Ano yun? Teka bakit ang ingay, parang—machine?Shit! Ang sakit yata nang ulo ko? Dahan dahan kong binuksan ang mata ko, kusang nag adjust ito dahil sa liwanag. Bumungad sakin ang puting kisame, sa gilid ko nakakarinig din ako nang hospital monitor. Ang sakit nang katawan ko at parang lumilindol ang paligid ko dahil sa hilo. Nasan ba ko? Based sa itsura, nasa ospital ako. Ano nanaman dahilan at nadala ko dito? Hilo?Puyat?Stress?Ano ba nangyari, at bakit ako nandito—parang ilog na kumawala ang huling pangyayari bago ako nagising ulit dito. Pero malabo, sa hindi malamang dahilan feeling ko para akong namatayan. May kung anong dumurog sa dibdib ko, at parang nahirapan ako biglang huminga. Unti unti kong naramdaman na parang may nakadagan sa kamay ko, kaya napatingin ako sa kanan na parte nang kwarto. Si Kalix, natutulog habang hawak ang kamay ko. Maya maya lang ay gumalaw ang ulo niya, akala ko ay babalik sya sa pagkakatulog, pero hindi, tumayo siya at tinignan ang IV ko, tsa
“Naya, please eat this. You haven’t eaten anything for the past three days,” Narinig ko, narinig ko pero wala akong pakielam. Walang lakas ang kamay ko, ang puso ko parang pinipiga at parang hindi ako makahinga. “Baby, please. I know it’s very hard for you, but—”Tinignan ko siya, “You don’t know Kalix. You don’t even have the slightest idea how fucking hard and heartbreaking it is for me, so don’t fucking talk to me as if you know how I really feel,” wala akong pakielam kung ano ang lumalabas sa bibig ko. Hindi siya nagsalita at tumingin lang sa akin, bahagyang tumigas ang ekspresyon nang mukha niya, maya maya ay lumamlam ang mga mata niya, agad na nag iwas ako nang tingin. “Okay, I’m sorry. I forgot that you’re their mother. I’m sorry,” sagot niya sa mababang boses, ibinaba niya ang tray na hawak at tumayo sa harapan ko, “I’ll leave it here, if you’re hungry you can eat this, if you want me to heat this up, just call me. I’ll be outside,” iyon lang at diretso na siyang lumabas sa
Nine years ago..“Kalix, pare!” Justin approached me, beaming in happiness, “You came, I thought you would boycott me you fucker!” I chuckled, “You even called my wife, and now you’re shocked that I came? Stupid moron,”He laughed, “Of course, asawa mo lang naman ang sinusunod mo, where is she pala? Sabi ko sumama sya since this is my party naman,”I shrugged, “She will work overtime, kaya hindi ako masyadong magtatagal, I have to fetch her later, she will call me later,” “Ohhh, I see. That’s okay, then let’s go, Migs and Allan are both here, guess what?” I looked at Justin, “Allan Impregnate his secretary!” I halted, “What?! He fucking what?!” “You hear me right, kaya ayun sa dulo ang tanga,” he said and pointed out Allan and Migs near the exit, Allan seemed wasted, “Tangina talaga nang isa na yan, imagine, nakuha pa lokohin si Sofia? Eh ang ganda na nang asawa, full package na nga tapos nag hanap pa nang iba,” Umiling ako at lumapit na kami sa pwesto nang dalawa, tinanggal ni Ju
I can’t still accept the fact that everything happend nine years ago. Na wala na ang mga anak ko, pero akala ko, iyon na ang pinaka masakit na pwedeng mangyari sa akin. Hindi pala, may isa pa pala, nakatayo ako sa harap nang dalawang puntod, puntod nang mga anak ko—at nang tatay ko. Isang linggo na simula nang pilitin ni Kalix na ipaalala sakin ang mga nangyari. I can't remember the memories, but the emotions, the prickling sensation, the shattering feeling--it lingers in my heart. Nine years ago, he was framed up and drugged, nalaman din niya na wala naman pala talagang nangyari sa kanila nang babae, nawalan ako nang memorya dahil sa trauma, at bumalik ako sa bahay namin sa probinsya, namuhay na akala mo hindi nag e-exist si Kalix sa buhay ko. And now, ang tatay ko. Pinag tulungan nang mga pinagkakautangan niya at pinatay. Ngayon, ako ang sinisisi ni nanay dahil aa pagkamatay nang tatay ko, o tatay ko nga ba talaga? Hindi. Hindi ko talaga siya ama, hindi ko talaga sila pamilya.
