Ika limang kabanata

Vernice Point of view

“… Tagaktak na ang pawis ko at halos kapusin na ako ng hininga ngunit hindi pa rin ako nangahas na huminto sa pagtakbo. Nang mga sandaling ito ay nababalot ng matinding takot ang puso ko wala akong ibang ni nais kung hindi ang makalayo at matakasan ang higanteng ahas na humahabol sa akin mula sa likuran. Patuloy akong tumatakbo kahit na hindi alam ang aking patutunguhan, gusto ko ng umiyak ngunit pinilit kong maging matapang upang makaalis sa sitwasyong kinakaharap. Habol ko na ang aking hininga at pakiramdam ko anumang oras ay bibigay na rin ang aking katawan.

Hindi ko alam kung paano akong napunta dito sa Parāng at kahit isang tao ay wala kang makikita. Ang tanging natatanaw ko lang ay ang madilim na paligid at isang mahabang daan na napapaligiran ng mga kakahuyan. Mas binilisan ko pa ang aking pagtakbo upang hindi ako abutan ng dambuhalang ahas na bigla na lang sumulpot sa aking likuran. Nakakapangilabôt ang mga pangyayari at halos magkulay suka na ang aking mukha dahil sa matinding takot na lumulukôb sa puso ko.

Habang tumatakbo ay naisipan kong lingunin ang ahas sa aking likuran ngunit ganun na lang ang panghihilakbot ko ng mula sa aking ulunan ay ang malaking bunganga ng ahas ang bumungad sa akin, “AHHHH!” Malakas kong sigaw ngunit tuluyan na akong nilamon ng buo ng higanteng ahas at kasunod ay kadiliman….”

“Ahhhh!” Malakas kong sigaw at napabalikwas ako ng bangon, hinihingal na inilibot ko ang aking mga mata sa buong paligid at nakahinga ako ng maluwag ng makita ko na nasa loob pa rin ako ng silid namin ni Marjorie. Napagtanto ko na bangungot lang pala ang lahat.

“Babe, okay ka lang?” Nag-aalala na tanong ni Marjorie sa akin, mabilis itong tumayo at kumuha ng isang basong tubig bago inabot sa akin. Kaagad din niyang pinunasan ang pawisan kong mukha habang masuyong hinaplos ang aking likod. Hindi nawawala ang matinding takot sa mukha ko dulot ng masamang panaginip tungkol sa higanteng ahas.

“Salamat, okay lang ako, nanaginip lang ako.” Nakangiti kong wika habang inaabot ang baso dito. Muli kaming nahiga at magkayakap na natulog, habang nakapikit ay hindi pa rin mawaglit sa aking isipan ang tungkol sa panaginip na ‘yun dahil ito ang unang pagkakataon na binangungot ako ng ganito katindi. Napapaisip tuloy ako kung ano ang ibig nitong sabihin dahil ayon sa isang kaibigan ko ang panaginip ay isang babala para sa isang pangyayari na hindi inaasahan.

Seven thirty ng gabi at kararating ko lang galing trabaho, labis akong nagtataka kung bakit nauna pa akong umuwi kaysa kay Marjorie. Dapat ay nauna pa siyang umuwi sa akin tulad ng dati at base sa aking obserbasyon ay halos isang buwan ng ganito ang aking nobya.

Lagi na siyang late kung umuwi, maging ang pinsan nitong si Alex ay hindi ko rin nadatnan sa bahay. Marahil ay may inasikaso itong mga requirements dahil ayon nga kay Marjorie ay pasakay na ito ng barko sa susunod na buwan.

Pumasok na ako sa loob ng kwarto upang magpalit ng pambahay, hindi ko na kailangan pang magluto dahil bumili naman ako ng lutông pagkain mula sa restaurant na nadaanan ko.

Ako kasi ang nagluluto sa amin dahil hindi marunong magluto si Marjorie, halos buhay Prinsesa nga ang nobya ko sa akin dahil hindi ko hinahayaan na magalusan ito o masaktan. Kapag mahal ko talaga ang isang tao ay lahat gagawin ko para lang maging masaya siya at hindi mahirapan sa piling ko kaya naman marami ang naiinggit sa nobya ko. Kung ano-ano na ngang paninira ang naririnig ko mula sa kanila pero never akong nakinig sa mga sabi-sabi.

Tanging si Marjorie lang ang pinakikinggan ko dahil siya lang ang kasiyahan ko sa buhay. Pagkatapos magbihis ay inayos ko na ang lamesa para pagdating ng mahal ko ay nakahanda na ang lahat. After twenty minutes ay bumukas ang pintuan at pumasok ang nakangiting si Marjorie kaya lumitaw ang magandang ngiti sa labi ko.

