Hello, loves! Please, if you love this book, leaving gems is a great way to show your support to me. Reviews and comments really help to motivate me to keep writing. I love each of you, my amazing readers! Thank you so much and keep safe always!
Kabanata 9 Nagising ako bigla nang makarinig ako ng maliit na boses na tila nagsasalita sa kabilang side ng kinaroroonan ko ngayon. Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko at nang magawa ko iyon ng buo ay narinig ko na rin ang mga boses na malabo ko lang narinig kanina. "Kamusta po siya, Doc?" Tanong ng boses na nanggaling sa isang babae "She is doing good but she still need a lot rest right now, Doña Amanda. If ever na hindi pa rin bumaba ang lagnat niya mamayang gabi, I advise you na dalhin mo siya kaagad sa ospital." Narinig ko ang mga salitang iyon mula sa boses ng isang lalaki. "Okay, Doc. Maraming salamat." Ito ay mula sa boses ni Doña Amanda! Ano ang! Naku! Nandito na naman ako sa Mansion ni Del Mundo?! Pero paano?! "No problem, Doña Amanda. Tawagan mo lang ako kung may kailangan ka pa o kung may nangyari na." Sumagot ulit ang lalaki at ilang sandali pa ay narinig ko na lang ang biglang pagsara ng pinto at may narinig din akong yabag na sa tingin ko ay papunta sa direksy
Kabanata 10 Nabato lang ako sa kinauupuan kong kama habang nakatitig pa rin sa gwapong lalaki. Kahit naka side view siya kung saan ko siya nakikita, masasabi ko pa rin na ang gwapo niya talaga. Nanatili lang akong nakatitig sa kanya at hindi agad ako babalik sa aking katinuan kung hindi pa nagsalita si Doña Amanda na nagpagising sa akin mula sa pagkatulala sa kagwapuhan ng lalaki. "Franco, ang gwapo kong apo, dito ka muna, please. May gustong makakita at makausap ka," masayang sabi ni Doña Amanda na halos marinig ko na ang paghagikgik niya. Tila narinig kaagad ng lalaking tinawag ni Doña Amanda na "Franco" ang sinabi ni Doña Amanda dahil agad itong umusog sa kanyang upuan sa dahan-dahang pagsasara ng librong binabasa at hawak niya kanina. Nang tuluyang maisara ng lalaki ang libro ay dali-dali niya itong nilagay sa ibabaw ng sofa at sabay dahan-dahang tumayo sa kinauupuan niya, at ngayon ko lang namalayan dahil natulala pa rin ako na ang gwapo niya ngayon ay naglalakad patungo sa d
Kabanata 11"Saan ka pupunta, binibini?" Seryosong tanong niya habang nakatingin pa rin sa akin ng blanko at habang hawak ko pa rin ang door handle.binibini? Oo, bata pa ako pero hindi ko iyon pangalan. Bakit niya ako tinatawag na binibini kung alam niya lang ang pangalan ko kanina? Nakalimutan niya agad? Mabilis akong nalungkot at hindi ko alam kung bakit.Nakasuot siya ngayon ng branded na navy blue na t-shirt with gray sweat shorts na ipinares sa kanyang itim na tsinelas na may nakakabit na salitang "Balenciaga".Mukhang kakaligo lang niya kasi mula sa kinatatayuan ko ay napapansin ko agad na medyo basa pa ang buhok niya. At ang mabangong pabango niya ay mabilis na nanunuot sa aking ilong.Kahit simpleng damit lang ang suot niya, hindi ko maitatanggi na napakagwapong lalaki pa rin niya.Hindi muna ako nakapagsalita at nanatili lang akong nakatingin sa kanya, hindi pa rin makapaniwala na nandito talaga siya ngayon sa harapan ko at hindi ko alam ang dahilan kung bakit siya nandito.
