He’s kissing every inch of my face. Mariin kong ipinikit ang aking mga mata bago binuksang muli. At mas lalo lamang bumilis ang pagtibok ng aking puso nang mapansing nakapatong pala siya sa akin.
"Good Morning," his husky voice filled my ears. Ang aking panga naman ang pinupudpod niya ng halik ngayon.
"Are you okay now?" malambing niyang tanong bago ako hinalikan sa noo. Umawang ang aking labi nang maramdamang ikiniskis niya ang sarili sa akin. Tanging kumot lamang ang bumabalot sa aming katawan, at pareho kaming walang kahit na anong saplot.
I remember last night, he wants to have another round but I declined. Pagod na pagod ako at sobrang sakit ng aking buong katawan. Hindi ko mabilang ku
"Oh! Mga apo, mabuti naman at nagkabati na kayong dalawa?" nakangiti kaming sinalubong ni Tatay Domi na kasalukuyang inaayos ang mga mais na ibinilad ng mga robot farmers."Hindi naman po kami nag-aaway noon, 'Tay, ah?" kunwaring tanong ko. Talagang pinapansin nila ang bawat galaw naming dalawa rito?"Oh, sige. Sabihin na nating hindi nga kayo nag-away, hindi rin naman kayo nag-iimikan. Lagi mo pa ngang dinededma itong si Harley kahit sobrang titig na ang ginagawa niya sa iyo." Umiling-iling ito habang nangingiting nakatingin kay Harley. Taas kilay kong binalingan si Harley na napakamot na lang ng ulo."Si Tatay Domi naman! Binubuking niyo naman ako. Akala ko secret lang natin 'yun?" natatawang saad nito."Secret ba? Hindi mo naman ako sinabihan. Pero totoo naman, hindi ba? Bakit ba kasi hindi mo pa siya ligawan? Halata namang gustung-gusto mo itong si Zimry? Aba'y kagandang bata nito, mamaya maunahan ka pa!""Kung gusto niya lang 'Tay, bakit hindi
t's been a week since we moved out. Hindi pa muling bumibisita sina Mommy sa bahay. Pero mas pabor pa nga sa akin iyon dahil baka masabunutan lang niya ako ng wala sa oras. Hindi kasi ako natutulog sa kwarto ko, it was Harley's suggestion tho. Kahit ang mga damit at gamit ko ay nakaayos na sa kwarto ni Harley. Kung iisipin kong mabuti, mukha kaming bagong kasal ni Harley. Nag-sink in na sa utak ko kung ano ang mga dapat kong gawin bilang babae rito sa bahay. I can't call myself as his wife or girlfriend, or even partner. Wala naman kasi kaming label. Pero nagagawa na namin lahat ng pwedeng gawin ng mag-asawa. Should I call myself, "his fuckbuddy" then? Lol! Hindi naman ganoon kabigat ang mga gawain dito sa bahay dahil may katulong naman akong mga robot. Noong nagdaang araw, alas otso kami gumagayak patungo sa bukid kaya maaga na akong gumigising para makapaghanda ng umagahan namin, at baon para sa tanghalian. Nag-presenta naman si Harley n
"Talaga? Naglaba ka?" Hindi makapaniwalang tanong ko."Oo nga. Isinabay ko ng maglaba habang nagluluto kanina. Sa sobrang sarap nga ng tulog mo, baka pwede ko pang labhan ang mga damit ng kapit bahay," pang-aasar niya."Sana ginising mo ako kaagad? Ang dami pa naman ng labahan natin." Nakapalumbaba ako sa harap niya. Hindi ko na tuloy magawang kumain ulit.Nakakaguilty naman. Dapat ako ang gumagawa no'n eh."Sus! It's fine. I love to serve you. Isa pa, ginamit ko naman 'yong pinabili ko kahapon na washing machine." Ngumisi ito ng malawak at ipinagpatuloy na ang pagkain.Napairap na lang tuloy ako sa kaniya kahit hindi siya nakatingin. Akala ko naman napagod siya ng husto dahil tradisyunal na paglalaba ang ginawa. Nakalimutan kong may binili pala itong machine nang nasabi ko sa kaniya noong isang araw na maglalaba ako ngayong Sabado.Ang washing machine na ito ay hindi katulad noong unang panahon. Ito kasi ay ilalagay mo lang ang mga damit sa
"Anong ibig sabihin nito, Zimry?" I was taken a back when he moved forward. Ang talim ng tingin nito sa akin. I swallowed hard. Sobrang lakas ng tibok ng aking puso. I want to run away pero parang napako ang mga paa ko sa sahig. I can't move, I can't even breath properly! "Bakit mayroon kang picture na gan'yan? Tell me," naging malumanay ang boses nito ngunit kabaliktaran sa ipinapakitang reaksyon sa mukha. "Sabihin mong mali ang nasa isip ko. Humingi ka lang ng kopya niyan sa admin ng University, 'di ba?" Napaawang ang aking labi sa tinuran niya. Napa-ilang kurap ako nang umupo ito sa kama at hinila ako palapit sa kaniya. Nanatili pa rin akong nakatayo habang hawak niya ang aking magkabilang kamay. "Hindi mo naman magagawa 'yon, 'di ba?" pilit itong ngumiti. 'Tila mas kinukumbinsi niya ang sarili kaysa sa akin. Gusto kong magsinungaling at um-oo na lang sa mga sinasabi niya ngunit hindi ito matatapos, hindi pa rin mapapanatag ang loob
