“Ano ba masarap lutuin, ah adobo, teka, masarap yon pag matagal bago kinain, bibili din ako ng bacon, hotdogs, tapa na rin, ito, itlog.” Para akong tanga sa supermarket, habang nakatingin sa listahan ko.
Buti na lang sanay ako gumamit ng maps, at mahusay ako sa direction, hindi na ko naligaw papunta dito, isang sakay lang naman ng jeep, nagtagal lang ako bago makarating dahil sa walang kamatayan na traffic.
Tinignan ko ang pushcart ko, ang dami nang laman, kaya ko ba buhatin to? Bahala na, basta napamili ko, sanay naman ako mamalengke, pero grabe, ang mamahal dito, tapos bawal tumawad, kanina pa nangangati bibig ko sabihin na “Ate, bente na lang to?” kaso syempre, ako lang ang mapapahiya. Hay.
Para sa breakfast, may bacon, may hotdogs, may ham, tapa, may egg, sa lunch at dinner, good for five days lang, kumuha akong rekado para sa adobo, sweat and sour, kaya may meatballs ako, beef steak, tokwa’t baboy na rin, kumuha din ako ng ilan sa mga nakita ko na wala na sa bahay, gaya ng mga pang laba, shampoo, hinanap ko na lang yung brand na katuald ng nasa condo, just in case na may certain allergy ang boss ko, hindi magiging problema.
“That would be, twelve thousand, and two hundred seventy eight, would you like to pay in cash?” tanong ng cashier sakin, umiling ako at inabot ang credit card sa kaniya, medyo nagulat siya sandali, bago ngumiti at kinuha ang card na iniabot ko.
Tatlong box, at anim na plastic, buti na lang, magaling mag pack yung bagger kanina, kaya ko dalin lahat to, nilagay ko muna sa pushcart, hanggang sa makalabas ako, kinuha ko ang dalawang box at isinabit sa braso ko ang tig-tatlong plastic. Sa harap ng jeep ako sumakay para wala akong maabala.
Nang makauwi ako, hindi na ko nagsayang ng oras, at inayos ko na ang mga binili ko, nagpahinga muna ako sandali, ang sakit sa braso, ang bigat, grabe.
Naramdaman ko na nag vibrate ang cellphone ko, kaya madali ko itong kinuha at bunuksan, may two messages galing kay tatay, at tatlo galing kay Cris.
‘Magpadala ka ng pera sa katapusan, para naman may pakinabang ka’
‘P*****a ka, wag kang mayabang, kung di dahil samin ng nanay mo, wala ka, kailangan mo sukian yon’
Sa message pa lang ni tatay, naiiyak na ko, parang tinutusok ang dibdib ko sa sakit, masakit nag anito ang mababasa mo galing sa magulang mo, pinipilit mo buhayin, kahit kaya naman nila magtrabaho. Bakit naman ganito? Deserve ko ba to?
Hindi ko na binuksan ang message ni Cris, dahil baka lalo lang ako masaktan, kung ituring nila ako parang hindi nila ako pamilya, panganay ako, pero parang katulong at atm machine ako sa mga mata nila. Hirap.
--
“Ayaaan, ang ganda na sa mata.” Inayos ko ang mga gulay sa vegetable stall, nilagay ko sa chiller ang mga process food, ang mga meat nasa freezer, iniwan ko lang ang mga lulutuin ko, dalawang ulam na. beef steak at adobo, masarap kasi yon lalo pag na-stock ng matagal, nanunuot ang lasa.
Hiniwa ko na ang bawang, sibuyas, buti na lang may natirang beef kahapon, at naisipan ko ibabad, nakamarinate na yon sa toyo, calamansi at paminta, inilabas ko na sa ref, ipiprito ko muna yon, tsaka ko lalagyan ng sauce.
“Aray! Aray! S***a! Sandali! Lintek na ilansik!” para kong tanga umiiwas sa ilansik, ang sakit kaya mag prito ng baboy, “Ah pucha! Aray! Ayoko naa!” halos pasigaw na ko, at binitiwan ang takip ng kawali kainis.
Nilagyan ko ng toothpaste mga nailansikan sa akin bago itinuloy ang pagluluto, hindi ko alam kung kelan uuwi ang boss ko, pero ayos na rin na may pagkain sa ref, isa sa mga bilin nung assistant yon, kailangan ko gawin.
Isang oras din ako nagluto. Four barner naman ang kalan kaya hindi naman ako nahirapan, medyo nanibago lang ako, dahil first time ko gamitin, pero kalan pa rin naman yan, lutuan.
