"Anong kailangan mo?" tanong ko sa kanya pero sa totoo lang gusto ko ng umiyak dahil siya dapat ang kailangan ko ngayon. I saw the sadness in her eyes. Lungkot, sakit at bigat nang kalooban. "Paalis na ang eroplano at baka maiwanan ka." I remain cold dahil gusto kong ipakita sa kanya na malakas ako at hindi ako talunan.
"Thank you for coming. Salamat at nagpakita ka at pinalakas mo ang loob niya kahit paano para lumaban." Ayokong umiyak. Ayoko masaktan, pinipigilan ko ang sarili ko dahil after all si Adrian pa rin ang nasa isip niya kahit ako ang kaharap niya. Pero traydor ang mga luha ko dahil isa-isa silang bumabagsak.
"Hindi naman ikaw ang ipinunta ko rito, kaya bakit ikaw ang nagpasalamat?" Yumuko naman siya, pero matapos noon ay agad din siyang lumapit saka hinawakan ako sa kamay. Gusto kong itakwil ang mga kamay niya. Pero hindi ko magawa dahil nanabik ako s
May book two ang manang at pikon at ongoing na. Pero hindi niyo na kailangan basahin kung ayaw niyo dahil may ending na rin naman dito. Nandoon ang mga sagot sa tanong kong anong nangyari kay Adrian after ng operasyon at kung ano ang nangyari kay Jayson. Hindi ko pa nalilipat dito at pwede niyo po itong basahin sa Wattp*d. Title: Maldita vs. Suplado. Hindi ako pwede maglagay ng link kaya search niyo na lang . Nasa watty din ang totoong finale at hindi nabura pati na rin ang epilogue. Kung gusto niyo magulo ang utak niyo search niyo na lang Manang na Palaban vs Poging Pikon. Maraming salamat sa inyong lahat na bumasa.
M A N A N GCapslock plus bold para ramdam.Yeah! It’s me, the gorgeous, intense, beautiful, and amazing Allysa. Yes, ganyan ang tingin ko sa sarili ko at walang may pakialaman. Pero kung sa tingin niyo dahil manang ako ay binu-bully ako. Puwes, mali kayo. Dahil sa lahat ng manang ako ang nangbu-bully. Sa lahat ng manang ako ang hindi lonely, hindi inaapi, at hindi nagpapa-api.Take note din na sa lahat yata ng manang ako ang may fansclub.Bakit? May rules ba na nagsasabing ang manang ay kailangan nobody, iyakin, at inaapi. Tapos pagpa-pantasyahan ang famous sa school, aapihin dahil ambisyosa, paiiyakin, at lalait-laitin?Wow ha!New generation na ngayon. Uso lang yan noong panahon na hindi pa ako pinapanganak.Ngayon na ang paghihigante ng mga tinatawag na manang na gaya ko, at kami naman ang lalait sa mga mapagmalaking feeling dyosa pero wala naman ganda.Kaso, isaw araw ay nakilala ko ang pogi daw pero
ALLYSA POV To the Ohh Em Gee! Poys na poys ang lola niyo at taas noo na pinapasayaw ko ang aking maganda, at mahabang heyr habang naglalakad sa hallway nitong Villafrancia Universal School. Gaya ng dati ay napapataas na naman ang kilay ng mga inggetera sa kadyosahan ko. Pero syempre ay hindi ko sila papatulan, dahil ayoko mag-aksaya ng mamahalin kung oras sa kanila. Masyadong balyabol ang taym ko para sa mga drinowing sa uling ang kilay. Hindi naman ako nagpa ka-dyosa para sa kakapirangot na heyters, kundi para sa libong-libong pans. Ang Villafrancia Universal School na yata ang pinagpalang skwelahan sa buong Unibeyrs. Isipin mo na mula sa mga kyut na pre-school hanggang sa university ay walang itulak kabigin sa dami ng mga papalicious. Isama niyo pa ang kras ko mula noong nasa pre-school pa ako at hanggang n
Nang mapakasok sa loob ng classroom ay agad kaming naghanap ng bakanteng upuan. Sa pinakalikod ay may nakita si Faith na dalawang bakante na agad niyang itinuro, habang ang sinundan nito ay may isang bakante. Agad namin nilapitan ang upuan. Okay na rin kahit hindi magkakatabi at least magkalapit pa rin. Dumiretso na ako sa dulo habang nakasunod ang dalawa. Nauna akong umupo ng walang tanong-tanong at sumunod din si Faith na umupo sa tabi ko habang si Iya ay nanatiling nakatayo. "Oh! Ano pa hinihintay mo, pasko?"tanong ko kay Iya na hindi pa rin umuupo sa bakante na nasa harapan ko. "Saan ako uupo?"Napatampal ako sa noo ko sa katangahan ng pinsan ko. My god! Bakit mo po kami binigyan ng lahi na tatanga-tanga. Ampon ýata ‘to o kaya napalitan sa ospital. Alam niyang may bakante sa harap ko nagtanong pa talaga. "Malamang Iya,alangannaman kumandong ka sa akin. Ayan oh sa harap may isang bakante."Turo ko sa upuan. "Paan
