Maraming salamat sa lahat ng matyagang naghintay sa story na ito. Sorry dahil sa lahat ng story na sinulat ko ito ang pinakamatagal. Hindi ko gusto ang ganitong set-up ng pagsusulat ko.Hindi ko kayang elaborate kung ano ang problema sa side ko ngunit alam ko kapag single Mom ka, maiintindihan mo ako. Pero napakaswerte kong nakahugot ako ng readers na sobrang fan ang mga akda ko. Maaring tapos na ang kwento ng ilan sa mga zillionaires, pero magkikita ulit tayo sa book ni Dustniel ang isa sa kambal ni Dharyne at Dharylle. Ngunit kakaiba ang story niya dahil siya ang pumukaw sa damdamin ni Ciela. Medyo Sci-fi with full of Romance itong Story. Umiikot sa kung ano si Ciela bilang AI at kung paano siya nag sacrifice para lang mayroong happy ending si Dustniel sa kanyang minamahal. Kitakitas muna tayo sa buried love dahil tatapusin ko na rin yun.
Pagdating sa garden-themed reception area na punong-puno ng fairy lights at hanging flowers, may isang malambot at romantic na instrumental music ang tumutugtog. May personalized na photo wall sa gilid na may neon sign: The Wedding of the Century: “From Crawford - Albrecht” ganun din sa kabilang side, may neon sign naman na rin na nakalagay “From Crawford - Lockheart” Umupo na sa bridal table ang mag-asawa, Seidon at Dharylle.At umupo naman sa table ang mag-asawang Dharyne at Luke, pero bago pa makakain ang lahat,, Tumayo si Dustin at kinuha ang mic. “Bago pa lamunin ng gutom ang lahat… isang toast muna para sa bagong Mr. and Mrs. Luke and Dharyne Lockheart, ganun din sa Bagong Mr. and Mrs. Dharylle Albrecht!”“Cheers!” sigaw ng lahat, sabay taas ng wine glasses. Clinking and laughter filled the air. Sa di kalayuan, napatingin si Dharylle kay Seidon. “Feeling mo ba may one up na tayo sa vows?” Seidon smirked. “Feeling ko may sequel na ang comedy ng kasal natin.”Tawanan ulit ang
Seryoso ang tono ni Luke nang una siyang magsalita, ngunit may laging nanlalarong ngiti sa kanyang labi habang tinititigan si Dharyne na parang wala nang ibang tao sa mundo."I never dreamed of a perfect woman until I met the most unpredictable one. You were never easy to understand. Sometimes, you push me away just to see if I’d stay. Other times, you build walls just to check if I’d break them down. But sweetheart, I loved every version of you, even when you were too hard to love yourself."(Tumawa ang ilan, ngunit muling naging malambing ang tono ni Luke.)"Hindi ko makakalimutan ang araw na hiniling ko sa Diyos na sana huwag kang gawing monghe, bagkus ibigay ka Niya sa akin, at pareho tayong dalawa ang magsisilbi sa Kanya, kasama ang ating binubuong pamilya. Salamat na lang at binigay ka Niya sa akin kahit ayaw mo pa. Gusto mo yata magmadre!" (Tumawa ang buong crowd, lalo na ang pamilya ni Dharyne. Napahampas si Dharyne sa braso ni Luke. Naudlot ang pagsinghot niya dahil sa kapil
Huminga muna ng malalim si Seidon upang maibsan ang sobrang kaba at sandaling katahimikan. Pagkatapos ay ngumiti sa asawa habang hawak ang kamay at hinahanda ang ipasuot na singsing. “Luv,They say men are bad with words. But the truth is, I just didn’t know how to say sorry without breaking. I didn't know how to love you right until I almost lost you for good. I thought I was strong, but the day you walked away, I realized… I was never whole without you.Nagpause muna si Seidon upang pigilan ang pagbadya ng luha dahil halata na sa boses niya na para na siyang iiyak. Muli siyang nagpatuloy.Noong mga panahon na binitawan mo ako, doon ko narealize na nasaktan na pala kita nang hindi ko alam. And honestly, mahal…ang hirap mong suyuin. Daig ko pa ang isang kulog na nakikipagtagisan sa kidlat. But you know what was the most exciting part? It was when you didn’t want to marry me…but your dad did.Nagtaas ang dalawang kilay ni Dustin nang marinig ito. Ngunit sumabay na rin sa tawanan ng mg
