Labis-labis ang pag-aalala ni Giovanni nang mawalan ng malay si Marga. Gamit ang sariling lakas ay binuhat niya ang dalaga at dinala sa pinakamalapit na hospital.
“I'm sorry, Let's move the meeting tomorrow? I'd it's okay, Mr. Montenegro,” Mahalaga ang negosyo kay Giovanni ngunit mas mahalaga ang buhay ng anak niya. Mabuti na lang at naruon sila sa lugar na 'yon, kung saan ipinakita ni Mr. Montenegro ang proseso sa paggawa ng negosyo. “I want later.” Malamig na anito at tumalikod na. Bumuntong hininga si Giovanni dahil masyadong seryoso ang binata pagdating sa negosyo. Labis-labis ang pag-aalala niya sa anak, mas lalong namuo ang galit sa dibdib niya nang malaman na nagdadalang-tao. Iniisip niya pa lang kung sino ang maaaring ama ng dinadala nito, makakapatay siya! Balisang bumangon si Marga nang magkaroon ng malay. Bumungad sa kaniya ang maaliwasan sa matang silid at nakahiga siya sa malambot na kama. “Thank god, gising ka na.” Nakahinga ng maluwag si Giovanni ng makitang gising na ito. Ngunit agad na kumunot ang noo niya nang makitang takot na takot ito sa kaniya at siniksik ang sarili sa uluhan ng kama, umiyak ito. Nilapitan niya ito upang aluhin dahil nanginginig pa ito. “Anong problema? May masa— “Huwag po...” Natigilan si Giovanni. Kumuyom ang kamao niya, alam niyang hayop si Arthuro Quisora, Isa itong rapist. Hindi na siya magtataka kung pati ang kaniyang anak ay magawa nitong baboyin kung sarili ngang kapatid ay ginagahasa nito. “Hindi kita sasaktan, Marga, tumingin ka sa mga mata ko... Magtiwala ka sa akin, walang makakapanakit sa'yo.” “Bakit po kita pagkakatiwalaan? Hindi kita kilala!” “Anak, ako 'to... Ang Papa mo.” Natigilan si Marga, isa-isa niyang naaalala ang pangyayari kung bakit kasama niya ito ngayon. Napahagulhol siya, hindi siya lumaban ng yakapin siya nito. “Patawarin mo ako, Anak... Patawarin mo ako kung hindi kita na protektahan, patawarin mo ako kung wala ako sa tabi niyo ng Mama mo... Patawad, mahal ko.” Isinalaysay ni Giovanni ang lahat sa kaniyang anak. Mula sa kung paano sila nagsimula ni Margarita Quisora at hangang sa nasira. Nagmamahalan silang dalawa ni Margarita ngunit tutol sa kanilang dalawa ang kapatid nitong si Arthuro, mas mahigpit pa ito kay Mr. Quisora. Ginawa nito ang lahat upang nagkahiwalay sila ni Margarita. Kung ano-anong frame up ang ginawa nito sa kaniya, maging masama lamang siya sa mata ni Margarita. Walang kakayahan si Giovanni na labanan ito lalo pa't isa lang siyang ordinayong tao, mahirap at isang kahig-isang tuka. Hindi sanay sa hirap si Margarita lalo pa't lumaki itong may gintong kutsara sa bibig at ayaw nitong lumaki ang kanilang anak sa marumi at magulong lugar. Nang magpasya si Margarita na bumalik na sa kaniyang pamilya kahit na buntis ito, wala siyang magawa dahil mas mapapabuti ang buhay ng mag-ina niya kung wala ito sa tabi niya. Mahirap at masakit para sa kaniya na malayo sa mag-ina ay nag-tiis siya. Sinikap niyang mapakain ang sarili, nagtrabaho ng maigi upang makapag-ipon. Kapag handa na siya, babawiin niya ang mag-ina niya. Hangang sa isang araw, umiiyak, nanghihina at takot na takot na bumalik sa kaniya si Margarita, kabuwanan na nito. Nagsubong ito sa kaniya: hindi na makayanan ni Margarita ang pangbababoy ng sariling kapatid kahit buntis ito. Paulit-ulit