Isang linggo na ang nakalipas, maayos na ang pakiramdam niya. Pinayagan na din siya ng doctor na makauwi. Si Hunter na lang ang nanatiling nasa ospital.Kasalukuyan siyang nagbabantay kay Hunter. Wala pa din itong malay, pero normal na ang mga results nito ayon sa doctor. Nakikita naman nila na lumalaban si Hunter para sa buhay nito."Babe..." pabulong na wika niya habang hawak ang kamay nito at hinahaplos. Nakaupo siya sa tabi nito. "Gising ka na please... I'm here, hindi na kita iiwan. Magising ka lang diyan, papayag na akong magpakasal sa'yo agad... We're going to have a baby soon at sana 'wag mo akong iwan, okay? Lumaban ka pa babe..." tumutulo ang luhang sabi niya. Palagi niya itong kinakausap kapag dalawa lang silang naroon. Gusto niya din alagaan ang nobyo dahil doctor naman siya. Si Hunter ang una niyang pasyente simula ng dumating siya galing London.Though hindi naman siya nagtatrabaho sa ospital, pero personal niya itong inaalagaan. She makes sure na tama ang lahat ng pina
"I'm sorry for all the pain I've caused you, babe... but believe me... I didn't mean to hurt you.""Ssshhh... I believe you, babe... wag ka na masyadong magsalita dahil makakasama 'yan sa'yo. Now take a rest..." utosa nya"H-hindi ka aalis?"Napangiti siya. "No... dito lang ako...""P-promise?""Yes..." mahinang sagot niya saka nginitian ito ng matamis to assure him that she will never ever leave him again. Nilapit niya ang mukha dito saka dinampian ng halik sa labi ang nobyo."Take a rest, babe..."Ngumiti ito at muling pinikit ang mga mata... madali pa itong mapagod dahil hindi pa ito masyadong nakaka-recover. But one thing is for sure... ang saya-saya niya sa araw na 'yun dahil gising na si Hunter.Ang gagawin na lang nila ay hintayin itong tuluyang gumaling. Hindi pa niya nasabi dito ang magandang balita na buntis siya. Surprise niya iyon sa nobyo sa muli nitong pagising.Habang pinagmamasdan niya ang mahimbing na pagtulog ni Hunter ay hindi niya mapigilang mapaluha. Sa wakas… mat
Kinabukasan ay napabalikwas siya ng gising. Agad niyang tiningnan ang oras. It's already 8 in the morning! Ala sais siya natulog kagabi! Gano’n kahaba ang tulog niya?“Shit!” wika niya saka dali-daling naligo at nagbihis. Pupunta siya sa ospital. Baka magising na si Hunter at hanapin siya. Mabuti na lang at mukhang hindi maselan ang pagbubuntis niya. Hindi rin siya ang nagke-crave ng kung anu-ano. Baka kasi walang time ang utak niyang mag-isip ng ike-crave dahil abala siya sa pag-aalaga sa nobyo.Pagkatapos magbihis ay kinuha niya ang pinatong niyang paper bag na laman ng sapatos ni baby at lumabas na ng condo. Nag-taxi na siya papunta sa ospital. Kapag magpasundo siya sa driver ay baka mas lalo pa siyang matagalan.Nainis siya dahil naipit pa siya sa traffic. Peak hours na kaya madami nang sasakyan sa kalye. Aabutin ata siya ng dalawang oras sa kalsada. Inip na inip na siya. Gusto na niyang mag-unat ng katawan.Nang sa wakas ay nakarating din sila ng ospital ay agad siyang pumunta sa
It’s been 1 week simula nang nagising si Hunter ay tuloy-tuloy na din ang paggaling nito. Mukhang excited na ito lagi sa buhay... nababanaag na sa mukha nito ang saya. Siya pa din lagi ang nagbabantay. Ang gusto ni Hunter ay palagi siya nitong nakikita. Wala din namang problema iyon sa kanya dahil ‘yun din naman ang gusto niya. Gusto niyang alagaan ng mabuti ang nobyo para mabilis ang paggaling nito. "Kainin mo na ang prutas mo..." pilit niya kay Hunter. Tinitikom nito ang bibig na parang bata. Nakasandal ito sa headboard ng kama habang nakaupo. Ang isang paa nito ay may semento pa din kaya hindi pa ito makakababa ng kama. Magkakaroon pa ito ng therapy para sa legs. Pero baka pagkalabas na nila ng ospital iyon gagawin. "I’m already full. Kanina mo pa ako pinapakain. Iba naman kaya ang ipakain mo sa’kin..." pabulong na wika nito na parang nanunudyo. Nandoon pa naman ang mga magulang nito. Tiningnan niya ito ng masama at kinurot. "Shut up, Hunter... napakabastos mo talaga."