“You like this? Hmm?” hindi ko alam na ganito pala ka-sexy ang boses niya.“Ahh..” hindi ko mapigilan na mapaliyad dahil sa sensasyong bumabalot sa katawan ko, hindi ko alam, dahil hindi ko pa naman nararanasan to sa buong buhay ko, ngayon pa lang!“I see, you like finger fucking, huh?” mas binilisan pa niya ang pag labas at pasok ng tatlo niyang daliri sa bukana ko, “I am the only person who will do this to you, do you understand?”“Ahhhh, yes,” hindi ko na ma-control kung ano ang lalabas sa bibig ko, nagiging tunog ungol na lahat, mahigpit ang hawak ko sa bed sheet, at ang isa ay hawak niya, dumilat ako, at nakita ko na pinag sasawa niya ang mga mata sa kahubaran ko ngayon.Bigla akong nakaramdam ng hiya at tinangka natakpan ang dibdib, at isara ang mga hita ko, pero agad niya rin akong pinigilan, “Don’t, it’s beautiful,” bulong niya at pinadapo ang kamay niya sa buong kaatawan ko, “How did I fucking miss this kind of body?”May matigas akong naramdaman sa tagiliran ko, agad na nanl
“Oh, Castro! Castro! Aandar na! dalawa pa, punuan na!” kanina pa ko nahihilo sa usok, at sa dami ng tao na nakikita ko, hindi ko alam nag anito pala talaga ang itsura ng siyudad.Ito ang unang beses na lumuwas ako, nagbabaka sakali na may makuha akong trabaho para matustusan ang pamilya ko. Hindi na rin ako nakapag tapos nang pag aaral dahil maaga ko sila sinuportahan. Nalulong sa sugal ang tatay ko, ang nanay ko ipapakulong na, dahil nagpapakalat ng mga mali na impormasyon na halos makasira sa relasyon ng mag-asawa sa kabilang kanto namin. Ang kapatid ko naman na akala ko todo aral, ayun, nabuntis sa edad na sixteen years old.“Oh, neng, sasakay ka ba? Kasya ka pa dyan, para makaalis na kayo.” Sabi nang caller sa akin, tinignan ko ang loob ng jeep, mukhang kalahati na lang ng puwet ko ang makakaupo dito, pang siyaman lang ang upuan, pero sampu na ang nakaupo.“Oho, sasakay ho.” Pinili ko na lang sumakay, dahil hindi naman ako pamilyar sa lugar na ito, hindi ko alam kung anong oras ul
“Okay, so, may oras din ang labas ng basura, dapat seven am, nailabas ko na, nang naka segregate. Gets ko to,” sabi ko sa sarili ko habang nag lilista ng mga kailangan gawin, kahapon ako nag simula sa paglilinis ng bahay, so far hindi umuuwi ang boss ko, ganon siguro siya ka-busy? Hindi ko alam.“Psst!” napahawak ako sa dibdib ko dahil sa biglang pag sitsit ng kung sino mula sa likod ko, “Uyyy!” tumalikod ako agad at nakita ang isang babae na may suot katulad ng akin, “Bago ka dito, neng?”Bahagya akong lumapit at tumango, sa tantya ko mga trenta mahigit na siya, “Opo, kakasimula ko lang po kahapon.”“Ay, wow. Ang swerte mo naman dyan, madalang umuwi amo mo dyan, pero ang gwapo ng nakatira dyan, agree ka sakin?”Tumango na lang ako, kahit sa totoo lang hindi ako makarelate sa kaniya, hindi ko pa kasi nakikita ang amo ko, baka assistant nya lang yung kahapon na nag instruct sakin kung anong gagawin ko, pati ang mini tour sa akin.“Buti ka pa, ito kasing amo ko, araw araw umuuwi, nakaka
“Ano ba masarap lutuin, ah adobo, teka, masarap yon pag matagal bago kinain, bibili din ako ng bacon, hotdogs, tapa na rin, ito, itlog.” Para akong tanga sa supermarket, habang nakatingin sa listahan ko.Buti na lang sanay ako gumamit ng maps, at mahusay ako sa direction, hindi na ko naligaw papunta dito, isang sakay lang naman ng jeep, nagtagal lang ako bago makarating dahil sa walang kamatayan na traffic.Tinignan ko ang pushcart ko, ang dami nang laman, kaya ko ba buhatin to? Bahala na, basta napamili ko, sanay naman ako mamalengke, pero grabe, ang mamahal dito, tapos bawal tumawad, kanina pa nangangati bibig ko sabihin na “Ate, bente na lang to?” kaso syempre, ako lang ang mapapahiya. Hay.Para sa breakfast, may bacon, may hotdogs, may ham, tapa, may egg, sa lunch at dinner, good for five days lang, kumuha akong rekado para sa adobo, sweat and sour, kaya may meatballs ako, beef steak, tokwa’t baboy na rin, kumuha din ako ng ilan sa mga nakita ko na wala na sa bahay, gaya ng mga pa