Share

KABANATA 2

Author: Minettie
last update Last Updated: 2024-11-04 09:57:26

Hindi ako mapakali sa labas ng pinto ng Café Inggo. Inutusan ko kasi ang security guard na si Darwin upang alamin kung kailan ang good timing para magpakita ako kay Jannah. I'm late. Siguradong sasabunin na naman ako nito kapag nagkataon. Ayaw na ayaw pa naman ni Jannah ng tardiness. 

Ayaw sana ni Darwin na mag-espiya para sa akin dahil walang papalit sa puwesto nito kung hindi ko sinabing ako na muna ang bahala sa trabaho nito.I was still pacing impatiently when someone walked past me. Sa gulat ay hinampas niya ang glass door upang pilgilan itong makapasok.

The man glared at her. “What the hell is your problem?” singhal nito sa kanya.

Malakas ang boses nito ngunit hindi siya nagpasindak. Kailangan panindigan niya ang pagiging security guard at baka si Darwin pa ang masisi kapag may nakapasok na masamang tao sa Café Inggo. Although hindi naman kahina-hinala ang itsura ng lalaking kaharap niya. Hindi ito mukhang masamang tao, bad mood siguro, pwede pa.

“Hindi ka pwedeng pumasok,” diretso niyang sagot.

Kulang na lang ay ay maging dragon ito at bugahan siya ng apoy dahil sa tindi ng galit na kumikislap sa mga nito. “Ako ba? Pinagbabawalan mo akong pumasok?”

Hindi pa rin siya natinag at sumagot pa siya. “ Yes.”

“And you think you can stop me?”

The man was taller than her. Well-proportioned ang height nito sa katawan na halatang batak sa exercise dahil bakat na bakat ang malapad nitong dibdib sa sout nitong long-sleeved polo.

“Hindi naman kita pinipigilang pumasok.” aniya.

“Then get your hands off me!” The man excuded power and little patience. It was obvious he was accustomed to having his way and never got questioned with his authority.

Too bad.

“Hindi ka pwedeng pumasok hanggat hindi ka pa nai-inspection.” Wala na itong nagawa nang bigla niyang itinaas ang mga kamay nito at sinimulan itong kapkapan. “SOP lang ito, bossing,” aniya.

Tangay ni Darwin ang metal detector kaya mano-mano na lang ang kanyang ginawa. Hindi naman niya iyon dapat gawin pa pero mabuti na ang sigurado. Baka mamaya ay magnanakaw ito pero hindi naman halata sa itsura.

Kapa rito, kapkap doon ang ginawa niya. Hindi niya mapigilan ang humanga sa katawan nito. Bawat madampian kasi ng mga palad niya ay matitigas na muscle. Firm and taut muscles. Lalo na sa dibdib nito, braso, abs at hita.

Sa sususnod na nobela niya ay gagawin niyang lady guard ang bida niya.

“Ma’am Ryse , okay na ho. Pwede na kayong pumasok.” Bigla siyang natigilan sa pagkapkap ng marinig ang tinig ni Darwin. “Good mood ho si Ma’am Jannah,” patuloy nito. “Nasa kusina ho sila ng iba niyong kasama para sa orientation.”

Tumango lamang siya, pagkatapos ay binalingan ang nagdidilim na mukha ng lalaking kinapkapan niya. Tinapik lamang niya ito sa balikat, saka tila bale-walang pumasok na siya sa loob ng Café Inggo.

“Nice muscles,” nakangiti pa niyang bulong.

Tila napako sa kinatatayuan si Steven habang pinagmamasdan ang babaeng walang pakundangan siyang kinapkapan. 

Never in his life had he been treated like he was some sort of a high-risk person. Iginagalang ang pangalang Steven Clores lalo na sa business world.

He was considered as one of the most powerful businesses tycoons in Europe. Pagkatapos ay kakapkapan lamang siya ng isang babae na hindi naman pala totoong security guard? Hindi niya mapapalagpas ang ginawa nito dahil nagmukha siyang tanga.

Kung ganoon ay ano pa ang hinihintay niya at nakatayo lang sya? Well, maybe because he still couldn't accept the fact that a woman had caught him off guard. He could still feel the warm and tingling sensations her small probing hands had brought him.

He clenched his hands, trying to calm himself. Isang normal na reaction lamang iyon ng kumukulong dugo tulad ng nararamdaman niya, especially the one who shamelessly ran her delicate hands all over his body.

