Stay tuned! Paki bot po, Salamat ❤
Chapter 20 ESC Department Napatingin ako sa labas ng pinto nang may kumakatok roon ng tatlong beses. "Ma'am Hikkary, may bisita ho kayo." Si Ludi iyon, isa sa nadagdag na empleyado ko. "Sino?" tanong ko rito, wala kasi akong bisita na inasahang dumating. "Karinna Bellmore, ho." "Huh, A-ah, sige papasukin mo." Utos ko at maya-maya nga ay pumasok ang bulto ni Karinna na nakangiti. "Hi, Hikk. Kumusta ka na?" lumapit ito s akin at humalik sa magkabilang pisngi ko. "Heto, okay lang naman. Ikaw, kumusta? Um, naligaw ka ata rito sa opisina ko?" tanong ko rito ng maupo na ito sa tanggapan ko. "Galing ako sa office ng asawa ko at nagdala ako ng pang meryenda niya. Heto at dinalhan rin kita." Inilapag nito ang naka-box na Hawaiian Pizza sa itaas ng mesa ko. Napatingin ako roon. "Busog ako—" "Ayan ka na naman e, tinatanggihan mo na naman ako. Nakakatampo ka na," she said while pouting her lips. Bumuntong hininga ako. "Alright, kakainin na nga. Basta sabayan mo akong kumain huh?" ang
Chapter 21 Elevator Encounter Nagusap kami ng masinsinan about sa concerned ko at ni Mr. Franklin. Sa totoo lang, kay Zayn naman talaga dapat kaming magpapatulong, kaso ang hirap niyang kausap. Suko na ako at ayaw ko na. Okay na sa akin kung sa ibang tao na lang, at least, wala pa akong sumbat na maririnig mula sa bibig nito. Lindon and I always held a meeting about my concerned information. Minsan ako ang pumupunta sa office niya, pero mas madalas na siya ang pumupunta sa akin. Ganoon ang nangyayari sa loob ng halos isang linggo. And as usual, naging panatag rin ang loob ko habang kausap at kaharap si Lindon, unlike kay Zayden. "Hoy, tama na huh. Nakarami ka nang patawa sa akin." I said, trying to stop my laugher. Tumawa ito ng malawak sa akin. "Mas gusto ko 'yan, Hikk. Tumawa ka ng tumawa dahil sa tingin ko napakamalungkotin mong tao. Just always put a smile, Hikk. Do not show the world that you are problematic." Tumawa na naman ako rito. "Kaya gusto na kitang kasama eh, kasi p
Chapter 22 Get Emotional Busy ako sa pagtitipa ng keyboard ng laptop ko nang may bumungad sa pinto ng silid ko. "Anak, pwede bang pumasok?" Napatingin ako sa bukas na pinto ng aking silid at sa Ina ko na naroon. "Pasok ho, Nay." Turan ko rito. "Anak, pinagtimpla kita ng gatas." Sabi nito ng makalapit na sa aking tabi at inilapag na nito ang isang baso na gatas sa gilid ng aking study table. "Thank you, Nay..." Ngumiti ako rito at iniunat ang likod ko kasabay ng pagpisil dahil sa pangingirot na naman niyon. "Anak, huwag masyado magpuyat. Ipahinga mo rin ang katawan mo kapag nasa bahay ka na." Sabi ni Nanay sa nagaalalang tinig habang nakikipisil sa likod ko. "Ayan tuloy may nararamdaman ka na sa mga kasu-kasuhan mo. Bukas mo na lang kaya tapusin 'yan, Anak." "Nay, sandali na lang ho ito, siguro mga 30 minutes na lang at matatapos ko na ito. At Nay, huwag kayong magalala sa akin dahil kaya ko ho ang puyatan pagdating sa trabaho ko. Isa pa, okay naman din ako kaya huwag kayong mag
Chapter 23 Birthday Invitation Napakagat labi ako at napapakurap. Yung mga luha ko ay hindi ko maampat-ampat sa bigat na dinaramdam ng puso ko. Diyos ko, bakit ba ganito pa rin ka sakit yung nangyari sa nakaraan. You know everything. May tiwala pa rin ako na maghihilom yung mga sugat na ginawa ko noon sa pagitan naming dalawa. Ang bigat-bigat pa rin pala lahat dito sa aking dibdib. I know, he's happy with someone right now. Pero sana hindi pa huli ang lahat para magkaayos kami. I am not asking na sana ay maulit muli ang lahat na mayroon kami noon. Alam ko na napakaimposible niyong mangyari. I only wish that someday, he'll gonna forgive me. Yun lang po, pinakasapat na sa akin. Hindi ko na alam kung gaano ako katagal umiyak. Nakatulogan ko na rin ang pagiyak. Kaya sa pag gising ko ay namumugto ng bahagya ang mga mata ko. Tulad ng nasabi ni Zayn na dumiretsyo ako sa kanyang office ay ginawa ko. I lift up myself in the 15th floor kung nasaan naroon ang kanyang opisina. "Hi Mariz, goo