Make me happy, baby… Miss ko na ang kamay mo. Ang mga haplos mo.” “Not here, Hunter, baka may makakita sa atin!” nag-aalalang wika niya. “Wala ’yan… ako ang bahala.” Wala siyang nagawa kundi magpatiayon sa gusto ng nobyo. Ang totoo ay gusto niya din naman iyon. Base sa nakakapa niya ay handa na ang alaga nito. Dahan-dahan niyang pinasok ang kamay sa loob ng kumot at hinuli ang “cobra” nitong pilit kumakawala. Napapikit si Hunter nang hawakan niya iyon nang mahigpit. “Ohhh… babe, may plano ka bang sakalin ’yan?” Napangisi siya. Nanggigil kasi siya sa alaga nito. It’s been how many months since she hasn’t had sex. Sabagay, paano nga naman niya gagawin iyon, dahil hiwalay na sila ni Hunter. Ngayon lang sila nagkabalikan ulit.... at nasa ospital pa ang nobyo. “Ahhhh… baby… are you trying to kill me with pleasure?” Napangiti siya sa sinabi nito. Dumukwang siya at akmang isusubo ang nobyo nang biglang bumukas ang pinto at pumasok ang doktor. Mabilis niyang tinakpan ng unan ang kandun
Nakuha na ang semento sa paa ni Hunter, nasa Quezon na din sila. Kasalukuyan silang nasa veranda sa bahay ni Hunter, nagpapahinga at nagpapahangin. Kakatapos lang nilang mag-dinner. Nakatingin lang sila paligid at sa langit na puno ng mga bituin.Masarap ang hangin doon lalo pa't punong-puno ng halaman ang paligid nila. Nakaka-relax sa mata at sa pakiramdam. Iba pa din talaga kapag nasa probinsya ka, parang nakakawala ng problema at mabagal lang ang buhay. Di tulad sa Manila na parang nakikipaghabulan ka palagi sa buhay."What are you thinking, babe?" tanong ni Hunter habang hawak ang kamay niya. Kanina pa sila naka-holding hands habang tumatambay doon."Nothing... iniisip ko lang ang buhay. Kung saan-saan pa ako nakikipagsapalaran.... dito din naman pala ang bagsak ko, sa Quezon." nakangiting wika niya.It's not that hindi niya na-appreciate... ang totoo ay mas gusto na niya ang buhay niya ngayon. Walang stress, walang problema. Kasama niya lang ang nobyo niya at soon ay ang magiging
Ngunit nabigla siya nang makitang tulog na si Hunter. Nakatihaya ito sa kama, ang isang braso nito ay nakaunan sa ulo nito at nakapikit ang mga mata. Hindi niya sure kung tulog na ito o nagtutulug-tulugan lang. Mukhang nagtatampo ito. Muli na naman siyang napangiti.“Babe... are you still awake?” mahina niyang tanong pero hindi ito sumagot. Hinubad niya ang roba at dahan-dahang sumampa sa kama. Hindi pa rin ito gumagalaw. Mukhang nagtatampo talaga ang nobyo.Nilapit niya ang katawan sa katawan nito. Sinigurado niyang maaamoy nito ang bagong ligo niyang katawan.Dahan-dahan niya ding pinasok ang kamay sa loob ng t-shirt nito saka marahang hinimas ang matigas nitong dibdib. Inaakit niya ito pero nagmamatigas pa rin ang nobyo... hindi pa rin siya pinapansin.Maya-maya, ginapang niya naman ang kamay pailalim at pababa ng shorts nito... dahan-dahan niyang minamasahe ang alaga nito. Napangiti siya dahil matigas na iyon. Paanong tulog ang nobyo niya kung ang alaga nito ay buhay na buhay?Nak
