“ Magkakasakit ata ako sa atay dahil sayo!” Stefan laughed when I pulled him outside of his car. We are once again in his prestigious bar to mend my broken heart.
Pagkatapos ng commotion at ang paguusap namin ni Matthew kanina, bigla ko nalang kinuha ang susi kay Stefan before driving to this station. I didn’t mind that I am just here last night and drinking dahil ang tanging naiisip ko lang ay ang sobrang sakit ng nararamdaman ko sa puso ko.
Just by remembering what happened earlier makes me want to bawl and cried myself out of this world at isa lang ang alam kong solusyon dito. I want alcohol and I needed alcohol to clear my mind.
“ Oh, ma’am?! Mag-paparty ka nanaman?!”
I didn’t acknowledge the friendly smile and comment of the waiter, I just keep on dragging Stefan to the bar counter where there is no one to be found since it is still early in the afternoon.
“ Just watch me drink.” I told Stefan when I only ordered a one bottle of black label and one shot glass just for myself. He smirks and shakes his head before typing something out of his cellphone.
Hindi na ako magugulat ng sunod-sunod na mag-notify ang cellphone na hawak ko. I laughed and cringe my nose because Stefan posted a photo of me holding the black label with a caption “ Black label: Ang sagot sa mga broken.”
“ Gago!” I muttered before pouring myself a drink. I watched the liquid gush of the bottle and straight to the glass at hindi ko nanaman maiwasang maisip ang nangyari kanina.
I am driven by my emotion, yes, but I just can’t understand Matthew’s intention. Mabuti nalang pala pinuntahan ko siya, nalaman ko tuloy na may girlfriend naman pala siya and that he is not interested with me hindi tulad ng iniisip ko. I laughed at myself romanticizing him and his actions in my mind.
Fuck fate, fuck love!
Or I am just assuming things? Pero bakit siya nagagalit noong nakita niya ako na nakikipaghalikan kay Rameses?! Why is he so caring?! Why did he entertain my feelings?!
“ Are you officially out of your mind?!” Stefan scoffs in disbelief at doon ko lang narealize na umaapaw na pala ang alak sa baso at hindi ko lang napansin dahil sa kung ano anong pumapasok sa isip ko.
“ Fuck!” I cursed at myself before throwing the bottle to the nearest wall. Nagulat ang mga nagtratrabaho doon but they didn’t mind doing something dahil nakaabang ang nagpapaliwanag na si Stefan.
He partially owns this bar kaya kahit magwala pa ako dito ay okay lang basta kasama ko siya.
“ Mukhang malalim problema mo ah?!” bungad ni Stefan pagbalik niya galing sa gilid kung saan kinausap niya ang mga empleyado. I shook my head in disappointment before looking around as if stopping my tears from falling.
“ Ano ba kasing nangyari kanina?!” he asked dahil hindi na ako nag-abala pang mag-kwento sa kanya although he keeps asking if why I have a red eyes when he saw me again.
“ Ano kasi…” I don’t know if I will tell him what I did. I don’t even know if I have the right to feel this way dahil baka mamaya nag-aasume lang pala ako about sa amin ni Matthew.
“ Ano?!” he impatiently asked before getting another bottle of the black label and pouring me a drink. Ininom ko muna ang iniabot niyang alak bago ako nagsimulang ikuwento ang lahat ng nangyari kanina.
“ P**a! May jowa pala si pareng Mateo?!”
Hindi niya makapaniwalang sinabi ng matapos ng makinig sa sinasabi ko. Inis ko siyang binatukan dahil iyon lang ang tumatak sa isip niya sa dami ng sinabi ko.
“ Eh paano ka?!”
Hindi ko alam kung paano sasagutin ang katanungan ni Stefan dahil iyon din ang katanungan ko sa sarili ko. Napansin siguro niya na hindi ko din alam ang kasagutan kaya mas lalo siyang naglabas ng mas matinding alak para sa akin.
“ Cheers to the broken hearted!” he playfully said before tossing my glass and just right that we were once again let ourselves get drowned in alcohol.
Sobrang bigat na ng talukap ng mata ko matapos kong ibato sa gilid ng couch ang pang walong bote ko ng alak bago unti-unting humiga sa couch.
We transferred here when the evening comes at mas lalong dumami ang mga tao dito sa club ni Stefan. I looked at him and laughed when I saw how devastating his position is. Nakatihaya na siya sa single couch at laylay na ang kamay na may hawak na bote.
