Share

3

Penulis: Blueesandy
last update Terakhir Diperbarui: 2023-12-29 15:05:21

“Ano ba masarap lutuin, ah adobo, teka, masarap yon pag matagal bago kinain, bibili din ako ng bacon, hotdogs, tapa na rin, ito, itlog.” Para akong tanga sa supermarket, habang nakatingin sa listahan ko.

Buti na lang sanay ako gumamit ng maps, at mahusay ako sa direction, hindi na ko naligaw papunta dito, isang sakay lang naman ng jeep, nagtagal lang ako bago makarating dahil sa walang kamatayan na traffic.

Tinignan ko ang pushcart ko, ang dami nang laman, kaya ko ba buhatin to? Bahala na, basta napamili ko, sanay naman ako mamalengke, pero grabe, ang mamahal dito, tapos bawal tumawad, kanina pa nangangati bibig ko sabihin na “Ate, bente na lang to?” kaso syempre, ako lang ang mapapahiya. Hay.

Para sa breakfast, may bacon, may hotdogs, may ham, tapa, may egg, sa lunch at dinner, good for five days lang, kumuha akong rekado para sa adobo, sweat and sour, kaya may meatballs ako, beef steak, tokwa’t baboy na rin, kumuha din ako ng ilan sa mga nakita ko na wala na sa bahay, gaya ng mga pang laba, shampoo, hinanap ko na lang yung brand na katuald ng nasa condo, just in case na may certain allergy ang boss ko, hindi magiging problema.

“That would be, twelve thousand, and two hundred seventy eight, would you like to pay in cash?” tanong ng cashier sakin, umiling ako at inabot ang credit card sa kaniya, medyo nagulat siya sandali, bago ngumiti at kinuha ang card na iniabot ko.

Tatlong box, at anim na plastic, buti na lang, magaling mag pack yung bagger kanina, kaya ko dalin lahat to, nilagay ko muna sa pushcart, hanggang sa makalabas ako, kinuha ko ang dalawang box at isinabit sa braso ko ang tig-tatlong plastic. Sa harap ng jeep ako sumakay para wala akong maabala.

Nang makauwi ako, hindi na ko nagsayang ng oras, at inayos ko na ang mga binili ko, nagpahinga muna ako sandali, ang sakit sa braso, ang bigat, grabe.

Naramdaman ko na nag vibrate ang cellphone ko, kaya madali ko itong kinuha at bunuksan, may two messages galing kay tatay, at tatlo galing kay Cris.

‘Magpadala ka ng pera sa katapusan, para naman may pakinabang ka’

‘P*****a ka, wag kang mayabang, kung di dahil samin ng nanay mo, wala ka, kailangan mo sukian yon’

Sa message pa lang ni tatay, naiiyak na ko, parang tinutusok ang dibdib ko sa sakit, masakit nag anito ang mababasa mo galing sa magulang mo, pinipilit mo buhayin, kahit kaya naman nila magtrabaho. Bakit naman ganito? Deserve ko ba to?

Hindi ko na binuksan ang message ni Cris, dahil baka lalo lang ako masaktan, kung ituring nila ako parang hindi nila ako pamilya, panganay ako, pero parang katulong at atm machine ako sa mga mata nila. Hirap.

                                                                        --

“Ayaaan, ang ganda na sa mata.” Inayos ko ang mga gulay sa vegetable stall, nilagay ko sa chiller ang mga process food, ang mga meat nasa freezer, iniwan ko lang ang mga lulutuin ko, dalawang ulam na. beef steak at adobo, masarap kasi yon lalo pag na-stock ng matagal, nanunuot ang lasa.

Hiniwa ko na ang bawang, sibuyas, buti na lang may natirang beef kahapon, at naisipan ko ibabad, nakamarinate na yon sa toyo, calamansi at paminta, inilabas ko na sa ref, ipiprito ko muna yon, tsaka ko lalagyan ng sauce.

“Aray! Aray! S***a! Sandali! Lintek na ilansik!” para kong tanga umiiwas sa ilansik, ang sakit kaya mag prito ng baboy, “Ah pucha! Aray! Ayoko naa!” halos pasigaw na ko, at binitiwan ang takip ng kawali kainis.

