*********************FE'S POV:Ilang oras nang nakaalis si Clark, pero hindi pa rin siya nakaalis kung saan siya iniwan nito. Nasa kama pa din cya kung saan ilang beses cyang inangkin nito kagabi. Iniisip niyang mabuti ang dapat gawin na hindi niya pagsisisihan sa bandang huli. Ayaw niyang maghiwalay sila ni Clark na may samaan ng loob. Ang gusto niya, kahit masakit ang nangyayari sa kanila ay kahit papaano magkaibigan pa rin sila.May kasalanan din naman siya... plano niyang pumuslit kanina kaya nagalit si Clark. Hindi niya alam kung bakit pumasok sa isip niyang umalis doon nang hindi nagpapaalam. Ngayon ay hindi na niya uulitin ang pagkakamali. Hihintayin niya si Clark para makapag-usap sila nang maayos at makaalis siya nang wala silang samaan ng loob.Tumayo siya at naligo. Binalik niya ang mga maleta pabalik sa kwarto niya. Inayos niya na rin ang kwarto ni Clark para sa pagbalik nito ay hindi iinit ang ulo nito sa kanya.Naglinis na rin siya ng bahay, nagluto ng paboritong niton
Umiwas siya ng tingin. "Ahm, tapos ka na bang kumain? Akin na, huhugasan ko na para makapagpahinga ka na..." wika niya saka tumayo at pumunta sa lababo para umiwas sa usapan nila ni Clark. Alam niyang siya ang ibig nitong sabihin... pero ayaw niya ding bigyan ito ng false hopes ang sarili nya."B-bakit nga pala hindi ka umalis habang wala ako dito? 'Di ba gusto mong umalis?" Malungkot ang boses ni Clark nang sinabi ito."Ahm, hinintay kitang bumalik. Ayaw ko kasing umalis na may 'di tayo pagkakaunawaan." wika niya habang pinagpatuloy ang paghugas ng pinggan at hindi humarap kay Clark. Tumahimik lang si Clark sa sinabi niya."P-pwede bang dito ka muna? 'Wag mo muna akong iwan?" Garalgal ang boses nitong pilit pinipigilan ang pag-iyak.Napatigil siya sa paghugas saka hinarap ito. Niyakap niya ito mula sa likod, saka naman nito binuhos ang pinipigilang luha. Ramdam niya ang pag-alog ng balikat nito habang umiiyak. Hinawakan nito ang kamay niya at hinalikan iyon habang umiiyak."Hindi ako
"Good morning!....."Rinig niyang bulong ni Clark sa kanyang tenga, umaga na pala. Doon na siya nakatulog at hindi na nakalipat sa kwarto niya. Napangiti siya nang nabungaran ang gwapong mukha ni Clark sa tabi niya.Kung sana ay laging ganito... masaya sana sila... pero panandalian lang iyon dahil hindi magiging sila kailanman.Iwinaksi niya ang mga alalahanin at binalingan si Clark ng ngiti."Good morning, Migs....""What time is it?" tanong niya habang wala itong tigil sa pagdampi ng mumunting halik sa pisngi, leeg, at balikat niya."It's 9AM...""Huh!" Agad siyang napabangon. "Tanghali na pala?"Napangisi ito. "Sorry, my love. Sobrang napagod ata kita kagabi kaya late ka na nagising."Namula siya. Totoo ang sinabi ni Clark. Hindi na niya mabilang kung ilang beses siyang inangkin nito. Pero hindi siya nagrereklamo dahil ginusto niya din naman iyon."Wag ka na munang bumangon, nagluto na ako for us kaya wag kang mag-aalala." wika nito saka muli siyang hinalikan sa labi at lumabas ng
