Chapter 4

Pagkatapos ng ilang linggo ng pagsubok nina Kairah at Liam na magkunwaring hindi magkasundo, akala nila ay magsisimula nang magduda ang kanilang mga magulang sa plano ng kasal. Ngunit sa halip na umatras, lalo pang tumindi ang determinasyon ng kanilang pamilya na ituloy ang kasunduan. Lalong sumidhi ang tensyon sa pagitan ng dalawa nang mapansin nilang hindi natitinag ang mga magulang nila sa mga pagkukunwari nilang pagtatalo.

Isang gabi, sa isang hapunan na inorganisa ng kanilang mga magulang, naging malinaw na kahit anong gawin nila, itutulak pa rin ng mga ito ang kasal.

“Alam namin na marami kayong hindi pagkakasunduan, pero hindi kayo nag-iisa,” seryosong sabi ng ama ni Liam, nakatingin sa kanila. “Ganyan din ang mga magulang namin noon. Hindi laging madali, pero matututo kayong mag-adjust. Kaya naman kailangan nyong magpatuloy.”

Hindi napigilan ni Kairah na suminghot ng bahagya, nagpipigil ng emosyon. “Pero Pa, kung hindi kami masaya, bakit niyo kami ipipilit sa isang bagay na hindi naman sigurado?” tanong niya, bakas ang lungkot sa kanyang mga mata.

Ngunit tumingin lang sa kanya ang kanyang ina at ngumiti, tila may lambing ngunit may bakas ng katigasan. “Anak, minsan kailangan nating isakripisyo ang sariling kagustuhan para sa mas malaking pangarap—para sa pamilya, para sa legacy.”

Sabay na napatingin sina Kairah at Liam sa isa’t isa. Pareho silang alam na kahit gaano pa nila ipakita ang hindi pagkakasunduan, buo pa rin ang loob ng kanilang mga magulang na itulak ang kasal.

---

Matapos ang hapunan, tahimik na lumabas sina Kairah at Liam upang mag-usap. Pareho nilang nararamdaman ang pagkabigo sa kabila ng kanilang mga pagsisikap.

“Hindi ko na alam ang gagawin,” mahina at bahagyang desperadong sabi ni Kairah, nakatingin sa malayo.

Umiling si Liam, mukhang seryoso at malalim ang iniisip. "Mukhang hindi tayo tatantanan nila. Hindi man nila sabihin nang direkta, ramdam ko na gagawin nila ang lahat para lang matuloy ang kasal na ‘to."

Bumuntong-hininga si Kairah at iniyuko ang ulo. "Hindi ko kayang mabuhay sa ganitong setup, Liam. Gusto kong magdesisyon para sa sarili ko."

Tahimik silang nakatayo sa ilalim ng mga bituin, parehong nag-iisip ng mga susunod nilang hakbang. Sa dami ng mga plano nilang mabigo, parang wala na silang magawa upang pigilan ang napipintong kasal.

Biglang nagsalita si Liam. "Kung gusto nating seryosohin ito, kailangan nating magkaroon ng plano na hindi basta matitinag ng mga magulang natin."

Nagtaas ng kilay si Kairah, may bahagyang pag-asa sa kanyang mukha. "Ano'ng nasa isip mo?"

Tumingin si Liam sa kanya, seryoso ngunit may bahagyang kislap ng determinasyon sa kanyang mga mata. "Baka oras na para ipakita natin sa kanila ang tunay nating saloobin—hindi lang basta maliit na pagtatalo, kundi mas malaking hakbang na hindi nila aakalain."

---

Kinabukasan, nagsimula na silang magplano ng mas seryosong paraan upang maipakita ang kanilang pagtutol. Nagtulungan sila sa paggawa ng mga detalye na posibleng magpabago ng isip ng kanilang mga magulang. Nagdesisyon silang magpakita ng hindi simpleng mga di-pagkakasundo, kundi maging mas hayagan sa kanilang mga desisyon at saloobin.

Sa isang hapunan, nagpakita sila ng mas malaking rebelde. Si Liam ay nagdesisyon na buksan ang usapan tungkol sa kanyang plano sa pagbiyahe sa ibang bansa para sa trabaho, isang bagay na alam niyang hindi magugustuhan ng kanilang mga magulang.

"Kailangan ko talagang lumipad patungong New York para sa trabaho ko," anunsyo ni Liam sa hapag-kainan. "May malaking oportunidad doon at baka magtagal ako nang ilang buwan."

Nagkatinginan ang kanilang mga magulang, halatang nabigla. "Anak, hindi pa pwede. Malapit na ang kasal," mariing sabi ng ama ni Liam.

"Pero Pa, ito ang gusto ko. Hindi ko kayang bitawan ang oportunidad na ito," mariing sagot ni Liam.