"Ahhh... ahh....ahhh..." ungol niya. lalong naging malikot ang balakang niya sa itaas ng mukha ng nobyo. Hawak nito ang dalawang binti niya para lalong ihiwalay ang mga ito.. gusto nyang ikipot muna ito para pagpahingahin ang sarili dahil mukhang mamamatay na cya sa sarap pero hindi nito tinigilan sa pag sups*p ng hiyas nya na tila sarap na sarap ito sa kinakain. Napangiti cya... hinugasan nya pala iyon ng maigi kaya sarap na sarap ito sa kanya. "Aahhh.. shit Hunterrrr!....that feels so good!!!.... lalabasan nako!..." sigaw niya. hindi cya maka-alis sa ibabaw nito dahil mahigpit ang pagkakahawak nito sa binti niya. Mahigpit din ang pagkakahawak nya sa bed frame para doon kumuha ng lakas. "Di ko na kayang pigilan aahhhh!...." hiyaw niya. Naninagas ang mga binti niya ng bumuhos ang katas niya sa mukha nito. Lalo pa nitong hinigpitan ang pagkakahawak at dinilaan ng dinilaan ang pw*rta nya na parang hayok sa laman "Hunter stop!!!... di ko na kaya...!" nanginginig na ang mga katawa
"Ganun ba ako kasama sa paningin mo, Belle? Hindi mo pa ba nakikita ang effort ko na magbago? Simula ng makilala kita ay ikaw na lang ang babae sa buhay ko. Hindi na ako tumingin sa iba. That's how I love you, Belle." Lihim siyang kinilig. "Pero paano si Yassy?" "Ako ang bahala sa kanya... sagutin mo lang ako..." Hindi na niya napigilan ang ngumiti... Ang totoo ay mahal naman niya talaga si Caleb... Ngayon niya lang naramdaman ang ganitong feeling sa isang lalaki. "S-sige... sinasagot na kita." nahihiyang wika niya saka yumuko. Sa edad niyang iyon ay ngayon pa lang siya nagkaroon ng nobyo at si Caleb ang first boyfriend niya. "Talaga, Belle?" tanong nito, tila hindi makapaniwala. "Y-yes, sinasagot na kita..." muling sabi niya. Ramdam niyang pulang-pula na ang pisngi niya sa hiya. Caleb cupped her face. "Look at me, Belle," utos nito. Agad naman siyang tumango ng tingin at nakipagtitigan dito. Parang matutunaw siya sa pamamaraan ng pagtitig ni Caleb sa kanya... "Tama ba ang
CALEB LEDESMA & BELLE LAUREL: BELLE POV: Kasalukuyan siyang nasa kwarto na inookupa niya sa mansion ng mga Ledesma. Tapos na ang kasal ng bestfriend niyang si Yassy, kaya pwede na siyang umuwi ng Manila o di kaya bumalik ng London. Hindi naman sa ayaw niya doon. God knows kung gaano siya na-in love sa lugar na 'yon pati sa mga kaibigan ng bestfriend niya. Everybody is so welcoming... feel niya na belong siya doon, parang matagal na silang magkakilala kahit pa ngayon niya lang na- meet ang mga ito. Ang totoo ay ayaw pa niyang umalis pero kailangan na dahil ayaw na niyang makasalamuha pa ulit si Caleb. Habang nakikita niya ang lalaki ay naaalala niya ang ginawa nitong pananakit ng damdamin niya. Napapaluha na lang siya habang naaalala... wala siyang pinagsabihan kahit na sino. Maging sa bestfriend niyang si Yassy. Okay naman sana sila ni Caleb noong nasa London sila. They had mutual feelings. Alam niyang gusto siya nito at gusto niya din ang lalaki. Kahit na ang paninira si Ya
**********HONEYMOON:"Put me down, Hunter!" natatawang wika niya nang binuhat siya ng asawa mula sa baba papunta sa kanilang kwarto."Ano ba... baka mahulog ako!...""I will not let you fall, babe... syempre iingatan kita, at saka ang anak natin."Nang buksan nito ang kwarto nila ay dahan-dahan siyang nilapag sa kama. Tinitigan siya nito ng maigi na tila sinasaulo ang kanyang mukha."I love you, Mrs. Rosales. I finally call you my wife."Ngumiti siya pabalik at kinawit ang dalawang bisig