Prologue Part 2
"Leandro! I did everything you told me!" Sigaw ni Narcissa mula sa loob ng opisina. Dalawa lamang sila ni Don Leandro roon. Don Leandro was sitting on his swivel chair, he was wearing corporate attire, a goblet of brandy was on his right hand. He was now twenty-three years old, his eyebrows were thick, his eyes were hooded, his tan skin makes him rough but so much attractive.
He looked darkly at Narcissa who was shouting on him. She was now kneeling at the front of his table, begging for him. His hooded eyes gazing at the women couldn't see anything but disgust. Hindi siya nakakaramdam ng awa dito, at anong dapat niyang ikaawa?
"That's all?" He asked sarcastically. His voice was husky, enhanced by the effect of the brandy in him.
Narcissa's fists clenched in anger. Mariin niyang pinunasan ang luha kahit hindi pa siya nahihimasmasan. Wala siyang ibang pinapakiusap kay Don Leandro kundi hayaan sila na makabalik dito sa isla at dito na manirahan.
"Leandro, parang awa mo na! Hindi namin kayang mamuhay sa Maynila!" Sigaw pa ni Narcissa.
"Why? Because your husband was unemployed, and you didn't graduate?" Don Leandro questioned her as his left eyebrow lifted. He took a sip on his drink as he leaned comfortably on his swivel chair. Tumingala siya habang nilalasap ang lasa ng alak. Nais niyang ipamukha kay Narcissa ang yaman na mayroon sila, ang lahat ng tinatamasa niyang karangyaan ngayon, na dati'y kanila Narcissa.
"H-How d-dare you!" Iyon ang naisigaw niya dahil sa isinampal na insulto sa kaniya ni Don Leandro. She was a former medicine student but she decided to stop from schooling when their life turned down. Ang kaniyang asawa naman ay inhinyero na sana ngunit walang trabaho dahil hindi ito natatanggap sa mga kumpanyang napapasukan, kung makapasok naman ay natatanggal din agad. May isa silang anak na babae kaya ginagawa niya ito, hindi nila kayang mamuhay sa Maynila dahil bukod sa napakaraming bayarin ay hindi na sapat sa panggatas niyon ang kaniyang kinikita sa paglalaba.
Para sa kaniya ay nakakahiya iyon. Ang dating heredera ay mas mahirap pa sa daga ngayon.
"I'm just telling the truth, Narcissa. Well, I can't blame you if you will be offended with my words. Truth hurts, ika nga,” Muling natawa si Don Leandro nang banggitin niya iyon. Kinuha niya ang isang panibagong bote ng brandy tsaka nagsalin sa kopita. "Inom ka muna ng mamahaling alak, alam kong namimiss mo na ang lasa ng ganito,” He chuckled, full of sarcasm. He offered his glass to Narcissa.
Walang anu-ano'y mabilis iyong inagaw ni Narcissa at ibinuhos ang laman sa mukha ni Don Leandro. Mabilis siyang napadaing nang matilamsikan ang kaniyang mga mata, "You are the worst man my I ever known in my entire existence, Leandro!" She shouted. "Magulang ka rin at alam mo kung gaano kasakit ang magutom ang anak!"
Tumayo si Don Leandro at marahas na pinalis ang alak sa mukha. "Oo! Pero may utak at matalino akong tao para hindi nila maranasan iyon,” Tugon niya. "Tao ka rin Narcissa. Lahat ng nararanasan ko ngayon ay gusto ko lang ibalik sa iyo. Alam mo ang paghihirap ko sa kamay ng mga magulang mo, alam mo kung paano mo ako pinaikot!" Pagduro pa niya. Tanging pagtiim na lamang ng bagang ang kaniyang nagawa nang lumandas ang luha sa kaniyang mga mata.
"You won in playing my heart but you forgot who am I. You ignited the fire within me and I will do nothing but to burn you down,” He looked darkly at Narcissa. The woman was now trembling in nervous in his looks.
"P-Pero isa lang ang pinapakiusap ko. Hayaan mong makatuntong kami rito,” Muling humagulgol ng iyak si Narcissa nang hilingin niya iyon.
"I can't and I won't. You don't fit in El Salvador. Hindi kayo nababagay dito, lalo na ikaw,” Mahinahon ang kaniyang pananalita ngunit hindi mangmang si Narcissa na malalim ang galit na nararamdaman nito. Lumakad na si Don Leandro palapit sa kaniya tsaka binulungan sa tainga.
"You are nothing but a disgusting slut, Narcissa. El Salvador is not for you and it will never be. Subukan mo lang patuntungin sa islang ito ang mga anak mo, I will give them my wrath you deserve.”
