” เอกสารถูกยื่นไปตรงหน้า VIP 1 ตรงหน้าเอกสารมีสัญลักษณ์ไม้กางเขนซึ่งเป็นสัญลักษณ์เดียวกันที่อยู่บนหลังคออนุพงศ์ ขนมผิงนั่งใจเต้นระรัว เธอจ้องมองเอกสารนั้นด้วยความอยากรู้ แต่แล้วแขกของตนเองก็ใช้มือจับใบหน้าหวานให้หันกลับไปสนใจเขา พร้อมกับเอ่ยเป็นภาษาอังกฤษออกมา

“เฮ้ ! เธอดื่มเป็นไหมสาวน้อย”

“ปะ เป็นค่ะ” ขนมผิงตอบออกมาถึงแม้จะคออ่อน แต่ตอนนี้ก็ต้องเอาอกเอาใจลูกค้าก่อน หลังจบงานนี้แล้วเงินค่าจ้างก็เป็นเงินก้อนโตพอสมควร

“งั้นเธอมาดื่มกับฉัน” VIP 3 มอมเหล้าขนมผิงแก้วแล้วแก้วเล่าจนเธอเริ่มดื่มไม่ไหว

“ขอโทษนะคะ…หนูดื่มมากไม่ได้ ขอเป็นนํ้าเปล่าแทนได้รึเปล่า”

“ไม่เอาหน่า ดื่มนํ้าเปล่ามันจะไปสนุกได้ยังไง” ขนมผิงยังคงโดนมอมเหล้าต่อ และในแก้วเหล้าแก้วนั้นก็มียาปลุกเซ็กอยู่ด้วย เธอดื่มมันจนหมดแก้วโดยที่ไม่รู้ชะตากรรมของตนเอง ท่าทีขัดขืนของขนมผิงทำเอา VIP 3 เริ่มไม่พอใจ

“พอแล้วค่ะ…หนูขอตัวไปเข้าห้องนํ้าก่อนนะคะ” ฤทธิ์ยาเริ่มแสดงผล ขนมผิงร้อนรุ่มไปทั้งตัว เธอควบคุมสติตนเองไม่อยู่ สายตาพยายามเพ่งมองบทสนทนาตรงหน้าแต่ภาพมันก็พร่าเบลอไปหมด

VIP 1 หยุดบทสนทนาและฟังเหล่าสมาชิกคนสำคัญของแก๊งนั่งคุยกัน สายตาของเขาเพ่งมองขนมผิงไม่ละ รูปร่างแบบนี้ นํ้าเสียงแบบนี้ มันคล้ายกับเพื่อนสนิทของเขา แต่เธอบอกนอนอยู่ห้อง ? ชายหนุ่มนั่งนึก ท่อนขาตวัดขึ้นไขว้กัน ในมือถือแก้วเครื่องดื่มแล้วแกว่งไปมาเบา ๆ พิจารณาคิดอย่างถี่ถ้วน

“เธอจะไปไหนสาวน้อย ไหนลองถอดหน้ากากออกซิ จะสวยสักแค่ไหน…”

“มะ ไม่…”

“อย่าขัดขืนฉัน นอนกับฉันสักคืนสิ ฉันจะจ่ายให้ไม่อั้น”

“อ๊ะ !” หน้ากากบนใบหน้าขนมผิงถูกกระชากออกจนทำให้เห็นใบหน้าของเธออย่างถี่ถ้วนทุกระเบียบนิ้ว ขนมผิงนั่งตัวสั่นและหวาดกลัว VIP 3 เมื่อเห็นหน้าขนมผิงก็หลงใหลเป็นอย่างมาก เขาพยายามจะฉุดรั้งเธอออกจากห้องไปแต่ทว่า

หมับ !

“ผมว่าคุณไปสนใจข้อตกลงของแก๊งเราจะดีกว่านะครับ” ข้อมือ VIP 3 ถูกจับเอาไว้ เขาหยุดการกระทำที่จะลวนลามขนมผิงเอาไว้ทันทีพร้อมกับหลบสายตาของ VIP 1 เมื่อร่างกายขนมผิงเป็นอิสระ เธอก็รีบวิ่งห่างออกมาจากโซฟาแต่บอดี้การ์ดกลับจับตัวเอาไว้ก่อน ร่างสูงในชุดสูทดำหันมาคุยกับแขก

