LOGINเพราะความจำเป็นทำให้เธอรับงานเป็น 'เด็กเสี่ย' แต่มารับรู้ภายหลังว่าคนที่ซื้อเธอเป็น 'มาเฟีย' แถมเขายัง...ดุมากด้วย
View More“ค่ะคุณแม่...” “แม่ไม่เคยสอนให้หนูเป็นคนก้าวร้าวนะคะ แม่ดีใจที่วาวาเป็นเด็กฉลาดทันคน แต่บางครั้งเราต้องควบคุมตัวเองให้ได้ว่าอะไรคือสิ่งที่ถูกหรือไม่ถูกต้อง ครั้งนี้แม่จะยังไม่ทำโทษนะคะ แต่ถ้ามีครั้งต่อไปแม่จะงดซื้อของเล่นให้วาวาเป็นเวลาหนึ่งเดือน” “คุณแม่ขา...” ใบหน้าหวานของวาวาเงยขึ้นมองแม่ด้วยอาการน้ำตาซึมเนื่องจากกำลังถูกแม่ตักเตือนที่เป็นคนชอบโกหก “หนูเข้าใจที่แม่พูดใช่ไหมคะวาวา” “ค่ะ” “งั้นมากอดคุณแม่ทีค่ะ ไม่ร้องไห้นะคะลูก แม่เตือนเพราะแม่อยากให้หนูโตขึ้นมาเป็นเด็กที่ดี” ด้วยความที่เห็นน้ำตาของลูกสาวทำเอาหัวใจของผู้เป็นแม่เกิดอ่อนยวบขึ้นมา “คุณแม่ขา...” วาวาเดินไปกอดที่เอวของแม่เอาไว้แล้วเอาใบหน้าหวานๆ ซุกที่หน้าท้องของแม่ราวกับกำลังขอโทษ “แม่รักหนูกับพี่วินเทอร์มากนะคะ” “หนูก็รักคุณแม่ค่ะ” วาวาร้องไห้โฮออกมาอย่างรู้สึกผิด “ไว้หนูโตขึ้นหนูจะเข้าใจนะคะว่าทำไมแม่ถึงต้องดุด่า เพราะแม่อยากให้หนูโตขึ้นไปเป็นคนที่ดีของสังคมรู้ไหมคะ” วิคเตอร์มอ
ตอนพิเศษ 5เจ้าตัวแสบ “พี่วินเทอร์ เอาลูกบอลมาให้วาวานะ” เสียงแหลมเล็กของเด็กสาววัย 8 ขวบร้องบอกพี่ชายที่เอาแต่แย่งลูกบอลไปจากเธอ จนเธอไม่มีโอกาสได้แตะลูกบอลเลยสักนิดเดียว “ไม่ให้หรอกยัยเด็กแสบ เธอชอบแกล้งพี่ดีนัก” เสียงของ ‘วินเทอร์’ ลูกชายคนโต ร้องบอกน้องสาวคนเล็กอย่าง ‘วาวา’ ที่กำลังทำหน้ามุ่ยใส่พี่ชายที่เอาแต่แย่งของเล่นเธออยู่ตลอด “พี่วินใจร้าย! หนูจะฟ้องคุณพ่อ!” เด็กน้อยวัย 8 ขวบบอกพี่ชายที่แก่กว่าตัวเองเกือบสองปีอย่างวินเทอร์ด้วยสีหน้าหงุดหงิด จนคนเป็นพี่ทำท่าทางกวนๆ ใส่น้องสาวอย่างหมั่นไส้ “ยัยเด็กขี้ฟ้อง ทำไมไม่น่ารักเหมือนสายขิมนะ” ‘สายขิม’ คือชื่อของลูกสาวลุงกองทัพ กับป้าไลลา ที่มีศักดิ์เป็นลูกพี่ลูกน้องของพวกเขา และสายขิมน่ารักอ่อนหวานผิดกับน้องสาวของเขาที่ทั้งแก่น ทั้งขี้โวยวาย จนนึกว่าแม่สลับลูกหรือเปล่า “เชอะ...ใครจะไปน่ารักเท่าน้องสาวคนโปรดของพี่ล่ะ” ใบหน้าหวานตามแม่แต่นิสัยไม่ได้หวานเหมือนหน้าเลย จนเขาอยากจะสลับน้องตัวเองกับน้องของ ‘ขุนศึก’ ซึ่งเป็นพี่ชายของสายขิมเหลือเกิน “ดี! อยากสลั