Nilagyan ko ng toothpaste mga nailansikan sa akin bago itinuloy ang pagluluto, hindi ko alam kung kelan uuwi ang boss ko, pero ayos na rin na may pagkain sa ref, isa sa mga bilin nung assistant yon, kailangan ko gawin.

Isang oras din ako nagluto. Four barner naman ang kalan kaya hindi naman ako nahirapan, medyo nanibago lang ako, dahil first time ko gamitin, pero kalan pa rin naman yan, lutuan.

Nilinis ko ang pinaglutuan ko, at hinugasan ang mga ginamit ko, inilagay ko na rin sa trash bin para maihabol sa pagkuha ng basura, mabilis lang ako, baka makita nanaman ako ni tita maritess, baka mag umpisa na siya mag chismis, hindi ko na alam paano makakaalis.

Tinignan ko ang wall clock sa sala, grabe, alas otso na pala? Kaya pala pagod na pagod na ang pakiramdam ko, napagpasyahan ko na maligo muna, may sarili naman akong kwarto, kaya ayos lang, may cr din don, parang guest room ang itsura.

“Sarap maligo.” May shower pa, ang sosyal talaga, sa probinsya namin, tabo at timba lang, tapos alasingko ng umaga ka maliligo, para ko binubuhusan ng tubig, tapos dito may heater pa, ang sosyal ng condo na to.

Sinuot ko na ang ternong pajama ko, habang tinutuyo ko ang buhok ko, nilock ko ang pinto, pati na rin ang mga glass window, tumambay ako sandali bago napagpasyahan na matulog, hindi ako nag iwan ng ilaw, saying sa kuryente, at pumasok na ko sa kwarto ko.

Tinignan ko ang cellphone ko, hindi ko alam kung dapat ko ba talagang buksan ang message ni Cris, baka katulad lang din siya ng sinabi ni tatay. Hay. Hayaan na nga.

Tinignan ko ang unang message niya, ‘Ate’ iyon ang una niyang message sakin, kaya kumunot ang noo ko.

‘Sorry samin nila tatay at nanay. Simula bata ka, problema mo talaga kami lahat, nabuntis pa ko.’

Hindi ko napigilan ang pag patak ng mga luha sa mata ko, sana pala, kanina ko pa binasa to, sana Nabawi yung sinabi ni tatay.

‘Sorry, ginastos ko pang tuition ko, hindi ko gusto ang anak ko, ayoko nito, pero nadadamay iba. Sorry, mag iingat ka dyan, sorry sa sinabi ko.’

Napangiti na rin ako dahil don, huminga ako ng malalim at pinatay ang phone ko, tsaka nahiga, may aircon dito, kaya kailangan ko magkumot, ayoko naman magising dahil sa init. Ang lambot ng kama, pero mag isa ko, well, ganito rin naman sa bahay. Pero kailangan ko magtrabaho ng maigi, para sa magiging anak ni Cris.

                                                                                           ---

Naalimpungatan ako nang may marinig na tunog ng bakal na nag tatami, May tao? Tinignan ko ang oras sa stand clock sa gilid ko, alastres pa lang ng umaga, agad na tumambol ang puso ko sa sobrang kaba, may nakapasok sa bahay, hindi naman siguro uuwi ng ganito ang boss ko.

Kinuha ko ang walis sa gilid ng pinto, at dahan dahan itong binuksan, walang ilaw, pero alam ko na may gumagalaw, damang dama ko ang malamig na pawis sa noo ko, second day ko pa lang, pero may magnanakaw na agad, putek, paano pag may kutsilyo to at sinaksak ako?

Bahala na.

Naglakad ako papalapit sa kung saan nanggagaling ang tunog, sa kusina,

1, 2, 3, “Ahhhh!!1 magnanakaawww!” sigaw ko at hinampas ang tao sa harapan ko

“Aray! Aray! Shit!” lalaki?! Lalaki ang magnanakaw?! Shit! Shit!

“Pangalawang araw ko pa lang dito, ikaw ang magpapalayas sa akin sa trabaho kooo!!!” sigaw ko pa rin habang hinahampas sya ng walis! Walanghiya!! “Sa iba ka magnakaw! Wag dito! Pashneaaa!!”