sa leeg ni Hunter. "I love you too, my hubby. Naabot mo rin ang pangarap mong pakasalan ako, huh?" biro niya."Hahahaha!" ang lakas ng tawa nito."Oo nga, noh? Ilang beses din kitang sinubukang pikutin...""And I'm so happy too, babe... Kung hindi ka pa muntik nang mawala sa akin ay hindi ko pa mare-realize kung gaano ka ka-importante sa akin." Naalala niya nang muntik nang mamatay ang asawa kaya napauwi siya galing sa London. Since then, ay pinangako na niya sa sarili na mabuhay lang si Hunter ay ib
***********YASMIN THERESE LEDESMA & HUNTER ROSALES GRAND WEDDING:Dumating na ang araw ng kasal. Maagang gumising si Yassy, kahit halos hindi siya nakatulog sa excitement.Sa malawak na hacienda ng mga Rosales idadaos ang kasal, doon sa harap ng batis kung saan nabuo ang kanilang pagmamahalan ni Hunter. Doon na din ang reception pagkatapos ng kasal. Sa sobrang lawak nun ay kayang ma-occupy kahit isang libong katao.Kasalukuyan silang nasa kwarto. Abala na sina Almira at Belle sa pag-aayos sa kanya. Nandoon din ang glam team, pero mas kampante siyang nasa paligid ang dalawang pinakamalapit sa puso niya.“Grabe, bestie... You’re glowing!” ani Belle habang inayos ang laylayan ng wedding gown niya.“Parang hindi ka kabado, ah.” dagdag ni Almira na naglalagay ng final touches sa buhok niya.“Kinakabahan ako... pero mas nangingibabaw yung saya.” sagot niya sabay ngiti.Lumingon siya sa salamin. Suot niya ang eleganteng off-shoulder na gown na bumagay sa kanyang maputi at makinis na balat.
Agad na namula ang mukha ni Elijah. Halatang hindi nito alam ang gagawin. Inabot nito ang camera sa kanya."Ikaw na ang kumuha, Doc... baka manginig ang kamay ko."Napailing na lang si Yassy habang tinanggap ang cellphone. “Grabe ka naman, parang hindi ka sanay sa babaeng maganda!” parinig niya kay Elijah na pulang-pula na.Napangiti si Lilac, halatang naaliw din sa pangyayari.“Pasensya ka na sa mga kaibigan kong baliw, Lilac ha. Ang lakas ng mga toyo ng mga 'yan,” wika ni Elijah na hiyang-hiya sa pinaggagawa nila."It's okay po, Sir Elijah. Picture lang naman," nahihiyang sabi ni Lilac. Tumabi ito kay Elijah, medyo nahihiyang ngumiti."Okay... Smile!" wika ni Yassy habang tinutok ang camera.Pagkatapos ng ilang shots, ay agad niyang tiningnan ang mga litrato. “Hmm, bagay kayo. Ipo-post ko ‘to sa group chat natin!”"Yassy naman!" sabay na reklamo ni Elijah. Namumulang wika ni Elijah... saka sila nagtawanan.“Mga anak...” tawag-pansin ni Mayor sa kanila. “Halina kayo sa bahay at may i
"Are you both ready? Let's go?""Sige, tara!" sambit niya saka inalalayan siya ni Hunter na makatayo sa upuan. Nauna silang lumabas ng kwarto, nasa likod naman nila si Belle.Muntik pa siyang napatalon sa gulat ng makitang andoon pala ang kuya Caleb niya sa labas at mukhang hinihintay sila."What the heck, kuya! Bakit ka nanggugulat?""Hindi ako nanggugulat... Nakatayo lang ako dito eh!""Bakit di ka nagsabi na andyan ka?"Sumimangot ito. Sasagutin pa sana siya ni Caleb nang makita si Belle sa likod niya."H-hi Belle... you look beautiful in that dress." Nauutal na wika ni Caleb sa kaibigan niya."Thank you..." tipid na sagot lang ni Belle. Mukhang hindi pa okay ang dalawa. Ang akala pa naman niya ay nagkabati na ang mga ito. Mukhang malalim ang tampo ni Belle sa kapatid niya."Kuya, ikaw na ang bahala kay Belle. Mauuna na kami ni Hunter sa kotse."Naka-abresyete siya asawa habang nakasunod na ang dalawa sa likod nila.Simula nang nanalo siya noon sa lungsod nila ng Miss Quezon, palag
