-STEVE- Napasabunot sa aking buhok ang aking asawa. "Ahhh... hmmm... s—sarapp..."Mas lalo ko pang pinagbuti ang ginagawa. Dàmn, nakakabaliw ang bawat ungol nito. Nasasabik akong palagi sa tuwing dinidilaan ang tínggíL nito."Ohhh, Steve...hmmm..."Pagdakay napansin kong may ilang likido na naman ang lumabas mula rito. Talagang basang-basa na ang pūke nito sa ginagawa kong kabaliwan."Hmmm...ahhh... shít!" Makalipas ang ilang dilaan sa pūke nito ay inayos ko ang aking pwesto para ipasok na si Manoy sa basang-basa nitong pūke."Hmm, wait, mas masarap kung ibang posisyon, babe...hmm?" Pilyang tugon sa akin ng aking asawa. Sumilay ang nasasabik na ngiti sa aking mga labi. "Dog style will be more exciting," turan ni Lorna sa akin na namamaos ang boses. "Fúck, that's pretty good, baby girl."Pagdakay tumalikod sa akin ang aking asawa at dumukwang ng konti. 'Go, Steve...hmmm...ipasok mo na agad."Dàmn, nanginginig sa excitement ang aking si Manoy. Tang-íná naman kaysarap pagmasdan ang m
-LORNA- Ewan ko ba pero bakit parang amoy ng asawa ko ang naaamoy ko? Dahan-dahan kong dinilat ang aking mga mata at papungas-pungas pa. Gano'n na lamang ang gulat ko nang masilayan ang nakangiting mukha ng aking asawa. Awtomatikong kumunot ang aking noo. Nanlaki ang aking mga mata at nagmamadaling sinuri ko kaagad ang sarili. Damn, nakakahiya at baka may muta at may laway pa ang gilid ng aking mga labi. Paano kung naghihilik ako habang tulog? Kainis naman, oo. "Surprise?" "P—Paano ka nakapasok dito?" Hindi makapaniwalang tanong ko. "Walang imposible sa akin, baby girl." Nakagat ko ang pangibabang-labi at walang-sabing napayakap ako rito. ''I miss you," ani ko kasabay ng pagtulo ng mga luha mula sa aking mga mata. Narinig ko ang marahas na buntong-hininga nito. "God knows how much I miss you too, baby girl." "Alam mo bang si Armand ang may pakana ng lahat? I'm so sorry, babe." ***STEVE POV*** Hindi ako makapaniwala na sa unang pagkakataon ay tinawag ako ng aking asawa s
-STEVE- TUMUNOG ang aking cellphone, si Jane ang nasa kabilang linya. Maagap na sinagot ko ang naturang tawag. "Napatawag ka, Jane?""May good news ako sa'yo, Mr. Lucchese. Alam ko na kung nasaan ang asawa niyo. Kasama niya ngayon ang Mommy niya na akala niya'y patay na sa naturang aksidente."Nagulat ako sa aking narinig mula sa aking asawa. "What do you mean, kasama niya ang Mommy niya? Matagal ng patày ang kanyang ina.""Naalala niyo po ba ang isang babae na tinulungan natin iyong marungis po, siya po ang ina ni Mrs. Lucchese."Laglag ang aking panga sa narinig mula kay Jane. "B—But, how could it be? Ibig sabihin siya pala iyong babaeng tinulungan natin?""Opo, hindi niyo kasi namukhaan dahil basta niyo lang namang sinabi sa akin na tulungan ang babae at alagaan hanggang sa maka-recover.""I want to see my wife, Jane. Give me the exact address at pupuntahan ko ngayon din ang asawa ko.""Yes, Mr. Lucchese."At ibinigay nga ni Jane ang address kung saan naroon ang aking asawa. Nagm
-LORNA- "SASABIHIN ko ba kay Mr. Lucchese ang kalagayan niyo ng Mommy mo?" tanong ni Agent Valdemore. "Ano sa tingin mo ang dapat gawin?" "Para mas ma-protektahan kayo. Baka kasi nasundan tayo. Kilala ko si Armand gagawa iyon ng paraan para matunton ka." "Hija, lahat ng papeles ay naasikaso na at mababawi na natin ang kinamkam ni Armand Lucchese, ang Clothing Line Mon na siyang sarili nating kompanya." "Mom, ang alam ko lubog na ang kompanya natin?" "Iyon din ang pagkakaalam ko. Pero hindi, dahil babawiin natin ang para sa atin mula sa walanghiyang Armand na iyon!" Naikuyom ko ang dalawang-kamao. Hindi ako makapaniwala sa nalaman ngayon. Ibig sabihin ang kompanyang pinanghahawakan pala no'ng Armand na iyon ay hindi sa sarili nitong sikap kundi kinamkam lang? "Dàmn that assh0le!" Asik ko. "Kalma ka lang, hija. Mababawi naman natin iyon at pwede mo iyong i-merge sa kompanyang hawak ng asawa mo." "Mommy, alam mo namang wala akong alam when it comes to business. Siguro ipapaub
-LORNA- "Kinakabahan ako, Agent Valdemore." "Kasama mo ako at sigurado akong masosorpresa ka sa makikita mo." Kunot-noong nakatitig lang ako kay Agent Valdemore. Pero damang-dama ko ang malakas na pagtibok ng aking puso. Humugot ako ng isang malalim na buntong-hininga baka sakaling maibsan ang kaba sa aking dibdib. "Sabi mo, e." Outside, a shaded patio offers a peaceful retreat for al fresco dining and relaxation. The backyard is dotted with olive trees and a bubbling fountain, creating a serene oasis in the heart of the city. This simple Spanish-style house is a blend of traditional charm and modern comfort, inviting you to experience the beauty and tranquility of Mediterranean living. "Hala, ang ganda naman dito, Agent Valdemore." Ngumiti lang sa akin si Agent Valdemore. Mayamaya ay naglakad na kami papasok sa naturang bahay na halatang nasa panahon pa ng mga kastila. This charming house exudes the timeless elegance of Spanish architecture. The exterior is adorned with te
-STEVE- Tumunog ang aking cellphone. Sinagot ko ang tawag. "Yes, Jane?" "I'm sorry pero hindi ko po talaga ma-trace ang asawa niyo. Duda ko ay itinapon ng asawa niyo ang naturang cellphone." "Inaasahan ko na 'yan. Sa ngayon hayaan na muna natin siya. I will let her free muna para mas makapag-isip siya at kung sakali mang makapag-decide siyang bumalik sa akin ay sigurado akong hindi ko na siya pakakawalan pa. Pakakasalan ko pa siya ulit when that time comes, Jane." "Hindi nakapagtatakang ang lakas po ng tama niyo sa asawa niyo, Sir. Sabagay, simple lang si Mrs. Lucchese pero ang lakas ng dating." Napangiti ako sa narinig mula sa kabilang linya. "Yes, she is. Hindi ko iyan pwedeng itanggi." Pagkatapos ng tawag ni Jane ay agad kong pinatay ang naturang tawag. Pumikit akong muli at ni-relax ang sarili. Dàmn, I miss my wife so badly. Pero kailangan ko itong hayaan na muna baka sakaling nasakal na rin ito sa poder ko. Naisipan kong tumayo at tinungo ang aking office table. Hin