-LORNA- Ang totoo kakaibang kaba, saya na may halong panghihinayang, lungkot, at sakit ang araw na ito para sa akin. Pinakasalan ko ang lalaking pumatay sa aking mga magulang pero bakit nakaramdam ako ng kakaibang kasiyahan? Tama ba na maramdaman ko ang ganitong pakiramdam? Napasulyap ako sa aking asawa na ngayo'y kausap ang Ninong nito. Iniisip ko pa lang ang magiging first night namin ni Steve ay hindi ko na alam. Pagdakay pinukaw ni Mommy Sylvia ang aking pansin. "Hija, hindi ka ba nagugutom? Gabi na at panahon na para sa dinner, let's go?" Nakangiting anyaya sa akin ni Mommy. "Sige po, Mom." Saka naman lumapit sa amin si Ninong Delmar nang tuluyan ng umalis ang aking asawa siguro para kausapin ang kapatid nitong si Gio. Yes, asawa ko na si Mr. Lucchese at ako na ngayon si Mrs. Lorna Monsanto Lucchese. Napansin kong tumunog ang aking cellphone, si Leticia ang nasa kabilang linya. "Excuse me, Mom," ani ko kay Mommy Sylvia. "Go'on, hija. Baka importante 'yan." Nakangi
-STEVE- NAGPAKAWALA ako nang sunud-sunod na buntong-hininga. "Konti na lang matutonton na ng mga tauhan ko ang Nana na iyon and I will make her suffer!" Inis na turan ng aking ina. "Mom, anong klaseng pag-iisip iyan?" Hindi makapaniwalang sabi ko sa aking minamahal na ina. "Kahit sino pa 'yan ay walang makakapigil sa akin, hijo. Kahit na sabihing ikaw pa." "Pero, Mommy... hindi magandang magtanim ng galit," malumanay na saad ni Lorna sa aking ina. "I know, hija. Gusto ko lang makaganti. Ewan ko ba, sarado ang isip ko sa mga ilang sasabihin ninyo. Iba ang itinanim ng batang iyon dito sa puso ko. Inis at galit." "Kuya, narito na si Atty. Delmar." Napansin kong hindi na naman makatingin ng diretso si Mommy kay Ninong Delmar. Bata pa lang ako ay may naramdaman na akong kakaibang chemistry sa dalawa pero binalewala ko lamang iyon. "Hindi mo sinabi sa akin na siya pala ang Delmar na magkakasal sa inyo, Steve," sabi ni Mommy. "Wala naman sigurong problema kung sakaling ako ng
-STEVE- "Kung gano'n, bago pa malaman ni Mommy ang katotohanan kailangan niyo ng makasal ni Lorna sa madaling panahon," ani ng kapatid kong si Drake. "Tiyak akong magugulat ang dalawa kapag nalaman nilang iisa pala sina Nana at Lorna," tugon ni Drake. Tinutukoy nito ang dalawang kapatid kong sina Yvan at Gio. "Expected na 'yan, Drake." "Wala ka bang balak sabihin sa kanila at baka pwede ka rin nilang tulungan?" "Hindi ko kailangan ng tulong regarding this. Mas kailangan ko ang tulong niyo regarding kung sinong nagsaksak sa utak ni Lorna na ako ang pumátáy sa mga magulang niya. And I also need to know who was the real killer," matiim kong sagot sa kapatid kong si Drake. Narinig ko ang malalim nitong buntong-hininga. "Sige, sasabihin ko kina Gio at Yvan." "Triplets nga talaga kayo," nakangiting sagot ko kay Drake. "Mabuti na lamang at hindi kami magkamukha nang lumabas sa bahay-bata ni Mommy." "Problema pa kapag magkamukha kayo. Pareho pa naman kayo ni Yvan na womanizer." "K
-STEVE- Pinaandar ko kaagad ang makina nang naturang bangka. Hindi ko na alam ang gagawin ako man ay biglang natakot sa biglang kakaibang nangyari kay Lorna. Mabilis ang kilos na tinawagan ko ang ilang mga medics. Mabuti na lamang at may sariling medics itong resort na pagmamay-ari namin. "Yes, Mr. Lucchese?" "Doc, I need your help. Papunta na kami sakay ng bangka, galing kami sa isla, biglang parang feel ko may trauma ang aking girlfriend." "Please, kindly monitor her, Mr. Lucchese. Nanginginig ba siya?" Napasulyap ako kay Lorna. "Babe," ani ko sabay tapik sa mukha nito ng mahina. Mayamaya ay biglang niyakap ako nito ng buong-higpit. "Sssh... I'm here, baby girl." "Daddy..." Lumuluhang sambit nito sa pangalan ng ama. Dàmn it! I knew it! May trauma nga itong dinaramdam. I'm wondering about kung ano'ng trauma? Iyong muntik na itong malunod pero nakaligtas dahil kay Dad, o sa nangyaring pagkamatay ng mga magulang nito? Thanks God at nagsalita na rin ito. Ibig sabihin la
-STEVE- "Tapos na tayong kumain ng spaghetti, siguro naman pwede mo ng sabihin sa akin ang nais mong sabihin which is kanina pa yata gumugulo sa isipan mo," ani Lorna sa akin. Nakangiting napayuko ako at masuyong hinawakan ang mga daliri nito, pinagsalikop ko ang aming mga daliri. Mabuti na lamang at hinayaan ako nitong gawin iyon. "May problema sa ilang branch ng kompanya at kailangan kong umalis patungong Guam para asikasuhin ang gusto na hindi nagawang ayusin ni Gio," diretsang sagot ko rito. "Pagdating mo na lang ba tayo magpapakasal?" tanong ni Lorna sa akin. "Hindi ko pa alam, gusto ko sana bago ako umalis patungong Guam ay mangyari na ang kasal natin. Kung okay lang sa'yo." Lakas-loob kong sabi. "Yes, I do. Para kay Mommy Sylvia magpapakasal ako sa'yo," sagot ni Lorna sa akin. Tila parang sinūnt0k ang aking puso sa sakit na hindi ko kaagad naagapan. Well, reality hurts big time. Hindi ba't kaya lang naman ito magpapakasal sa akin dahil sa nais lamang ng aking ina? Per
-STEVE- Humugot ako ng isang malalim na buntong-hininga. "Alright, I'll be there. Pinasyal pa namin si Mommy since kakalabas lang niya ng hospital." "Umaasa po kaming makarating kayo rito sa lalong madaling panahon, Sir." "I am, I need to hang-up now," sagot ko at mabilis na pinatay ang tawag. Hinarap ko ang dapat gawin ang magluto ng spaghetti para sa babaeng minamahal. Deep inside nakaramdam ako ng matinding kalungkutan dahil sa isiping aalis ako at maiwan ko si Lorna. Napasulyap ako sa gawi kung nasaan si Lorna. Namasdan ko itong nakaupo sa may balcony habang nagbabasa ng libro? Makakaya ko kayang hindi ito makita since nasanay na akong kasama itong palagi? Muli kong binaling ang tingin sa aking gagawin, at hinarap ang ilang sangkap para sa paggawa ng spaghetti, at ang ilang mga gagamitin sa pagluluto. Makalipas ang ilang segundo ay naluto na rin ang spaghetti. Gumawa ako ng lemonade juice, saka ko dinala ang lutong spaghetti sa gawi kung nasaan si Lorna. Inilagay ko nam