CHAPTER 5

Darylle's Pov

Pagkatapos naming kumain nang akit si Angelie sa playground.

Papunta na kami doon at marami pa ring tao sa paligid namin kaya't tudo bantay Ang mga body guards namin.

Andito na kami sa playground at kitang kita kay Angelie ang pananabik na makipag laro as a normal na bata.

Halos Ang mga ngiti niya wala ng katapusan. Katabi ko lang si Ayeka, si Mom, at SI Dad habang nag e-enjoy sila napatingin ako sa labas ng playground at may napansin akong lalaking nakatayo na whole black ahg suot.

Kaya naman dali dali akong lumabas upang hanapin siya, pagkalabas ko ng playground sumenyas na lamang ako na huwag na akong sundan ng mga body guards. I can handle Naman. Ngunit sa dami ng taong gustong magpa picture sa akin Hindi ko Rin maiwasan.

1...2..3.. smile ! sabi sa amin ng nag picture. halos lahat puro babae hindi sa nag re-reklamo ako mas natutuwa ako dahil kahit ilang taon akong na wala dito may mga tao pa ring sumusuporta sa akin. Nakakataba Yun ng puso.

Tumingin ako sa palagid ko, nawala Yung lalaking sinusundan ko. Na isipan ko na lang dumiretso sa rooftop upang maglibang libang rin dahil na iinip Rin ako Dito sa loob.

Hindi ako sanay sa maraming tao, gusto ko Yung simple lang payapa at walang ma ingay at nagkakaroon ka ng peace of mind.

Sumakay na ako sa elevator at pinindot ko ang pang 6th floor.

Pagkarating ko nga dito, walang katao tao at malakas Rin Ang hangin.

"Namiss ko ito!" Banggit ko sa sarili ko habang dumidipa at dinadamdam Ang mga hampas ng hangin sa aking katawan.

Nawala Ang pag moment ko ng biglang may nagsalita sa likuran ko.

Naramdaman ko rin Ang presensiya niya kanina ngunit Hindi ko na lang ito pinansin.

"How are you?" Pagtatanong nito sa akin habang naka sandal sa pader at naka cross arm.

Nagulat ako sa boses niya, dahil pamilyar ang boses niya.

Humarap na ako sa kanya at Tama nga ang hinala ko.

"I'm good, how about you?" Masayang sabi ko sa kanya habang nakangiti.

Lumapit na ito sa akin mula sa aking kinatatayuan.

"Handsome pa rin, Hindi nagbabago HAHAHA!" Pabirong sabi nito sa akin sabay humalakhak ng tawa.

"Kasing lakas ng hangin Dito yang nga sinambit mo." Tugon ko naman sa kanya habang tinataasan ko siya ng kilay.

"Tsk! minsan lang ako maging feelingero ng ganito Hindi mo pa ako pinagbigyan." Inis na wika nito sabay sumimangot ng nakakaloko.

Natatawa ako sa naging reaksyon. Hindi pa rin talaga nagbabago.

"Kilan ka pa Dito?" Pagtatanong ko sa kanya sabay umupo ako sa samento na halos makikita mo ang buong city. Kapag tumingin ka sa baba puro saskyan Ang makikita mo.

"Actually, Hindi ko binibilang ang araw, buwan, o taon na pamamalagi ko Dito. Pero iisa lang Ang pinag focus-an ko at Kilala mo Yun." Seryosong sabi nito habang nakatingin sa malayo.

"Paano Buhay mo doon? Tinalikuran muna ba?" Seryosong pagtatanong ko sa kanya habang nakatingin ako sa malayo

"Hindi naman ako tumalikod, may mas kailangan lang akong gawin. Mas priority at siya yun. Handa akong maging baliw para sa kanya. Masakit lang sa paghihintay ko mapupunta siya sa iba. Kaya kong ipaglaban siya ngunit Hindi ko alam Kong ipapanalo niya." Mahabang paliwanag niti sa akin habang nakatingin pa rin ito sa malayo.

Napatingin naman ako sa mga mata nito at sobrang seryoso niya. Ang bolerong kilala ko mas seryoso pa Pala.

"I guess, maghintay ka lang. I don't know kung hanggang kilan." Sabi ko sa kanya sabay ngumiti na lang ako.

"Kaya ko naman maghintay ang Hindi ko lang alam. sa paghihintay Kong Yun walang kasiguraduhan." Malungkot na wika nito sa akin sabay tumingin sa mga mata ko.

"Lahat ng perspective natin sa Buhay, pwede pang magbago." Dagdag niya ulit ng nasa mababang tono.

Halata kong sobrang lungkot niya at wala akong magawa kundi ang makinig.

"Basta ako support lang sa lahat ng gagawin mo, but of course palagi Kang mag iingat." Masayang sabi ko sa kanya habang tinatapik ang kanyang balikat.

"thank you! Ikaw kilan ka pa Dito?" Pagtatanong nito sa akin habang nakatingin.

"Kanina lang. Actually sobrang na bored ako doon. Parang wala kabg peace kapag andun ka." Pagpapaliwanag ko sa kanya habang nakatingin ako sa malayo.

"Yeah right! Kaya nga umalis din muna ako doon. Hindi tulad Dito wala kang iniisip . Puro makikita mo sa paligid mo may mga kasiyahan. Doon wala kang kasiyahan." Pag sang-ayon na wika nito sa akin.

Na isip ko rin na bumaba at baka hinahanap na Rin ako nila Mom.

"Baba na ako, ingat ka ah! Akong bahala sa kanya!" Pagpapaalam ko sa kanya sabay tumayo na ako.

Tiningnan ko siya at kinawayan Naman ako. Tumungo na ako sa daan patungo sa elevator.

Pagkababa ko nga nakita ko ang mga taong nagkukumpulan sa gucci store.

Nang papalapit ako may lumabas na babae na duguan Ang noo at kasama nito Ang dalawa niyang kaibigan ar isang staff ng Gucci store.

Lumapit na ako at nakilala Naman ako ng mga body guard.

Nadatnan ko si Ayeka na Ang kanyang kinakatayuan ay puro dugo at basag na bubog.

Nakatulala ito sa dugo at Hindi pwede ito.

Nataranta ako at tinawag ko siya.

"Ayeka!" Pagtawag ko sa kanya at tumingin Naman agad ito.

"Kuya!" Sambit nito habang nasa mababang tono.

"Anong nangyari?" Pag aalalang tanong ko sa kanya.

"Wala, nanguna siya eh self defense lang ginawa ko." Pagdadahilan nito sa akin habang seryoso ang mukha nito.

Pumunta ako sa counter upang Maka usap ko Ang manager nito.

"Linisin ninyo ito, double Ang ipapabigay na sahod sa inyo. And akin na Rin Yung copy ng cctv. Thank you!" Sabi ko sa manager nito sabay hinihimas himas ko sa balikat SI Ayeka.

"Na ito na Sir Yung copy nitong cctv, and Dito na Rin kayo dumaan para Hindi kayo Makita ng mga tao. " Paliwanag na sabi niti sa amin ni Ayeka.

"Thank you!" Wika ko sa kanya na may sincere mula sa puso.

"No problem Sir, kami ng bahala Dito. Tara na po Dito. " Sabi nito sabay nituro na sa amin Ang daan patungo sa labas.

Ang tagos daw nito ay malapit sa elevator kaya naman dumaan na kami Dito ni Ayeka.

Habang naglalakad kami, kumakabog Ang dibdib ko dahil hindi ito pwedeng mangyari.

Natatakot ako Hindi para sa ginawa niya kundi para sa sarili niya.