Dinala niya ang dulo ng alaga nito sa kanyang bibig at sinupsop ang maliit na butas doon. Nalasahan niya ang maalat-alat na pre-cum ni Clark. Pinaglaruan niya iyon ng kanyang dila. Inikot-ikot niya ang dila sa butas nito.“Ooohhh... Feeee...” mahabang ungol nito. Napahawak ito sa buhok niya. Gustong-gusto niyang sinasabunutan siya nito habang nagse-s*x sila. Pakiramdam niya ay napaka-desirable niya.“Fee... Damn, shit! Ang sarap ng bibig mo!...”Muli siyang napangiti habang pinapaligaya si Clark. Ngayon niya lang ginawa iyon sa binata dahil siya lagi ang pinapaligaya nito. Kaya dapat lang na ibigay niya din ang kaligayahan nito.Lumaki na si "Junior." Halos hindi na ito kasya sa palad niya. Pinasok niya ang kahabaan nito sa loob ng bibig niya. Halos maduwal-duwal siya pero okay lang dahil nakikita niyang nag-eenjoy si Clark sa ginagawa niya.“Ahhhh... Feeee...” muling ungol nito. Hinawakan siya nito sa ulo at lalong diniin sa kargada nito. Napapikit siya, halos abot na iyon sa tonsil
*************CINDY'S POV:Lihim siyang napangiti. By looking at Fe's reaction, it made her happy. Gulat na gulat ito nang makita siya doon. Alam niya ang lahat ng galaw nito. Alam niya din kung saan tinatago ni Clark si Fe.Siya pa ba? Pera lang ang katapat ng lahat ng yan! Pinapasundan niya si Clark para malaman kung saan ito umuuwi. Bumabiyahe pala ito araw-araw mula Manila hanggang Tagaytay dahil nandoon si Fe.Hmmm. Mukhang binabahay na ni Clark ang best friend/lover nito. Kaya walang interes si Clark sa kanya kahit pa sabihin niyang anak lang ang gusto niya. Hindi niya ito matatakot, at yun ang kinakainis niya. Nagmamatigas si Clark.Idagdag pa si Bryan na bina-blackmail siya. Agad na napalis ang ngiti niya nang maalala ang ginawa ni Bryan. Hanggang ngayon ay natatakot pa rin siya. Nagkaroon siya ng trauma dahil doon. Maka-tiyempo lang talaga siya ay papatayin niya si Bryan. Pinag-iisipan pa niya kung paano ang gagawin, pero sisiguraduhin niyang hindi siya mauunahan nitong sirai
Nauna siyang maglakad. Nasa likod niya si Kevin. Medyo masakit pa ang mga sugat niya kaya pasimpleng napapangiwi siya kapag nasagi iyon. Hindi siya nagpapahalata na may iniinda siyang sakit.Kumatok muna siya sa opisina ni Clark.“Come in!” sigaw nito mula sa loob."Dito ka lang magbantay sa labas ng kwarto, ako na lang ang papasok." utos niya kay Kevin. Tumango naman ito sa kanya. She composed herself saka pumasok.“Hey, babe! Kamusta ka na? Long time no see ah!” Pilit niyang ngumiti. Isang linggo din siyang hindi nagpakita kay Clark. Nagpagaling pa kasi siya ng mga sugat niya. Hindi rin siya umuwi sa bahay nila, sa condo lang siya nagpapahinga. Sinabi niya lang sa daddy niya na out of town siya. Hindi naman ito nagtanong pa.“Saan ka nga ba galing? Ang tagal mong hindi nagpakita ah… Akala ko ay patay ka na!” inis na wika ni Clark. Mukhang bad trip ito.“Hahaha… Gusto mo bang mamatay na ang fiancée mo?” biro niya dito. Tiningnan na lang siya nito ng masamang tingin.“By the way, nagk
**************CLARK'S POV:"Bitch!" sigaw niya saka tinapon ang mga papel sa desk niya. Tina-try talaga ni Cindy ang pasensya niya! Paano nito nalaman na babalik na si Fe sa condo? May sumusunod ba sa kanya? Andun din ba ito kanina nang hinatid niya si Fe? Ibig bang sabihin, alam na din nito ang bahay niya sa Tagaytay?"Ginagalit mo talaga ako, Cindy. Wag mo lang kantiin si Fe dahil hindi ako mangingiming saktan ka!"Kinuha niya ang cellphone at tinawagan si Fe. Di siya mapakali habang hindi pa nito sinasagot ang tawag niya. Pakiramdam niya ay may nangyari nang masama. Napa-praning na siya."Hello, Clark?"Nakahinga siya ng maluwag nang sa wakas ay sinagot na nito ang tawag niya."Hello, Fe. Galing ba si Cindy diyan?""Ah, y-yes... Di ko nga alam kung bakit niya nalaman ang condo