“Wait! Aww! What the fuck! Aww! Stop! God damn it! Light’s on!” sigaw niya, at isang Segundo lang ay lumiwanag ang buong paligid, naiwan sa ere ang hampas na dapat ibibigay ko sa kanya.

Isang matangkad na lalaki ang bumungad sa akin, nakasuot pa siya ng three-piece suit, pero may dugo ang ilong niya, at may kanin pa sa bibig.

“S-sino k-ka? Sino ka, ha?! Bakit ka nandito?! Bakit ka kumakain dito?! Para sa boss ko yan! Hindi sa’yo! Ha!” lakas loob na sabi ko.

“What the fuck? Of course, I’m eating because I’m hungry, and what the fuck? Of course I’ll be here, this is my house!”

Ha?

Sya daw may ari ng b—agad na nanlaki ang mata ko nang marealized ko ang sinabi niya ngayon lang. shit. Siya ba boss ko?! Putek!

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • Maid for the Billionaire (Tagalog)   54

    I barely noticed how time flew by. Just a few more weeks and the semester would be over, and finally, I’d be able to breathe a little easier. Even though I returned to studying a bit late because of the accident, I managed to catch up with the requirements. Tired, yes. But it was worth it.Kasalukuyan akong nakaupo sa study desk ko, pilit tinatapos ang isang research paper nang maramdaman kong may mainit na bagay na idinampi sa pisngi ko.“Take a break, love,” bulong ni Kalix habang hawak ang isang tasa ng kape.Napangiti ako at kinuha iyon. “Thank you. Pero kailangan ko pa talagang tapusin ‘to.”“You’ve been staring at your screen for hours. You need to rest.”Huminga ako nang malalim bago ko siya tiningnan. “I know. Pero gusto ko nang matapos lahat ng to para wala na akong iisipin sa trip natin.”Tumabi siya sa akin at ipinatong ang baba sa balikat ko. “Speaking of that… sure ka bang okay ka na sa itinerary natin?”“Mhmm. Mukhang okay naman ‘yung lugar na napili mo.”“Of course. I m

  • Maid for the Billionaire (Tagalog)   53

    Amoy na amoy na sa buong unit ang niluluto ko. Tinanggal ko ang takip ng kawali at hinayaan ang mainit na singaw ng sabaw na humalo sa hangin. Kailangan kong bilisan—baka dumating si Kalix nang gutom.Saktong nasa kalagitnaan ako ng paghahalo ng sabaw nang biglang bumukas ang pinto nang malakas.“Naya!”Napalingon ako at nakita si Kalix na hingal na hingal, parang tumakbo paakyat. Agad niyang sinuyod ng tingin ang paligid, at nang makita niyang wala nang ibang tao roon, bumuntong-hininga siya.“Are you okay?” tanong niya, mabilis na lumapit sa akin. “Did she say anything to you?”“Who?” Kunot-noo kong tanong habang inilipat ang atensyon sa hinihiwang gulay.Lumapit siya sa likod ko, idinantay ang mga kamay sa magkabilang gilid ng counter. “Finesse. I heard she came here. Why didn’t you call me?”Napahinto ako saglit sa paghiwa bago bumalik sa ginagawa ko. “She didn’t do anything.”Hindi ko man nakikita ang mukha niya, pero ramdam ko ang matinding pag-aalala niya sa likuran ko. “Naya—”

  • Maid for the Billionaire (Tagalog)   52

    Pagkatapos ng kaguluhan noong nakaraang araw, halos hindi ko na maalala kung paano ako nakatulog. Pakiramdam ko pagod na pagod ang katawan ko, pero mas pagod ang puso ko.But when I opened my eyes, Kalix was there—sitting beside the bed, his laptop in hand, looking busy with whatever he was working on. He wore a black polo, the top two buttons undone, and it was clear he had been awake for a while.Napansin niya agad ang paggalaw ko, kaya ibinaba niya ang laptop at lumapit sa akin. “Hey, baby. How are you feeling?” Tanong niya, banayad ang boses at puno ng pag-aalala.Pilit akong ngumiti. “Medyo masakit pa ‘yung sugat ko, pero okay lang.”Tumango siya, saka hinawakan ang kamay ko. “I took care of everything. You don’t have to worry about them anymore.”Naramdaman ko ang kirot sa dibdib ko. Kahit gaano kasama si nanay at Cris, parte pa rin sila ng buhay ko. Pero alam kong wala nang saysay pang balikan ang nakaraan.“Where are they now?” tanong ko, mahina lang ang boses ko.Huminga nang

