MasukKaunti na lang tapos na si vespere makaka pahinga na rin ako . 🥹
IKA SIYAM NA BUWAN “Honey? Halikana kumain muna tayo..” aya ni Draven sa asawa nito. “Sige hon. Tulungan mo ako tumayo ang hirap e..” natatawang sagot ni Vespere na kina tawa din ng asawa nito. Ngunit ng pag talo ay biglang nanakit ang t’yan ni Vespere. “Ouch!! Ang sakit hon..” daing nito. “Ano? Teka tatawag ako ng doct—-“ hindi na natuloy ni Draven ang sasabihin niya ng makita niya sa mata niya mismo ang tubig na lumabas sa asawa. “Oh my god.. Draven it’s time..” wika ni Vespere. Namutla naman si Draven at hindi maka galaw hanggang makabawi ito. “O-okay— teka ano ba gagawin ko? Yung bag!!” Nag mamadali si Draven na kunin ang bag ngunit. “Hon! Nasa sasakyan na d’yos ko naman noong isang araw mo pa inilgay doon upang kapag pumutok na ay baba na lang ako!” Kahit habol hininga si Vespere dahil sa pag sakit ng t’yan nito o pag hilab ay natatawa ito sa asawa. “O-oo nga pala teka, yung damit ko..” wika ni Draven at nag bihis ito. “Sandali lang hon, baby sandali lang huwag niy
VESPERE SILSIA GREEN FERREL - BLEIDON ISANG BUWAN PA ANG lumipas ngayon ang ika walong buwan ko malapit na ako manganak. Kaya ang buong paa ko ay halos namamaga na ang sabi ng mommy ko, normal ito at tawag dito at pamamanas at indikasyon na malapit na rin ako manganak. Huling check up ko sa OB ngayon namin malalaman ang gender ng baby namin. “Naku ngayon lang namin napansin hindi lang po pala isa ang anak ninyo..” wika ng ob ko. Napa lingon ako dito sa gulat. “Ano po?!” Sabay na tanong namin ng asawa ko. “Hindi namin ito nakita agad pero sabay silang lumaki sa tiyan mo. Hindi ko ito napansin pero 2 babies, ito oh kaya malaki ang t’yan mo baka hindi normal ang pag deliver mo ng bata..” wika ni Doc na kina daan ng takot sa mukha ko. “Mommy relax lang po, pwede ka naman iCS just incase..” wika ni Doc. “Pero paano po na buo ang ikalawang bata? Tapos paanong hindi ito nakita agad?” Tanong ni Draven. “Dahil natatakpan po siya ng baby Boy. Ito po ipapakita ko manood po kayo..” w
DRAVEN HYDER FLARIS - BLEIDON Dalawang buwan matapos ang kasal ay nag paalam na ang asawa ko na hindi na muna ito tatanggap ng trabaho bilang modelo. Dahil malaki na ang t’yan ng asawa ko. Nasa anim na buwan na ang t’yan ng asawa ko at delikado na sa kanya lalo ang mag lakad ng naka heels. Naka lipat na rin kami ng bahay sa bahay ko na mismo, ngunit marami pa rin kaming bantay na galing sa DCN. “Honey the breakfast is ready..” tawag ko sa asawa ko na upo sa likuran ng bahay at nag papa araw ito.. Pinunatahan ko ito nakita ko ito na natutulog, naka taas pa ang damit nito na talagang sinadya niyang direktang maarawan ang t’yan niya. Hindi ko maiwasan na hindi ngumiti, hinalikan ko ang baby bump nito at ang labi ng asawa ko. “Gising na mahal ko, kakain na tayo..” pag gising ko dito. Dumilat ito at ngumit niyakap nito ang batok ko. “Buhatin mo ako please, I’m too lazy to walk..” pakiusap nito. Natawa naman ako at binuhat ko na ito. “Better?” Tanong ko dito. Tumango ito at
VESPERE SILSIA GREEN FERREL - BLEIDON Hawak ng asawa ko ang kamay ko habang naka tingin ito sa akin wala itong hawak na kahit anong papel na kung saan niya sinulat ang kanyang Vow. Dahil kabisado niya ang kanyang vow ngunit dala naman niya ito. “To my Vow. To my wife Vespere Silsia Ferrel, my mother of my baby, to my reason to live and breathe..” putol nito. Ngumiti ako at tiningnan ko ito. “You are the happiest thing that ever happened to me, you are the most right among all my wrong decisions. Thank you for not leaving me, especially through everything that happened. I won’t make this long because no words can match the joy I feel.” putol nito, naramdaman ko ang pag pisil nito sa kamay ko. Hindi ko maiwasan hindi tumulo ang luha ko. “I promise that I will always be here to support you in everything and for our future child. I will stay as long as you need me. I promise never to betray or deceive you. I will be with you even in the saddest moments of our lives, together with o
VESPERE SILSIA GREEN FERREL - BLEIDON TATLONG LINGGO na ang lumipas naramdaman ko na ang katahimikan ng buong paligid. Ito na rin ang araw ng pag iisang dibdib namin muli ni Draven. Kabado ako dahil sa magaganap sa buhay ko muli. “Oh my god! Sia!” Napa lingon ako ng makita ko ang mga kaibigan ko at agad akong tumayo at niyakap ko sila. “Oh my, dahan dahan lang buntis ka pa. Ang ganda mo namiss ka namin..” wika ni Gabi. “Namiss ko din kayo, kamusta kayo?” Pangangamusta ko sa mga kaibigan ko. Lahat ng bodyguard ay nasa labas lahat sila naka formal attire ang mga ito na aakalain mo bisita sa kasal, upang maiwasan ang pag hihinala ng mga bisita. “We are fine, pasensya na sobrang na busy kami sa trabaho. But we are here to watch your beautiful day..” wika ni Drina. Tumango ako muli silang niyakap. “Pasensya na kayo ha? Walang party? Iniiwasan kasi ni Miss Flame..” pag hingi ko ng paumanhin. “Ano ka ba we are totally okay with that, mas lalo buntis ka pa kailangan ng sobrang
DRAVEN HYDER FLARIS - BLEIDON Nagising ako dahil sa pagka-uhaw kaya bumangon ako iniwan ang asawa ko na muna. Kasama namin ang ibang pinsan ni Flame pero napansin ko na wala pa sila dito. Nakakapagtaka din ito. Bumaba ako upang kumuha ng tubig ngunit nasa itaas pa lang ako ng hagdanan ng may napansin akong paakyat. Naka itim ito kaya na alarma ako agad. Tinanggal ko ang suot ko g tsinelas at nag lakad ako pabalik. Nilock ko ang kwarto at nilapitan ko ang asawa ko. “Hon, gising may nakapasok sa bahay..” gising ko sa asawa ko at binuhat ko ito. Dinala ko ito sa walk in closet dito kasi masasabi ko na safe siya ito din ang sinabi ni Miss Flame. “May tao baka pinsan ni Miss F—-” hindi ko pinatapos ito sa pagsasalita. “Kung tauhan sila ni Flame hindi sila naka itim at akala mo mag nanakaw na tahimik aakyat dito. Tandaan mo maingay si Damon..” sagot ko at kinuha ko ang baril ko sa ilalim ng malaking table. “Huwag na huwag kang lalabas..” utos ko dito humawak ang asawa ko sa b







