I can't make a single move. She still hugging me so tight. I couldn't hug her back because I was stunned by her sudden actions. My heart is beating so fast, I feel I'm going to faint right now because of over flowing emotions. Hindi ko alam ang gagawin kaya hinayaan ko na lang siya na yakapin ako ng pagkahigpit-higpit kahit hindi na ako makahinga. Ayos lang dahil kahit ganoon ay may umusbong na tuwa sa puso ko dahil lang sa pagyakap na ginawa niya.
Marami na akong naramdaman na kakaiba sa tuwing nakikita ko ang babaeng nakayapos sa 'kin, pero iba itong nararamdaman ko ngayon. Ngayon ko lang naramdaman ito. It's like a strange heat that gives me comfort, I feel safe. Pakiramdam ko, hindi na ako nag-iisa.
Napansin niya
Nakahiga ako sa kama at nakamatyag lang sa kisame, inaalala ko ang mukha ni Aerielle habang nakadungaw siya sa bintana ng jeep. Alas-dos na ng madaling araw at mahimbing ng natutulog ang lahat pero heto pa rin ako, dilat pa ang mata. Hindi pa rin ako maka-move on sa nangyari last friday. Nakasabay ko lang naman siya maglakad pauwi at hindi lang iyon, nagawa ko siyang tulungan. First time ko magkaroon ng paki sa isang tao at natulungan ko pa siya ng hindi ako pinagtabuyan. Ang sarap pala sa pakiramdam ng ganoon. Iyong tumulong ka 'tapos nginitian ka pa ng sobrang tamis habang sinasabi ang salitang "thank you". Abot tainga ang ngiti ko ngayon dahil sobrang saya ang dumadaloy sa sistema ko. Walang mapaglagyan ang ligaya
"Huy! Halika ka na dali! Tara naaaaaa!" Pilit hinihila ng kasama kong pandak ang braso ko pero hindi niya ako madala-dala dahil mas malaking bulas ako kaysa sa kanya. Saktong 5:00 PM ng mag-aya si Aerielle ngfriend datena sabi niya. Nakakapansisi na binanggit ko ang salitang date sa babaeng 'to, may naramdaman na akong kaunting tuwa sa puso ko dahil ma-e-experience ko ng makipag-date for the first time. Sino ba ang hindi matutuwa? Sa katulad kong ni minsan ay hindi man lang nagustohan ng isang babae? Big deal sa akin iyon! I never experience such things, I never had a chance para ayaing lumabas ang isang babae dahil for the nth time, walang nag
"What can make me feel this way? My girl, my girl, my girl. Talkin' 'bout my girl, my girl hmmmm~" I woke up with a delightful smile on my face, siguro nga kahit natutulog ako ay nakabungisngis pa rin ako. Hindi ko mapigilan na hindi ngumiti. Sa tingin ko ay dahil ito sa nangyaring friend date namin ni Aerielle. I mean, ng Erie ko. Hanggang ngayon ay nasasapian pa rin ako ng kasiyahan at mukhang imposible itong mawala sa sistema ko. Ikaw ba naman ay ayain ng date, kahit friend date lang iyon ay big deal sa akin. Hindi lang iyon, tawagin ka pa na pogi at guwapo? Hindi ba ang sarap sa feeling no'n? "I've got so much honey the bees envy me, I've got a sweeter song than the birds in the trees hmmm~" Maaga akong nagising at agad rin ak
"PRIVATE BENJAMIIIIIIIN!" "Oh god..." Napapikit ako at tinakip ko sa mukha ko ang librong binabasa dahil parating na ang pinakaiiwasan ko sa lahat.Kahihiyan. "Private Benjamin! Nandito na si Erie mooooooo!" Alright, here we go again. Nakaupo ako sa bench sa school grounds and as usual, hinihintay ko ang eskandalosang pandak na si Erie. Yes, I'm always waiting here for her every day. One month had passed since I got closer to her, lagi na kami magkasama tuwing papasok, sa lunch time, at uwian. Kahit pati sa mga kalokohan niya ay nadadamay na ako. Sa tuwing nadadawit ako sa kaabnormalan niya ay palagi ko siyang sinisita pero tinatawanan niya lang ako at wala lang si