ko. Pagdating ko dito ay naghihintay na siya sa akin sa lobby.""That bitch!" muling mura niya."Baka nakita ka din niya kanina... Nabanggit niya kasi ang kotse mo.""Wag ka munang lumabas ng condo mo, ha? B
"Ayaw mang sabihin ng pangalan, Mam eh. Pero wala ka naman dito at di naman namin alam kung kailan ang balik mo galing London, kaya umalis na lang sila.""Sila?" ibig sabihin madami?"Nagtaka siya kung sino-sino ang mga taong yun. Imposible namang ang mga kaibigan nila dahil alam naman ng mga ito kung nasaan siya.Sandaling natigil ang pag-iisip niya nang tinawag na siya ng guard na dumating na ang taxi na pinapahanap niya.Nagpaalam na siya sa front desk saka sumakay ng taxi. Habang nasa biyahe ay tinatawagan niya si Clark pero ring nang ring lang ang telepono nito.Baka nagda-drive, sa isip niya. Medyo malapit lang ang coffee shop na pagtatagpuan nila sa condo niya kaya agad siyang nakarating doon. Pagpasok ay nagulat siya nang wala pa si Clark doon pero naroon si Cindy! Bigla na naman siyang kinabahan."Hi, Fe!" Nakangiting kumakaway pa ito nang makita siya. Nag-aalangan siyang lumapit pero ito na din siguro ang pagkakataon na makausap niya si Cindy regarding sa kanila ni Clark."H
Nagmamadali siyang umakyat ng pangalawang palapag para pumunta sa kwarto ni Lilly. Nakapantulog na siya para diretso tulog na lang sila mamaya.Kumatok siya ng mahina saka pumasok. Hindi na niya ito hinintay na sumagot. Alam niyang kanina pa ito naghihintay. Pero nagulat siya pagpasok niya at andoon din si Gray sa kwarto, nakahiga ito sa kama ni Lilly at naglalaro ng bola. Mukhang bagong ligo na din ito dahil naka-sando na puti at shorts na lang ito.Si Lilly naman ay nakaupo sa sahig kasama ang mga paper bag na pinamili nila."Ate, what took you so long? Kanina pa kita hinihintay.""Huh... ah eh, naligo pa kasi ako...""Bakit pala andito ka din, Kuya Gray?" nagtatakang tanong niya sa lalaki. Hindi naman ito pumupunta doon dati."Makikitambay lang ako dito. Masama ba?" wika nito saka siya nginitian ng pagkatamis at kinindatan. Hindi iyon nakita ni Lilly dahil abala ito sa pagbukas ng mga paper bag.Muntik na siyang tumalon sa kilig. Buti na lang ay napigilan niya at naalalang nasa kwa
"Napaka-swerte mo naman talaga, Rosabel. Ang kapal ng mukha mo ha… porket magiliw sa'yo ang mga Enriquez ay ganyan ka na kung umasta dito?"Nagulat siya sa komento ni Mila sa kanya.“Ano ang pinagsasabi mo, Mila?”“Nakatikim ka lang ng atensyon ng mga Enriquez ay akala mo kung sino ka na? Tandaan mo, anak ka lang ng katulong dito… ilagay mo sa lugar ang sarili mo.”Tinaasan niya ito ng kilay. Hindi niya maintindihan ang pinupuntok ng butsi nito.“Mila, hindi ko alam ang pinagsasabi mo.”“Akala mo ba hindi ko nahahalata na nagpapacute ka kay Sir Gray? Ang akala mo ba ay papatulan ka niya? Baka paglaruan pwede!”Lalong nag-init ang tenga niya sa sinabi nito. Sasagutin sana niya si Mila nang dumating ang nanay niya.“Magdala ka nga ng malamig na tubig sa lamesa, anak…” utos ng nanay niya.“O-opo, 'Nay…” wika niya saka muling tumingin kay Mila. Muli cya nitong tinaasan ng kilay.Napailing na lang siya sa lakas ng inggit nito sa katawan. Matagal na si Mila doon nagtatrabaho, at sa kada bis