na ginahasa si Margarita kahit na buntis sa anak nila. Napagisip-isip niya kung bakit ayaw sa kaniya ni Arthuro Quisora na maging asawa ang kapatid dahil maliban sa mahirap at wala siyang pinag-aralan, may pagnanasa ito sa sariling kapatid! Nanganak ng wala sa oras si Margarita na ikinasawi nito. Nasa kamay ni Giovanni ang kaniyang anak ngunit sapilitan itong kinuha nang mga tauhan ng ama ni Margarita, ipinaglaban niya ang karapatan niya sa bata pero walang napuntahan dahil isa lang siyang mahirap habang binabanga niya ang mga taong binabaluktot ang batas. Gustong-gusto niyang patayin si Arthuro sa kawalang-hiyaan nito ngunit para itong isang president ng Pilipinas sa dami ng bodyguard guard nito at para siyang bacteria na gustong pumatay dito. In his darkness, unexpected person came. Giovanni not just a simple, he was born billionaire. His the heir of Silvestre! Siya ang nawawalang anak ng Silvestre, sanggol pa lang siya nang magkaroon ng alitan ang Silvestre at Quisora, isang patayan ang naganap na ikinasawi ng magulang ni Giovanni at 'yon rin ang dahilan kung bakit siya lumaki sa kalye. Malaki ang utang sa kaniya ng mga Quisora, hindi lang ang Ina ng anak niya ang ipaghihinti kundi pati ang mga magulang niya, ngayon na nasa kaniya na ang anak niya. Hindi na siya magsadadalawang-isip na isa-isahin ang mga ito. Umiyak ng umiyak si Marga nang marinig ang kwento ng kaniyang ama. Ibang-iba ang kwento nito sa lahat ng sinasabi sa kaniya ng tiyuhin na si Arthuro Quisora. Pinalaki siya nito na kinamumuhian niya ang sariling ama na nagdusa nang mahabang panahon. Hindi niya akalain na napakahayop ng tiyuhin niya para gawin 'yon sa kaniyang Ina. Kabaliktaran ang ugali nito sa nakikita ng mga mata! Isa-isa ring sinabi ni Marga sa kaniyang Ama ang buhay mga paghihirap na dinanas niya mula sa asawa, sa Ina ng kaniyang dating asawa, sa sariling pamilya at ang pagtangka sa kaniya ng tiyuhin. “Sisiguradohin ko na magbabayad ang lahat ng umabuso sa'yo. Magbabayad sila!” Galit na sinuntok ni Giovanni ang pader, hindi niya akalain na sobrang hirap ang dinanas ng kaniyang anak. Kung nakuha niya lang ito agad, hindi sana ito naghirap sa mahabang panahon. Hindi nasayang ang mga panahon na hindi sila magkasama. “Papa! Tama na po! Huwag niyong saktan ang sarili niyo, ang mahalaga nagkita na tayo.” Nilapitan ni Giovanni ang anak at tuluyan ng umiyak. “Patawarin mo si Papa... Patawarin mo ako Anak, hayaan mo akong bumawi sa'yo.” “Papa... Buntis po ako,” Pag-aamin niya. Natigilan si Giovanni. Kating-kati siya na malaman kung sino ang ama ng batang dinadala nito ngunit hindi niya magawa dahil dumating na ang doctor nito. Pagkatapos makompirma na walang seryosong sakit si Marga, agad itong na discharged. Binigyan ito ng reseta para sa kaniyang pagbubuntis, vitamins at pampatibay ng kapit ng bata. Inuwi ni Giovanni ang anak sa mansion ng mga Silvestre. Hindi niya akalain na madadatnan niya si Zarchx Montenegro sa loob ng kaniyang mansion. Ngunit, alam niya ang sadya nito. Nanlaki naman ang mata ni Marga ng makita ang lalaking nakatayo sa hindi kalayuan sa kaniya. The height, body built even the haircut was really her ex-husband! “Lance? Lance!” Hindi mapigilang yakapin ni Marga ang lalaking nakatalikod sa kaniya. Kumunot pa ang noo niya nang