"Pasa mo rito!" "Bobo, rito!" "Lolo mo bobo! Bleh!" I'm sitting here on the bench, watching Erie with her friends playing basketball. I didn't expect that she's good playing on it. Ang buong akala ko ay puro pagpapa-cute lang ang alam niyang gawin at maging dugyot palagi. "Go baby A! Talunin mo 'yang mga ugok na 'yan! Woooooh!" Kayle didn't stop shouting when their game starts, she keeps on cheering for Erie a while ago. Kayle Rodrigo, siya ang girl best friend ni Erie. Siya rin ang laging kaalitan at kabugbugan ni Lyndon noong araw na isinama ako ni Erie sa simpleng salo-salo nila sa birthday ni Nicolai. Member din siya ng ENH dance troupe. Hindi maalis ang paningin ko kay Erie, masyado akong nahuhumaling sa bawat galaw niya. Hindi ko inaasahan na ang pandak na ito ay magaling sa sports at kayang makipagsabayan sa mga lalaking kalaro niya ngayon, knowing na ang liit niya at mga higante ang kalaban niya? P
"Erie, it's just a misunderstanding. You know that I don't like you right? Uh... I mean I like you as a friend but I don't like you like... I like you. So... Please? Huwag mo sana lagyan ng malisya ang sinabi ko." I genuinely smiled, para naman hindi ito ma-offend sa sinabi ko pero... Wala akong narinig na sagot dahil... Paano ba sasagot ang isang Balete tree? "AAAAAARGH!" Asar kong sinabunutan ang sarili ko dahil napu-frustrate na 'ko kakaisip ng alibi na sasabihin ko sa kanya once na magkita kami. I looked again at the tree in front of me. "What should I tell her?" I asked to it, as if na naririnig ako ng punong ito at para namang sasagutin niya ako sa tanong ko. Napabuga na lang ako ng hangin at naupo sa naglalakihang ugat nitong puno. Kahit naman mag-tumbling ako rito ay wala akong sagot na makukuha. I sighed deeply and leaned at the tree, hindi ko talaga alam kung anong irarason ko sa
"So, what now, Aerielle? You gathered us here. What's the 'super-duper' important stuff you're going to tell?” "Ahm kasi... may gusto sana sabihin si Ben—" Nilingon ako ni Erie, kumunot ang noo niya nang hindi niya ako nakita sa tabi niya. "Saan na nagpunta 'yon?" "Iyon siya, oh," ngumuso si Lyndon na parang tinuturo nito kung nasaan ako. Nilingon ni Erie kung saan nakaturo ang nguso ni Lyndon, bagsak balikat siyang napabuntong-hinga nang makita niya ang gawi ko. "Huy! Bakit ba nandiyan ka nakasiksik? Halika rito!" Nasa sulok lang ako nitong room na tambayan ni
I am so happy. Ah no, my heart is full of joy. I feel that I'm on the top of the world! What happened on that day I apologized to Erie's gang was one of the joyous moments of my life. Hanggang sa pag-uwi ko ng bahay ay dala-dala ko ang sayang hatid nila. No words can express how much I felt. Sa sobrang saya ko nga ay nakalimutan ko ng may bahay pa pala akong uuwian. Nawili lang naman kasi ako sa kakalaro sa arcade station kasama silang lahat. Ang totoo nga ay parang ayoko ng umuwi. Natuloy ang plano nila Nicolai na paglalaro ngunit hindi kami nag-cutting. After ng class hour saka kami nagdesisyon na magsaya. Hindi nila itinuloy dahil oo nga, mali na mag-cutting cla