Nang matapos ang meeting agad siyang nagpaalam sa mga ito, "Ah guys I need to go... I'm checking the location of the Fashion Show."
Napabaling lahat sa kanya.
"Ay oo nga pala!" napapalatak si Sedrick at napahawak sa ilalim ng baba na para bang may nakalimutan itong gawin, "Bro, sunod ako kasi may pinapasend lang sa akin si papa na files," nangingiwe nitong sabi.
"Grabe ang bata mo pa pero negosyanteng-negosyante na ang datingan mo noh," bakas ang pagkamangha sa tinig ni Sofie.
"Ganyan yan si Kuya! Career driven na tao," dagdag pang komento ni Jam na nagtunog proud sa kuya nito.
HINDI pa din siya makamove-on sa nangyari sa pictorial kanina. Nagulat siya nang biglang siyang hatakin ni Dave sa may bewang at masuyong sinapo ng palad nito ang pagitan ng pisngi at leeg niya.It's almost like a kiss.It feels like ages since the last time she got so close to him and to be near him, in his arms, and to those lips na hanggang ngayon ay nagpaparegudon pa din ng tibok ng puso niya. She's having butterfly war in her stomach. Hindi niya alam kung magagalit ba siya sa baklang yun o magpapasalamat sa pakulo nito?Maya maya pa ay nagsimula na ang Fashion Show. Huli ang Team ni Rich and they didn't expect how grand their presentation be. Since some models quit on him. Everyone is surprised, and some probably have their regrets for turning their back on the best team in the show. It turns out, a powerful ending for the fashion show because all the models are like the most popular students of their Academy.
WHEN they arrive at the Pool, she immediately breaks into the crowd, which automatically gives way to her. She felt all the hair in her body go up with so much rage when she saw what they did to Sandy. Hawak hawak ito ng dalawang alagad ni Katrina and her hair was in mess na halatang pinagtulungan ng mga itong sabunutan. She also sees her cheeks red and starting to form a bruise. Her swollen eyes are flowing with tears begging them to stop. She felt her heart being peirced looking at her. They are six against one.'Fucking Bitches!!!!' Her hand clutches into fist. "Oh my God Sandy!" sigaw ni Rich,"Bakit ayaw niyong awatin??!!!" halos maghisterikal ito dahil wala man lang mangahas na makealam at tila la
"Hi Honey," wika ng isang pamilyar na tinig mula sa likuran niya. Napakuno't siya ng noo habang kinukuha ang mga gagamitin niyang libro sa locker para sa susunod niyang klase. "What do you want?" walang gana niyang tugon na hindi man lang ito pinag-kaabalahang sulyapan. Eh, kahit nga anino nito ayaw niyang makita. One moment she feels excited and then one moment she lost her interest in things, but mostly in people. Ano pa kaya yung may ginawang kalokohan sa kanya? Kinalimutan na niyang nakilala ito. It's been a week, since they broke up. She caught him making out with another girl. Sa totoo lang, pumunta lang naman siya sa condo nito para kunin ang blueprint na pinagawa niya dito, na may kinalaman sa thesis niya, kaso iba pala ang pinagkakaabalahan nito. Although, it's not really surprising, dahil kung tutuusin marami talagang naghahabol na babae sa lalakeng ito. He is undeniably handsome and kind a popular in the academy. Siguro nga hindi siya ganoon kaseryoso dito. That she wa
"IM so excited!!" eksaheradang bungad ng gay bestfriend niyang si Rich. Kararating lang nito galing sa katatapos na klase ng Fashion and Aesthetic Design course nito. Asusual, bago na naman ang hair color nito. Every month yata ay nagpapalit ito ng hairstyle. For this month, he has chosen to color his elegant curtain style haircut blonde, making him look like a Manga character. With his slender body and straight posture you will think he is a walking male doll. He is handsome, but he will pinch someone to death if they use that word as a description for him, because he would prefer to be called glamorous, gorgeous, beautiful, pretty, lovely, etc., that suits to compliment a woman because he believes he is. Today he is wearing a baby pink Prince's blazer with unique dark blue marble buttons that for sure one of his creations, match with basic classic polo inside and white slacks. He is also wearing these elegant white Versace loafer shoes that they bought during their European tour.