Nakarating lang sila ng bahay nang magulo ang isip niya. Palaisipan sa kanya ang sinabi ni Gray... Bakit siya nito titikman? Ano ang ibig sabihin nun?Oo nga’t virgin siya pero hindi naman siya inosente sa mga gano'ng bagay.“We're here... anunsyo nito.”Nauna itong bumaba saka inalalayan si Lilly na makababa. Sumunod siya, hinawakan siya nito sa braso para alalayan. Sandali siyang napaigtad, parang napaso siya sa mga hawak ni Gray. Oo nga’t dati pa niya naramdaman 'yon pero ngayon ay mas lalong pinaigting ang kanyang damdamin sa lalaki. Nagkaroon siya ng malisya bigla kay Gray, lalo pa nang makababa na siya at hindi pa nito binitawan agad ang kamay niya. Ang lapit ng katawan nila sa isa’t isa na napakalapit na ng ilong niya sa katawan nito at naamoy niya ang mamahaling pabango ng binata.“Hey guys!” masayang salubong ni Ma'am Jonie sa kanila. Nakasunod dito ang asawang si Sir Ken. Agad siyang binitawan ni Gray at umikot sa compartment para kunin ang mga pinamili.“Hey mom! We're here
Halos dalawang oras din silang tumagal doon sa parlor. Nagpagupit sila ng buhok ni Lilly. Ang boring na mahaba at unat na unat niyang buhok ay pinagupitan at nilagyan ng kulay na ash blond. Si Lilly ang nag-decide ng lahat para sa kanya. Bagay daw 'yun sa morena skin niya.Napapangiti na lang siya minsan sa pagka pala-desisyon ni Lilly sa buhay niya, pero aaminin niyang nagugustuhan nya rin dahil kung siya lang ay wala naman siyang alam sa pagpapaganda.Palihim niyang tinitingnan si Gray mula sa salamin na nakaupo sa waiting area. Ni hindi man lang niya ito nakikitaan ng pagkabagot. Mukhang may nilalaro ito sa cellphone at mukhang aliw na aliw."Ate, ang ganda mo!" Eksaheradong sigaw ni Lilly nang makitang tapos na siyang ayusan.Napayuko siya dahil tumingin din si Gray sa kanya at tila namalikmata."Ano ka ba, Lilly, ang ingay mo, nakakahiya dito sa parlor.""I'm just telling the truth! Di ba, Ate?" tanong ni Lilly sa bakla na nag-ayos sa kanya."Yes ma'am, Lilly, ang ganda niya. Ang
ROSIE'S POV:Bigla siyang natakot nang pagsulpot si Bianca sa restaurant na kinakainan nila. Wala naman siyang ginagawang masama, pero bakit parang guilty siya? Masama ang tingin nito sa kanya na halos kainin siya ng buhay at gusto siyang saktan anumang oras."Pinagtutulungan niyo ba akong magkapatid?" napalakas ang boses ni Bianca kaya natuon ang atensyon ng mga customer sa kanila."You're making a scene, Bianca. Ang mabuti pa ay umalis ka na. Sinasira mo ang pagkain namin dito." pagtaboy ni Gray"You!" sigaw nito sabay turo sa kanya. "Hindi mo alam ang pinapasok mo. Hindi ako pwedeng ipagpalit ni Gray ng ganon-ganon lang!"Nakita niya ang sobrang selos sa mga mata nito. Bakit nga ba sinabi ni Lilly na siya ang bagong nobya ni Gray?!"Wala tayong relasyon, Bianca, kaya pwede akong mag-girlfriend kung sino ang gusto ko." wika ni Gray."You can't do this to me, Gray! Magsisisi ka!" nanlisik ang mata nito saka nagmartsa palabas ng restaurant. Natahimik silang lahat."Lilly, bakit mo nam
"I'm done!" nakangiting wika ni Lilly habang papalapit sa kanila na dala-dala ang mga pinamili."Ang dami naman niyan, Lilly!" reklamo niya."Para sa amin ni Ate Rosabel 'to, kuya! Alam ko kasi ayaw niyang magpabili, kaya binilhan ko na siya.""Ano ka ba, Lilly... Ayaw ko niyan, magagalit sa akin si Nanay!" si Rosie naman ang nagsalita."Hindi 'yun magagalit. Sabihin ko binigay ko sa'yo. Ikaw nga may pasalubong sa akin galing Baguio eh. Dapat meron din akong exchange na bigay sa'yo.""500 pesos lang yung bag na 'yun! Grabe naman ang kapalit ng bigay ko. 50k ata ang price ng balik mo?!" reklamo ni Rosie."Wag ka nang magreklamo, Ate. Nakakainis ka naman eh! Ikaw na nga ang binibigyan eh... hmp!"Nagkatinginan sila ni Rosie at nagngitian. Wala talaga silang panalo kapag si Lilly ang nagdedesisyon. 'Yun ang isa sa ayaw niya sa kapatid, matigas ang ulo nito... lahat ng gusto nito ay ginagawa.Pero ngayong dalawa na sila ni Rosie ang umiintindi kay Lilly kaya ini-enjoy na lang niya ang kat
