ห้องสมุด
ค้นหา
หน้าหลัก / Romance / LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG / CHAPTER 118

แชร์

CHAPTER 118

ผู้เขียน: dyowanabi
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-03-12 23:05:45

**********

YASSY'S POV:

Nakatingin lang siya sa pinto kung saan lumabas si Hunter...

Bakit ito umalis agad? She knows na nasaktan na naman niya si Hunter, pero as much as possible, sana ay iniiwasan niyang magkaroon sila ng emotional attachment sa isa't isa. 'Yun ang humahadlang sa kanila kapag masyado silang attached sa isa't isa. Actually, masakit din sa kanya ang umalis, pero kailangan dahil iyon ang pangarap niya.

Ang gusto niya lang sana ay maging masaya lang sila, pero aaminin niyang mahirap iyon dahil kahit hindi man nila aminin, mahal pa rin nila ang isa't isa.

Kinuha niya ang telepono at tinawagan si Hunter. Ayaw niyang umalis nang hindi sila nag-uusap.

Nakailang ring na pero hindi sumasagot si Hunter. "Baka nagda-drive..." sambit niya sa sarili. Ayaw niyang i-entertain sa utak niya na hindi nito nasagot dahil iniiwasan siya.

Muli niyang pinatong ang telepono sa side table at binalik ang atensyon sa pinapanood sa TV. Actually, hindi na niya nasundan ang kwento ng pinapanood n
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก
ความคิดเห็น (2)
goodnovel comment avatar
Anita Valde
yayyy Sana magkabalikan na kayo para mabuhay nman dugo KO
goodnovel comment avatar
ken151515
yey!! sana try nyo lang ulit
ดูความคิดเห็นทั้งหมด
บทที่แล้ว บทต่อไป

บทล่าสุด

  • LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG   CHAPTER 620

    “Anyway, tara na at kakain na tayo,” aya ng lolo nila saka tumayo. “Bukas, saan n’yo gustong pumunta? Gusto n’yo bang mag-shopping at gumala?”“Yes, Lolo!” mabilis na sabi ni Charlotte at Asherette. Hindi na niya sinaway ang mga kapatid. Masaya ang lolo niya kapag nabibigay nito ang gusto nila. Pagbibigyan niya ang kanyang mga kapatid. Matagal din naman silang napagkaitan sa buhay. At sa dami ng kayamanan ng lolo niya ay maging sa ka apo-apohan nila ay hindi nila iyon mauubos.Pagdating nila sa dining table ay nakahanda na ang kanilang pagkain. May katulong din sila roon na isa ring Pilipina. Matagal na itong naninilbihan sa lolo niya.“Good evening, Madam Elise... Master Li. Nakahanda na po ang pagkain,” sambit ng katulong nila.“Salamat, Mina.”Kanya-kanya na silang upo sa kanilang pwesto. Maya-maya ay dumating na rin si Atty. Chan at tumabi ng upo sa kanya. Doon din nakatira ang abogado. Parang adopted na rin ito ng lolo niya.“Gary... sa susunod na mga araw ay turuan mo si Paulett

  • LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG   CHAPTER 619

    PAULETTE’S POV:Kasalukuyan siyang nasa kanyang kwarto sa mansion ng kanilang Lolo Li. Eksaherada sa laki ang bahay nila sa China. Ang kwarto niya ay parang dalawang bahay na nila sa Manila ang laki. Natupad ang pangarap niyang maging mayaman pero bakit parang may kulang pa rin? Bakit parang hindi pa rin siya masaya?Ilang araw na sila doon sa China at ilang araw na rin siyang walang contact sa kanyang mga kaibigan, lalong-lalo na kay Elijah.Kamusta na kaya siya? Natanggap na kaya niya ang letter na iniwan ko para sa kanya? Galit kaya siya sa akin?... Ang daming tanong sa kanyang isip pero hindi niya alam ang mga kasagutan.Maya-maya ay may kumatok sa kanyang pinto.“Anak....”Napangiti siya nang ang mama niya ang pumasok. Lumapit ito at umupo sa kanyang tabi sa kama.“Kamusta ka na, anak? Napapansin kong malungkot ka simula nang dumating tayo dito sa China. Hindi mo ba gusto ang buhay natin ngayon?”“H-hindi sa gano’n, Ma... namimiss ko lang ang mga kaibigan ko... at si Elijah,” mal

  • LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG   CHAPTER 618

    Nagising siya kinabukasan sa ingay ng kanyang cellphone. Walang tigil ito sa pag-ring. Napahawak siya sa kanyang ulo sa sobrang sakit. Nalasing pala siya kagabi at doon na siya nakatulog sa sahig sa sala. “H-hello?” walang ganang sagot niya habang nakapikit pa rin ang mga mata. Hindi man lang niya inalam kung sino ang tumatawag sa kanya. “Elijah... where are you?”“Who is this?” “Nova, Who else!” Nilayo nya ang telepono sa kanyang tenga ng sinigawan siya nito. Napangiwi siya nang marinig ang pangalan ng babae. “What do you want?” “Ngayon ang flight mo pabalik dito sa Cebu! Saan ka na ba?” Agad na nagmulat ang mga mata niya. “Shit!” Bigla siyang napabangon sa sahig. Late na siya sa kanyang flight! “Damn! Nakalimutan ko!” “Ano ka ba! Saan ka ba at hindi mo naalala?” singhal nito sa kanya Hindi siya sumagot. “Are you drunk?” Hindi rin niya sinagot ang tanong nito. “Nasa condo pa ako... di na ako makakahabol sa flight ko.” tipid na sagot nya “Ibo-book na lang kita ng another

  • LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG   CHAPTER 617

    Muli niyang kinuha ang sulat na iniwan ni Paulette at paulit-ulit niya iyong binasa.Bakit pa ito nagsabi ng “I love you” kung iiwan lang din siya? Napatingin siya sa envelope. Ngayon niya lang napansin ang cheque. Hindi niya iyon inintindi kanina dahil ang atensyon niya ay ang pagkawala ni Paulette.Kinuha niya ang cheque at tinitigan iyon. Ang sabi ni Paulette sa sulat ay galing daw iyon sa kanyang ama.Binayaran ba ng daddy niya si Paulette para layuan siya? Tumigas ang kanyang mukha. Nagalit siya sa panghihimasok ng daddy niya. Tinawagan niya ito.“Hello, anak... kamusta na kayo d’yan ni Nova sa Cebu?” bungad ng daddy niya.“I’m here in Manila, Dad,” walang emosyon niyang sabi.“Bakit ka and’yan sa Manila? Di ba may trabaho kayo sa Cebu?”“I was supposed to attend Paulette’s graduation. Ano itong nalaman ko na binigyan mo siya ng check para layuan ako, Dad?” kompronta niya sa ama.“What? Hindi ka pa din ba niya nilayuan? Is one million not enough? Napaka-mukhang pera talaga ng bab

  • LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG   CHAPTER 616

    “Hindi! Hindi ito totoo! May usapan kami ni Paulette na magkikita sa graduation niya at may sasabihin siya sa aking importante. Hindi ito ang inaasahan kong madadatnan ko dito... Hindi ito totoo!” galit na sabi nya“S-sorry, Mayor, pero totoo ang lahat ng sinasabi namin. Noong isang araw pa siya umalis at simula noon ay hindi na namin siya nakausap. Naka-off na din ang cellphone niya.” paliwanang ni TereNatahimik siya. Kaya pala hindi na niya ma-contact si Paulette. Ilang araw na pala itong nawawala.“Hindi! Hahanapin ko siya! Hindi ako papayag na umalis siya at iwan ako!” matigas na sabi niya saka nagmamadaling naghanap ng taxi. Pupuntahan niya si Paulette sa bahay ng mga ito.Nang makahanap cya ng taxi ay agad syang sumakay sa front seat, sinabi nya kung saan sya magpapahatid. Hindi nya mapigilang maluha. Pinapahid niya ang kanyang mga mata. Nanlalabo ang kanyang paningin at hindi na makita ang daan. O-okay ka lang boss? tanong ng driver. "Oo kuya pasencya na..." sabi nya. Nahihi

  • LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG   CHAPTER 615

    Kinabukasan, alas-tres pa lang ng umaga, gising na siya. Alas sais ang flight niya at ayaw niyang ma-late. Medyo malayo pa naman ang airport sa tinutuluyan niyang hotel. Mabuti na yung maaga siya sa airport. Nag-offer din si Nova na ihatid siya sa airport pero tumanggi siya. Isang maliit na bag lang ang dala niya. Hindi na siya nagdala pa ng mga damit dahil madami naman siyang damit sa condo niya sa Manila. Bago umalis ay chineck niya ang kanyang bag. Binuksan niya ang maliit na box na kulay pula. Gold necklace iyon na may pendant na heart. Graduation gift niya para kay Paulette. Matagal na niya iyong binili at sa wakas ay maibibigay na niya mamaya. Napangiti siya habang tinititigan iyon. Pagdating sa airport, ramdam niya ang halo ng excitement at kaba. Hindi niya alam kung bakit siya kinakabahan. Kahapon pa niya iyon nararamdaman simula nang hindi niya ma-contact si Paulette. Hanggang ngayong aalis na siya ay hindi pa din sila nakakapag-usap ng nobya. Di bale, mamaya ay magk

บทอื่นๆ

บางทีคุณอาจจะชอบ

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status