"Meron..." wika nito sabay tingin sa kanya."Don't you dare, Elijah! Kahit magiging mayor ka na, ay babasagin ko ang mukha mo. Umayos ka ng sagot!" banta ni Hunter"Hahaha... what? Masyado ka namang war freak! Meron akong nagugustuhang babae pero secret muna...""Walang secret-secret dito! Kaya nga truth eh.""Ah.. ehh.. pero promise guys, wag niyong ipagkalat ha?""Damn.. ano akala mo sa amin, chismosa? We are all professionals here!" Sabat ni Liam.Natawa siya. Tama naman na professionals na silang lahat doon. Siya ay doctor, si Hunter ay engineer, si Almira ay school teacher, si Belle ay model, si Liam ay city councilor, at si Elijah ay incoming city mayor.Pero kung maka-asta sila kapag magkakasama ay parang mga bata pa din. And that's what she liked about their friendship."Sino na? Ang tagal naman sumagot!" nairitang wika ni Almira."...Yung isang candidate sa pageant bukas...""Gotcha! Hahaha... sabi ko na nga ba!" sigaw ni Liam."What?!""Halata ka, cuz!" natatawang wika ni Li
Nagtawanan silang lahat sa tinuran ni Almira. Lahat nga naman doon ay single maliban sa kanila ni Hunter. Si Almira ay no boyfriend since birth. May kinukwento ito dati tungkol sa crush na classmate pero ngayon ay mukhang iba na naman ang crush.Hindi man nito sabihin ay alam niyang si Liam ang crush nito. Si Liam naman ay single din pero manhid. Ni hindi man lang nito nararamdaman na may crush sa kanya si Almira.Si Elijah naman ay matagal nang may gusto sa kanya, alam niyang masakit para kay Elijah na magpapakasal sila ni Hunter pero kahit paano ay natanggap na din nito na kaibigan lang talaga ang kaya niyang ibigay sa lalaki.Si Caleb... well, hindi niya alam kung saan ang magaling niyang kuya. Hindi naman 'yon nawawalan ng nobya pero nitong mga nakaraang buwan ay wala siyang nababalitaan na may bago itong nobya."Tara... let's join them..." aya ni Hunter sa kanya. Hinawakan nito ang kamay niya para alalayan siyang bumaba sa bato at dahan-dahang lumapit sa mga kaibigang naliligo."
Nang magising sila kinabukasan ay umuwi na sa bahay nila, gusto niyang kamustahin ang kaibigan doon. Excited din siyang sabihin kay Belle na pinayagan siya ni Hinter na doon muna sila titira sa kanila habang andoon ang kaibigan. Magkahawak-kamay silang naglalakad papunta sa kanila. Exercise niya din iyon, ang maglakad-lakad tuwing umaga para malakas ang baby niya habang ipinagbubuntis niya. Malayo pa lang ay nakita na niya si Belle na nakaupo sa garden at nag-iisa. Nakasuot ito ng malalaking shades at mukhang kakagaling lang doon sa pagjo-jogging dahil naka-cycling shorts at sports bra lang ito. "Bestie!" tawag-pansin niya dito. Mukhang malalim naman kasi ang iniisip nito. Ngumiti ito nang makita siya pero alam niyang hindi ito masyadong masaya. Kahit pa nakasuot ng shades, alam niyang hindi umabot sa mata nito ang galak ng makita siya. Kilala na niya ang kaibigan kaya alam kung malungkot ito o hindi. "Bakit ka nag-iisa diyan? Hindi ka sinamahan ni Caleb?" biro ni Hunter.