Chapter 3: Kilig

"Bakit naman kasi dumating pa sina mommy at daddy dito?" inis niyang tanong.

Nasa kwarto lang kami ngayon habang nasa sala naman ang parents niya.

"Ano ka ba! Parents mo pa rin yun no!" sita ko sa kanya.

"Nakakainis kasi e! Nakita mo naman ang harap-harapan nilang pangbabastos sa'yo diba?" parang batang reklamo niya habang nagpapadyak ng paa.

"Hayaan mo na! Hindi ka pa nasanay sanay!" nasabi ko na lang.

Hindi kami close ng parents niya at ganun din naman siya.

Malaki na ang pagitan nila sa isa't-isa noon pa man pero hindi pa gaanong malala.

Okay naman kami ng parents niya dati. Nagbago lang yun simula nang masangkot sa gulo ang anak nila lalo na't damay pa ako.

Ako ang palagi nilang sinisisi kung bakit madalas ipatawag ng principal ang parents niya dati. Bad influence daw kasi ako sa anak nila. Nagalit si Jellah na naging dahilan para mas lalong lumayo ang loob nito sa kanila. Dahil dun, mas lalo akong nasisi.

Tahimik lang kami nang bigla siyang magsalita.

"Hindi ko makakalimutan ang niregalong ito ni daddy."

Bakas ang pagkabigo at disappointment sa tono niya habang sinusuyod ng tingin ang buong kwarto saka lumagpas sa pinto ang kanyang paningin na para bang nakakalkula nito ang kabuuan ng condo.

"Niregalo ni daddy ang condo hindi dahil mahal nila ako, kundi para ipamukha na marami silang pera."

Nalungkot ako sa sinabi niya dahil aminin ko man sa hindi, alam kong totoo iyon.

"Kung hindi ka lang talaga nawalan ng matitirhan nung panahon na yun, baka hindi ko tinanggap ang condo na to."

Napayuko na lang ako. Naguguilty din kasi ako. Hindi naman siya dapat nadadamay pa e. Problema ko yun, pero dinamay niya ang sarili niya. Pinasok niya ang gulong wala namang kinalaman sa kanya.

Nanatili pa kami doon nang ilang minuto. Nakarinig kami ng tatlong magkakasunod na katok.

"Bababa na po," pasigaw na sabi ni Jellah.

Bahagya akong napangiti nang marinig ang pagiging magalang niya. Kahit kasi hindi niya kasundo ang parents niya, alam kong mahal pa rin niya ang mga ito.

Pagdating sa sala ay naabutan naming nagliligpit ang parents ni Jellah. Pahihintuin ko na sana sila at aakuin ang paglilinis nang pigilan ako ni Jellah. Umiling iling siya na parang sinasabing 'hayaan mo sila at kaya naman nila yan.' 

Dahil sa takot na masermonan naman bilang pakialamera, sinunod ko ang gusto niya at pinanood na magpunas ng lamesa si tito. Rinig ko naman ang bahagyang ingay galing sa kusina. Mukhang naghuhugas ng mga pinggan si tita.

Hinintay namin silang matapos. Nang mapansin nila ang presensya namin ay sinenyasan kami ni tito na maupo sa mahabang upuan na nasa sala. Ilang minuto lang ay pareho na kaming nakaupo sa sala. Kaharap namin ang parents niya.

"Kumusta na ang pag aaral ninyo?" Inaasahan na namin na ito ang unang itatanong nila tita.

"Okay lang naman po," magalang kong sagot.

Nirerespeto ko pa rin naman sila kahit iba ang trato nila sa akin.

Bahagyang tumaas ang kilay ni tita at ramdam ko ang panunukat ng kanyang tingin.

"Wala naman bang nagrereklamo na mga students sa inyo?" Hindi na bago ang ganitong trato sa akin. Kesa magpaapekto, isinawalang bahala ko na lang ito. Umiling lang ako bilang sagot.

"Mabuti naman kung ganun." Si tito na ang sunod na sumagot. "Himala at tumagal kayo ng dalawang linggo nang wala pang report na nakakarating sa akin. Lalo ka na," turo niya sa akin.