"Hoy chaka, una sa lahat hindi tayo close para tawagin mo akong Betty. Kaya wag ka'ng FC. Ikalawa, si Benedict ang bumangga sa'kin, hindi niya kinaya ang kadyosahan ko kaya siya na ang nagpapansin."Nakangiti kong sabi saka itinapat ang kamay ko sa mukha niya sabay bawi at inamoy ko ng bongga. Singhot kung singhot bes. "Ehmp! Ang bango. Ay hindi ka ba na inform ng nagdaldal sayo na hinawakan ni Benedict ang kamay ko. Ishi-share ko sana saýo ang amoy kaso ayokong hawakan mo ako eh!"Saka ipinaamoy ko kay Iya ang kamay ko."Anong amoy Iya?"Nang-iinis kong tanong. "Hmp! Amoy lalake. Amoy Versace."Malamang pabango ko ýon. Ahaha! Pero versace talaga pabango ni Benedict at noong nalaman ko ýon ay ginamit ko na rin. "See, versace ang pabango ni Benedict. Mainggit ka, Carlita."Nanunukso kong sabi. "Hoy? Ikaw na manang ka namumuro ka na talaga sa'kin. Konti na lang at titirisin na talaga kita." "As if nam
ALLYSA’s POV Kanina pa kami nakaupo dito sa loob ng klasrum pero kahit anino ng professor o maski splitends niya ay hindi namin nakikita at mukhang wala na yatang plano pa na magpakita. Ýan tayo eh, hindi nagpapakita tapos pag sumulpot papa-kopya lang tapos magbibigay ng long quiz. Wala naman itinuro tapos magagalit pag nagkamali ka at dahil studyante ka ay ikaw na lang mag-a-adjust. Galing di ba? Dahil ayoko iburo ang kagandahan ko dito ay napagdesisyonan ko na lang na tumayo. Sa ganda kong ‘to, uupo lang ako dito maubos ang oras? "Hey! Saan ka pupunta?"tanong si Faith sa akin nang bitbitin ko ang bag ko. "Tatae, sama ka?"Sarkastiko kong sagot saka naglakad palabas. Wala naman sumunod sa akin kaya bahala na sila sa buhay nila. Mas masayang magliwaliw mag-isa. Pero kung ang akala nila ay tatae talaga ako. Hell no! May cr sa amin at hindi ako nakakatae kahit saan. Saan
Ang lahat ng inis at pikon na kanina ko pa inipon ay sumabog dahil sa sinabi niya. Of all people sa kanya pa talaga nanggaling na tanga ako, at papansin pa. Tapos sa kanya pa talaga na mukhang ewan ang hitsura. "Hoy babae, ikaw to'ng yuyuko-yuko atbusykakadotdotng cellphone mo tapos ngayonkasalanko nanabunggokita."Pikon kong sabi sabay titig sa kanya mula ulo hanggang paa. Buhok na parang Dora the explorer, malaking salamin, makapal ang kilay kasama na mukha. Palda na hanggang sakong ang haba. Damit na maluwag na ang manggas ay hanggang wrist pa. For short manang na, panget pa. Ok she's a manang, and I thought a manang like her only existed in a book and movie. That a manang like her is quite, lonely, at inaapi pero mukhang iba ang manang na ‘to. "Loko-loko ka pala eh. Nakita mo pala akong nakayuko bakit hindi ka umilag? Tapos ngayon nabangga ka kasalanan ko, at ikaw pa may ganang magalit. Sino kayang tanga sa a
=ALLYSA’s POV= Hayop na lalaking 'yon,pogi sana kaso ang bilis pikunin. Poging pikon ampupu. Pero sa totoo lang at baka sabihin niyo na unfair ang mga dyosa na gaya ko. May ibubuga din naman ng kaguapuhan niya. Mas lamang nga lang si Bennydear ko. Ukiepayn, isang paligo at isang hilamos at hahabol na ang pikon na ýon. Ayan baka sabihin niyo unfair akong dyosa, maldita lang ako pero hindi ako bulag. Sumisipol lang magandang ako hapag naglalakad papunta sa cafeteria nang bigla akong harangin ng tatlong bebe na kinapos ng ganda. Minsan gusto ko na maniwala na stalker sila at hindi lang nila maamin na fans ko sila. Nahihiya lang silang aminin na gusto nila ng selfie kaya dinadaan sa pang-iinis ang pagpapansin. "Well, talagang kinaker mo na ang paglapit sa mga Villafrancia,manangah!"Nagtawanan ang dalawang quack-quack dahil sa sinabi ng leader nila. Pero imbes na patulan sila ay mas minabuti kong magpatuloy sa paglalakad
ALLYSA’s POVGusto ko sana bumalik sa room para sa last subject namin pero mukhang wala naman planong magpakita ang last teacher. Well, kahit naman magpakita siya wala rin naman siyang ipapagawa sa first day kundi introduce yourself lang, tapos attendance, then goodbye.Na badtrip na rin akong tumuloy ng cafeteria dahil sa grupo ng mga bebe kaya sa labas na lang ako mag-kakape. Sinabihan ko na lang ang dalawang paniki na pupunta akong bilyaran. Ýong pinakamalapit sa school.Hinarang pa ako ng guard dahil hindi pa raw oras ng uwian. Pero dahil dyosa ako ay wala siyang nagawa kundi palabasin ako.Joke!Well, isa lang naman ang sinabi ko sa kanya.Wala siyang pakialam kung hindi ako papasok. Hindi siya ang nagbabayad ng tuition ko. At mas lalong hindi anak niya ang babagsak kung babagsak ako.Oh ‘di ba ang very simple lang ng sinabi ko. Pero kung akala niyo ay pinalabas niya ako dahil doon pwes