Kabanata 12"Magpalit tayo ng upuan, Ruel," seryoso niyang sabi sabay lakad papunta sa pwesto namin ni Ruel habang nandoon pa rin ang masamang tingin niya kay Ruel."Y-Yes, S-Sir." nauutal na sabi agad ni Ruel.Mabilis na kumilos si Ruel at mabilis na bumangon mula sa kinauupuan niya sa tabi ko at muntik na siyang matumba para lang makatayo ng mabilis sa kinauupuan niya kanina.Dala-dala na ni Ruel ang kanyang plato na may pagkain habang naglalakad patungo sa upuan ni Sir Franco na inuupuan lang ni Sir Franco kanina. At kita ko sa mukha ni Ruel ang kaba at maging ang namumutla na niyang mukha ngayon.Habang si Sir Franco naman ay mabilis na umupo sa katabi kong upuan na parang walang nangyari. At nandoon pa rin ang maitim niyang aura pati na rin ang nagngangalit niyang mga ngipin habang nakaupo.Nakatingin lang kaming lahat sa mga galaw niya habang natulala kaming lahat sa ginawa niya. Maging sina Nanay Nineth at Doña Amanda ay bigla ding napatigil sa pagkain dahil sa gulat. Mukhang h
Kabanata 13Mabilis na binalot ng katahimikan ang buong living area matapos sabihin sa akin ni Doña Amanda ang mga katagang iyon.Nanatili akong nagulat at nabato sa kinauupuan ko habang kami ni Doña Amanda ay nagkatitigan ngayon.Hindi ako makagalaw at makapagsalita at hindi ko rin alam ang sasabihin.S-Gusto niya akong ampunin? Pero bakit?“Andra, alam kong mali ang timing ng mga tanong ko sa iyo ngayon dahil hindi ka pa maayos ang pakiramdam mo pero hindi ko na kayang tumagal pa ng isang araw sa pag-iisip na baka pagkatapos mong gumaling ang lagnat mo, baka umalis ka na naman at baka. Baka may mangyaring masama na naman sa iyo," nag-aalalang sabi niya. “Namiss ka na naming lahat dito Andra kaya hindi namin mapigilan ang sarili namin na hindi maabala sa oras na umalis ka ulit at minsan hinayaan ka na lang namin na tumira sa labas ng mag-isa."Ayokong makita kang nahihirapan to the point na kapag nakita ka na naman namin na basang-basa ng ulan at nakahiga sa gitna ng kalsada, huli na
Kabanata 14"Andra, nasaan ka?" Rinig kong sigaw ni Doña Amanda mula sa labas ng kusina."Nandito ako sa loob ng kusina, Ma'am Amanda!" Sagot ko habang pinapatay ang high-tech na dishwasher switch."Okay, come in the living kapag tapos ka na sa ginagawa mo, Andra. I have something for you! I will wait for you there!" tuwang-tuwang sabi niya at unti-unti kong narinig ang mga yabag niya na papalayo sa kusina.Mabilis akong napangiti at umiling habang pinupunasan ang basang mga kamay ko sa apron na suot ko ngayon.Bigla rin akong natuwa dahil sa sinabi ni Doña Amanda.May something na naman siya sa akin? Napaisip tuloy ako agad. Ano kaya ito sa pagkakataong ito?Nang tuluyang matuyo ang aking mga kamay ay agad kong hinubad sa akin ang brown na apron, at kasabay nito, ibinalik ko iyon para isabit muli sa dingding.Aalis na sana ako nang tawagin ako ni Angel nang bigla siyang pumasok sa kusina mula sa likod ng pinto habang may bitbit na mga piraso ng hanger."Oh, Andra, saan ka pupunta nga
Kabanata 15Siya si Sir Franco..."Good morning, Sir," mabilis na sabi namin nang makatayo na kami sa aming mga upuan nang makapasok siya sa kwarto habang gulat na gulat pa rin akong makita siya rito.Siya ay isang guro?! Ay naku! Hindi ito ipinaalam sa akin ng mga tao sa mansyon lalo na si Angel! Ugh!Pagkatapos ng pangyayari sa hagdan, hindi na niya talaga ako pinapansin o kahit nakatingin lang sa akin, at hindi na lang ako pinansin sa tuwing nagkikita kami sa loob ng mansyon kaya naman after days of trying to talk to him in the past weeks, I have decided to just finally ignore him also like what he is doing to me."Good morning. You can take your seats now," nakangiti niyang sagot pagkatapos niyang pumwesto sa likod ng upuan sa harap.Mula sa kinauupuan ko, kitang-kita ko kung gaano kaganda, pantay, at kulay puti ang kanyang mga ngipin.Mabilis niyang nilibot ang kanyang mga mata sa buong silid habang nakangiti pa rin at habang ang dalawang kamay ay nasa loob ng kanyang mga bulsa s
Kabanata 16"Here," nakangiting sabi ng isang batang lalaki sabay abot sa akin ngayon ng librong inaabot ko lang kanina mula sa taas ng bookshelf nang tuluyan na akong humarap sa kanya.Sobrang lapit ng posisyon namin ngayon kaya naman naamoy ko na ang sarap ng amoy niya at ramdam na ramdam ko ang kabog ng puso ko dahil nagulat pa rin ako sa ginawa niya.Ang maganda niyang ngiti ang una kong napansin sa kanya ng kaharap ko siya.Siya ay may pantay at kulay na mapuputing ngipin. Ang kulay ng balat niya ay tan. Siya ay may makapal na kilay, isang kulay itim na mata, at isang Grecian na ilong. At mas matangkad siya sa akin.Nakasuot ako ng school uniform namin. Kulay puting polo na may kulay na light brown na vest, kulay maroon na necktie, at isang above the knee swing skirt na ipinares sa aking plain color na puting medyas at isang itim na leather na sapatos na may dalawang at kalahating pulgadang takong.At tulad ko, suot din niya ang kanyang color white na polo shirt na may color ligh