mapansin na iba na ang perfume na gamit nito. “What did you just call me, crybaby?” Awtomatikong napalayo si Marga sa lalaki nang marinig ang malamig at nakakatakot nitong boses. Nagkatitigan silang dalawa, sigurado siyang hindi niya pa ito nakikita sa personal pero sa isip niya nakarehistro na ang pagmumukha nito. Hindi siya pwedeng magkamali. “Hindi ka totoong patay?” She exclaimed that's make Zarchx eyebrows frown. “A lot of people tried but it's not so easy.” “Zarchx Javier?” Her Ex-husband long lost brother who thought was dead is still alive and hansome more than on the picture! “Zarchx Montenegro.” Marga corrected by him.•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°• 𝐉 𝐀 𝐘 𝐏 𝐄 𝐈 ' 𝐒 M E S S A G E Hello, dearest readers!🙋♂️ Marhay na aldaw, kaninyo ngamin!🤍 I am happy to announce and proudly said that LANCE JAVIER (Pendilton Heir Series 3) officially reached the unending forever!🔥✨ While writing this story their so many struggles happened to my life and one of the most painful is that I lost one of my biggest supporter, a person who make me feel special and be proud of. — My dear grandfather!😥 That's why I dedicated LANCE JAVIER to my Lolo Pablo in heaven.🤍 It his 25th days in heaven today. (November 21.)🙏✨ Of course, I want to express my gratitude for your unending support and loved for LANCE JAVIER.♡ No perfect words can explain how thankful I am.🙏✨ Thank you for giving time and read my LANCE JAVIER. Silent readers or not. Thank you for the gems, comments, reviews, and recommending LANCE JAVIER to others. And; Thank you for being part of this journey of mine. I kno
It's a grandiose garden wedding of the year in Paraiso De Pendilton! Ang ilang hektarya at malawak na magandang harden ay nagmistulang tahanan ng mga diwata. Ang mga landscape, puno at bulaklak ay mas nabigyan ng buhay dahil sa napakagandang disenyong pangkasal. Nakahanda na ang lahat ang ikakasal na lamang ang hinihintay. Ang mga bisita ay isa-isa nangsidatingan at ang kanilang mga suot na para bang may kumpetisyon sa palakihan ng milyong ginastos para sa araw na 'to. Naka-puwesto na ang mga bisita sa kani-kanilang assigned table at pinag-uusapan ang pinaka-engrandeng kasal na hindi nila papalampasin. Mapapanuod rin ito live sa telebesyon. Don Leon look young at his white two-piece suit. Napatingin siya sa kaniyang mamahaling pambisig na relo dahil limang minuto na ang lumipas ay wala pa rin si Lance. Sininyasan niya si Nelson. Nang makalapit ito ay nagtanong siya. “Where's Ailancer? He's supposed to be here before the bride walk in the aisle.” “Parating na siya, Don Leon.” “S
Sa kasalukuyan, kakalapag pa lamang ng eroplanong sinakyan ni Lance. Nakangiting nilapitan niya ang apat niyang tauhan na nakatayo sa tabi ng limousine. “Hello boys!” Bati niya. Nakangiting sinalubong siya ni Rigor at kinuha ang luggage niya, kinamayan niya si Sid at yumakap naman si Mason. “Welcome boss!” “Welcome!” “Boss, na miss kita!” Nabaling ang atensyon niya kay Rob na nakayuko at nakatayo lamang sa gilid. Hindi maiwasang malungkot ni Rob dahil hindi buo ang tiwala sa kaniya ng boss dahil sa nangyari dito, isa sa siya sa pinagdudahan. Tinap ni Lance ang balikat ni Mason bago nilapitan si Rob. “Hello, son!” Nag-agat ng tingin si Rob sa boss at tipid na ngumiti. “Welcome boss.” Binuksan niya ang backseat ng sasakyan. Suminyas si Lance na lumapit sa kaniya si Rob at hinawakan niya ito sa balikat. “I know you are upset and there is nothing to blame but me, I am the one who give the idea. Pardon... Pardon me son! Look, you believe me or not, I doubt that you would do that