Wala nang mas marangya pa sa kasalang ito. Ang langit ay bughaw na bughaw, at sa gitna ng walang katapusang dagat ay unti-unting umaangat ang dambuhalang plataporma ng yelo at kristal—ang tinaguriang Crystal Aetherealis, isang eksklusibong wedding sanctuary na dinisenyo lamang para sa mga pinakamakapangyarihan sa mundo. Lumulutang ito sa ibabaw ng Glacemer Sea, at sa paligid nito'y tila naglalaro ang mga ulap at sinag ng araw, sumasayaw sa ibabaw ng salamin ng dagat.Ang buong ceremonial hall ay gawa sa translucent crystal, bawat detalye ay handcrafted mula sa pinakamahal na yelo ng hilaga—glass flowers, frozen archways, snowflake chandeliers na kumikislap sa bawat galaw ng liwanag. Sa pinakagitna, ang aisle na tila isang dumadaloy na ilog ng liwanag at tubig, umiilaw ang ilalim na parang bahagyang alon sa bawat yapak.Mula sa himpapawid, nakatutok ang mga drone cameras na live na nagbo-broadcast sa buong mundo. Sa bawat dako ng siyudad, malls, at luxury lounges, nakapako ang mata ng
Two Weeks LaterMainit ang araw pero malamig sa puso ni Seidon habang dahan-dahan siyang naglalakad palabas ng ospital. Kasama niya si Dharylle na mahigpit na nakahawak sa kanyang braso."Sure ka bang kaya mo na?" tanong nito habang pinapahiran ng pawis ang kanyang noo.Ngumiti si Seidon, matipid. "Kailangan kong gawin ‘to. Kailangan ko siyang kausapin."Inside the Detention FacilitySa malamig na silid ng kulungan, nakaupo si Scarlet sa luma at kalawangin na bangko. Tahimik siyang nakatingin sa pader nang marinig ang pagbukas ng bakal na pinto.“Ms. Zimmer, may bisita ka.” ani ng pulis.Lumingon siya na may bakas ng pagtataka. Lumabas siya at pumunta sa visitor’s lounge. Doon siya pinapahintay ng pulis.Di nagtagal, pumasok si Seidon. Tila huminto ang oras para sa dalaga. Napatitig si Scarlet, bakas sa mata ang gulat at pagkalito. Hindi siya makapaniwala sa presensyang kaharap niya ngayon—ang taong akala niyang wala na."You’re alive…" aniya, halos pa-whisper. "Bakit ka nandito?"Tah
Sa kalagitnaan ng pag-uusap nina Dharylle at Rhayan sa labas ng operating room, biglang bumukas ang pintuan. Sumilip ang ilaw mula sa loob, kasabay ng paglabas ng doktor na suot pa rin ang kanyang surgical mask."Doctor!" Agad na salubong ni Dharylle, nanginginig ang tinig. "Kumusta na po si Seidon?"Inalis ng doktor ang kanyang mask at tumango. "Ligtas na siya. Agad naming natanggal ang bala mula sa kanyang dibdib. Sa awa ng Diyos, hindi tinamaan ang puso, pero ilang milimetro na lang at baka hindi na siya umabot."Bumuhos ang luha ni Dharylle. Napaluhod siya sa sahig, parang nawalan ng lakas ang kanyang mga tuhod. Agad siyang inalalayan ni Rhayan habang pilit ding tinatago ang nag-uumapaw na emosyon."Salamat, Doc..." mahinang sambit ni Rhayan."Makikita n’yo na siya mamaya, pagkatapos naming mailipat sa recovery room."Pagkaalis ng doktor, muling lumitaw ang hologram ni Ciela AI sa ere. Makinis, malamig ang boses nito, ngunit dala ang katotohanan."Detecting critical data," anito.