Ramdam ko na ang pagsibol ng kakaibang inis sa aura ni Jellah.

"Mom! Dad! Stop being rude to her. She's my bestfriend for godd*mn sake!" naghihisterikal na si Jellah.

"Of course. We're not forgetting it, baby," ani tita. "And we're not also forgetting those many times were we are called for your misbehavior and unacceptable actions under your so called bestfriend," dagdag niya na nagpayuko sa akin.

"Are you just here to shout out loud your rants?" ramdam ko na ang nag uumapaw na inis ni Jellah. Some of her sides which I don't really like lalo na't parents pa rin niya ang kaharap niya. What her attitude right now is also the same attitude she has when she's facing the bitches.

"See that attitude of yours? Yan ba ang sinasabi mong good influence? Nagagawa mo na kaming sagot sagotin at sigaw sigawan dahil lang sa batang iyan. You're being unrespectful and I'm being disappointed." Mas lalo akong napayuko dahil sa sinabi ni tito.

"We send you in that school para tumino. But it seems like, mas lumalala kayo." Kahit hindi ko siya tignan, ramdam ko ang mata ni tito sa akin. "At ikaw na naman ang may kasalanan." 

"At ikaw na naman ang may kasalanan."

"At ikaw na naman ang may kasalanan." 

"At ikaw na naman ang may kasalanan."

These scene makes some of my memories flash back.

"Anong ginawa mo sa pinsan mo?" galit na galit ang tono ni tita Cassandra.

"T-tita, wala po! W-wala po akong ginagawa sa kanya."

"You're a liar!" biglang sulpot nang pinsan ko na anak ni tita Cassandra.

"Mom! Mom! She pushed me! I... I was just helping her out fixing her things when she pushes me." *sob*

Biglang lumapit si tita sakin saka piningot ang tenga ko.

"A-aray! Aray po, tita! M-masakit po," naluluha ko siyang tinignan habang pilit inaagaw ang tenga ko na pinipingot niya.

"Ikaw na naman. Ikaw na lang lagi. Pest* ka talaga sa pamilyang ito."

"T-tita, tama na po! M-masakit na po!" *sob*

"Ikaw na naman ang may kasalanan! Ikaw! Ikaw na lang lagi! Lumayas ka na sa pamamahay na to!"

I clenched my fist and calm myself to prevent myself from crying.

That sudden flashback of my story makes me hurt more. More to the point that I wasn't able to hold back my tears from falling. I suddenly saw the worried face of Jellah. She hurriedly went near me to calm me down.

She's d*mn worried and so am I. Of all people, she surely knows a lot about me. Even the problems I was encountering for a lot of years already.

"Akyat na po kami. Salamat sa sermon! Nakatulong kayo." Kabastusan man ang sinabi ni Jellah, yun ay dahil lamang sa sobrang pag aalala.

Nasulyapan ko sina tita bago tuluyang umakyat sa kwarto. A worried face suddenly plastered on their faces. They looks so worried. Should I be glad with it? Somehow I think, I should. Because they still have another expression other than being mad.

"Ano? Okay ka na ba? Uminom ka muna ng tubig oh!" Gusto kong matawa sa pagiging hysterical niya. Pero hindi ko magawa dahil may pinanggagalingan ang pag aalala niya.

"Okay na ako. Ikaw kaya ang kumalma!" natatawang sabi ko sa kanya.

"E kasi eh! Nakakainis! Nadala na ako! Alam mo namang may takot na ako tuwin-----"

"Hay naku! Pahinga na tayo. Maaga pa tayo bukas."

Nanlaki ang mata niya saka kinapa ang leeg ko.

Problema nito?

"May sakit ka ba?"

Binigyan ko siya ng 'ano-bang-sinasabi-mo? look' 

"Ang inaasahan ko aabsent ka bukas, since nakatanggap ka na naman ng surprise and unexpected sermon." Napangiwi ako sa sinabi niya. Tho, naiintindihan ko ang reaksyon niya.

