Hiding the Billionaire's Daughter

"Mama, look, oh! Ang sungit ni Santa Clause!"Natawa ako nang ituro ni Thalia ang lalaking nakadamit na Santa Clause at nakaupo sa kaniyang malaking sley habang nakikipag-picture sa mga bata.Mukhang pagod na pagod ang taong nasa likod ng costume na santa kaya sinusungitan na ang mga batang nakikipag-picture sa kaniya."Baby, do you want to take a picture with Santa Clause?"Umiling siya sa akin. "I don't want.""But why?""He's mean!" pagkatapos sabihin iyon ay bigla niya akong hinila patungo sa corner ng mga chocolates. "Mama! Buy me this one, please?"Nagpa-cute siya sa akin habang yakap ang malaking chocolate milk with peanuts. Ngumuso pa siya na lagi niyang ginagawa sa tuwing gustong-gusto niyang makuha ang isang bagay.Bumuntong-hininga ako. "Hay nako! Okay na po, pero iyan lang, huh? Baka kung ano-ano na naman ang damputin mo."Masayang inilagay niya sa loob ng hawak kong basket ang chocolate saka nagpatuloy sa paglalakad. Nakangiti ako habang sinusundan siya ng tingin.Thalia

"Hello, good morning! I'm here to see Mr. Dylan Aragon. Is he in his office?" bungad ko sa babaeng nasa front desk ng company building.Nang mag-angat ito ng mukha, agad na umarko ang isa niyang kilay. "Do you have an appointment?""No, but this is important—""I'm sorry, miss. Kailangan ng appointment bago makausap ang CEO. Come again if you already have an appointment."Bruhang empleyado. Mukha ba akong nakikipag-away para tarayan ako at taasan ng kilay niyang mukhang ginuhit gamit ang pilot pen?Huminga ako nang malalim at pilit na pinakalma ang sarili. "Miss, can you at least tell him his ex-wife is here?"Biglang natigilan sa ginagawa ang babae. Mabilis siyang nag-angat ng mukha sa akin habang ang mga labi ay nakaawang."Oh, I'm sorry, ma'am. Please, give me a minute." Kinuha niya ang telepono sa tabi niya at dinala sa tainga.Naghintay lang ako nang ilang minuto bago niya ako tinanguan nang nakangiti. Tumayo pa siya at nilahad ang elevator."Puwede na po kayong umakyat. He's in

"Sinusuwerte ka!" Malakas kong tinabig palayo ang kamay niya.Kung wala lang sakit si Thalia, hindi ako magpapakababa nang ganito para sa pera niya. Pero may problema sa puso ang anak ko, at malaking halaga ang kailangan namin."Huwag ka nang magpakipot. Alam ko naman kung ano talaga ang kailangan mo.""Ano?" Nagsalubong ang mga kilay ko sa tono ng pananalita niya."Money." Lalo niyang inilapit ang katawan niya. "Maybe you're just using your daughter as an excuse to get close to me."Pakiramdam ko, umakyat sa ulo ang dugo ko dahil sa mga narinig."Ang kapal talaga ng mukha mo! Tama nga ang kasabihan, balutin mo man ng ginto ang katawan mo, aalingasaw pa rin ang baho ng totoo mong ugali!" Malakas ko siyang itinulak bago lumabas ng opisina niya.Pagkasakay ko ng taxi, hindi pa ito umaandar ay nakatanggap ako ng tawag mula kay Wena."Tanya, ano ka ba? Kanina pa ako tawag nang tawag sa iyo!"Nagsalubong ang mga kilay ko nang mapansin ang pag-aalala sa boses niya. "Naka-silent ang phone ko,

KANINA pa tanong nang tanong sa akin si Thalia kung saan kami pupunta. Lulan kami ng sasakyan at nasa kalagitnaan na ng byahe. Nanatili naman akong tahimik at panay lang ang ngiti sa kaniya."Nandito na po tayo, Ma'am Tanya!" makalipas ang mahabang minuto, sa wakas ay sabi ni Manong Hulyo.Napatingin ako sa rear-view mirror kung saan nakatingin si Manong Hulyo na siyang sumundo sa amin sa apartment.Mabilis siyang umibis ng sasakyan para pagbuksan kami ni Thalia. Sa paglabas ko, saktong bumukas ang gate ng mansion at iniluwa si Dayana. Natigilan siya nang magtama ang mga mata namin.Mukhang totoo ngang alam na niya ang nangyayari sa amin ni Dylan. Hindi man lang siya nagulat nang makita ako. Blanko ang mukha niya habang nakatingin sa akin.Hindi ko tuloy mapigilang hindi maisip ang nakaraan. Ganitong-ganito rin ang eksena noong umalis ako ng mansion."Wow! Look, mama! A school bus!" Niyugyog ni Thalia ang kamay kong nakahawak sa kaniya at itinuro ang yellow bus na huminto sa harap ng k

MATAGAL kaming nagkatitigan matapos ng mga sinabi ni Dylan. Now he is looking at me with gentleness in his eyes.Hindi ko maintindihan. Bakit ba minsan, parang gustong-gusto niya ako. Pero minsan naman, parang wala lang ako sa kaniya? Para bang bagay lang ako o gamit na walang halaga.Bumuntong-hininga ako bago nag-iwas ng paningin. "Nandito ako para kay Thalia. So, please... stop it."Matagal niya akong pinagmasdan. Nakita ko kung paano tumalim ang malamlam niyang mga mata."Yeah, I get it. You're a loyal bitch to that Timothy!""What—ohh! Dylan!" Muli akong napaungol nang bigla niyang hinagod ang kahabaan ko.Gusto ko sana siyang pigilan, pero kakaibang kiliti ang naramdaman ko nang bumaba ang mukha niya sa pagitan ng mga hita ko at hinalikan ang mga labi ng pagkababae ko.Tuluyan niyang hinubad ang mga suot niyang damit. "On your knees, now."Natigilan ako sandali sa sinabi niya. Ilang segundo kaming nagkatitigan. "Are you sure this is okay with Dayana?""You are here now, right? D