“Babe, pasensya na late ako ng uwi nag-overtime kasi ako dahil maraming pinagawa sa akin ang boss ko.” Malambing niyang paliwanag. Lumapit siya sa akin at humalik sa labi ko bago ako nito nilampasan at pumasok sa loob ng kwarto, muli itong lumabas ng kwarto at pumasok naman ito sa loob ng banyo marahil ay para maligo.

Pagpasok ni Marjorie sa loob ng banyo ay siya namang pagbukas ng pintuan, pumasok si Alex na may sukbit na backpack sa likod nito habang ito ay nakasuot ng pormal attire. Nang makita ako nito ay ngumiti siya sa akin kaya isang simpleng ngiti ang binigay ko sa kanya bago naupo sa bangko at nilagyan ng pagkain ang plato namin ni Marjorie. Sa i-isang pinggan lang kami kumakain ng nobya ko at ito ang aming nakasanayan.

Makalipas ang ilang minuto ay lumapit na si Madjorie sa lamesa at umupo sa aking tabì, nakabalot pa ng tuwalya ang basa nitong buhok.

Nagsimula na kaming kumain kahit wala pa si Alex.

"Napapansin ko na ginagabi ka na sa trabaho mong 'yan, kung nahihirapan ka na ay pwede ka namang magresign, kaya naman kitang buhayin." Malumanay kung saad sa pagitan ng aking pagsubo, napansin ko na saglit na natigilan si Marjorie, maya-maya ay matamis siyang ngumiti sa akin.

" Ang sweet naman ng babe ko, don't worry kaya ko pa naman, nagkataon lang na mayroong project na nira-rush ang company namin kaya lagi na lang kaming nag-overtime, I think next week ay matatapos na ang project na 'yun kaya back to normal na ulit ang schedule ko." Mahaba niyang paliwanag at ipinagpatuloy na nito ang pagkain.

Patapos na kami ng umupo si Alex para kumain, iniwan ko na silang dalawa at nauna na akong pumasok sa loob ng kwarto.

Makalipas ang isang oras ay pumasok sa loob ng kwarto si Marjorie at kaagad itong sumampa sa kama. Lumapit naman ako sa pintuan at nilock ito bago lumapit sa aking nobya na kasalukuyang nagsusuklay ng kanyang buhok. Hinawi ko ang kanyang buhok papunta sa kabilang balikat nito kaya nahantad ang makinis niyang batok. Nagsimulang gumapang ang aking kamay sa loob ng suot niyang manipis na pantulog, huminto ang aking kamay sa may malaki nitong dibdib at sinimulan ko na itong himasin habang ang mga labi ko ay patuloy na hinahalikan ang kanyang batok.

"I miss you, Babe…" Malambing kong bulong at napangiti ako ng marinig ang isang ungol mula sa bibig nito. Hinawi ko ang strap ng damit nito ngunit natigilan ako ng tumambad sa aking paningin ang ilang mga marka mula roon. Pakiramdam ko ay bumigat ang dibdib ko at halos hindi na ako makahinga, tila may sumasakal sa akin. Hindi ako tanga para hindi maunawaan kung ano ang ibig sabihin ng mga markang ‘yun, para akong binuhusan ng malamig na tubig at nawalan na ako ng gana.

Isang malalim na buntong hininga ang aking pinakawalan habang sinisikap na maging mahinahon. Nagtaka si Marjorie ng ayusin ko ang kanyang damit kaya pumihit siya paharap sa akin.

"Babe, may problema ba?" nag-aalala na tanong niya sa akin, isang matamlay na ngiti ang lumitaw sa mga labi ko. Gusto kong sigawan ito at sampalin ngunit matinding pagpipigil ang ginawa ko sa sarili ko. Paano mong nagagawa na kumilos ng normal sa harap ko habang niluluko ako? Isang tanong na nanatili sa aking isipan, gusto ko na mahuli mismo ito sa akto dahil kilala ko si Marjorie at batid ko na itatanggi niya ito.

"Pasensya na babe pagod kasi ako at gusto ko ng matulog." Ani ko sa malumanay na tinig, matamis siyang ngumiti sa akin at akmang hahalikan ako nito sa labi ngunit sinadya ko na lumigon sa ibang direksyon kaya lumihis ang mga labi nito at lumapat ito sa aking pisngi.

Humiga ako na naninikip ang dibdib dahil sa matinding galit, kailangan kong maging matapang at aalamin ko kung sino ang lalaki nito…"