Nagising siya kinaumagahan na masaya. Ang sarap ng tulog niya. Agad siyang naghilamos at nag-toothbrush. Lumabas agad siya ng kwarto para makita ang dahilan kung bakit siya masaya.Paglabas niya ng kwarto ay narinig niyang maingay sa kwarto ni Lilly. Hindi iyon nakasara kaya sumilip siya. Nandoon si Lilly kasama si Rosie. Masaya ang mga itong nagkukwentuhan. Binigay na ni Rosie ang pasalubong nito sa kapatid niya at tuwang-tuwa ito."Good morning, girls!" bati niya nang tuluyang buksan ang pinto. Nagulat pa ang dalawa sa pagsulpot niya."Kuya, andito ka pala. Ano ang pasalubong mo sa akin from Baguio?"Napakamot siya ng ulo."Pasensya na, Lillyt. Wala akong pasalubong.""Ano ka ba naman, Kuya, bakit wala? Si Ate Rosabel nga merong pasalubong sa akin eh!""Ah eh... 'yan na nga ang pasalubong namin sa’yo. Kami ang bumili niyan na dalawa."Agad na sabat ni Rosie sa pagta-tantrums na naman ni Lilly."Bakit, mag-jowa ba kayo na iisa lang ang pasalubong niyo sa akin?"Napatingin siya kay Ro
GRAY'S POV:Nakangiti siyang pumasok sa kanyang kwarto. Hindi niya alam kung bakit... dahil siguro sa saya na dala ni Rosie sa kanya.Pabagsak siyang humiga sa kama. Malayo ang dri-nive niya pero hindi siya napagod dahil masaya kasama si Rosie. Aaminin niyang kanina ay masama ang loob niya. Pero naramdaman niyang pilit pinapagaan ni Rosie ang loob niya.Nabaling ang atensyon niya sa pinto nang may kumatok. Ang daddy niya ang pumasok."Hi, Dad... May kailangan ka?"Tumayo lang ito sa harap niya na parang binabasa ang kanyang mga mata."Do you like Rosabel, anak?" diretsahang tanong nito."A-ano ka ba, Dad... parang kapatid ko na siya!" agad na sagot niya. Nahihiya siyang aminin sa daddy niya na may special siyang pagtingin kay Rosabel."Hindi ako tutol kung gusto mo siya, iho. Ang sa akin lang ay magtapos ka muna ng pag-aaral, at ganoon din si Rosie. Patapusin mo siya ng pag-aaral. 'Yun lang hinihingi ng nanay niya.""D-Dad, what are you talking about? Akala mo ba sa akin tirador ng ba
ROSIE'S POV:Wala na naman silang pansinan sa biyahe, hapon na sila umalis sa resort at mukhang gagabihin sila pagdating sa Manila..Lihim siyang napahinga ng maluwag nang nagdesisyon si Gray na uuwi na sila. Hanggang ngayon kasi ay iniisip pa din niya kung paano sila mamayang gabi. Iisa lang ang kama at dalawa lang sila doon. Hindi imposibleng may mangyari sa kanila at ayaw niyang mangyari yun.Oo, may gusto siya kay Gray, pero hindi pa siya handa. Madami pa siyang plano sa buhay."Huuuuy... bakit tahimik ka jan, kuya?" Siya na ang naunang pumansin dito, ayaw niyang magkasamaan sila ng loob hanggang sa pagdating nila sa Manila."Pansinin mo naman ako..." wika niya. "Galit ka ba sakin? Sorry na... gusto ko na kasing umuwi eh.""It's okay... hindi ako galit." tipid nitong sagot"Hindi daw pero hindi naman namamansin!? Pilit niyang pinapagaan ang kanilang conversation. Ayaw niyang maging awkward sila sa isa't isa."Paandarin mo lang ang audio... gusto ko ng sounds!" utos niya. Sinunod n