One time kasi, pinagalitan ako ni tita Cassandra. Kung ano anong masasakit na salita ang sinabi niya. Kesyo ganito, ganyan. Tho, sanay naman na ako. Kaya kinabukasan, absent ang lola ninyo.

"Noon yun! Nung nasa puder pa nila ako."

"Pero hindi mo ba namimiss ang pamilya mo? Ang lolo't lola mo na alam mo namang mahal na mahal ka at grabe kung mag alala. Pati ang kuya mo at isama mo na rin ang walang kwentang pinsan mo."

Binigyan ko siya ng nanunuksong tingin. "What?" maang-maangan niya.

"Namimiss mo lang yung pinsan kong yun e," pang aasar ko sa kanya. She blushed! Ohmyg! Malakas na tama nito sa pinsan ko.

"Tigilan mo nga kakaasar sakin sa baklang yan."

"Asus!" Tinusok-tusok ko ang tagiliran niya.

"Tumigil ka na ah! Pag di talaga kita natantya!" pagbabanta niya.

Tinaas ko ang dalawang kamay ko senyales ng pagsuko.

"Oo na! Oo na!" Pero sinamaan niya ako ng tingin na para bang sinasabing hindi siya naniniwala sa kunyaring pagsuko ko.

"Wag kang mag alala, na sa'yo ang boto ko." And with that, I laughed hard. Very hard! Enough for her to blush more.

Kinabukasan maaga kaming naghanda para pumasok.

"Hindi ba kayo kakain?" tanong ni tito nang mapansing bihis na kami at palabas na.

"No dad! Eat well!" 

Palabas na sana kami nang magsalita si tita.

"A-ana------"

"Let's talk next time, Mom! Pag hindi na masama ang pakikitungo ninyo kay Kasumi."

Niyaya na niya akong lumabas kaya sumunod na lang ako.

"Angkas muna ako sa'yo ah!"

"Bakit?" tanong ko.

"Masama ata pakiramdam ni Thunder. Mukhang sinisipon," tukoy niya sa motor niya. Thunder kasi ang pinangalan niya dito. Napatingin ako kay Thunder at mukhang may problema nga ito.

Tumango na lang ako saka binigay sa kanya ang isang helmet ko, sumakay at pinaharurot ito.

Isang mabilis na pagpark ang ginawa ko.

"Naks! Mukhang may tagasundo tayo ah! Or should I say, ikaw lang," pang aasar ni Jellah nang mapansing parang sinadya talaga kaming hintayin ni Alex sa gate.

"Naku! Hindi na talaga ako magtataka mamaya kung maraming b*tches na naman ang mag aalburuto pag nakitang umaga pa lang kayo na agad ang magkasama."

Hindi ko na siya pinansin pa at naglakad na lang patungo sa kinaroroonan ni Alex.

Mukhang ngayon pa lang niya napansin ang presensya namin.  He smiled and then waved his hand at us.

"Hinintay ko talaga kayo," bungad niya nang magkaharap na kami.

Halata nga!

"Sabi na e," bulong ni Jellah pero mukhang narinig ni Alex dahilan para taka niyang lingunin si Jellah.

"Ah! H-haha. Wala!" Baliw na talaga tong kaibigan ko.

Sabay-sabay kaming naglakad patungong classroom at tulad nga nang sabi ni Jellah....

"Ohmygod girl! Maaga pa lang nakakita na ako nang gwapo."

"Oo. Pero minalas din agad."

"Kainis naman eh! Bakit magkasama sila ng crush ko?"

"Huhu. Oo nga pero aminin man natin o hindi...."

"Ano?"

"Bagay sila!"

"Hala! Oo nga! Kainis!" 

"Maganda naman kasi talaga si Kasumi e."

"Tama ka, John! Mga inggitera lang talaga yung mga yun."

"Oo nga. Idol ko na yang si Sumi!."

"Ako din! Balita ko, maganda daw boses e."

"Naman! Pero pansin mo ba?"

"Alin?"

"Bagay sila ng bagong transferee."

