CHAPTER 3: SADNESS IN YOUR EYES

Keird Sendo's POV

Nagising si Keird Sendo dahil sac sikat nang araw, at maliwanag na. Tiningnan niya ang wall clock at mag- aalas otso na nang umaga. Agad na siyang bumangon dahil papasok pa siya nang opisina, maga pa rin ang kanyang mga mata. Kailangan niyang ipagpatuloy ang kanyang buhay kahit pa iniwan siya ni Angela. Inasikaso na niya ang kanyang sarili at mabilis nang bumaba nang mansiyon. Naabutan niya ang kanyang mommy Helga, Daddy Fernan at bunsong kapatid na si Khylee. Nag- aalmusal ang mga ito, tinawag siya agad nang kanyang mommy kaya lumapit na lamang siya kahit wala siyang gana kumain.

"Keird Sendo... mag- almusal ka muna." Pag- aya ni dfonya Helga sa kanyang anak at niyakap ito nang mahigpit.

"Kuya Keird... papasok ka???" Seryosong tanong ni Khylee at may pag- alala sa mga mata.

"Syempre kailangan niyang pumasok, hindi dahilan ang babaeng yun para huminto ang buhay nang kuya mo." Mariing sabi ni Don Fernan at tiningnan nang seryoso ang kanyang anak na si Keird Sendo.

"Kumain na po muna kayo sir Sendo..." Saand ni Yaya Gina.

"Khylee wala naman dahilan para hindi ako pumasok sa opisina. Madami din ako aasikasuhin..." Mahinang boses na sagot ni Keird at umupo na sa lamesa para inumin ang kanyang gatas at kumain siya nang kanyang almusal. Normal pa rin siyang mabubuhay kahit wala an si Angela.

"Tama yan anak ... Ganyan gawin mo pa rin normal ang iyong buhay at magpa- kasaya ka lang." Ani ni Donya Helga sa kanyang anak.

"Mula po ngayon ayaw ko na makarinig nang tungkol sa nangyari sa akin kahapon,  lalong ayaw ko nanag marinig pa ang pangalan ni Angela." Seryosong sabi ni Keird Sendo at ngumiti nang hilaw sa mga ito.

"Sige anak..." Sagot ni Donya Helga at ngumiti.

"Opo kuya Keird." Sagot din ni Khylee na napayuko.

"Yes po sir Sendo." Magalang rin na sagot nang kanyang yaya Gina.

"Salamat... Sige po mauuna na ako mom, dad... Khylee at yaya... Maraming salamat po sa inyo, okey na ako." Mahinang sabi niya at tumayo na para magpasalamat sa kanila. Tumayo na siya at nagpaalam.

Nagsuot lang muna siya nang kanyang shades dahil maga pa rin ang kanyang mga mata dahil sa kanyang pag- iyak. Maging ang kanyang kamao at ibang bahagi nang katawan ay may pasa. Marahil nakuha niya ito nang magwala at magbasag siya nang kanyang mga gamit. Kahit papano ay  nakisama ang kanyang utak dahil hindi na niya naiisip si Angela. Alam din niya na maraming nagmamahal sa kanya lalo na ang kanyang pamilya. Kaya dapat lang na magmove- on na siya o pagtuunan na lamang niya nang pansin ang kanilang kumpanya. Agad na niya pinarada ang kanyang kotse sa parking lot. Pagkababa ay natanaw na niyang nagkagulong pumasok ang kanyang mga empleyado sa loob ng building. Mukhang hindi yata inaasahan nang mga ito ang kanyang pagpasok. Kaya sinamaan niya nang tingin ang mga ito...

"Good morning po sir Keird Sendo." Pagbati nang guard sa kanya nan nakatalaga sa main gateat yumuko ito sa kanya.

               Siya naman ay derecho lang na pumasok sa loob, binati naman siya nang kanyang mga empleyado na kanina lang ay nagtatakbuhan papasok dito sa loob.

"Good morning sir Keird Sendo...." Pagbati nang mga empleyado.

Pero nakaligtas sa kanya ang pagbubulungan nang dalawang empleyadong babae sa bandang likuran kaya tinitigan niya ito nang masama. Alam na tungkol sa kanya ang pinagbubulungan nang mga ito. Nilapitan niya ang mga ito at tinitigan niya nang masama.

" Anong pinagbubulungan niyo... ngayon kayo mag- usap sa harapan ko..!!!" Galit na sigaw ni Keird Sendo. 

"Sir hindi naman po kami nagbubulungan... " Nakayukong sagot nang isang babae. 

"Opo sir Keird... pasensiya po..." Saad naman nung isa na niiyak na dahil sa titig ni Sendo.

''Bakit ka humihingi nang pasensiya ahhh..!" Galit ulit na bulyaw niya.

"Sorry po sir Keird..." Nanginginig na sagot nang dalawang empleyado sa kanya.

"Both of you are fired!... Get out of my building right now!" Galit pa rin na sigaw niya. 

Nanginginig naman sa takot na kinuha nang dalawang empleyado ang kanilang mga gamit at lumabas na sa building. Ang ibang mga empleyado naman ay nakatili lang na nakayuko at takot din sa kanilang boss.

"Mula ngayon ayaw kong makakrinig na pinag- uusapan niyo ang buhay ko, lalo na ang mabanggit ang pangalan na Angela." Mariin niyang utos.

"Yes sir Keird... masusunod po." Sagot nang mga ito.

Umalis na siya nang marinig niya ang sagot nang mga ito at sumunod naman ang kanyang sekretarya na si Roxy. Nang makarating siya sa kanyang opisina ay ipinagtimpla siya kaagad ni Roxy nang kape at hinanda ang kanyang mga pipirmahan na kontrata.

Mabilis lang lumipas ang mga oras, mag- aalasingko na nang hapon at mag-uuwian na. Pero biglang sumulpot sa kanyang opisina ang kanyang pinsan na si Rovan at inaya siya nito na mag- inom sa bar.

"Couzin Sendo... grabe bilib na talaga ako sayo, parang wala kang pinagdadaanan noh at pumasok ka kaagad ngayon." Pabirong sabi ni Rovan sa kanya.

"Wala namang dahilan para hindi ako pumasok sa kumpanya ko. Wag ma nang mababanggit pa ang isyu na yan lalo na ang pangalan nang babaeng yun kundi ipapakaladklad kita sa mga guards." Seryoso pero nakangiti na saad ni Keird Sendo.

"Whoa kalma ka lang bro... wala pa akong nababanggit. Pero salamat at inabisuhan mo din ako." Pabirong sagot ni Rovan at tinawanan lang ang kanyang pinsan.

"Tara na sa bar ni John Paul... tambay muna tayo dun." Ani ni Rovan.

"Okey sige..." Sagot ni Keird Sendo at agad na silang umalis.

Nag- order nang dalawang beer si Rovan, habang hinihintay si John Paul na bestfriend rin ni Keird Sendo. Pero sabi ng isang staff nito ay paalis daw ang binata at papuntang ibang bansa. Nagtataka din sila sa biglaang alis nito. Sa basement lanmg ang kwarto nito kaya inaabangan nilang lumabas ito para tanungin kung saan pupunta. Pero laking gulat nila nang may kasama itong babae at ito ay si Angela. Sumama ang mukha ni Keird Sendo at gusto niyang hilahin ang kanyang fiance.

"Angela...???" Pagtawag ni Keird Sendo sa kanyang fiance.

"John Paul pare... ano toh???" Pagtatakang tanong ni Rovan sa bestfriend nang kanyang pinsan.