Chapter 24 Dizziness "Hey Ma'am Hikk, Sir Lindon. Thanks for joining us," halos isigaw ni Raffy sa amin ni Lindon, hindi kasi magkarinigan dahil sa lakas ng musika at mga hiyawan ng taong nagsasaya sa gabing iyon. Tumawa si Lindon rito. "No worries, Raff. Ako dapat ang magpasalamat sa 'yo sa pag-invite mo sa akin sa birthday mo." Ngumiti rin ako. "Happiest birthday again, Raff. Thank you also for inviting me tonight.," pasalamat ko rin dito. "Anyway, enjoy the drinks and foods. Ako na ang bahala sa bills mo rito." "No, Hikk, ako na ang magbabayad ng bills. Treat ko narin sa mga empleyado mo ito. Lalo na sa birthday boy." Wika ni Lindon na nakikipagunahan sa bayad sa akin. "No, ako—" "Ako na Hikk," pagpupumilit pa rin nito. "Okay, hati na lang tayo." Panggigiit ko pa rin dito na ako na ang taya. Napapailing na lang ito at napapangiti sa akin. "Okay, mapilit ka eh. Everyone, order lang kayo ng foods at drinks na gusto ninyo. Kami na bahala sa bills nating lahat." Pahayag nito s
Chapter 25 Savior Kumunot ang noo nito. "Look, Hikk—" "I feel it, Lindon. May gusto ka ba kay Mira? Tulongan kita sa kanya." Sabi ko rito na inaayos ang necktie nitong wala sa ayos. "You are drunk, hindi mo na alam kung ano ang sinasabi mo ngayon." Sabi nito sa akin na wala ng hiyang makipag-usap. "Yeah, I maybe drunk Lindon. But you know, I'm still know what I am saying this time. Kahit bukas pa ay pagusapan natin ito, para patunay na hindi ako lasing." Umiling-iling ito sa akin. "We already here at the ladies comfort room. Pumasok ka na at aantayin na lang kita rito." Sabi nito sa akin. "Hey, balikan mo ang ang baby girl mo doon at okay na ako rito. Maghihilamos na lang ako at mawawala na itong pagkahilo ko." "See, nahihilo ka nga talaga." He said. "Yes, pero kaya ko pang humakbang ng matino. Ikaw lang naman itong OA masyado eh." Medyo tumatabil na talaga ako sa mga oras na iyon. Wala na talaga ang pagkailang na nararamdaman ko para rito nang dahil sa matapang na alak na nas
Chapter 26 Love Just Ain't Enough Seryosong nagmamaneho si Zayn habang ang mga mata nito ay nakatutok lang sa harapan ng kalsada. Ako naman ay tahimik lang na pinapakiramdaman ito kahit may bahagya pa rin akong nararamdamang pagkahilo. Nagulantang ang diwa ko at ito nang biglang tumunog ang cellphone na hawak-hawak ko. Lumingon ito sa akin at umiwas naman ako sa mga titig nito. I peeked at my phone. Huminga muna ako saka ko sinagot ang tawag mula sa ina ko. "Nay?" ["Hello anak... Nasaan ka na? Pauwi ka na ba, kasi gabing-gabi na anak."] "Um—" Mapatingin muli ako sa katabi ko. Sinenyasan ko itong tumahimik lang, tumango naman ito at medyo humina ang takbo nito sa sasakyan hanggang sa inihinto na nito ang kotse sa gilid ng kalsada. "Nay... Um, male-late ho ako ng uwi diyan sa bahay ngayon." Nakita ko ang pag kunot ng noo ni Zayden sa sinabi ko sa kabilang linya. ["O sige, nak. Basta magiingat ka sa pagmamaneho huh? Huwag uminom ng marami. Kapag ramdam mo na nahihilo ka na, tumaw
Chapter 27 Past and Present Naaalimpungatan ang diwa ko nang maramdaman ko ang mga titig habang ako ay nakapikit at nakaidlip. Napadilat ng buo ang mga mata ko ng mabungaran ko ito na tinitingnan ako. "Finally, you're awake." Sabi nito. Biglang nangunot ang mga noo ko nang makita kong pamilyar sa akin ang bakuran kung saan ito nakaparada. I scan the whole garage at tama nga ang kutob ko na pamilyar sa akin ang lugar na iyon. "W-why did you bring me here?" tanong ko pagkaharap ko sa kanya. "I told you I didn't know where your place is." Sagot nito sa akin. I shrugged and I feel disappointed. "Okay. Gising na ako, iuuwi mo na ba ako?" "Yes—" "But why don't we come inside the house first and offer me a glass of coffee?" "No." "Come on, Zayn... don't be sounds like a killjoy." Sabi ko rito habang ang puso ko ay unti-unti ng nakakaramdan ng kirot sa hantarang pagayaw nito at pagtanggi sa akin. He doesn't listen at binuhay talaga nito ang makina ng kanyang kotse. "You are not wel