Nilinis ko ang pinaglutuan ko, at hinugasan ang mga ginamit ko, inilagay ko na rin sa trash bin para maihabol sa pagkuha ng basura, mabilis lang ako, baka makita nanaman ako ni tita maritess, baka mag umpisa na siya mag chismis, hindi ko na alam paano makakaalis.
Tinignan ko ang wall clock sa sala, grabe, alas otso na pala? Kaya pala pagod na pagod na ang pakiramdam ko, napagpasyahan ko na maligo muna, may sarili naman akong kwarto, kaya ayos lang, may cr din don, parang guest room ang itsura.
“Sarap maligo.” May shower pa, ang sosyal talaga, sa probinsya namin, tabo at timba lang, tapos alasingko ng umaga ka maliligo, para ko binubuhusan ng tubig, tapos dito may heater pa, ang sosyal ng condo na to.
Sinuot ko na ang ternong pajama ko, habang tinutuyo ko ang buhok ko, nilock ko ang pinto, pati na rin ang mga glass window, tumambay ako sandali bago napagpasyahan na matulog, hindi ako nag iwan ng ilaw, saying sa kuryente, at pumasok na ko sa kwarto ko.
Tinignan ko ang cellphone ko, hindi ko alam kung dapat ko ba talagang buksan ang message ni Cris, baka katulad lang din siya ng sinabi ni tatay. Hay. Hayaan na nga.
Tinignan ko ang unang message niya, ‘Ate’ iyon ang una niyang message sakin, kaya kumunot ang noo ko.
‘Sorry samin nila tatay at nanay. Simula bata ka, problema mo talaga kami lahat, nabuntis pa ko.’
Hindi ko napigilan ang pag patak ng mga luha sa mata ko, sana pala, kanina ko pa binasa to, sana Nabawi yung sinabi ni tatay.
‘Sorry, ginastos ko pang tuition ko, hindi ko gusto ang anak ko, ayoko nito, pero nadadamay iba. Sorry, mag iingat ka dyan, sorry sa sinabi ko.’
Napangiti na rin ako dahil don, huminga ako ng malalim at pinatay ang phone ko, tsaka nahiga, may aircon dito, kaya kailangan ko magkumot, ayoko naman magising dahil sa init. Ang lambot ng kama, pero mag isa ko, well, ganito rin naman sa bahay. Pero kailangan ko magtrabaho ng maigi, para sa magiging anak ni Cris.
---
Naalimpungatan ako nang may marinig na tunog ng bakal na nag tatami, May tao? Tinignan ko ang oras sa stand clock sa gilid ko, alastres pa lang ng umaga, agad na tumambol ang puso ko sa sobrang kaba, may nakapasok sa bahay, hindi naman siguro uuwi ng ganito ang boss ko.
Kinuha ko ang walis sa gilid ng pinto, at dahan dahan itong binuksan, walang ilaw, pero alam ko na may gumagalaw, damang dama ko ang malamig na pawis sa noo ko, second day ko pa lang, pero may magnanakaw na agad, putek, paano pag may kutsilyo to at sinaksak ako?
Bahala na.
Naglakad ako papalapit sa kung saan nanggagaling ang tunog, sa kusina,
1, 2, 3, “Ahhhh!!1 magnanakaawww!” sigaw ko at hinampas ang tao sa harapan ko
“Aray! Aray! Shit!” lalaki?! Lalaki ang magnanakaw?! Shit! Shit!
“Pangalawang araw ko pa lang dito, ikaw ang magpapalayas sa akin sa trabaho kooo!!!” sigaw ko pa rin habang hinahampas sya ng walis! Walanghiya!! “Sa iba ka magnakaw! Wag dito! Pashneaaa!!”
“Wait! Aww! What the fuck! Aww! Stop! God damn it! Light’s on!” sigaw niya, at isang Segundo lang ay lumiwanag ang buong paligid, naiwan sa ere ang hampas na dapat ibibigay ko sa kanya.
Isang matangkad na lalaki ang bumungad sa akin, nakasuot pa siya ng three-piece suit, pero may dugo ang ilong niya, at may kanin pa sa bibig.
“S-sino k-ka? Sino ka, ha?! Bakit ka nandito?! Bakit ka kumakain dito?! Para sa boss ko yan! Hindi sa’yo! Ha!” lakas loob na sabi ko.
“What the fuck? Of course, I’m eating because I’m hungry, and what the fuck? Of course I’ll be here, this is my house!”
Ha?
Sya daw may ari ng b—agad na nanlaki ang mata ko nang marealized ko ang sinabi niya ngayon lang. shit. Siya ba boss ko?! Putek!