"OH my... look at you!" bulalas ng isang may edad na babae nang bumukas ang pintuan. Agad naman silang tumayo ng kanyang mama. Nanatili siyang nakatayo habang ang mama niya ay sabik na sinalubong ang isang matalik na kaibigan. "It's so nice to see you again Julia!" buong kagalakang anas ng kanyang mama nang magyakap ang mga ito. "You too Linda." So, this is the woman behind all this. She looks beautiful and young despite of her age. She looks like an Asian version of Monaliza wearing modern branded clothes. Simple, classic but timeless. Her gestures are finess and delicate like it's a part of her art. Well, she is a well-known ballet dancer and a theater actress during her young age. She is the famous Julia Soller "The Art Molder" She owns the Julia Arts Academy na sikat dahil sa mga talentong talaga naman produkto nito. Karamihan s
"Uyy! Tulala lang bro?" natatawang kantyaw sa kanya ni Sedrick habang napapailing-iling na binuksan ang locker sa tabi niya, "Ang dami ko ng nakwento pero mukhang wala kang narinig niisa." Nginiwian siya nito. Hindi siya aware na kanina papala siya nakatulala. Sa totoo lang medyo hindi nga siya nakatulog ng maayos kagabi. 'Did I just step into her world?'Isang malalim na buntong hininga ang kanyang pinakawalan. Hindi niya maialis sa isip ang maganda nitong mukha. Every time he'll close his eyes, she's there. Her lonely beautiful eyes are just so hard not to look at and forget. He had seen a lot of pretty faces before but something about her makes him feel different. Ibang-iba ito nung sa hallway at iba din ito nung nakita niya kagabi sa music room. Nung nag-uusap nga sila halos hindi siya makapagfocus sa sinasabi nito. Sana nga lang hindi nito nahalata na titig na titig siya dito habang nagsasalita ito at buti na nga lan
HABANG naglalakad siya ay nahagip ng mga mata niya ang isa ding pares pa ng mga mata na ramdam niyang sa kanya nakatuon. Napahinto siya sa paglalakad sa mismong tapat nito. Tila hayun na naman ang kakaibang pakiramdam na iyon sa tuwing magtatama ang mga paningin nila. He smiled, and that made her day. She gave him a quick little smile in return and continued to walk passed by him. Hindi niya alam kung saan siya nanghiram ng lakas para humakbang but she has to be who she is, kahit pa ba parang gusto niya pang makipagtitigan dito. She was trying to calm herself nang biglang may magsalita sa likuran niya. "Heels look good on you, but the butterfly shoes look better." And that voice sends that electrifying feeling to her whole body again. She can't help biting her lower lip before she stops and turns to him. He is standing not far behind her, carrying a black leather body bag, and his right hand is inside his pocket. Wearing a simp
"I-ikaw?" she manages to say in between her sobs. Hindi ito nakatingin at nakaupong pasalungat sa kanya habang nakasandal sa piano at nakatitig sa kawalan. Saglit itong may kinuha sa bulsa at iniabot sa kanya ang isang pulang panyo na wala sa loob niyang natitigan. Ngunit nang bumalik ang mga paningin niya rito ay hindi pa din ito lumilingon sa kanya. "Y-you shoudn't be h-here," Mahinang paos na sabi niya, "You shouldn't s-see me like t-this," halos mautal-utal siya sa pagsasalita gawa ng kanyang pagngungoy dahil sa labis na pag-iyak. Nang hindi niya tanggapin ang panyo ay humarap ito, ngunit iniwasan nitong magtama ang mga mata nila at itinuon nito ang atensyon sa kanyang pisngi na maingat nitong pinahid ang mga luha na patuloy sa pag-agos. "I didn't see you... don't worry," he assures her in a sad tone. "Yes, you did... and p-please don't pity me. I have enough for myself," a hint of bitterness is visible in her eyes while staring at