Fired on the First Day (Part 1) "Areyou sure, ate?" Summer immediately moved away her look from the mirror then turned it to her sister Scarlet who was now sitting on the study table. They were inside their room; three beds were inside. She nodded. "Of course,” she replied, “Napakaganda kaya ng offer doon sa kompanyang 'yon kaya papatulan ko na,” She looked again at the mirror. Her brown hair was in ponytail style. Nakasuot siya ngayon ng tee shirt na naka-tuck in sa high-waist jeans. Samantha Myrtle "Summer" Molina was already twenty-one years old. She was fresh graduated from college. Panganay siya sa kanilang tatlong magkakapatid at noong ipinanganak ang kanilang bunsong kapatid ay namatay din ang kanilang ama sa aksidente noong namamasukan ito bilang driver ng truck sa isang hardware, simula noon ay mag-isa na lamang ang ina sa pagpapalaki sa kanila. Wala naman silang kamag-anak na makakatulong s
Fired on the First Day (Part 2) "T-Thanks…” She cleared her throat when she said that. She took a look to the one who helped her, a man with same age. He was wearing a plain white shirt, short, and pair of shoes. Maganda ang kilay nito kahit hindi makapal, singkit ang mga mata at medyo mestizo. Matangkad lamang ito nang bahagya sa kaniya. "No problem,” Tugon ng binate. Sinundan niya ng tingin ang kamay nito nang humugot ito ng maleta galing sa hand luggage. Walang kahirap-hirap nitong naibaba iyon. Nang ibalik na ng binate ang tingin sa kaniya ay umiwas na siya ng tingin. "Empleyado?" The guy asked her. She just gave him a single nod. "Ikaw?" "Oo. Mukhang tayo lang ata ang empleyado rito,” Natatawang saad nito. Hindi na nakapagsalita pa si Summer dahil hindi naman niya ugaling kumausap sa hindi kakilala. Lumandas lamang siya ng lakad patungo sa may lagusan ng bangka palabas. Nang marating niya iyon ay isang hagd
Narcissa’s Portrait Wow. It was her first day and she didn't get anything but failure. And because of that failure, she will be going to be fired. E, kung silaban kaya kita kasama ang bulok mong elevator?! She didn't know what to do. But the only thing running inside her mind—is to spit her rant. Oo, gustong gusto na niyang magsisigaw sa harap ng amo niya. Iduro sa mukha nito na bulok ang elevator nila. She was very impressed with the El Salvador, but not the elevator of this building. Ilang sandali siyang hindi makakilos at nakikipagtitigan lang sa harap ng boss niya. Seryoso lamang ang tingin sa kaniya ng amo, komportableng komportable at animo'y hindi niya tinanggalan ng trabaho ang isang taong kailangan ng pamilya. While Summer, no one can paint her face. Hindi na mawarian kung ano ba ang hitsura niya, sinasabayan pa ng panginginig ng mga kamay niya sa galit.
Narcissa's Portrait (Part 2) "P-Po?" Tanong niya kung sakaling mali siya ng narinig. Nagpakawala ng marahas na buntong-hininga si Lucius. "Are you deaf?" Inis na tanong nito. "Sabi ko pumasok ka sa kwarto ko habang hindi ka pa nakakapagbihis,” Mariing sambit nito sabay turo sa dulo ng opisina kung saan matatagpuan ang kuwarto ni Lucius. Alanganganing tango na lamang ang naitugon ni Summer tsaka tumakbo papasok doon.
Isla Dela Merced (Part 1)Thesound of the waves kissing the white shore was the only sound dominating the entire beach. From her room inside the building, Summer was just watching the steamy yet breezy island. Gabi na ngayon at nakasuot na siya ng pantulog, nakadungaw lamang sa bintana. Hindi siya makatulog kakaisip sa nakita niya kanina sa loob ng stock room ng building.Pinagmamasdan niya ang mga taong suot ang kanilang bikini at swimming trunks habang nagtatampisaw sa malamig na tubig. Gusto sana niyang magtampisaw at magsaya roon ngunit sobrang pagod na siya sa trabaho ngayong araw.Napatingin siya sa hawak niyang phone nang tumunog ito, isang mensahe ang pumasok galing sa kaniyang kapatid.Scarlet: Ate, lagot ka talaga kay mama!Hindi na niya tinugunan ang mensahe ng kapatid at pinatay na lang. Nandito na siya at bakit pa sila babalik? Muli siyang nagpakawala ng ma
Isla dela Merced (Part 2)Kinatanghalianay nasa cafeteria si Summer at nakapila para sa kaniyang lunch. Medyo maingay ang buong cafeteria dahil sabay-sabay ang mga empleyado na manananghalian din ngayong lunch break."Oy, ngayon lang kita n
CHAPTER FOUR:Hidden (Part I)"Manong,let's go,” Lucius ordered to his driver but it didn't answer him. He lifted a look at the driver's seat, but his driver wasn't there. His jaw clenched in piss. It was now already late but he still inside his car. He needs to take a rest of his mansion right now! He immediately opened the door of the van then he hopped out to find his driver."Tanod! 'Yung kasama namin!" He turned his look in one side when he heard the voice of a girl asking for help. Namataan niyang may nagtutumpukan doon kaya mabilis siyang lumakad palapit doon."Mr. Salvador!" Tawag ni Miss Amethyst pero hindi siya pinansin ni Lucius nang makita si Summer na hawak-hawak ng babaeng wala sa sarili. May binubulong ito na kung anu-anong mga bagay at panay tawa. Samantalang ang ibang tao naman na nasa paligid ay nagtatawanan lamang.Walang pasubaling kina
CHAPTER FOUR:Hidden (Part II)Kinagabihanpagtapos ng trabaho ay dumeretso silang dalawa sa isang maliit na kubo na 'di kalayuan sa resort. Dahil gabi na ay tanging mga cellphone lang ang ginagamit ng dalawa bilang tanglaw sa daanan."Gising na ba 'yon?" Tanong ni Summer. Nakayakap siya sa kaniyang braso upang maibsan ang lamig ng hangin. Isang tango naman ang itinugon sa kaniya ni Chelsea na kalmadong-kalmado lang ang lakad dahil kabisado na ang pagpunta sa bahay na iyon at kinasanayan na rin ang pagpunta roon dahil madalas siyang nagpap