“Sorry talaga boss, hindi ko naman alam na ikaw ang amo ko dito,” hinging paumanhin ko habang nilalagyan ng yelo ang ice pack, halos nakayuko na ko, at hindi ko na makita ang ginagawa ko dahil sa sobrang hiya. “Weren’t you informed? My god, ano ba laman ng utak mo?” medyo nasaktan ako sa sinabi nya, pero hindi ko na lang pinansin, kasalanan ko naman din kasi, kaya sya nagagalit ngayon, at may malaki pa siyang pasa sa mukha. “Sorry na po, hindi ko po talaga alam, hindi po ako nasabihan,” hindi ko na alam kung ilang beses na ako nag sorry. “Whatever, what’s your name?” doon lang ako nakahinga nang maluwag, nag iba na sya ng topic, siguro naman tapos na sya magsalita ngayon. “Naya Feliciano po, Naya na lang po para maigsi,” sagot ko, kinuha ko ang ice pack sa kanya dahil napansin ko na medyo ubos na ang laman non, kumuha ulit ako sa ice bucket, tsaka inabot sa kanya. Nakaupo lang ako sa sofa, at sya naman sa katapat ko na upuan. Hindi na masyadong masama ang tingin nya sakin, hindi k
“Hindi ba talaga nito sasagutin tawag ko? Pasabi sabi pa sya na personal number nya daw to, paano kung sinaksak na ko? At wala ako mahingan ng tulong?”Para akong baliw na kausap ang halaman sa paso na nasa harap ng condominium. Dalawang oras na ko nandito sa labas. Balak ko sana kumain, pero hindi ko sigurado kung hindi ako maliligaw. Kailangan ko hintayin si bossing, dahil itatanong ko kung lalayas ba talaga ko.Dahil na rin sa sobrang gutom, naglakad na ko para makahanap ng tuhok tuhog sa labas, halos sampung minuto din ako naglakad bago tuluyang nakakita ng naglalako, nakisawsaw agad ako, at nakituhog. Isang daan ang naubos ko, sa sobrang gutom ko.Nag libot libot na rin ako, pero hindi ako masyadong lumayo. Napansin ko na parami na ng parami ang mga tao, tsaka ako napatingin sa mumurahin ko na relo, pasado alasingko na.May ilan na rin na estudyante, yung iba may kasamang mga magulang, napako ang tingin ko sa isang pwesto, kung saan may dalawang bata, kasama ang nanay at tatay ni
ISANG LINGGO matapos ang insidente na iyon, balik bossy at strikto na ulit si bossing, lagi akong pinapagalitan, pero tinuturuan din naman ako kung paano gawin.Ilang araw na rin akong hindi tumatawag sa probinsya, tinuon ko na lang ang atensyon ko sa trabaho, siguro nga tatawag na lang ako pag magpapadala na ko ng pera.Nagbilin na rin si sir Kalix na mamili ako ngayon, dahil may bisita siyang darating bukas, tinapos ko lang ang pag lilinis ko, tsaka ako naligo, at pumunta sa supermarket. Inilbas ko ang listahan ko, nakaready na ang pang tatlong araw na ulam ni bossing. Tinanong ko sya kahapon kung ano ang mga ulam na gusto niya.Gusto nya daw ng afritada, nilaga, bicol express, at syempre, adobong baboy. Naging instant favorite nya yon. Pumunta muna ako sa meat section at namili ng mga gagamitin ko, isinunod ko ang mga gulay, at rekado. Mas gusto ko sana kung sa palengke ako bumili, at least don, makakatawad ako, at makakapag ikot, kung saan mas mura, kaso sabi ni bossing, mas safe
KINABUKASAN, maaga pa rin akong nagising, hindi ko nga alam kung nakatulog ba ko ng ayos, medyo mabigat pa rin ang pakiramdam ko, siguro dahil sa nangyari kahapon. Hindi na muna ako ulit tumawag para makibalita, basta ang gusto ko, mag focus muna sa pag tatrabaho, bahala na muna sila don, tatawag na lang ako pag magpapadala ko, total alam ko naman na kung ano ang nangyayari sa kanila. Saktong alasingko na, nang tumayo ako, nag luto agad ako ng bacon, at itlog, nag gawa na rin ako ng crab soup, tsaka nag sangag ng bahaw na kanin. Nag init na rin ako ng tubig para sa kape, saktong alasais, narinig ko nang bumukas ang pinto ng work out room, maya maya pa ay pumasok na sa kusina si sir Kalix, mukhang nakaligo na rin sya, dahil naamoy ko pa ang . “Good morning, bossing, kain ka na po,” mahinang sabi ko at inilapag ang kape sa harap nya, kung saan sya uupo, umupo naman sya at walang sinabi, katulad lang din nang mga nakaraan na araw. Habang kumakain sya, naglinis ako ng kusina, at naghug