“ผมมีธุระต้องจัดการ คืนนี้ให้นิกดูแลนะครับ” พูดจบก็เดินออกมาทันที ชายหนุ่มเดินมายังห้องทำงานตนเองที่อยู่บนชั้นสูงสุดของตึก Black swan มือหนาถอดหน้ากากออกจากใบหน้าแล้วหยิบบุหรี่และไฟแช็กขึ้นมาจุดสูบ รอไม่นานมากใครบางคนก็ถูกจับตัวมาส่งที่ห้องทำงานของเขา

ขนมผิงนั่งพับขาอยู่บนพื้นอย่างหมดสภาพ ใบหน้าของเธอเปื้อนคราบนํ้าตา เรียวแขนยกขึ้นกอดตนเอง ดวงตากลมโตมองแผ่นหลังกว้างและควันบุหรี่ที่ลอยคละคลุ้งผ่านร่างเขา ชายหนุ่มทายาทมาเฟียแห่งแก๊ง Black swan ค่อย ๆ หันหน้ากลับมา เขาเขี่ยบุหรี่ตัวแพงทิ้งลงบนถาดเขี่ยก่อนจะเดินเข้ามาหาขนมผิงที่ก้มหน้าหลบสายตา

“ไหนบอกอยู่ห้อง ทำไมถึงมาโผล่ที่นี่” ร่างหนาหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้ทำงานตัวสีดำ มือสอดประสานกันไว้บนตัก ท่อนขาตวัดขึ้นไขว้กันด้วยท่าทางประจำ

“ระ ริว ?” ขนมผิงค่อย ๆ เงยหน้าสบตากับคนตรงหน้า ความคิดสับสนและตีกันไปหมดภายในหัว ทำไมเพื่อนสนิทของเธอถึงได้กลายเป็น ทายาทมาเฟีย

“ตอบคำถามริว” เขากดเสียงเข้ม

“ขอโทษ…ผิงจำเป็นต้องโกหก”

“แล้วถ้าไม่ใช่ริว ที่อยู่ตรงนี้ล่ะ”

“ผิงจำเป็นจริง ๆ” ขนมผิงอธิบายเสียงสั่น

“เหตุผล”

“พ่อผิงถูกทำร้าย จำเป็นต้องจ่ายค่ารักษาสี่ล้านห้า ผิงไม่มีทางเลือก” ริวเซย์ลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วเดินมาหยุดตรงหน้าคนตัวเล็ก เขาใช้ปลายนิ้วแกร่งเชยคางมนขึ้นแล้วเอ่ยออกไป

“ผิงโดนยา”

“ยา…ยาอะไร”

“อยากให้ช่วยรึเปล่า”

“แต่ว่า…” ขนมผิงมองคนตรงหน้าด้วยความสับสน เธอกับเขาเป็นเพื่อนกัน แถมเพื่อนของเธอคนนี้ ‘ยังมีแฟนแล้ว’

“สี่ล้านห้า นอนกับริว” ริวเซย์เป็นทายาทมาเฟีย แล้วเขาก็รู้จักแก๊งลานอสดี ถ้าเธอเข้าใกล้ตัวตนของริวเซย์มากขึ้น บางทีอาจจะสืบเรื่องงานของอนุพงศ์และการเสียชีวิตของใบบัวได้ คนที่ฆ่าใบบัวก็คงเป็นพวกเดียวกัน แม้รู้ว่ามันผิดแต่ทุกอย่างตอนนี้มัน ‘ถอยไม่ได้แล้ว’

“มันผิด”

“ไดอาจะไม่รู้เรื่องนี้”

“….” ตอนนี้มันร้อนไปหมด เธอต้องการมาก มากจนทนไม่ไหว

“ขอร้องสิ”

“ชะ ช่วยหน่อย ช่วยมีอะไรกับผิงที” ฤทธิ์ยาทำให้เธอไม่มีสติ ความอยากครอบงำจนขนมผิงยอมขอร้องอ้อนวอนคนตรงหน้าด้วยแววตาสั่นระริก ริวเซย์ที่ได้ยินคำขอร้องอ้อนวอนยิ้มออกมาด้วยความพอใจก่อนจะตวัดท่อนแขนอุ้มร่างเล็กขึ้นจากพื้นแล้วเดินไปที่โซฟา มือหนาคว้าหมับเข้าที่ปลายคางมนก่อนจะโน้มหน้าเข้าไปจูบปากบางสีชมพูระเรื่ออย่างดูดดื่ม ขนมผิงตกใจเล็กน้อยแต่ก็ยอมเปิดปากให้ริวเซย์ได้สอดแทรกลิ้นเข้ามา กลิ่นไวน์อ่อน ๆ ผสมกลิ่นบุหรี่ราคาแพงผ่านซึมซับมาที่ลิ้นของเธอ หัวใจดวงน้อยเต้นแรงพร้อมกับหยาดเหงื่อที่ไหลออกมาไม่หยุด

