Dear readers, kung nagustuhan po ninyo ang ating kwento, pakisuyo po ako ng rating at review sa mismong aklat. I appreciate your support. Godbless po!
Sa loob ng Megawide Boardroom, araw ng botohan.Mahaba ang mesa, nakaupo ang lahat ng board members na nakasuot ng pormal. Tahimik at mabigat ang atmosphere. Nasa harap si Donya Aurora, elegante sa kanyang pulang bestida, at si Sebastian na nakangiti habang nakatalungko ang mga kamay sa mesa. Madilim naman ang anyo ni Don Renato.“Bago tayo magsimula sa botohan, nais naming marinig ang anumang presentasyon o opinyon mula sa mga shareholders. Kung wala naman ay --”Biglang bumukas ang pinto. Pumasok si Kyle. Napalingon ang lahat, nagulat.“Anong ginagawa mo dito? May warrant of arrest ka! Wala kang karapatang makialam sa meeting na ito!” tumayo agad si Donya Aurora, nanlilisik ang mata.Deretso ang tingin niya sa lahat. Nasa likod niya si Mira, hawak ang folders ng mga ebidensya.“Alam kong may isinampang kaso laban sa akin pero bago ninyo ako husgahan, hayaan ninyong ipakita ko ang katotohanan,” malakas niyang sabi.Naglakad siya papunta sa gitna, inilapag ang mga dokumento at recorder
Sa loob ng kubo, nagtagpo ang init ng kanilang katawan. Lumalalim ang halik na kanilang pinagsasaluhan. Bahagyang naitulak ni Mira si Kyle.“Teka, baka makita tayo ni Tatay Samuel.”“Wala siya, umalis. Tutulungan daw sa coffee shop bukas si Nanay Mel. Kaya solo natin ang kubo. Kahit lumangitngit ang papag, walang makakarinig.”Kinuha nito ang kamay niya at ipinatong sa nakabukol na harapan. Muli siyang siniil ng halik sa labi. Nag-eskrimahan ang kanilang mga dila. Halos basa na ng laway ang palibot ng kanilang bibig sa mainit na halikan.Ang kaliwa nitong kamay ay humahagod sa kanyang hita habang ang isa ay nakarating na sa dibdib niya. Nilalapirot nito ang kanyang nipples. Napakapit siya at napaarko ang katawan sa kiliting dulot ng paglamas sa dede niya.Itinulak niya ito ng bahagya at nag-alis ng damit. Wala siyang itinirang saplot. Tumambad ang magandang hubog ng kanyang katawan. Naghubad na din ito at agad pinapak ang kanyang dalawang bundok.Salitan ang ginawa nitong pagdede at pa
Nagmamadaling lumapit si Sebastian kay Mira matapos lumabas nito sa conference room.“Mira, kailangan kita. Nag-resign bigla ang assistant ko. Ikaw ang gusto kong pumalit.”Napakurap siya, agad na umiling.“Seb, consultant na ako dito.”“Mira, please, kailangan ko ng taong mapagkakatiwalaan, at ikaw lang ang nakikita kong ganoon.”Napatigil siya, biglang nagdadalawang-isip. Kung magiging assistant siya, mas madali siyang makakakuha ng access sa mga dokumento. Pero bago pa siya makapagdesisyon ay bumukas ang pinto. Iniluwa si Jenny, dala ang ilang folders, at agad itong lumapit sa kanya.“Mira, kanina --.”Hindi pa natatapos si Jenny nang bigla siyang nagsalita.“Sebastian, sakto! Si Jenny, naghahanap ng trabaho. Marunong siya sa admin, mahusay sa coordination. Perfect siya para maging assistant mo. Best friend ko siya kaya sigurado akong mapagkakatiwalaan.”Nanlaki ang mata ni Jenny, muntik nang mabitawan ang mga hawak na papeles.“Ha?! Ano’ng pinagsasabi mo, hindi naman—” bulong nito