NARAMDAMAN ko na may mabigat sa bandang braso ko, kaya dahan dahan akong dumilat. Kisame na puti, hanggang sa wall ang sumalubong sa akin. May isang mahabang khaki na sofa, na may katapat na glass table, may side table din sa kama na hinihigaan ko, mula dito, ay naaamoy ko ang fresh na bulaklak.Nasan ba ko? Bakit ang sakit ng katawan at ulo, pati mata ko mainit?Tatayo sana ko, nang maramdaman ko na parang may nakadagan sakin, kunot noo akong napatingin sa lalaki sa tabi ko, kahit hindi ko tignan, alam ko na si bossing to, aba naman kasi, alam ko amoy ng shampoo nya, pag naglilinis ako.Gigisingin ko ba, o hayaan ko lang?Tumingin ako sa kaliwang kamay ko, doon ko nakita na may nakatusok sa akin na dextrose, nangangalahati pa lang ang laman. Kinapa ko ang noo ko, medyo mainit pa, pero hindi na katulad kaninang nang pumunta ko sa opisina ni sir.Balak ko sana mag banyo, pero gumalaw si bossing, akala ko matutulog pa sya, pero, bigla na lang sya nag inat at nag angat ng ulo, doon kami
DALAWANG BUWAN na ang nakakalipas, simula nang magtrabaho ako kay bossing, at ito ang pinaka gusto ko sa lahat, Pay day!“You look like an idiot, don’t smile, stupid,” at sa bawat istorya, meron talagang isang tao na ayaw maging maligaya ang mga bida, at siya yon, ew.“Payday bossing, sino hindi sasaya, ikaw ba, hindi masaya kapag sasahod ka na?”“I never got paid, I have business, I don’t do salary,”“Omg, you’re not doing salary,” I mimic him, tinignan nya lang ako ng masama, sanay na sya sa akin, kahit paano naman palagay na ang loob ko sa kanya. Minsan lang talaga magulo sya, minsan ako si yaya Naya, pero hindi Naya lang, buti na lang tama ang binigay na boss sakin ni Charlotte, speaking of Charlotte, madalas na sya tumawag sa akin.Dati naman kasi talaga kami magkaibigan, simula nang mga bata kami, sabay pa nga kami naliligo sa ilog, habang nakapanty lang, kaso nang mag asawa nang iba ang tatay nya, nag bago na rin sya, pero issue ng pamilya yon, kalaro lang ako, hindi kapamilya,
“Where do you plan next to go?” tanong ni bossing, kaya nag isip ako agad, dahil wala naman akong plano puntahan ngayon, “Mall? Cinema? Food park?”“May malapit ba na amusement park dito bossing?” kunot noo sya na tumingin sakin, at ibinalik din ang tingin sa daan, dahil nagmamaneho siya.“Yes, you want to go there?” sunod sunod ang tango na ginawa ko, narinig ko ang mahinang tawa ni bossing, at pag iling, “Crazy woman,”Gaya ng sinabi ni bossing meron nga talagang amusement park, wala pa masyadong bukas dahil alas dos pa lang ng hapon, “Bossing gusto mo muna ba kumain?”“Is there any place to eat here?” natatawa talaga ko sa mukha nya, halata kasi na hindi sya sanay sa ganitong lugar, akala mo first time nakapunta dito.“Oo, doon oh!” sabay turo ko sa kainan.“What?! There’s no way I’m eating that dirty thing,”Malakas ang tawa na pinakawalan ko, “Tara na, masarap yan! Hindi ka mamatay dyan!” hinila ko sya at tumakbo papunta saan pa nga ba.Edi sa ihawan!“Manong, apat na isaw, dalaw
“Tara bossing!” hindi ko na siya hinayaan na tapusin ang sasabihin nya, parang may kung anong dumurog sa puso ko nang makita ko ang kakaibang lungkot sa mga mata nya.“Where? I thought, we will wait?” gulong gulo na sabi nya.“Oo, nga, eh tignan mo, five thirty na, narinig ko kanina sabi nung student don sa ihawan, may fireworks daw ng alas nueve, dapat bago mag nine, nasakyan na natin lahat!”“What?! Are you crazy?! All of it? Do you even know how many rides are there?”“Huh? Hindi, kung ano kayanin ng oras! Tara na!” hinila ko na sya agad, syempre, pang warm up, octopus muna!Hindi nagsasalita si bossing sa buong ride, “Okay ka lang bossing?” tumango lang sya pero hindi tumingin sakin, naglakad na lang ako hanggang sa makarating kami sa caterpillar, puro mga bata nakasakay, pero gusto ko pa rin subukan.“What’s this ride? Is it like the first one that we rode?” mahinang bulong ni bossing nang makasakay kami, sasagot n asana ko, pero napansin ko na hindi nakaayos ang belt nya, aba, k