"Oo nga! Sila ang nararapat na maging King and Queen e."

"Tama! Sana may botohan, sila talaga ang iboboto ko."

"Sige! Sasabihan ko ang mga kaklase ko."

"Tara! Tara!" 

Napansin ko agad ang pagngiti ng katabi ko.

"Ayun! May pangiti ngiti pa!" pang aasar ni Jellah pero napatawa na lang ang katabi ko dahilan para gulat kaming mapatingin ni Jellah sa kanya.

Kahapon ngumiti, ngayon naman tumawa!

Hala siya! 

Ano na bang nangyayari sa mundo ngayon?

At bakit ganito ako magreact?

Ano naman kung ngumiti at tumawa siya? Bawal ba? Bawal?

"Pansin ko lang ah..." Pareho kaming napatingin ni Alex kay Jellah. "Bagay kayo." 

⊙﹏⊙

"Girlll!" Binigyan ko ng nagtatakang tingin si Jellah dahil sa OA nang pagsigaw niya. "You blushed!" Parang nang aakusa pa ang tono niya.

Bawal na bang magblushed? E, pero teka! Ako nagblushed? Bakit ako magbablushed? At bakit ang OA ko na rin ngayon? 

"KYAAAAAAHHHH!" Ngayon naman ay tumili tili pa siya.

Woi! Malapit na tayo sa classroom! Bunganga talaga nito, kahit kailan!

"Hahahahaha." 

Mas lalong naging OA ang reaksyon ni Jellah dahil sa muling pagtawa ni Alex.

Papalit palit ang tingin niya sa aming dalawa.

"KYAAAAAHHH! Kinikilig ako! Una ngumiti si Alex kahapon, sinabayan pa ng pagduet ninyong dalawa. Ngiti pa nga lang, pamatay na. Ano pa kayang tumawa na? Ilibing ninyo na ako! Ngayon din!" OA na naman! "Tapos bes, nagblushed ka!" Ano ba kasing meron sa pagblush ko? "Hindi ka naman agad agad nagbablush, except kun----OHMYghad!!!!!!" Napailing na lang ako sa mga OA niyang reaksyon.

"Are you starting to fall for him?"

⊙﹏⊙

What the?

"Waaaaahhh! You blushed again!"

Nasapo ko na lang ang noo ko.

Biglang lumapit si Alex at bumulong sa tenga ko.

"Your friend is crazy, yet I can't deny that I like how she teases you and me." naramdaman ko ang paghinga ni Alex sa bandang tenga ko. Nahugot ko ang hininga.

(￣﹏￣) 

Hindi pa ba siya lalayo?

*CLICK* 📸

A sudden sound of camera makes me back into reality.

"U-uh! P-pwedeng lumayo ka na?"

Bahagya naman siyang lumayo saka tumawa.

"Geez! So perfect!" Tinignan ko ng masama si Jellah pero nasa cellphone lang niya ang kanyang paningin.

"Souvenir! Ipapakita ko to sa oras na magkatuluyan kayong dalawa." 

Nanatiling masama ang paningin ko sa kanya dahilan para makita ko ang gulat na rumehistro sa kanya nang magtama ang paningin naming dalawa. Mabubura ko din yan!

As if on cue, parang nabasa ni Alex ang nasa isip ko.

"Wag mong buburahin yan, Jellah! Titignan ko din yan kapag nagkatuluyan kami."

⊙﹏⊙

"KYAAAAAAAH! Wala na talaga akong masabi kundi....... KINIKILIG AKO!!!!!!! KYAAAHHH!" 

Hanggang ngayon natameme pa rin ako dahil sa sinabing yun ni Alex.

What the hell?

Pangalang araw pa lang niya pero nilalandi na niya ako.

Napailing na lang ako!

Nang tignan ko si Alex, nagulat pa ako nang makitang nakatingin na siya sa akin.

Bigla siyang ngumisi! 

Sa halip na pansinin, nanguna na ako sa pagpasok sa loob na sinundan naman ng dalawa. Ilang minuto lang ay pumasok na din ang lecturer.