Nakabukas na din ang tatlong butones ng suot niyang black long sleeves at halata na ang mga kiss marks doon.
Gusto ko siyang gisingin para kumuha pa siya ng iinumin but I think he is alcohol dead by now. Lasing kong nilakad ang daan papunta sa labas ng Vip area na pinagkakalagyan namin pero agad din akong napaupo sa gilid dahil sa sobrang hilo.
My phone rang inside my jeans kaya kinuha ko ito at walang muwang na sinagot ang tumatawag.
“ Where the hell are you?!”
Boses palang ay alam ko ng si Matthew ang nasa kabilang linya. He sounds angry and tired.
“ Huh?” Tanging iyan lang ang nasabi ko dahil sa sobrang lakas ng tugtog sa lugar.
“ Stay there!” He said before dropping the call. I shook my head before trying to get up on my own pero sobrang lasing ko na yata talaga dahil hindi ako makatayo mula sa pagkakaupo sa malamig na sahig nitong bar.
“ Radia!” I heard someone shouts my name pero hindi ko iyon masyadong pinansin dahil sa sobrang kalasingan until I felt like I am floating.
A man carried me in a bridal style paalis sa pwesto ko, sinubukan kong kumawala mula sa pagkakahawak niya pero masyado siyang malakas kumpara sa akin.
“ Who are you?!” I shouted and started to panick lalo na ng tuluyan na kaming makalabas at madala niya ako sa kotse niya.
“ Fuck! You are so drunk.”
“ Matthew?”
Lasing kong tawag sa kanya dahil sa pamilyar na pabango. I tried to look closely and touch his face but he only dodge my touch and fix my position to the backseat of his car.
“ I hate you!”
I don’t know what I am trying to say anymore but I know that I hate Matthew for letting me feel this way.
“ You played with my feelings.”
May hinanakit kong sumbat sa kung sinumang may hawak sa kamay ko ngayon. I can feel his stares but I closed my eyes and let the pain invade my feelings once again.
“ I hate you so much!” I muttered before my tears starts flowing right into my eyes. Sobrang lakas ng iyak ko habang paulit-ulit na binabanggit kung gaano ko kinamumuhian si Matthew.
“ I’m sorry Radia.” I heard him say but my cries are too loud to be comforted in that phrase.
“ Can you stop this?” I asked at him as if he knows what I am feeling and talking about.
“ Stop what?”
“ Stop acting like you care! Stop acting like you fuckin’ like me! Stop acting like you want me when you fuckin’ have a girlfriend!”
I cried when that realization hit me hanggang sa maramdaman ko nalang na unti-unti na akong hinahatak ng tulog pero bago pa man ako tuluyang makaidlip ay narinig ko pa si Matthew na sumagot sa akin.
“ I'm confused but sorry, I can't.” He said before everything went black .
“ Tell me that you didn’t get hurt,” malakas kong sabi sa kanya matapos kong buksan ang pintuan at makita siya sa kanyang mesa.Nothings changed. He was still in his messy dress shirt pero ngayon ko lang napansin ang maliit na sugat sa gilid ng labi niya. Immediately, I found myself grabbing his jaw to look at it.Marahan niyang hinawi ang kamay ko. “ Hindi mo na kailangang malaman.”“ Stefan naman,” sabi ko matapos mabatid na hanggang ngayon ay galit padin siya. The last time, he told me to avoid each other pero hindi ko pala kayang gawin iyon sa kanya.We’ve been friends ever since that I can remember, it is not easy to let go when every part of me remembers him. I just cannot leave him behind just because both of us cannot settle a feeling that should’ve never sufficed in the first place.Hinarap ko si Stefan sakin bago huminga ng malalim. “ I broke up with Rameses,” sumbong
" Grabe ka na talaga, Architect. Ganito ba kapag broken? Mas lalong gumaganda?"Napairap nalang ako sa pambobola ni Nathaniel matapos kong ilapag ang dala kong coffee para sa amin ngayong araw. It's morning and usually, we will have our meeting for the plans that is approved before mag-proceed sa pagpapatayo ng mga infrastracture. It's a usual meeting, assembly meeting actually matapos lahat ng nakakapagod na pangyayari sa buhay naming lahat.Luckily, no one leaves the company. Stefan is still the head of the firm, he is still avoiding me but I don't think it's because he's angry. It's to tame our wild heart, the one that is broken for too long. I just wished that it will be fixed immediately, because Stefan? I miss his banters and just being with him.He's my soulmate. Lagi lagi at magpakailanman.Rameses entered the room, he's not happy nor sad. Usual na talaga para sa kanya ang poker face habang bitbit ang mahiwagang leather bag