She had the most incredible touch he had ever felt. And her hair had a honey-sweet scent. So what? I dont care. She was still the first woman who had insulted him. Wala siyang balak na pakawalan ito ng ganun-ganon lang.

But he had to get rid of this sticky wine on his clothes first.

Nakita ko na pumasok sa Café Inggo ang lalaking nakasagupa ko sa labas. Mabilis akong nagpaalam kay Jannah na mag papalit lang ako ng uniform at dumiretso na agad ako sa bakanteng comfort room bago pa ako maabutan ng lalaki. Sa itsura pa naman nito ay handa itong pumatay ng tao.

“Sayang, gwapo pa naman,” bulong ko. Matapos maipatong ang black apron sa suot kong damit ay sinipat ko ang aking sarili sa salamin. “And I’m always pretty.” Napangiti ako sa pamumuri sa sarili.

Her small face was framed by her shoulder-length hair. Her expressive hazel-brown eyes were fanned with thick eyelashes. Her nose was pointed and her rosy lips were seductively pouty. Hindi na nawala ang ngiti sa aking labi habang nakaharap sa salamin. Nang matapos ay excited akong nagtungo sa pinto at pabalibag iyong isinara. 

Nagulat na lamang ako nang makarinig ng malakas na kalabog mula sa kabilang panig ng swinging door. Bumaha ng malulutong na mura sa boung paligid mula sa tinig na pamilyar sa kanya. 

Nang sumilip ako ay nakita ko na nakalugmok sa sahig ang lalaking kinapkapan ko kanina. Nakatakip ang isang kamay nito sa mukha na natamaan siguro ng pinto.

What is he doing in the ladies room? Awtomatikong tiningnan niya ang sign sa pinto. Isang skeleton version ng lalaki ang nakadikit doon. Ang ibig sabihin ay nasa men’s room siya. Sa sobrang hiya ay mabilis siyang lumayo. Napailing siya sa naisip. Sa pagmamadaling maiwasan ang lalaki ay hindi niya napansin na sa maling comfort room ang napasukan niya. Mukhang nadagdagan ang galit ng hindi niya kilalang lalaki dahil wala itong tigil sa pagbabanta sa kung sinuman ang naka-disgrasya rito.

Pinuntahan ko si Jannah at agad na nagpaalam. “Emergency,” pagsisinungaling ko. “Babawi na lang ako sa susunod.” Mabilis akong kumaripas ng takbo.

Nang nasa parking lot na ako ay nakita ko ang Black Ford na may gasgas sa gilid. Lumipad ang tingin ko sa aking kotse at nakitang may malaking gasgas din ang unahang bahagi niyon.

“Oh, no! Ito ang Ford na nakagitgitan ko kanina sa kalsada. Kung minamalas ka nga naman , oo.” Lalo pa akong nag-alala ng nakasakay na sako sa aking kotse at mula sa rearview mirror ay nakita ko na sumakay sa Ford ang lalaking tinakasan ko.

Kailangan ko na nga siguro ng maayos na bakasyon dahil disgrasya na ang lumalapit sa akin.

Hindi na matapus-tapos ang pagngitngit ni Steven mula pa nang umalis siya sa Café Inggo. Wala na atang pag-asang kumalma ang pakiramdam niya.

“Shit!” Masakit pa rin ang noo niyang natamaan ng pinto ng mens room. Hindi man siya napuruhan ay halos namanhid naman ang buong mukha niya. “Ang babaeng iyon…”

She deliberately harassed him, smashed his face with the swinging door and how she turned out to be the irresponsible driver who ripped his car. Itinapon niya ang overcoat sa tabi niya at saka nagbitaw ng mga malulutong na mura. Tuyo na rin ang polo niya ngunit hindi natanggal ang mantsa ng alak na natapon doon. Matutuyuan na rin siya ng dugo sa sobrang kunsumisyon. 

Nakatiim-bagang pa rin siya nang umalis ng sasakyan at dire-diretsong nagtungo sa opisina ng kanyang pinsan.

“Steven Clores.” His cousin acknowledged him. “Anong masamang hangin nag nagtaboy sa iyo rito sa Pilipinas.

“Ako ang dapat nagtatanong sa iyo, Lester,” aniya habang inililibot ang paningin nito sa kabuuan ng silid. “Bakit bumalik ka pa dito sa Pilipinas? I thought you're already settled in Europe? Hindi ba’t maganda na ang takbo ng negosyo mo roon?”

“Yeah. Well I left my heart here.” sagot nito.