เพียะ! “พี่ทัพเอาอีกแล้วนะ” ไลลามองสามีแล้วหันไปยิ้มแห้งๆ ให้กับเจ้าของบ้านอย่างวิคเตอร์และไอลดา “เอ่อ...” วิคเตอร์หน้าม้านขึ้นมาทันที เพราะกลัวเมียรักจะงอนที่เขาเล่นบทรักกับเธอโจ่งแจ้งจนมีคนมาเห็นอีกแล้ว “คือเราไม่ได้เห็นอะไรนะคะ...แค่ได้ยินเสียงเฉยๆ” ไลลารีบแก้ต่างเพราะกลัวเจ้าของบ้านทั้งสองจะอาย “ไลลา...คือ...” “ไม่ได้เห็นอะไรจริงๆ เลยค่ะ พี่วิคเตอร์กับไอสบายใจได้เลย” “มึงแม่งก็ชอบเล่นอะไรแบบนี้กับน้องกูอยู่เรื่อย สงสารไอเลย เลิกกับผัวไหม...ไว้พี่หาคนใหม่ให้” กองทัพหันไปบอกน้องสาวแกมหยอกเพื่อนเพราะรู้ดีว่าวิคเตอร์มันไม่มีทางยอมให้ทำอย่างนั้นแน่นอน “ตีนเถอะ...อย่ามายุ่งกับเมียกู ตอนนี้ไอลดาเป็นเมียกู ส่วนมึงก็แค่พี่เมียที่เป็นหมาหัวเน่าไปแล้ว” วิคเตอร์หันมากอดร่างเล็กของไอลดาเอาไว้อย่างหวงแหน “ทำอะไรเกรงใจบ้าง ฟ้าดินก็ยังดีเพื่อน” “พี่ทัพ...หยุดแซวคนอื่นเลย...” ไลลาหันมองค้อนสามีที่ยังคงแซวเพื่อนตัวเองไม่เลิก แต่คนที่กำลังอายตัวแดงก็คือไอลดาต่างหาก “ครั
ร่างของทั้งสองนั่งกอดกันด้วยสภาพกึ่งเปลือย ขณะที่ไอลดาก็จับที่ไหล่กว้างแล้วทำการโยกขยับร่างกายของตัวเองขึ้นลงบนท่อนเนื้อหนาของสามีที่กำลังทำท่าทางสูดปากราวกับกินของเผ็ดร้อน “อ๊า...ดีเหลือเกินที่รักของพี่” ใบหน้าหล่อเหลาของวิคเตอร์แดงก่ำเนื่องจากกำลังเสียวซ่านกับจังหวะที่ไอลดาส่งมา มือทั้งสองข้างโอบเอวเล็กเอาไว้เพราะไม่อยากให้เธอหงายหลังลงไป “ดีไหมคะพี่วิค” คนตัวเล็กถามเมื่อเห็นมาเฟียหนุ่มหลับตาพริ้มแล้วนิ่วหน้า “ดีที่สุดเลยจ้ะเมียจ๋า ทำไมดีขนาดนี้ครับ” “ตื่นเต้นจัง...ถ้ามีใครมาได้ยินทำยังไงคะ” ไอลดาเขินหน้าแดงเมื่อชายหนุ่มชอบพาเธอเอาต์ดอร์อยู่เรื่อย ถึงแม้จะไม่มีใครเห็นแต่ถ้าเกิดมีคนผ่านมาจะเกิดอะไรขึ้น “ไม่มีใครเห็นหรอกครับพี่ไล่ออกจากบ้านหมดแล้ว บ้านหลังนี้มีแค่เราสองคนนะครับ” วิคเตอร์บอกเพราะเขาเองก็ไม่ต้องการให้ใครมาเห็นร่างกายที่แสนเย้ายวนของไอลดาเช่นเดียวกัน “อื้อ...ที่รักของไอ” มือทั้งสองข้างของไอลดาโอบรอบต้นคอหนาจากนั้นเธอก็โน้มลงไปจูบที่ปากหยักของวิคเตอร์อย่างรักใคร่ เรียวลิ้นเล็กๆ