“ You’re breaking up with me?” kalmadong tanong ni Rameses matapos niyang tumingin sakin habang nakasandal sa salamin na pader ng kanyang condo. I simply nodded and look so small while sitting in his bed. Sinadya ko siyang puntahan dito, just to say that I want to break-up.Tinignan niya ako na para bang nagpapatawa ako. “Wala pa tayong one month,” he pointed out before stepping forward and sitting in front of me with both of his knees touching the floor.“ Why?” he asked in a serious voice, holding my face with both of his hands and making me looked at him. He looks confused and hurt at the same time.Sabi ko sa sarili ko, it’s wrong. Mali na magmahal hangga’t hindi pa naghihilom ang sugat sa puso ko. I chose to see this and needed to do this for the sake of our heart.“ You’re a good man, baby.” I smile as the words came out of my mouth. Rameses is indeed a good
Saksi ang mga kumikinang na mga butuin sa kalangitan kung paano ko nagustuhan at minahal si Matthew dahil sa mabuti niyang puso, ngunit ang makita siyang lango sa alak at gumagawa ng mga bayolenteng bagay ay talaga namang nakakapagpagababag sa aking isipan.“ Matthew!” Agad kaming napahinto sa paglalakad ni Matthew ng marinig namin ang hinihingal na tawag ni Sabrina. Right, the fiancé.She looks so messed up. “ Sa gilid lang ako, after your talk, I will bring you home,” she concluded before she looked at me with so much pain in her eyes. Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko, she’s a homewrecker who ruined our relationship but why does it feels like she’s suffering too much?Ni hindi man lang siya tinapunan ng kahit anong tugon ni Matthew bagkus ay nagpatuloy lang ito sa paglalakad. Pagod na tumingin sakin si Sabrina ngunit ngumiti siya kalaunan at hinayaan akong umalis at sundan ang kanyang minamahal.After I
“ Wuhoo! Power shot!” Magkasabay naming nilagok ni Rameses ang hawak naming whiskey matapos naming magkita para ngayong gabi. The brute really did resign from work at hindi din ako pinapansin ni Stefan. The atmosphere is so gloomy to the point that I didn’t even know what is happening to our life right now. Kanina lang ay naabutan ko nanaman siya, with the girl that I caught the last time…I think they are doing some nasty things in the office. Hindi naman ganoon si Stefan, before, he can still be decent pero ngayon mukhang lantaran na. “ I’m jealous.” “ Huh?” agad kong tanong kay Rameses ng higitin niya ako pasandal sa kanyang matigas na dibdib. We are in the corner of this bar, leaning into the glass railings habang nakatingin sa mga sumasayaw sa ibaba. I insisted to be here dahil hindi ko na masikmura ang nakakasulasok na amoy ng alak at sigarilyo sa baba. Palibhasa’y mukhang disente ang pangalawang palapag kaya’t napapayag ako ni Ram
Sobrang lakas ng tawa ko ng mabilis akong kiniliti ni Rameses habang nakatingin sa harap ng salamin. Hindi muna kami umuwi at nagdesisyong huwag munang pumasok sa trabaho para masulit namin ang pagpunta dito sa Baguio.“ Sure ka ba na magreresign ka?” Nag-aalala kong tanong kay Rameses habang nag-eemail ito ng letter niya kay Stefan. Buong magdamag niya ata akong kinulit para dito pero hindi ko padin maisip kung bakit kailangan niyang gawin iyon. Technically, isa padin ako sa mga may-ari ng kumpanya kaya pwede akong hindi pumasok kahit kailan ko gusto. Nag-iwan naman ako ng mensahe kay Stefan pero alam kong hindi niya ako sasagutin dahil sa huling pag-uusap namin.Seryoso lang si Rameses na bumalik sa kanyang laptop. Noong una ko siyang nakita, hindi ko naisip na balak niyang mag-abogado. All I know is that he’s a medical student before until he decided to shift into the legal career. Mukha naman siyang masaya sa ginagawa niya pero minsan napapaisip a