  • Maid for the Billionaire (Tagalog)   51

    “Hanggang Kailan?”Napamulagat ako nang marinig ang malalakas na tawanan mula sa labas ng kwarto ko. Sinilip ko ang oras sa phone—10:23 AM. Halos hindi pa ako nakakatulog nang maayos.Nakahiga pa rin ako, pero ang ingay sa labas ay hindi ko na kayang balewalain. Mga basag-basag na tawanan, tunog ng bote ng alak na nagbabanggaan, at ang nakakairitang tunog ng mga kutsara’t tinidor na hindi ko maalala kung kailan ko nilabas.Ilang araw na ganito.For five days, I felt like a servant in my own home. I was the one waking up early to clean, cook, and tidy up their mess. As if I was the one indebted to them, as if it was my fault they were here. They didn’t care if I was exhausted from studying, falling behind on my modules, or still aching from my past accident.Napabuntong-hininga ako bago bumangon. Masakit ang likod ko, mabigat ang katawan ko.Mula sa bahagyang nakabukas na pinto, natatanaw ko si Cris—ang kapatid kong hindi ko alam kung kailan naging responsibilidad ko. He held a bottle

  • Maid for the Billionaire (Tagalog)   50

    “Ano bang ginagawa niyo?!” halos pasigaw kong tanong habang pilit kong sinasarado ang drawer na binubuksan ni Cris.“Ano? Tinitingnan lang namin kung ano na ang mga naiipon mo,” sarkastikong sagot ni Nanay, hindi man lang ako tinitingnan habang hinahaplos ang bedsheet ko. “Aba, ang ganda ng buhay mo rito ah, Naya. Hindi mo man lang naisip na kami sa probinsya, naghihikahos!”“Kaya ba kailangan niyong kalkalin ang gamit ko?!” bumibigat na ang dibdib ko, lalo na nang makita kong binubuksan ni Cris ang isang kahon na puro personal kong gamit.“Ano ka ba, Naya? Akala mo naman may tinatago ka rito,” singit ni Cris, nakataas ang kilay. “Baka nakakalimutan mo, utang mo sa amin kung bakit ka buhay ngayon.”Nanlaki ang mga mata ko. Hindi ko alam kung matatawa ako sa sinasabi nila o tuluyan nang magwawala. “Utang?! Kailan pa naging utang ang buhay ko sa inyo?!”Lumapit si Nanay sa akin at tinuro ako sa mukha. “Kung hindi kita tinanggap, baka kung saan ka na lang pulutin! Alam mo bang malaking k

  • Maid for the Billionaire (Tagalog)   49

    A series of doorbell rings woke us up.Napabalikwas ako ng bangon, gulo-gulo pa ang buhok at habol-habol ang hininga. Sa sobrang lakas ng tunog, pakiramdam ko, pati kaluluwa ko nagising. Sa tabi ko, si Kalix, na halatang galing sa malalim na tulog, ay napamura bago dahan-dahang dumilat.“Ano ‘yon?” garalgal niyang tanong, halatang iritado habang hinimas ang sentido niya.Tumingin ako sa wall clock—alas-sais pa lang ng umaga. Sino bang walang respeto sa oras ng ibang tao at ganito kaaga makapanira ng tulog?!Before I could answer Kalix, the doorbell rang again—faster, louder, almost like it was intentional.“Tangina, kung hindi importante ‘yan, may mabubura akong tao sa mundo,” bulong ni Kalix, bumangon at mabilis na nagsuot ng t-shirt.As for me, even though I was only halfway awake, I still followed. But when I reached the door, I didn’t need to ask who it was—I already knew.I could feel it.Before I could brace myself, Kalix swung the door open.And that’s when I saw them.Nanay at

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status