ริวเซย์จูบคนตัวเล็กจนขนมผิงแทบขาดลมหายใจ เขาถอนจูบออกแล้วมองใบหน้าอ้อยอิ่งด้วยอารมณ์ที่เต็มไปด้วยความอยาก ริวเซย์ถอดเสื้อออกจากท่อนบนก่อนจะจับร่างบางมานั่งคร่อมบนตัก เขาใช้ปากดูดเม้มตามลำคอขาวแล้วฝากรอยเอาไว้หลายจุด ขนมผิงเสียวซ่านไปทั้งร่างกายเธอหลับตาพริ้มแล้วปล่อยเสียงครางออกมาเบา ๆ

“อ๊า ~”

แควก!

ชุดคอสเพลย์ถูกฉีกขาดตรงหน้าอกอิ่มทั้งสองข้าง ใบหน้าหล่อไม่รอช้าใช้ปากงับเข้าที่ยอดอกเม็ดงามทันที ริวเซย์ทั้งดูดทั้งเลียอย่างมูมมามจนเกิดเสียงลามกขึ้นภายในห้องทำงานขนาดกว้าง ปากดูดอีกข้างมือก็บีบเคล้นอีกข้างไปด้วย จากนั้นไม่นานก็ปลดซิปกางเกงออกพร้อมกับชักแก่นกายออกมา ริวเซย์ยกสะโพกสวยขึ้น แล้วจับปลายหัวหยักถูไถกับร่องเปียกแฉะ

“ริว…ผิงไม่เคย” ขนมผิงบอกเสียงสั่นก่อนที่สะโพกสวยจะถูกจับถูไถกับท่อนเอ็นขนาดใหญ่

“งั้นก็เคยกับริวครั้งแรก”

“เสียวจัง อื้อ !” ร่างเล็กถูกมือหนาจับเอวควบคุมบนลำท่อนของเขา จากนั้นริวเซย์ก็จับมันแหย่เข้ารูร่องคับแคบ ชายหนุ่มกดเอวบางแน่น ก่อนจะกระแทกสวนขึ้นไป

สวบ !

“อ๊ะ !…เจ็บ…ผะ ผิงเจ็บ”

“อืมม” ริวเซย์ครางเสียงตํ่าแล้วกดแช่ท่อนเอ็นหนาขนาด 59 ไว้ไม่ถึงครึ่งลำ คนบนตักตัวสั่นระริกนํ้าตาไหลรินออกมาอาบพวงแก้ม ขนมผิงเม้มปากแน่นแล้วพยายามขยับสะโพกหนีแต่ไม่เป็นผลเมื่อริวเซย์กดเอวเธอเอาไว้แน่น จากนั้นก็จับร่างเล็กให้ขยับออกแรงกระแทก ไม่นานมากขนมผิงก็เริ่มขย่มลำท่อนหนาเองโดยไม่ต้องถูกควบคุม เอวบางขย่มลำท่อนใหญ่ ปากก็ปล่อยเสียงครางออกมาเป็นระยะ มันทั้งจุกและแน่นจนตรงนั้นแทบจะฉีกขาด ในขณะที่เธอกำลังขึ้นขย่มเร่งจังหวะอยู่นั้น ริวเซย์ก็โน้มหน้าใช้ปากขบเม้มที่ยอดอกเม็ดงาม เขาดูดเลียมันแล้วปล่อยให้คนบนร่างกระแทกลงมาไม่หยุด ตอนนี้เสียงบทสวาทของสองหนุ่มสาวกำลังดังก้องห้องทำงาน

ขนมผิงถูกครอบงำด้วยฤทธิ์ยาแบบคนไร้สติ แต่อีกคนกลับ ‘ตั้งใจ’ ให้มันเกิดขึ้น

เปิดตอนแรกแล้วค่ะ อ่านแล้วฝากกดใจและคอมเมนท์ให้ไรท์หน่อยนะคะ 💗💗💗

เรื่องนี้มีปมและที่มีที่ไปทั้งหมด อยากให้ลองอ่านนะคะ เพราะมีหลายรสชาติมากกกก เรื่องนี้ก็เป็นอีกเรื่องที่ตั้งใจเขียนมากเลยค่ะ หวังว่าทุกคนจะชอบกันนะคะ 🫶🏻