Habang nagsasalita si Sebastian, ang maliit na pulang ilaw sa loob ng bag ay kumikislap, patunay na nakabukas pa ang recorder.Biglang lumapit si Sebastian at huminto sa tapat ni Mira. Yumuko ito, nakatitig ng direkta sa kanya.“Mira, please choose me. Matagal na akong naghihintay. Isa ka sa dahilan kaya ako nagsikap. I want to impress you. I’m so much better than Kyle.”Nanlamig ang pakiramdam niya. Bahagya siyang napa-adjust ng bag sa kanyang kandungan, kunwari ay iniaayos lamang. Ngunit nagduda ito.“Anong hawak mo diyan?” anitong nakakunot-noo.Agad kinuha ni Sebastian ang strap ng bag, pilit na hinahatak palapit sa kanya. Napakapit siya, pinilit ngumiti.“H-ha? Wala. Mga gamit ko lang ‘to. Pang-babae, Sebastian, hindi mo kailangan makita.”Ngunit hindi pa rin ito bumibitaw. Hinila nito ang bag, at bahagyang bumukas ang zipper. Sa isang iglap, sumilip ang dulo ng maliit na recorder. Nanlaki ang mata niya at agad itong tinakpan ng kamay.“Hoy! Huwag kang bastos, baka kung ano pa mak
Naramdaman ni Mira nanginginig ang kanyang tuhod. Kung tatanggi siya, masisira si Sebastian sa harap ng lahat at baka maging mitsa pa ng mas matinding galit nito laban kay Kyle. Ngunit kung tatanggapin niya kahit kunwari, masasaktan si Kyle nang labis at pati si Sebastian na din kung papaasahin niya.Lumuhod sa harap niya si Sebastian, inilahad ang singsing.“Please, Mira… bigyan mo ako ng pagkakataon. Sa harap ng lahat ng taong naririto, sa harap ng mundo… ikaw ang gusto kong makasama habang buhay.”Nagsimula nang sumigaw ang mga tao.“Say yes. Yes! Yes!”Napapikit siya, at ang bigat ng sitwasyon ay halos lamunin siya.Sa isipan niya, ang larawan ni Kyle, ang ngiti nito, ang mga mata nitong puno ng pag-asa ay lumitaw. Kasabay noon, naramdaman niya ang malamig na semento sa ilalim ng mga paa niya, ang pressure ng mga matang nakatingin.At bago pa siya makasagot, inilapit na ni Sebastian ang singsing sa kanyang daliri.Huminga siya nang malalim, pilit pinipigilan ang panginginig ng kan
“Welcome, Kyle. Puro ka pasalamat. Huwag kang mag-alala at nakasuporta ako sa’yo. Kahit ano ang mangyari. Kakampi mo ako.”Hinalikan nito ang kanyang kamay.“Ang mabuti pa ay matulog na tayo, alam kong pagod ka,” aniyang hinila na ang binata papasok sa loob.Tahimik ang paligid, tanging kuliglig at huni ng mga palaka ang maririnig. Sa loob ng kubo, iisang lamparang de-gas ang nagsisilbing ilaw. Sa gitna ay may isang kwarto na may malapad na papag na gawa sa kawayan, may banig na nakalatag at dalawang unan at kumot.Nanatiling nakatayo si Kyle, halatang naiilang. Sanay ito sa malambot na kutson at malamig na aircon, pero ngayon, ibang mundo ang kinasadlakan nito.Napakamot sa batok at tila nagtataka si Kyle, “Dito… tayo matutulog?”Nakangiti siya habang inaayos ang banig. “Oo naman. Bakit, first time mo rin ba matulog sa papag?”Napabuntong-hininga at napangiti rin. “Mira, lahat ata ng bagay dito… first time ko.”Natawa siya, saka siya lumapit sa tabi nito at umakbay.“Minsan ka lang na