Seven Months Ago... Unang araw... Sa fire exit ng hospital, kinausap ni Scott ang mga tauhan ni Lance. Gusto niyang malaman ang lahat ng detalye ng lahat ng pangyayari. “Who's this fucking Rob?” Tanong ni Scott habang nakatingin sa larawan ni Rob sa phone niya. Gusto niyang mahuli ang salarin sa lalong madaling panahon. “King, bago naming kasamahan. Anak ni Semon na dating kanang-kamay ni Arthuro Quisora.” Tugon ni Sid. Knowing that Lance killed Arthuro's right-hand, the father of that fucking Rob, he has a motive. And one more thing, Lance suspect Rob about the death threat. “I want this fucking bastard dead!” Scott ordered. “Teka! King, hindi mo pwedeng gawin 'yan. Si Boss nga ang pumatay sa tatay niya pero alam kong hindi magagawang traydorin ni Rob si Boss! Malaki ang tiwala ko sa kaniya na hindi siya babaliktad!” Mason defended Rob. Masamang tingin ang itinapon ni Sid at Rigor kay Mason. May tiwala sila kay Mason pero kay Rob? Una pa lang, duda na sila dito! “Pwede ba, M
Pitong buwan ang nakalipas... Sakay nang black lamborghini si Miscy, nang makarating sa kaniyang destinasyon binuksan niya ang driver seat. Pagtapak niya sa semento, tumunog ang takon ng boots niya, na may limang pulgada. Isinuot niya rin ang purong itim na mamahaling shades bago binuksan ang backseat at kinuha ang dalawang maliit na basket na may lamang lavender flowers. Nakalugay ang tuwid, mahaba at itim na itim niyang buhok. She's wearing a black sports bra, pinatungan niya iyon ng itim na blazer na kapares ng suot na itim na slacks. At sinamahan niya pa ng itim na mataas na boots. Miscy savagely hot and classy in black! Napakaganda at mataas ang kumpiyansa sa sarili na tinahak niya ang mahabang pathway ng sementeryo. Sa likod ng maamong mukha, sakit at pangungulila ang kaniyang nararamdaman. Huminga siya ng malalim at tipid na ngumiti ng ilang metro na lang ang layo sa pakay niyang mga puntod. Hangang ngayon nasasaktan pa rin siya sa iisipin na wala na ito. Sa tuwing dumada
Sa Paraiso De Pendilton, Natambak ang mga guwardiya sa labas na malapad na gate nang dumating ang isang funeral homes service na may kulay gintong hearse, may gintong kabaong sa loob nito. Kinatok ni Mason ang bintana ng driver, “Boss, anong problema?” Nakangising sumulyap ang driver, “Boss, ang problema 'yang mga bantay niyo! Ayaw kaming papasukin!” “Ako ba ginagago mo? Walang patay dito! Umalis na kayo bago pa ako mawalan ng pasensya!” Singhal ni Mason. Nabu-bwesit siya dahil naiisturbo ang trabaho niya dahil hindi mapalayas-layas ng mga tauhan niya at mga guwardiya ang mga ito na kanina pa nagpupumilit na pumasok. Isa pa si Rob sa kinakaasar niya dahil sabi nito ay pabalik na pero ilang oras na ang lumipas hindi pa rin dumarating! Samantala, naglakad-lakad sa hardin si Don Leon nang marinig ang kagulogan sa labas ng gate. “Anong kagulogan 'yon?” Tanong niya kay Nelson. “Titingnan ko, Don Leon.” Tinanguan niya si Nelson, “Tara, samahan mo ako!” Nagsitabihan ang mga tauh