Sumabat si Kairah, sinusuportahan si Liam. "At tama siya. Kung para sa ikabubuti ng career niya, bakit natin siya pipigilan?"

Ngunit mabilis na sumagot ang ina ni Kairah. "Kung gusto ninyong mapabuti ang pamilya natin, hindi dapat trabaho ang inuuna. Ang kasal na ito ang pinakamahalaga ngayon."

Lumingon si Liam kay Kairah, at nagkatinginan sila nang may pagkaintindi. Pareho nilang alam na ang hakbang na ginawa nila ay hindi sapat. Ngunit sa halip na magbago ng plano, mas lalong naging matatag ang kanilang mga magulang sa desisyon.

---

Habang palapit na ang araw ng engagement party, lalong lumaki ang pangamba nina Kairah at Liam. Alam nilang konting panahon na lang bago tuluyan silang mawalan ng pagkakataon para magdesisyon para sa sarili nila. Pareho nilang alam na kailangan nila ng mas malaking hakbang.

Nagpasya silang dalawa na gumawa ng isang malaking rebelde sa mismong engagement party. Pagdating ng gabi ng party, lumabas sina Kairah at Liam sa entablado para magsalita sa harap ng mga bisita at sa kanilang mga magulang.

Tumayo si Kairah sa harap ng mikropono, nakangiti ngunit may kabang hindi niya maitago. Huminga siya ng malalim at tumingin sa mga mata ng kanyang mga magulang. “Sa lahat po ng narito, maraming salamat sa pagdalo at pagsuporta sa aming dalawa ni Liam. Ngunit may gusto po kaming ipaalam.”

Sumunod namang nagsalita si Liam, may tonong determinasyon. "Kaming dalawa ni Kairah, mahalaga sa amin ang aming pamilya, ngunit gusto rin naming magkaroon ng sariling desisyon sa aming buhay. Hindi kami handa na magpakasal ngayon—at hindi ito dahil hindi namin mahal ang aming mga magulang o hindi namin pinapahalagahan ang pamilya."

Nagkatinginan ang mga bisita, halatang naguguluhan, at nakita nila ang reaksyon ng kanilang mga magulang—gulat at pagkabahala.

Nagpatuloy si Kairah. "Nais naming magpatuloy sa aming mga pangarap at layunin. Hindi namin kayang magpatali sa desisyong hindi pa namin napag-iisipang mabuti."

May katahimikan bago sumagot ang ama ni Kairah, na tila pinipilit ang sarili na maging kalmado. "Kairah, Liam, alam naming mahirap para sa inyo, pero ito ang tamang hakbang para sa inyong dalawa. Hindi lahat ng gusto natin ang agad nating makukuha."

Tumango ang ina ni Liam, tila nagtatangkang magpakalma. "Totoo ang sinasabi ng inyong ama. Hindi natin alam kung kailan darating ang pagkakataon para masigurado ang kinabukasan ng pamilya. Hindi natin ito dapat sayangin."

Ramdam nina Kairah at Liam ang bigat ng bawat salitang binitiwan ng kanilang mga magulang. Sa kanilang paningin, ang kanilang mga magulang ay hindi natitinag at tila mas lalo pang pinagtitibay ang desisyon. Napagtanto nila na kahit gaano pa sila magpakita ng kanilang hindi pagkakasundo, hindi matitinag ang kanilang mga magulang sa pagtutulak sa kanila sa kasal.

---

Pagkatapos ng party, nag-usap sina Kairah at Liam nang mas malalim pa kaysa dati. Alam nilang hindi sila maaaring makipagtunggali sa kanilang pamilya nang walang solidong plano. Ngunit sa kabila ng lahat, pareho nilang alam na kailangan nilang harapin ang realidad—ang hindi pagpapakawala ng kanilang pamilya sa tradisyong iyon.

Tumayo si Liam at hinawakan ang kamay ni Kairah. “Kung talagang gusto natin ng pagbabago, baka kailangan nating gawin ito nang mas mahinahon at mas planado.”

Napatingin si Kairah kay Liam, ramdam ang pag-asa sa kanyang mga mata. "Tama ka. Kung hindi natin sila kayang kumbinsihin ngayon, baka oras na para makahanap ng paraan kung paano natin ipapakita ang tunay nating layunin, nang hindi lumalaban nang harapan."

Puno ng determinasyon, nagpasya silang magpatuloy sa paglalakbay nang magkasama, ngunit may tiyak na plano sa kanilang isip. Hindi nila alam kung paano o kailan darating ang tamang pagkakataon, ngunit pareho silang handa—handa silang gumawa ng paraan, hangga’t hindi pa huli ang lahat.