I thought my body would be enough for him to stay, to love me, to forget Angel. But no. Hindi ako kailanman magiging sapat sa kaniya. Pinaikot niya lang ako. I love him so much, ngunit hindi ko na kaya ang sakit na dulot niya sa akin. "What happened ba kasi? Stop crying na kaya?""Mas maiiyak 'yan sa kaartehan mo, Natasha kaya tumigil ka.""Ate naman e. I'm just concern. Look at her, she's matamlay na naman. She's crying araw-araw kasi." Bwisit na magkapatid na 'to. Kung mag-usap parang wala ako rito sa tabi nila. "Hayy! Ewan ko sa'yo." Umalis si Nowelle, ramdam kong gusto niyang magdabog at maglakad ng mabilis ngunit hindi niya magawa. Hawak nito ang may kaumbukan na niyang tiyan. Nandito kami sa apartment na tinutuluyan naming lahat noong college. Tatlong araw na ako rito. Dito ako tumuloy noong lumabas kami ni Johan. Dito rin natulog si Johan ng dalawang araw, umuwi lang kahapon dahil tinawagan ito ng kaniyang magulang. 
He's not answering my calls!" galit na bulong ni Natasha sa sarili habang abala sa kaniyang cellphone. Padabog pa itong umupo sa sofa. "Akala ko ba, naiihi ka? Hindi ka naman yata pumunta sa restroom?" maang-maangang tanong ni Kiz sa kaniya. Umawang ang labi ni Natasha at pilit na ngumiti. "H-huh? Pumunta na kaya ako. Tumae pa nga ako, eh." Wala sa sariling sagot nito kaya napatawa kaming lahat sa sinabi nito. Kunot noo niya kaming tiningnan isa-isa. Bumuka ang kaniyang bibig at magsasalita na sana ngunit biglang tumunog ang kaniyang cellphone dahil sa tawag. "What!" sigaw niya sa kabilang linya. "I received 15 missed calls from you. Ako dapat ang nagtatanong niyan," malamig na saad ng pinsan ko. Parang may problema nga yata ang dalawang 'to. Hindi naman gan'yan sumagot si Dan kay Natasha noon. "Wala! Umalis ka na lang at 'wag ka ng magpapakita sa akin. Doon ka na sa babae mo!" Our jaw dropped literally after listening to Natasha. Nata
Nanghihina akong bumalik sa upuan ko habang hawak ang aking tiyan. Tumingin ako sa itaas at mariing ipinikit ang aking mga mata.Nagpakawala ako ng malalim na hininga, at kasabay nito ang pagragasa ng aking mga luha. Mabilis akong dinaluhan ng mga kaibigan na kanina lamang ay nagtatawanan dahil kay Lewisse."What happened?" tanong ni Kiz habang minamasahe ang aking palad.She always do this kapag may umiiyak o nagbe-break down sa amin. This is her way to calm us. It's effective but not at this moment. Mas lalo lamang akong naiyak habang pinapakalma nila ako.Lewisse hugged me, Natasha is caressing my hair. While Nowelle is just standing infront, cursing Harley. I don't want to stress her but I just can't handle the pain."Si Harley 'yong tumawag, 'di ba?" Pinakawalan ako ni Lewisse at pinunasan ang mga luha ko."Magkasama sila ni..." I sighed heavily. Hindi ko matuluy-tuloy ang sasabihin dahil panay ang hikbi ko. They patiently waited but th
Wala na ba talaga akong puwang sa puso ni Harley? Parang kailan lang, ang saya namin. Tapos biglang ganito. Parusa ba niya sa akin ito dahil sa ginawa ko kay Angel?All those I love you’s, sweet gestures, what was that? Just for a show? Did he really loves me?Dahan-dahan akong humiga sa kama at tinakpan ang mukha ko ng unan. Lahat ng alaala namin ay biglang nagpakita sa isipan ko. Mapait tuloy akong napangiti at sabay-sabay na pumatak ang aking mga luha.I immediately throw the pillow when my phone rang. Ngunit nadismaya lamang ako nnag makitang si Mommy ang tumatawag. I cleared my throat before answering it."Hello, Mommy?" pilit kong pinasigla ang aking boses. I don't know if they already knew our situation here."Where are you? Are you okay? Sinong kasama mo riyan?" sunud-sunod na tanong niya. Halata rin sa boses nito ang iritasyon. Mukhang may nagtatalo rin sa likod ni