“How romantic,” sarkastikoniyang wika habang umuupo sa visitor’s chair na iminuwestra nito.

“Maybe you need some for yourself. You're getting old and your getting grouchier everyday. A little romance will give you some light.”

“Spare me that crap.”

Napasulyap siya dito at pagkatapos ay sa suot niyang long-sleeved polo na sa liwanag ay mas lalong naging kapansin-pansin ang dumi. Muli na naman nagsalubong ang kanyang kilay nang maalala kung sino ang may kagagawan niyon. “I spilled some wine on it,” he answered through gritted teeth. “Where is my lawyer? Siya dapat ang nag-aasikaso nitong mga papeles, hindi ikaw.”

“He probably drunk somewhere.”

“Drunk?” bulalas niya. “I thought you said he is a good lawyer?”

“Second best lawyer I know. I'm the first, off course.Siya naman talaga ang nag-aasikaso ng lahat ng impormasyong nariyan. So, give him a break, will you? Brokenhearted kase ‘yong tao, eh.”

“I can't believe this. My lawyer is drinking to death because of a woman?”

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • LOVE ISLAND: HER SWEET LIES   KABANATA 16

    Napailing na lamang ako. Kelangan bang isigaw? Eh, magkaharap lang naman kami. It was a good thing I knew about this side of him. “Ano bang ikinagagalit mo sa kanila? Baka nakalimutan lang nila sa damin ng utos mo,” curious na tanong ko. “I don't think they are that dumb. Isa lang naman ang utos kong gagawin nila pagkatapos maglinis sa hardin,” galit na sambit nito. Natigilan ako. Mukhang alam ko na kung ano ang patutunguhan ng sinasabi nito. Muli nitong binalingan ang mga walang imik na katiwala. “For the last time, sino ang pakialamerong naglipat ng halaman sa likod ng mansyon?” sigaw ni Steven. Uh-oh. Nakakatakot ang ganitong side niya pero hindi ko ipinahalata iyon. “Hindi ba't sinabi kong itapon niyo ang lahat ng halamang inalis sa hardin? Sino ang nakialam sa desisyon ko?” sigaw nito. “Steven, ‘wag mo silang sigawan,”awat ko rito. “Sisigaw ako hanggat hindi ko nalalaman kong sino ang naglipat ng—” malakas na sigaw niya. “Ako ang nagpalipat sa kanila ng halaman

  • LOVE ISLAND: HER SWEET LIES   KABANATA 15

    Gayunpaman, iba ang pakiramdam ko sa pagiging tahimik nito. I knew that behind those expressionless stares and quick-tempered manner, he was listening to me. Isa pang dahilan ay ang hindi paglayo nito kapag lumalapit ako. Somehow, I just knew he would listen. “Ma’am Ryse, pinapatawag po kayo ni Sir Steven.” Nilingon ko si Mang Karding. Hinahanap ako ng amo niya? “Bakit daw ho?” Napakamot ito sa ulo. “Eh, ang mabuti pa ho ay puntahan niyo na muna siya. Baka kasi madamay pa kayo sa init ng ulo ni Sir.” Tumayo na ako at pinagpag ang mga buhangin na dumikit sa aking shorts. “Sus, nami-miss lang ako nun,” pagbibiro ko pa. “Don't worry, Mang Karding at ako ang bahalang magpakalma sa Mount Mayon na ‘yon.” “Salamat nga pala, Ma’am, sa laging pagsalba sa amin sa init ng ulo ni Sir.” I understood the awkwardness they felt toward Steven. Madalas kasi ay napaka-overwhelming, bossy at demanding nito. ”Huwag ho kayong matakot kay Steven. Hindi naman iyon nangangagat,” natatawa kon

  • LOVE ISLAND: HER SWEET LIES   KABANATA 14

    Napabuntong-hininga na lamang ako. Hinayaan ko na lang dahil wala naman akong magagawa para baliin ang utos ni Steve. At baka ikapahamak pa ng mga katulong kung ipagpipilitan ko ang aking gusto. Isa pa ay nakikituloy lang ako. Speaking of, hindi pa rin pala nito nakakalimutan ang pagsira sa mga halaman sa hardin. Tiningala ko ito sa veranda. Doon ko kase ito nakita nang pababa ako sa hagdan. May kausap na naman ito sa cellphone. “Mang Karding, hindi ho ba kayo napapagod kakayuko?” nag-aalalang tanong ko. “Napapagod naman pero kailangan mag-trabaho para may pangkain ang aming pamilya,” sagot nito. “Magpahinga na ho muna kayo at subrang init ho. Tirik na tirik pa ang araw,” suhestiyon ko. “Kailangan naming tapusin ang trabaho, eh,” dagdag niya pa. “Magpahinga na muna kayo. Ikaw Manuel punasan mo ang pawis mo sa leeg at noo . Hindi ba't kagagaling mo lang sa trangkaso? Baka naman mabinat ka sa pagtatrabaho.” “Wala naman—” sagot nito. Pinandilatan ko ito. “Basta punasan mo.” Sumu

  • LOVE ISLAND: HER SWEET LIES   KABANATA 13

    Kinagat ko ang ibabang labi para pigilan ang mapangiti. Nagdidilim na naman kasi ang mukha nito at halatang hindi nagustuhan ang dahilan ng aking pag-ngiti. “Sorry,” pigil-tawa kong sabi.Hindi pa rin nawawala ang kunot sa noo nito. Siguro ay hindi pa rin tuluyang naalis ang ngiti ko sa labi.“Ayoko sa lahat ay pinagtatawanan ako,” Inis na sabi niya.Magkasalubong ang kilay at tuwid na nakaupo habang ang mga braso ay magka-krus.I looked up at him. Nauwi sa pagtawa ang kanina ko pa pinipigilan.He looked insulted and irritated. Napagtanto kong napakabilis mag-init ang ulo nito sa pinaka-simpleng bagay ngunit hindi naman ito nanghahabol ng palakol. Kung baga sa aso ay tahol lang ng tahol pero hindi naman nangangagat. “Sorry,” pag-uulit kong muli. Ibinuhos ko ang atensyon sa pagkain. “Don't worry, Mr. Steven Clores. Hindi kita tatakasan . Kung gusto mo akong ipakulong, bahala ka,” mahinahon na sagot ko.“We’ll talk some other time. And by the way, call me Steve.” Umalis na nga ito at

  • LOVE ISLAND: HER SWEET LIES   KABANATA 12

    “Kung tinutukoy mo na pera ng kapatid ko ang winawaldas ko ay nagkakamali ka. I earned enough from my work. Iyon ang ginagamit ko kapag gusto kong magbakasyon.” paliwanag ko. “Since sarili ko lang naman ang sinusuportahan ko, nagagawa ko ang lahat ng gusto ko." Naalala ko tuloy ang mga kapatid ko. They wanted to give me everything. Kung tutuusin ay hindi ko na kailangan magtrabaho pa. Pero syempre, sariling desisyon ko pa rin ang masusunod para sa sarili ko. Naiintindihan naman iyon ng mga kuya ko. Kinuha ni Steven ang mug sa mesa at inalok iyon sa akin. “No, thanks,” tanggi ko. “I don't drink coffee.” Ito na lamang ang uminom niyon. Ang akala ko ay hindi na ito magsasalita pa dahil ibinaling na nito ang tingin sa malawak na karagatan. “So where are your parents?” Maya-maya ay tanong nito. “Heaven. How about yours?” balik ko ng tanong sa kanya. He didn't answer. Mukhang ayaw niyang pag-usapan ang mga magulang nito kaya hindi na ako nangulit pa. Although I was curious to know a

  • LOVE ISLAND: HER SWEET LIES   KABANATA 11

    “May problema pa ba?” agad na tanong nito.“W-wala na.” Hinilis ko ang aking tingin.“Kung ganoon ay ipalipat mo na ang mga gamit mo sa guest room,” tumayo ito at lumapit sa pinto. “So, if you'll excuse me….” He opened the door for me.I silently left. Hindi pa ako gaanong nakakalayo nang bigla akong bumalik at kumatok sa pinto.“What?” iritadong tanong nito ng pagbuksan ako.I handed him the flower I was holding on. Kakaibang tingin ang ipinukol nito sa akin. “What is that?” “Flowers,” nakangiti kong sabi.He snapped an eyebrow, warning me not to play words with him.“It's a sort of a “thank you” gift.” medyo nahihiya kong sabi.“You're welcome,” Tinangka nitong isarang muli ang pinto nang hindi kinukuha ang mga bulaklak sa akin.“Hey, come on. Don't be such a rude,” inis na sabi ko.“I'm not rude, I just want to be alone,” depensa ng lalaki.“Well, for me, oo. Binibigyan ka lang naman ng bulaklak, ang suplado mo pa,” mataray na sabi ko habang nakanguso.He snatched the flowers, ac

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status